Arsenic Problem

Kidney disease and Arsenic? Prof Priyani Paranagma 1


Kidney disease and Arsenic? Prof Priyani Paranagma 2















බාල රසායනික පොහොර නිසා වකුගඩු රෝගීන් තුන් ගුණයක්!

March 08, 2016 at 01:51 am 


වැව් බැඳි රාජ්‍යයක් ඇති රජරටින් අලුත් මාරයෙක් බිහි වී ඇත‍. මීට වසර 20කට පෙර බිහි වූ මේ මාරයා දැන් මුළු රටම වෙළා ගනිමින් සිටින බව වෛද්‍ය විශේෂඥයන්ගේ අදහසයි.

මේ අලුත් මාරයා පසුගිය වසර 20 ඇතුළත, මෙරට වසර 30ක් පුරා තිබුණු යුද්ධයටත් වඩා වැඩි ජන ජීවිත ගණනක් ජාති ආගම් බේදවලින් තොරව අපේ රටට අහිමි කර ඇත.

මෙලෙස ජන ජීවිත තම ග්‍රහණයට ගන්නා මේ මාරයා ත්‍රස්තවාදියාටත් වඩා භයානක, මාරාන්තික නිදන්ගත වකුගඩු අකරණිය රෝගය හෙවත් රජරට වකුගඩු රෝගයයි. අලුත්ම සමීක්ෂණ අනුව පසුගිය වසර හයේදී මේ රෝගය වැලඳුණු ‍රෝගීන් ගණන තෙගුණ වී ඇත. එතෙර මෙතෙර විද්වතුන්, වෛද්‍ය විශේෂඥයන් වසර ගණන් කළ පර්යේෂණ අනුව මේ ‍රෝගයට ප්‍රධානම හේතුවක් වන්නේ මෙරටට ගෙන්වන බාල කෘෂි රසායනික පොහොරයි.

සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ මහජන සෞඛ්‍ය සේවා පිළිබඳව නියෝජ්‍ය අධ්‍යක්ෂ ජනරාල් වෛද්‍ය සරත් අමුණුගම මහතා පවසන පරිදි දැනට මෙරට හඳුනාගත් හා නොගත් වකුගඩු රෝගීහු 70000ක් පමණ සිටිති.‍

ඒ සමඟම ඒ මහතා පවසන පරිදි අපේ රටේ සිටින ස්ථිර ලෙසට හඳුනාගත් වකුගඩු රෝගීන් ගණන 30000 ඉක්මවයි.

අලුත් ම පර්යේෂණ අනුව වසරකට මෙරට දී තවත් වකුගඩු රෝගීන් 5000ක් මේ ගණනට එකතු වන බව ද ‍ඔහු කියයි.

වකුගඩු ‍රෝගය වැළැක්වීම පිළිබඳව ජනාධිපති කාර්යසාධක බළකායේ අධ්‍යක්ෂ අසේල ඉද්දවෙල මහතා පවසන්නේ පසුගිය වසර 20 ඇතුළතදී පුද්ගලයන් 40000 ක් පමණ මේ රෝගය නිසා මියගොස් ඇති බවට වාර්තා ඇති බවයි.

කෙ‍ෙස් වුවත් 2015 සිට ඇති කළ මෙම කාර්යසාධක බළකාය මඟින් රුධිර කාන්දුකරණ ඒකක 300ක් අලුතින් ඉදි කර වකුගඩු ‍රෝගීන්ට සහන සලසන බව ද ඉද්දවෙල මහතා පවසයි. ඊට අමතරව පිරිසුදු ජලය ලබාදීමේ ජල සම්පාදන පද්ධති 200ක් මේ වසරේ ආරම්භ කිරීමට නියමිත ය.

අලුත් ම පර්යේෂණ අනුව මීට කාලයකට පෙර රජරට හා ඌව පළාත්වල බහුලව පැතිරී තිබූ වකුගඩු ‍රෝගය දැන් හම්බන්තොට, නුවරඑළිය, කුරුණෑගල, පුත්තලම, මුලතිව්, මන්නාරම, වවුනියාව වැනි ප්‍රදේශවල ද පැතිරී ඇත.

රුහුණු විශ්වවිද්‍යාලයේ සත්ත්ව විද්‍යා මහාචාර්ය මංගල ද සිල්වා මහතා පැවසුවේ හම්බන්තොට දිස්ත්‍රික්කයේ බදගිරිය, අඟුණකොළපැලැස්ස යන ප්‍රදේශවල ද වකුගඩු රෝගීන් සීමිත පිරිසක් සිටින බවත් ඔවුන් කළ අලුත් පර්යේෂණ අනුව හෙළි වූ බවත්ය. සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය දැනට අනුගමනය කරන ක්‍රමයට වඩා පෙර වකුගඩු රෝගයේ ප්‍රථම හා දෙවන අවස්ථාවලදී රෝගය හඳුනාගැනීමේ ක්‍රමයක් (Bio Maker) තමා හඳුන්වා දී ඇති බවත් ඒ අනුව දකුණේ සිටින වකුගඩු රෝගීන් හඳුනාගැනීමේ වැඩපිළිවෙළට සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ උදවු අවශ්‍ය බවද මහාචාර්යවරයා පවසයි.

වකුගඩු රෝගය පිළිබඳව වසර ගණනක් පර්යේෂණ කළ වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන මහතා ද පවසන්නේ දකුණේ සමහර ප්‍රදේශවල සැලකිය යුතු අයුරින් වකුගඩු රෝග ලක්ෂණ ඇති අය හමු වන බවයි.

සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයේ වකුගඩු ‍රෝගීන් පිළිබඳව ජනාධිපති කාර්යසාධක බළකාය මේ පිළිබඳව දිගු කාලයක් පර්යේෂණවල නියැළුණු රජරට විශ්වවිද්‍යාලයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය චන්න ජයසුමන, කායික ‍රෝග විශේෂඥ වෛද්‍ය වරුණ ගුණතිලක, මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වා, මහාචාර්ය ජේ.එම්.එන්. බණ්ඩාර, මහාචාර්ය ශාන්ති මෙන්ඩිස්, මහාචාර්ය ජනිතා ලියනගේ මෙන් ම රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය හා විශේෂයෙන් ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය පර්යේෂණ කණ්ඩායම් තුනක් ම පවසන්නේ වසර 15 ඇතුළත මෙරට පුද්ගලයන් 30000ක් පමණ වකුගඩු රෝගය නිසා මියගොස් ඇති බවයි. මීට අමතරව දැනට මෙරට‍ තවත් රෝගීන් 28000කට වඩා සිටින බව ද ඔවුහු පෙන්වා දෙති. මේ අනුව වසරකට පුද්ගලයන්1400ක් මිය යන බවත් එය දිනකට පුද්ගලයන් 4 - 5 අතර පවතින බව ද ඉහත පර්යේෂණ මඟින් අනාවරණය වී තිබේ.

මේ වකුගඩු ‍රෝගය පිළිබඳව දිගු කාලයක් පර්යේෂණ කරන ඉහත විද්වතුන් සියල්ලමත්, විශේෂයෙන් ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය විසින් පත් කළ මෙරට ජ්‍යෙෂ්ඨ වෛද්‍ය විශේෂඥයන්, විද්‍යාඥයන් ඇතුළු කණ්ඩායම් තුනක් ද පෙන්වා දී ඇති පරිදි මේ රෝගයට ප්‍රධාන‍ හේතුව වී ඇත්තේ මෙරට ගොවි ජනතාව රසායනික පොහොර හා වල්නාශක කෘමිනාශක මඟින් ආසනික් කැඩ්මියම් රසදිය වැනි බැර ලෝහ වැඩිපුර අප පාවිච්චි කරන ජලයට හා පොළොවට මිශ්‍ර වීමයි.

පසුගිය රජයේ කෘෂිකර්ම ඇමැතිවරයාත් හිටපු පළිබෝධනාශක රෙජිස්ටාර්වරයකුත් පැවසුවේ අපේ රටට ගෙන්වන පොහොර වල්නාශක කෘමිනාශකවල ආසනික් කැඩ්මියම් රසඳිය වැනි බැර ලෝහ නැති බවයි.

එහෙත් වත්මන් කෘෂිකර්ම ඇමැති දුමින්ද දිසානායක මහතා පෞද්ගලිකව මැදිහත් වී කරන ලද සොයාගැනීමක් පරිදි මෙරටට ගෙන්වා තිබූ මහා පරිමාණ සමාගමක පොහොර තොගයක මෙරටට ගෙන්වන පොහොරවල තිබිය යුතු උපරිම කැඩ්මියම් ප්‍රමාණය මෙන් පස් ගුණයකට ආසන්න කැඩ්මියම් ප්‍රමාණයක් තිබුණු බවත් මාධ්‍ය වාර්තා කර තිබිණි. මේ කටයුත්ත පිළිබඳව අපි ඇමැතිවරයාට ස්තුතිවන්ත වෙමු. මේ හෙළිදරව්ව නිසා මෙරට පොහොර කෘමිනාශක ගෙන්වන බහුජාතික සමාගම් යම් තැතිගැනීමකට පත්ව ඇත.

ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය පසුගිය වසරවල දී අපේ රටේ දී කළ ගවේෂණයක් අනුව උතුරුමැද හා ඌව පළාත්වල මුළු ජනගහනයෙන් වයස අවුරුදු 15 - 70 අතර ජනතාවගෙන් 15%ක් පමණ මාරාන්තික නිදන්ගත වකුගඩු ‍අකරණිය රෝගය (CKDU) එනම් රජරට නිදන්ගත වකුගඩු රෝගයෙන් පෙළෙන බව පෙන්වා දී තිබේ. දැනට වකුගඩු රෝගය නිසා දිනකට රෝගීන් 10 – 15 ක් අතර ප්‍රමාණයක් මිය යන බව රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරීන්ගේ සංගමය පෙන්වා දෙයි.

මෙම ‍වකුගඩු රෝගය පිළිබඳ පර්යේෂණ රැසක් කර ඇත. කායික ‍රෝග විශේෂඥ වෛද්‍ය වරුණ ගුණතිලක මහතා පවසන්නේ මුල් කාලයේදී වයස අවුරුදු 40 – 60 අතර අයට මෙන් ම ගොදුරු වුවත් මේ වන විට අවුරුදු 30 – 45 අතර අය මේ රෝගයට බහුලව ගොදුරු වන බවයි. මහවැලි ව්‍යාපාරයේ ජලයෙහි කැඩ්මියම්, ඊයම්, යකඩ, යුරේනියම්, කොබෝල්ට් වැනි බැර ලෝහ දැන් බහුලව අන්තර්ගත බවත්, ඒවා එම ජලයට ලැබී ඇත්තේ නුවරඑළිය, බණ්ඩාරවෙල, වැලිමඩ, බදුල්ල වැනි ප්‍රදේශවල එළවළු හා අර්තාපල් සඳහා යොදන රසායනික පෝරවලින් බවත් විශේෂඥ වෛද්‍ය වරුණ ගුණතිලක මහතා පවසයි.

මීට අමතරව මේ රෝගය පිළිබඳව තවත් සුවිශේෂ පර්යේෂණ රැසක් කළ මහාචාර්ය ජේ.එම්.එන්. බණ්ඩාර මහතා පවසන්නේ මෙරටට ගෙන්වන බාල රසායනික පොහොරවල ඇති කැඩ්මියම් ශරීරගත වීම මෙම ‍රෝගයට ප්‍රධාන හේතුවක් බවයි.

කැඩ්මියම් අන්තර්ගත පොහොර කුඹුරුවලට දැමූ විට ඒවා ජලයේ දිය වීමෙන් පසු ඒ ජලය පානය කළ විට කැඩ්මියම් ශරීරගත වීමට හැකි ය. ඊට අමතරව කැඩ්මියම් සහිත පෝර දමා එවන බෝගවල අස්වැන්න මඟින් ද කැඩ්මියම් ශරීරවලට එක් විය හැකි බව මහාචාර්ය බණ්ඩාර පෙන්වා දී ඇත.

රජරට වකුගඩු රෝගය පිළිබඳව විද්වතුන් විවිධ මත පළ කර ඇත. මේ පිළිබඳව 2010 වස‍රේ සිට ම පර්යේෂණවල නියැළෙන මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වා මහතා පවසන්නේ තමා ඇතුළු ජ්‍යෙෂ්ඨ පර්යේෂණ කණ්ඩායමට අනුව මේ වකුගඩු රෝගයට ප්‍රධාන හේතුව බවට තීරණය වී ඇත්තේ රජරට ජලයේ ඇති ආසනික්, රසදිය හා කිවුල බවයි.

‍මේ අතර ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ මෙහෙයවීමෙන් මෙරට ජ්‍යෙෂ්ඨතම විද්‍යාඥයන් හා පර්යේෂකයන් පිරිසක් ද මෙරට වකුගඩු රෝගය පිළිබඳව පර්යේෂණ අධ්‍යයන රැසක් සිදු කොට විද්වත් වාර්තා 3ක් එළි දක්වා රජයට ලබා දී ඇත. ඒ අනුව 2011 වසරේ වාර්තා 02ක් ද, 2012 වසරේ තවත් වාර්තාවක් ද ඉදිරිපත් කර තිබේ. ඒ වාර්තා සියල්ලගේ ම පෙන්වා දී ඇත්තේ රජරට ඇතු‍ළු රටේ දිස්ත්‍රික්ක 05ක් පු‍රා පැතිර යන වකුගඩු රෝගයට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික් හා කැඩ්මියම් සහිතව මෙරටට ගෙන්වන කෘෂි රසායනික පොහොර බවයි.

මහාචාර්ය ශාන්ති මෙන්ඩිස්ගේ වාර්තාවලින් පළමු වැන්න 2011 ජූනි 6 වැනිදා නිකුත් විය. එහි සඳහන් කරුණු අනුව උතුරුමැද හා ඌව පළාත්වල අවුරුදු 15 – 70 අතර ජනගහනයෙන් අවම වශයෙන් සියය‍ට 15ක් හඳුනා නොගත් වකුගඩු රෝගයකින් පෙළෙති. වසර 10කට වඩා ගොවිතැනෙහි නියැළුණු අවුරුදු 40ට වැඩි පිරිමින්ට ‍රෝගය පිළිබඳ අවදානම වැඩි ය.

කෘෂි රසායනිකවලට නිරාවරණය වීම ද අවදානම වැඩි කිරීමට හේතු වේ. දැනටමත් වකුගඩු රෝගය වැලඳුණු පිරිසගේ මූත්‍ර සාම්පලවල ආසනික් හා කැඩ්මියම් බොහෝ පවතී. එම වාර්තාව සමඟ නිකුත් කර ඇති නිර්දේශවලින් අවධාරණය කර තිබුණේ රටට ආනයනය කරන කෘෂි රසායනිකවල ගුණාත්මක බව පිළිබඳ නෛතික රාමුවක් සැකසිය යුතු බවය.

පැනනැඟී ඇති තත්ත්වය පාලනයට හැකි ඉක්මනින් පියවර ගත යුතු බවත්, එය ප්‍රමාද කිරීම පරිසරයට විෂ රසායනික තවතවත් එකතු වීමට හේතු වන අතර එය ජනතාවගේ සෞඛ්‍යයට බලපාන බවත් එමඟින් පෙන්වා දී තිබිණි. පළමු වාර්තාව එසේ නිකුත් වුව ද බලධාරීන්ගේ කිසිදු ප්‍රතිචාරයක් නොලද තැන මහාචාර්ය මෙන්ඩිස් ප්‍රමුඛ කණ්ඩායම ඒ වනවිට සොයාගෙන තිබූ තවත් තොරතුරු ද සමඟ යළි රජයට වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කළහ. ඒ 2011 ඔක්තෝබර් 5 වැනිදා ය.

පරිසරය හා ජෛව පද්ධතිය තුළ බැර ලෝහ ඒකරාශි වීම හා වකුගඩු රෝගයේ ස්වභාවය සලකා බැලූ කල මෙරට භාවිත කරන පළිබෝධ නාශක හා රසායනික පොහොරවල ගුණාත්මක බව වැඩි කිරීමට ඉක්මන් පියවර ගත යුතු බව එම වාර්තාවෙන් බල කොට තිබිණි. සියලු පාර්ශ්වයන්හි සහභාගිත්වය ඇතිව අනෙකුත් අමාත්‍යාංශවල ද සහභාගිත්වය ලබාගෙන මේ ප්‍රශ්නය නිරාකරණය කිරීමේ කෙටිකාලීන, මධ්‍යකාලීන හා දිගුකාලීන උපාය මාර්ගය සැකසිය යුතු බවට සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය දී ඇති උපදෙස් පිළිපදින ලෙස ද එහි සඳහන් විය.

අනුරාධපුර වකුගඩු ‍රෝග නිවාරණ හා පර්යේෂණ අංශයේ වෛද්‍ය අසංක රණසිංහ මහතා අප වෙත එවූ සංඛ්‍යාලේඛන අනුව අනුරාධපුරයේ හා පොලොන්නරුවේ රෝහල්ගත කළ වකුගඩු ‍රෝගීන් ගණන පසුගිය වසර හය ඇතුළත තුන් ගුණයකින් වැඩි වී ඇත. ඒ අනුව 2009 වසරේදී අනුරාධපුරය දිස්ත්‍රික්කයෙන් වකුගඩු රෝගය සඳහා ‍‍රෝහල්ගත වී ඇත්තේ 801 කි. එහෙත් ඒ ප්‍රමාණය 2015 වන විට 2727 දක්වා වැඩි වී තිබේ. ඒ අනුව දැනට අනුරාධපුර‍ දිස්ත්‍රික්කය ඇතුළත වකුගඩු රෝගීන් 14500ක් පමණ සිටින බව ද අනුරාධපුරය දිස්ත්‍රික් වකුගඩු නිවාරණ හා පර්යේෂණ ඒකකයේ වෛද්‍ය අසංක රණසිංහ මහතා පවසයි.

පොලොන්නරුව දිස්ත්‍රික්කයේ 2009 දී රෝහල්වලට ඇතුළත් කළ වකුගඩු රෝගීන් ගණන 390ක් වන අතර, එය 2015 වන විට 1206 දක්වා වැඩි වී ඇත. 2006 සිට 2015 දක්වා වකුගඩු රෝගීන් 6530ක් පොලොන්නරුවේ රෝහල්වලට ඇතුළත් කර ඇතැයි ද වෛද්‍ය අසංක රණසිංහ පවසයි.

මේ අතර බදුල්ලේ දී වකුගඩු රෝගීන් 3200 ක් වාර්තා වී ඇත.

රජරට වකුගඩු සංඛ්‍යා ලේඛන අනුව අනුරාධපුරය ඉපලෝගම හා පලාගල ප්‍රාදේශීය ලේකම් බල ප්‍රදේශවල 2009 සිට 2015 දක්වා කාලයේදී වකුගඩු රෝගීන් ගණන 25 ගුණයකින් වැඩිවී තිබේ.‍ ඒ අනුව 2009 දී ඉපලෝගමදී හමුවී ඇත්තේ වකුගඩු රෝගීන් දෙදෙනකි. 2015 දී ඒ ගණන 54 ක් වී ඇත. 2009 දී පලාගල දී හමු වී ඇත්තේ වකුගඩු රෝගීන් 3කි. 2015 වන විට ඒ ගණන 54ක් වී ඇත.

මීට අමතරව අනුරාධපුරයේ ගලෙන්බිදුණුවැව ප්‍රාදේශීය ලේකම් බලප්‍රදේශයේ පසුගිය වසර 6 ඇතුළත වකුගඩු රෝගීන් ගණන 12 ගුණයකින් වැඩි වී ඇත. 2009 දී ගලෙන්බිදුණුවැව වකුගඩු රෝගීන් සිට ඇත්තේ 19කි. එය 2015 දී රෝගීන් 232 දක්වා වැඩි වී තිබේ. ඇලහැර හා හිඟුරක්ගොඩ ප්‍රදේශවලින් හමුවූ වකුගඩු රෝගීන් සංඛ්‍යාව ද පසුගිය වසර 6 ඇතුළත 8 ගුණයකින් වැඩි වී ඇත.

වකුගඩු රෝග නිවාරණය පිළිබඳ ජනාධිපති කාර්ය සාධක බළකායේ දත්ත අනුව 2015 වන විට මොනරාගල දිස්ත්‍රික්කයේ වකුගඩු රෝගීහු 1558ක් සිටියහ. එම වසරේදී කුරුණෑගලින් රෝගීන් 1200ක් ද, මුලතිවුවලින් රෝගීන් 127ක් ද මාතලෙන් 642ක් ද වවුනියාවෙන් ‍රෝගීන් 196ක් ද මන්නාරමින් රෝගීන් 220ක් ද හමු වී තිබිණි.

මේ අතර රටේ ජනතාවට වකුගඩු රෝගය තිබේදැයි පරීක්ෂණ දිගටම ‍රෝහල් මට්ටමින් කරගෙන යන බව වකුගඩු ‍‍රෝග නිවාරණය පිළිබඳ ජනාධිපති කාර්යසාධක බළකායේ අධ්‍යක්ෂ අසේල ඉද්දවෙල මහතා පවසයි.

රසායනික පොහොර හා කෘෂි රසායනික ද්‍රව්‍ය වැඩිපුර දැමීම නිසා ‍රටේ ම පසත් පරිසරයත් විනාශ වන බවත් රටේ ජනතාවට ලෙඩ රෝග බහුලව සැදී රටේ ආවේණික ජීව විශේෂ රැසක් නැති වන බවත් පරිසර විශේෂඥයෝ ද පරිසර සංවිධාන රැසක නායකයෝ ද පවසති.

මේ පිළිබඳව ‘සිළුමිණ’ ට අදහස් දැක්වූ පරිසර අමාත්‍යාංශයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ තාක්ෂණික උපදේශක මහාචාර්ය ඩබ්.එල්. සුමතිපාල මහතා පවසන්නේ රසායනික පොහොර වැඩිපුර දැමීම නිසා අපේ පසේ අතීතයේ තිබුණු තත්ත්වය බරපතළ ලෙස හායනයට ලක් වී බෝග වගාවට නුසුදුසු වී ඇති බවයි.

රසායනික පෝර භාවිතය අඩු කර කාබනික පොහොර දමා පාරම්පරික වී වර්ග වගා කරමින් යන වස විස නැති ක්‍රමයකට අප ගමන් කළ යුතු බවත් එතුමා පවසයි. පාරම්පරික වගා ක්‍රම ස්වාභාවික පොහොර වර්ග සමඟ කාබනික ක්‍රමයට යා යුතු බවත්, එවිට අපට වස විස නැති ආහාර ලැබෙන බවත් මහාචාර්යවරයා ප්‍රකාශ කරයි.

‘පිවිතුරු හෙටක්’ සංවිධානයේ නිර්මාතෘ හා ‘වස විස නැති හෙටක්’ වැඩසටහනේ සංවිධායක පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී අතුරලියේ රතන හිමියන් පවසන්නේ මෙරට ආහාරවලට වස විස වකුගඩු හා පිළිකා වැනි රෝග වැලඳීමට ප්‍රධානම හේතුව කෘෂි රසායනික පොහොර, වල් නාශක හා කෘමිනාශක බවයි.

ඒ අනුව වස විස නැති රටක් හැදීමට මේ කෘෂි රසායනික ඉවත් කළ යුතු බව ද පවසන උන්වහන්සේ ඒ සඳහා විසඳුම් වශයෙන් දක්වන්නේ සාම්ප්‍රදායික වගා ක්‍රම හා කොම්පෝස්ට් පොහොර භාවිතයට යොමු විය යුතු බවයි.

“මෙරටට ගෙන්වන කෘෂි රසායනික ද්‍රව්‍ය නිසා පසුගිය වසර 10 ඇතුළත මෙරට සිටින පිළිකා රෝගීන් ගණන දෙගුණ වී තිබෙනවා. 2005 පිළිකා ‍‍රෝගීන් 5000 යි. දැන් 12000 යි. ඒ සමඟම වකුගඩු රෝගීන් ගණන ද පසුගිය වසර 10 – 15 තුළ දෙගුණ වී තිබෙනවා. වකුගඩු ‍රෝගයට ලක් විය හැකි ගණන ලක්ෂයකට වැඩි බවට උපකල්පනය කර තිබෙනවා. අංගවිකල දරුවන් බිහි වීමට නිල් දරු උපත් වැඩි වීමට මේ කෘෂි රසායනික පෝර ඇතුළු දේවල් හේතුවක් බව වෛද්‍ය පර්යේෂණ අනුව පෙනෙනවා.

අපි කෘමිනාශක වල්නාශක දැමීම අඩු කළ විට පසේ පොහොර වැඩි වන බව කියන්න පුළුවන්. එවිට පසට කොම්පෝස්ට් දමලා අවශ්‍ය නම් අපේ පොස්පේට් තනුක කර පෝර ලෙස දමන්න පුළුවන්. එවිට පස සාරවත් වෙනවා.”

ඊට අමතරව පස සරු කරන ක්ෂුද්‍ර ජීවීන් වර්ධනයට ‘ජීව මෘත’ නම් දියර පොහොර කාබනික ලෙස සකස් කර පසට එක් කළ හැකි බවත්,

එවිට අපට රසායනික පෝර අවශ්‍ය නොවන බවත්, සිය රසායනික පෝර අඩු මිලට ඉල්ලලා උද්ඝෝෂණ කරන අයට වස විසට විරුද්ධ ගොවියන්ට ප්‍රායෝගික සාම්ප්‍රදායික කෘෂිකර්මය මඟින් ම පිළිතුරු දෙන්න පුළුවන් බවත් අතුරලියේ රතන හිමියෝ පවසති.

මේ පිළිබඳව කරුණු දැක්වූ ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලයේ පරිසර හා වනවිද්‍යා අංශයේ මහාචාර්ය හේමන්ති රණසිංහ මහත්මිය පවසන්නේ බාල රසායනික පො‍හොර මෙරට පරිසරය හා ගහ කොළට ලොකු හානියක් සිදුකරන බවයි. පසේ තිබෙන පස සරු කරන දිලීර බැක්ටීරියා ආදිය රසායනික පොහොර දැමීම නිසා විනාශ වී ඇතැයි ද එමෙන් ම වත්මන් රජයේ ප්‍රතිපත්ති අනුව රසායනික පොහොර අවම ලෙස භාවිත කරන අනාගතයක් අපට ඉදිරියේ දී ලැබෙනු ඇතැයි ද මහාචාර්යවරිය විශ්වාසය පළ කරයි.

අපේ රටේ පරිසර විනාශයට හා ආවේණික ජීව විශේෂ අතුරුදන් වීමට මෙරටට පිට‍රටින් ගෙන්වන විෂ කෘෂි රසායනික පෝර හා මැහි තෙල් ප්‍රධාන හේතුවක් වන බව වනජීවී සංරක්ෂණ භාරයේ විධායක අධ්‍යක්ෂ සජීව චාමිකර පවසයි.

1900 – 2000 වසර 100 ඇතුළත උභය ජීවී විශේෂ 34ක් ලෝකයෙන් තුරන් වී ඇති බවත් ඉන් උභය ජීවී විශේෂ 21ක් ම ලංකාවට ආවේණික විශේෂ බවත් සජීව චාමිකර ප්‍රකාශ කරයි.

“එලෙස එම උභය ජීවී විශේෂ ලෝකයටම නැති වුණේ අපේ රටට ගෙනත් පසට දමන කෘෂි රසායනික නිසයි. ඒ අනුව කෘෂි රසායනික පෝර වැඩිපුර පාවිච්චිය නිසා අපේ සත්ත්ව හා ශාක සියලු පරිසර පද්ධතිවලට ලොකු හානියක් වෙලා තිබෙනවා. පිටරටින් ගේන පෝරවල ප්‍රමිතිය පිළිබඳව රජය මීට වඩා සැලකිලිමත් විය යුතුයි” සංජීව චාමිකර මහතා පවසයි.

මේ පිළිබඳව සිළුමිණට කරුණු දැක්වූ හරිත මිතුරෝ පරිසර සංවිධානයේ සභාපති ප්‍රියදර්ශන සමන් කුමාර මහතා පවසන්නේ මෙරට වගාවලට අධිකව රසායනික පෝර දැමීම ලොකු පරිසර ප්‍රශ්නයක් වී ඇති බවයි. “අපේ අත්දැකීම් හා පර්යේෂණ අනුව වී හා අතිරේක බෝග තේ පොල් රබර් ආදියට රසායනික පෝර පාවිච්චිය සීමා කළ හැකියි. ඒ සඳහා සත්ත්ව පොහොර, කොළ පොහොර හා කොම්පොස්ට් පොහොර කාබනික පොහොර සියයට 50ක් වත් පාවිච්චි කිරීම වැදගත්. ඉස්සරට අපි පුංචි කාලේ ඒ වගා කිරීමට පෙර කුඹුරට දැම්මේ ගෙරි කටු හා විවිධ කොළ වර්ග.‍ ඒක දිර දිරා මුළු කන්නය පුරාම වී වගාවට පෝෂ්‍ය පදාර්ථ ලබා දුන්නා. අද ඒවා කොහේවත් නැහැ. රසායනික පෝර පාවිච්චිය අවම කිරීමට කාබනික පෝර කොම්පෝස්ට් පෝර නිපැයුම හා බෙදාහැරීමත් වැඩි කළ යුතුයි” ප්‍රියදර්ශන සමන් කුමාර පවසයි.

පරිසර යුක්ති කේන්ද්‍රයේ අධ්‍යක්ෂ හේමන්ත විතානගේ මහතා පවසන්නේ පස් පරීක්ෂා නොකර ඉවක් බවක් නැතිව පසට රසායනික පොහොර දැමීම නිසා අපේ පස විනාශ වී ඇති බවයි.

“පසට පොහොර දැමීමට පෙර සෑම පසක් පරීක්ෂා කළ යුතුයි. ලාබෙට පෝර ලැබෙන නිසා ම පසට පෝර දැමීමට වැඩක් නැහැ. එසේ වැඩියෙන් තිබෙන රසායනික ම ආයිත් අපි පසට දැම්මොත් එතන සිටුවන පැළ මැරිලා යාවි. අනෙක් පැත්තෙන් පසේ අඩු ඒවා නොදැමීමත් ගසට හොඳ නැහැ. රසායනික පෝර නැතිව කොම්පෝස්ට් පෝරවලින් විතරක් දාලා ගහ කොළ ආහාර බෝග වවන්නත් අමාරුයි. නමුත් ඒවා වැඩිපුර දැම්මත් ශාකවලට අවශ්‍ය සමහර පෝෂ්‍ය මූලද්‍රව්‍ය ලැබෙන්නේ නැහැ. ඒ අනුව රසායනික පෝර යම් ප්‍රමාණයක් ද කොම්පෝස්ට් යම් ප්‍රමාණයක් ශාකවලට දැමිය යුතුයි. හැබැයි අවශ්‍ය පරිදි පමණයි.‍

ඊට අමතරව මෙරටට පිටරටින් ගෙනෙන රසායනික පොහොරවල ප්‍රමිතිය ද පරීක්ෂා කිරීම අවශ්‍යයි. කැඩ්මියම් ආසනික් ඒවායේ තිබෙනවාද කියා ඉතාම සුවිශේෂ ලෙස පරීක්ෂා කළ යුතුයි” යැයි ද හේමන්ත විතානගේ මහතා පවසයි.

විශේෂයෙන් ලංකාවට ගෙන එන පොහොරවල යුරේනියම් වැනි විකිරණශීලී ද්‍රව්‍ය පවා තිබෙන බව ද පෙන්වාදෙන හේමන්ත විතානගේ මහතා වැඩිපුර අඩු මිලට ලබාදෙන රසායනික පොහොර සමහර රටවලින් ඉවත් කරන විෂ සහිත අපවිත්‍ර පොහොර වීමට ඉඩ ඇති බවටද අනතුරු අගවයි. මේ පිළිබඳව කෘෂිකර්ම අමාත්‍යාංශය හා පොහොර ලේකම් කාර්යාලය අවධානය යොමු කළ යුතු බව විතානගේ මහතා අවධාරණය කරයි.

රුපියල් 350ට පොහොර දීම වෙනුවට වසරකට කුඹුරු හෙක්ටයාරයකට රුපියල් 25000ක් ලබාදීම පිළිබඳව අද අපේ සමහර ගොවි සංවිධාන හා ගොවි නායකයෝ අසතුට පළ කරති. උද්ඝෝෂණ කරති.

එසේ වුවත් මේ පිළිබඳව අදහස් දක්වන මෙරට ගොවිජන ‍විප්ලවවල පැරැණිම සාමාජිකයකු වන ප්‍රගතිශීලී ගොවිජන ‍සම්මේලනයේ සභාපති කවුඩුල්ලේ ජයතිස්ස මහතා පවසන්නේ රසායනික පොහොර වැඩිපුර පාවිච්චි කිරීම නිසා පසේ හියුමස් තට්ටුව විනාශ වී පස වගා කිරීමට නොහැකි තත්ත්වයට පත්වී ඇති බවයි.

“රසායනික පොහොර වෙනුවට ගොම, ගව මූත්‍ර, කුකුල් පෝර පාවිච්චි කරන්න පුළුවන්. ඒවායින් ශාකවලට අවශ්‍ය සියලු පෝෂ්‍ය පදාර්ථ ලැබෙනවා. නමුත් 350ට දුන්න රසායනික පෝර පමණක් පසට දැම්මාම ශාකවලට අවශ්‍ය අංශු මාත්‍ර මූලද්‍රව්‍ය විනාශ වෙනවා. ඒ අනුව අපිට සත්ව පෝර, රසායනික පෝරවලට විකල්පයක් ලෙස පාවිච්චි කරන්න පුළුවන්. මේක මම කියන්නේ නිකම් නෙමෙයි. වසර ගණනක් සත්ව පොහොර දාලා අත්දැකීම් ඇතිව. ඒවායින් පසේ තත්ත්වයත් ඉහළ යනවා.

‍අමු ගොම කිලෝ 10ක්, වතුර ලීටර් 10ක්, ගව මූත්‍ර ලීටර් 10ක් හා රතු සීනි කිලෝ 1ක් කලවම් කරලා දවස් 3 ක් තියලා ලැබෙන දියරයට 1: 10ක් ජලය දැම්මහම සිය රසායනික පෝරවලට වඩා බෝගවලට උචිත දියර පෝරක් ලැබෙනවා. මේ උපදෙස් ඕනෑම අයකුට අපට දෙන්න පුළුවන්. හරියටම කෘෂිකර්මයට අපි යන්න ඕනෑ. එතකොට ඔය වස විස තිබෙන පෝර වැඩක් නැහැ.

පොහොර සහනාධාරය නිසා වැඩිපුර පොහොසත් වුණේ බහු ජාතික සමාගම්. අපේ සාමාන්‍ය ජනතාව දුප්පත් වුණා. ඒ අයට නැති ලෙඩ ඇති වුණා වගේ හියුමස් තට්ටුව ලෙඩ වුණා. අපිට ලැබුණු අස්වැන්න වසවිසවලින් පිරුණා‍.

මේ වෙලාවේ වස විස නැති රටක් හදන්නට රතන හාමුදුරුවෝ ගෙන යන වැඩපිළිවෙළ අපි දිරි ගැන්විය යුතුයි. රසායනික පෝර පාවිච්චිය ක්‍රමයෙන් ඉවත දැමිය යුතුයි. කාබනික පෝර සත්ත්ව පෝර ජනප්‍රිය කළ යුතුයි. රජය ද ඒ පිළිබඳව දිරි ගැන්වීම් කළ යුතුයි” ජයතිස්ස මහතා පවසයි.

“මම ඔය උද්ඝෝෂණ කරන අපේ අයියලා මල්ලිලාට කියන්නේ ඔය බොරු උද්ඝෝෂණ නවත්වලා දාලා අපේ පස හදා ගම්මු කියලයි. විපරිත ‍ගොවිතැන නවත්තලා අලුත් පරිසර හිතකාමී ජෛව හිතකාමී රටට උචිත ගොවිතැන් ක්‍රමයකට දායක වෙමු” යනුවෙන් ද කවුඩුල්ලේ ජයතිස්ස මහතා පවසයි.

වස විස ඇති රසායනික පෝර වෙනුවට රජරටට අවශ්‍ය තරම් වස විස නැති කොම්පෝස්ට් පොහොර ලබාදීමට සිවිල් ආරක්ෂක බළකාය උත්සාහ දරන බව සිවිල් ආරක්ෂක බළකායේ අනුරාධපුර අණ දෙන නිලධාරී ලුතිනන් කර්නල් ප්‍රියන්ත විජේකෝන් මහතා පවසයි. ඒ අනුව ප්‍රදේශයේ ඇති ගොම පොහොර, කොළ අතු, සැල්වීනියා, පිදුරු ආදී ඉවත දමන ද්‍රව්‍ය මඟින් ඉහළම ප්‍රමිතියේ කොම්පෝස්ට් පොහොර නිපදවනු ලැබේ.

දැනට සිවිල් ආරක්ෂක බළකායේ සියලුම ගොවි‍පළවලට අවශ්‍ය කොම්පෝස්ට් පොහොර තම ආයතනය විසින් ම නිපදවන බවත් ඒ අනුව ඉල්ලුම ඇත්නම් තවත් අවශ්‍ය තරම් කොම්පෝස්ට් පොහොර නිපදවීමට හැකි බවත් සිවිල් ආරක්ෂක දෙපාර්තමේන්තුවේ අධ්‍යක්ෂ ජනරාල් චන්ද්‍රරත්න පල්ලේගම මහතා පවසයි.

වකුගඩු අකරණිය රෝගයට ප්‍රධානම හේතුවක් වන රසායනික පොහොර රුපියල් 350ට දිගටම ලබාදෙන ලෙස පවසමින් මේ දිනවල පවත්වන උද්ඝෝෂණ පිටුපස ඇත්තේ නියම ගොවි ජනතාව නොව බංකොලොත් දේශපාලනඥයන් හා ඇතැම් බහුජාතික සමාගම් බව අපේ ප්‍රාදේශීය වාර්තාකරුවන් හා අප කළ ගවේෂණවලදී හෙළි විය.

මෙරට වසරකට වී වගාව සඳහා පොහොර මෙට්‍රික් ටොන් 160000ක් අවශ්‍ය වන අතර, දැනට ඉන් ‍ටොන් 60000ක් පමණ ගෙන්වනු ලබන්නේ පෞද්ගලික පෝර සමාගම් විසිනි.

ඒ අනුව මෙරටට පොහොර ගෙන ඒමේ ප්‍රමාදයක් පවතී. ඒ අවස්ථාව දඩමීමා කරගෙන පෞද්ගලික සමාගම් බංකොලොත් දේශපාලන පක්ෂ හා ඇතැම් හිටපු ඇමැතිවරුන් ගොවියන්ව රවටා උද්ඝෝෂණවලට පොලඹවා ඇතැයි කෘෂිකර්ම ක්ෂේත්‍රයේ ප්‍රවීණයෝ පවසති.

යුද්ධයටත් වඩා භයානක ඊට වඩා ජනතාවක් මිය යන වකුගඩු රෝගයට මේ රසායනික පොහොර ප්‍රධාන හේතුවක් බව මීට පෙර පැවසූ දේශපාලන සංවිධානම මේ රසායනික පෝර තව තවත් 350ට ලබාදෙන ලෙස උද්ඝෝෂණය කර ඉල්ලන්නේ ඒ පක්ෂවල මනාපය වැඩි කරගැනීමට මිස ගොවියාට ආදරයෙන් නොවන බව රජරට වකුග‍ඩු ‍රෝගීන්ගේ සංගමය ද පෙන්වා දෙයි.

ඉදිරියේ දී වසරකට හෙක්ටයාරයකට රුපියල් 25000ක් පොහොර ලබාගැනීමට ඒ වගා කරන ගොවින්ට ලබාදෙන බව කෘෂිකර්ම අමාත්‍යාංශය අතිරේක ලේකම් හා පොහොර ලේකම් කාර්යාලයේ අධ්‍යක්ෂ එන්.පී.සී. පියතිලක මහතා පවසයි.

ඒ අනුව ගොවින්ට රසායනික හෝ කාබනික පෝර මේ මුදලින් ලබාගත හැකි බවත් මෙහිදී කාබනික පොහොර භාවිතයට ගොවින් වැඩි නැඹුරු කිරීමක් කරවන බවත් පියතිලක මහතා කියයි‍ ‍ෙගාවින් පොහොර දැමීම අධීක්ෂණය කිරීම කෘෂිකර්ම පර්යේෂණ නිෂ්පාදන නිලධාරි මහත්වරුන් විසින් සිදු කරන බවත් ඒ මහතා පෙන්වා දෙයි.

කෙසේ වුවත් ගොවි ජනතාව පවසන්නේ රුපියල් 25000කට මිලදී ගැනීමට අවශ්‍ය කාබනික පොහොර වෙළෙඳ පොළේ නොමැති බවයි.

ඒ සඳහා දිරිගැන්වීමක් අත්‍යවශ්‍ය බව ද ඔවුහු අවධාරණය කරති.



මාරාන්තික වකුගඩු රෝගයෙන් ජනතාව මුදා ගැනීමට නම්...
වස විස රහිත ජලය ආහාර පරිභෝජනය කරමු

March 08, 2016 at 01:51 am 


මැදවච්චිය සිට කැබිතිගොල්ලෑව පාරේ කිලෝමීටර් 03 ක්‌ පමණ ගිය විට හමුවන ඉහළ තම්මැන්නාව ගමේ වකුගඩු රෝගීන් 12 ක්‌ 2014 වසරේදී මියගොස්‌ ඇත. දැනටත් මේ ගමේ රෝගීන් 14 ක්‌ පමණ සිටිති. මීට යාබදව පිහිටි කොඩියබැන්දවැව ගමේ ජීවත්වන පවුල් විසිනවයක්‌ වකුගඩු රෝගයට ගොදුරුවී සිටිති. මේ හැම පවුලකම එක්‌ රෝගියෙකු හෝ සිටී.




රජරට වෛද්‍ය විද්‍යාලයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය එසේම 2002 පටන් මේ දක්‌වාම වකුගඩු අකුරණයේ මුල අග සොයන්නට විවිධ පර්යේෂණයන්හි නිරතවී සිටින වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන මහතා වකුගඩු අකරණයේ මුල අග මේ වන විට සොයාගෙන ඇත. වැඩි වශයෙන් රජරට පුරාවට ව්‍යාප්තවී ඇති වකුගඩු අකරණය පිළිබඳව ලෝකයේ විද්වතුන් හා පර්යේෂකයන් අතර වැඩිම පර්යේෂණ පත්‍රිකා සමූහයක්‌ නිකුත් කරමින් වකුගඩු රෝගයේ පතුලටම කි¹බැස ඇති වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන මහතා වකුගඩු අකරණයට අදාළව රැස්‌කරගෙන ඇති පර්යේෂණාත්මක තොරතුරු මෙසේ හෙළි කරයි.

සෞඛ්‍ය දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලවාර්තාවලට අනුව මේ වන විට රජරට වකුගඩු රෝගීන්ගේ සංඛ්‍යාව විසිදහස ඉක්‌මවා ඇත. මැදවච්චිය ප්‍රාදේශීය ලේකම් කොට්‌ඨාසයේ පමණක්‌ වකුගඩු අකරණයට ගොදුරුවී සිටින රෝගීන් සංඛ්‍යාව තුන් දහසකට වැඩිය. මැදවච්චිය නගරයේ පවත්වාගෙන යන කිඩ්නි කෙයා" සංවිධානයේ සභාපති සහ මැදවච්චිය රජයේ රෝහලේ වෛද්‍ය ඉඳුමිණ රූපසිංහ මහතා මේ සංඛ්‍යා තහවුරු කරයි.

මැදවච්චියේ සිට මන්නාරම් පාරේ කිලෝමීටර් 12 ක්‌ පමණ ගියවිට පෙරියකුලම ගම හමුවේ. පෙරියකුලම ගමේ එක පවුලක සිටින හත්දෙනාම වකුගඩු රෝගීන්. මෙයින් දෙදෙනකු මේ වන විට මියගොස්‌ ඇත. මේ ගම්මානයේ පමණක්‌ වකුගඩු අකරණයට පත්ව සිටින රෝගීන් පනහකට වැඩියි.

මැදවච්චිය සිට කැබිතිගොල්ලෑව පාරේ කිලෝමීටර් 03 ක්‌ පමණ ගිය විට හමුවන ඉහළ තම්මැන්නාව ගමේ වකුගඩු රෝගීන් 12 ක්‌ 2014 වසරේදී මියගොස්‌ ඇත. දැනටත් මේ ගමේ රෝගීන් 14 ක්‌ පමණ සිටිති. මීට යාබදව පිහිටි කොඩියබැන්දවැව ගමේ ජීවත්වන පවුල් විසිනවයක්‌ වකුගඩු රෝගයට ගොදුරුවී සිටිති. මේ හැම පවුලකම එක්‌ රෝගියෙකු හෝ සිටී.

අපේ තාත්තා වකුගඩු රෝගයට වසර දෙකක්‌ පමණ බේත් ගත්තා. ටිකෙන් ටිකම රෝගය මෝරන්න වුණා. අන්තිමට රුධිරකාන්දු කරණයක්‌ කළා. රුධිර කාන්දුකරණය ටික කලක්‌ කරගෙන යද්දී තාත්තා මැරුණා. මගේ මියගිය තාත්තා වෙනුවෙන් මම දැන් ඉහළ තම්මැන්නාව ගමේ පවුල් 250 කට පමණ පිරිපහදු කළ ජලය ලබා දෙනවා. කිඩ්නි කෙයා සංවිධානයේ භාණ්‌ඩාගාරික ජයන්ත විජයසිරි තරුණයා විස්‌තර කළේය.

ඖෂධ ලබාදීමෙන් සහ රුධිර කාන්දු කරණයෙන් කෙරෙන්නෙ රෝගියාට තව ටිකක්‌ ආයුෂ ලබාදීම පමණයි. රෝගය නිට්‌ටාවට සුවකරන්න බෑ. රෝගය නිට්‌ටාව සුවකරන්න නම් රෝගය ඉපිදවීමේ හේතු කාරකයන් හොඳින් දැනගෙන ඒවා නිෂේධ කිරීමට කටයුතු කළ යුතුයි. වෛද්‍ය චන්න විස්‌තර කළේය.

වකුගඩු අකරණය කියන්නෙ වකුගඩු ක්‍රියා විරහිතවීමයි. අපේ ශරීරයේ තියෙන්නේ 70% ක්‌ම ජලය. අපව ජීවත් කරවීමේ ප්‍රදාන නියමුවා ජලයයි. අපට වැළඳෙන අපමණ රෝගවල එක්‌ ප්‍රධාන සාධකයක්‌ වන්නේ ජලයයි. දූෂිත ජලය පානය කිරීමෙන් හට ගන්නා විවිධ රෝග නිසා ලෝකයේ ජනගහණයෙන් දිනකට හයදාහක්‌ පමණ අකාලයේ මිය යනවා. වකුගඩු රෝගය නිසා අපේ රටෙත් දැන් දිනකට 10 ක්‌ 12 ක්‌ මිය යනවා. පරිසර සාධක නොසලකා හැර මිනිසාගේ අවිධිමත්ව කෙරෙන ආහාරපාන සහ ජීවන රටාව නිසාත් සමතුළිත නොවන පාරිසරික ගනුදෙනු නිසාත් වකුගඩු අකරණය වැනි රෝග සමාජගත වෙනවා.

ඉතාමත් සුපිරිසිදු යෑයි සිතා බීමට ගන්නා ජල වීදුරුවක්‌ තුළ අපේ දැසට නොපෙනෙන කිසිදු ගඳක්‌, සුවඳක්‌, පාටක්‌, රසයක්‌ නැති අගුණදායක බැක්‌ටීරියාවන් බැරලෝහ රසායන ද්‍රව්‍ය මුහුවී තිබිය හැකියි.

හැටේ දශකයේදී හරිත විප්ලවය හරහා අපේ ගොවිතැනට ඇබ්බැහි කළ වල්නාශක හා කෘෂිරසායන නොමැතිව අද ගොවිතැන නොකළ හැකි තරමට ගොවි ජනතාව ඒවාට ඇබ්බැහිවෙලා. හරියටම වකුගඩු අකරණය හරහා මරණය ඉල්ලා කෑ ගසනවාක්‌ මෙන් දැන් බොහෝ ගොවීන් රසායනික පොහොර ඉල්ලා කෑගසනවා. මෙම කෘමිනාශක වල්නාශක රසායනික පොහොර ආදියේ ආසනික්‌ කැඩ්මියම් වැනි බැරලෝහමෙන්ම ශරීරයේ නිරෝගිතාව නැති කරන විවිධ සංඝටකයන් අඩු වැඩි වශයෙන් පවතිනවා. මේවා ශරීරයට අහිතකරයි. රුධිරය සමඟ මුහුව පවත්නා මෙම සංඝටකයන් ඉවත් කොට රුධිරය පිරිසිදු කරන්නට යැමේදී ඒ කාර්යය ඉෂ්ඨ සිද්ධ කරන වකුගඩුව ලෙඩවි අකරණයට පත්වෙනවා.

වකුගඩු සෑදී ඇත්තේ වෘක්‌කානු නමැති පෙරහන් ලෙස ක්‍රියා කරන ඉතාම සියුම් ඒකක මිලියනක පමණ එකතුවෙනි. වකුගඩුවේ ක්‍රියාකාරිත්වය වන්නේ පරිබාහිර ක්‍රියාවන් ගෙන් රුධිරයට එකතුවන අපද්‍රව්‍ය බැහැරකිරීමය. මුත්‍රා ලෙස පිටවී යන්නේ ඒ අපද්‍රව්‍යයන්ය. එක්‌ විනාඩියකට රුධිරය මිලිලීටර් 1300 ක්‌ පමණ වකුගඩු හරහා සංසරණය වෙනවා.

වියලි කලාපයේ ජලය බොහෝවිට කිව්ල මුහුවී පවතිනවා. අප කාලයක්‌ තිස්‌සේ භාවිතයට ගන්නා පානීය ජලයේ බැරලෝහ කිව්ල සමඟ මුහුවීමෙන් ජලයේ සංයුතිය වෙනස්‌ වී එහි අඩංගු විෂකාරක වකුගඩු හරහා ගමන් කිරීමේදී වකුගඩුවේ වෘක්‌කානු දියවෙමින් මියයයි. ඒ නිසා වකුගඩුවේ ක්‍රියාකාරිත්වය අඩාල වේ. මෙසේ අකරණයට පත්වන වකුගඩු නැවත ඖෂධ මගින් සුවපත් කළ නොහැකිය. වෘක්‌කානු දියවී මියයන හෙයින් ඒවායේ සුවපත් කරන්නට ඉතිරිවන දෙයක්‌ නැත. මියයන හෙයින් ඒවායේ සුවපත් කරන්නට ඉතිරිවන දෙයක්‌ නැත. මියගිය ජීවිතයකට ඖෂධ මගින් යළි පණ ලබා නොදිය හැකිවාක්‌ මෙන් දියවී මියගිය වෘක්‌කානු නැවත පණගැන්විය නොහැකිය. වකුගඩු අකරණය ලෙස හඳුන්වා ඇත්තේ වකුගඩුවල වෘක්‌කානු මියගොස්‌ එහි ක්‍රියාකාරිත්වය අඩාල වීමයි. මෙහිදී අප කළයුතු එකම දෙය ආහාරපානවලින් පරිස්‌සම් වීමයි. එසේම අපේ සිරුර ගතකරන ආහාරපානවලින් වස විෂ මුසු බෝග ජලය ආදිය ඉවත්කිරීමයි. සියලු විෂ සහිත කෘෂි රසායන වර්ග ආහාරපාන සඳහා භාවිත කිරීම සපුරා ඉවත් කළ යුතු යෑයි අවධාරණය කරන්නේ ඒ නිසායි.

දැන් දැන් අපේ රටේ විශේෂයෙන් රජරට ප්‍රදේශයේ ව්‍යාප්ත වන්නේ පෙරදා සිට පැවත එන පාරම්පරික වකුගඩු රෝගය නොවේ. එක එල්ලේම කැඩ්මියම් ආසනින් වැනි බැරලෝහ අඩංගු කෘෂි රසායන ආහාර බෝගවලට භාවිතා කිරීම නිසා එම විෂකාරකයන් පසට පොළවට වතුරට ආහාරබෝගවලට කාන්දුවීමෙන් ඒවා ආහාරපාන හරහා ශරීර ගතවීමෙන් රුධිරයට මුහුවී රුධිරය පිරිපහදු කරන වකුගඩුවල පවතින වෘක්‌කානු දියකිරීමෙන් වකුගඩු අකරණයට පත්කිරීම දැන් බහුල ලෙස ව්‍යාප්තවන වකුගඩු රෝගයයි. විස සහිත කෘෂි රසායන සපුරා භාවිතයෙන් බැහැර කරන තුරු වකුගඩු අකරණය නැවැත්විය නොහැකිය.

දැන් පවතින වකුගඩු අකරණය සිරුරේ පටන්ගත් හැටියේම බාහිර වශයෙන් දැනෙන්නේ නැත. රුධිරය පිරිසිදු කරන වෘක්‌කානු ක්‍රමයෙන් ටිකෙන් ටික දියවී යමින් බොහෝ කොටස්‌ මැරීගිය විට බාහිර වශයෙන් රෝග ලක්‍ෂණ මතුවේ එවිට රෝගය මෝරා හමාරය. මෙම සියලු තත්ත්වයක්‌ පාලනය කිරීමට ඇති නොවරදින මග වන්නේ විෂ සහිත කෘෂි රසායන ආහාරපානවලින් බැහැර කිරීමය. විශේෂයෙන් ආහාරපානවලට විෂකවන රසායනික පොහොර, රසායනික තෙල් ආදිය පොළවට වැක්‌කිරීම වහාම අත්හල යුතුය. කෘෂිරසායන වගාවට යෙදීමෙන් අපේ රටට කඩා වැටී ඇති වකුගඩු, හෘද, රුධිර ආදි රෝගවලින් වැළකීමට නම් විෂ සහිත රසායනික තෙල් පොහොර වගාවන්ට යෙදීම වහාම අතිහිටුවිය යුතුය.

මේ පිළිබඳව දසවසරකට වඩා වැඩි කලක්‌ පර්යේෂණ පැවැත්වීමෙන් පසු අණාවරණය කරගත් කරුණු අනුව කෘෂි රසායන නොමැතිව දේශීය වී වගා කිරීමේ වැඩසටහනක්‌ අත්හදා බැලීමේ පදනමක්‌ මත 2014 මහ කන්නයේදී රජරට ගොවිපවුල් පනස්‌ දහසක්‌ සම්බන්ධකරගෙන පවත්වනු ලැබීය. මෙහිදී රජය පුරෝගාමී මෙම ගොවි පවුල් පනස්‌ දහසට රත්සුවදැල්, කළුහීනටි, බෙහෙත්හීනටි, සුදුරු සම්බා, කුරුළුතුඩු, මඩතවාලු වැනි දේශීය වී වර්ග කිලෝ පහළොව බැගින් බිත්තරවී සඳහා රජයේ වියදමින් ලබාදී ඒ සඳහා විශේෂ ව්‍යාපෘතියක්‌ද පිහිටුවනු ලැබීය. කෙසේවුවද ආණ්‌ඩු පෙරළීයැමත් සමඟ ඒ වැඩ පිළිවෙළද පෙරළී ගියේය. මේ වන විට දේශීය වී වගා ව්‍යාපෘතිය කඩා කප්පල්වී ඇත.

රෝගය සෑදීමෙන් පසු අසාර්ථක ප්‍රතිකාර කරනවාට වඩා කළයුතුව ඇත්තේ රෝගය නිවාරණය කිරීම සඳහා රෝගය උපදවන විෂ සහිත කෘෂිරසායන වගාවට භාවිතා කිරීම අත්හිටුවීමය. ජාතික ධනය කෝටිගණනින් වැයකොට විදේශීය ඖෂධ හා රුධිරකාන්දුකරණ යන්ත්‍ර ආනයනය කොට රෝගීන් සඳහා යොදා ගනු ලැබුවත් ඒ ක්‍රියාමාර්ගවලින් රෝගීන්ට ටික කලකට ආයුෂ දෙනවා හැරෙන්නට රෝගීන් මරණයෙන් බේරාගැනීමට නුපුලුවන. ඔව්හු ඒකාන්තයෙන්ම මෙම රෝගයෙන් අකාලයේ මියයති. එසේනම් රජරට ජනතාවට ජීවිතදානය දීමට නම් කළයුතු එකම ප්‍රතිකර්මය වන්නේ විෂ කාරක අඩංගු කෘෂි රසායන වගාවට යෙදීම අත්හිටුවීමය. මේ දිනවල කොළඹ රටේ නිතර කතාබහ කරන දේශපාලන හෙයියම්මාරුවට වඩා වකුගඩු රෝගයට ගොදුරුවී සිටින රජරට ජීනජීවිත ගැන රජයේ අවධානය යෙදවීම වඩාත් ජන හිතකාමි වේ. ගොවිජනතාව උසිගන්වා ගෙන සමහර සංවිධෘන මගින් රසායන පොහොර ඉල්ලා කෑකොස්‌සන් ගසන නමුත් වකුගඩු, පිළිකා, හෘද ආදී බෝනොවන රෝග ජනතාව වෙත කැන්දාගෙන එක කෘෂි රසායන ආහාරබෝග වලින් ඉවත් කිරීමට කාලය පැමිණ තිබේ. මේ නිසා අතීත චෝල ආක්‍රමණයේදී මෙන් වර්තමානයේ වකුගඩු මාරයා ගෙන් රජරට ජන ශූන්‍ය වන්නට ඉඩ නොදී විෂකාරක කෘෂිරසායන ගොවිතැනින් ඉවත් කිරීමට රාජාඥවක්‌ නිකුත් කරන්නේ නම් අකාලයේ මියයන ජන ජීවිත බේරාගත හැකිය.

දශකයකට වැඩිකලක්‌ රජරට වකුගඩු අකරණය පිළිබඳ විවිධ පර්යේෂණ පැවැත්වූ 

රජරට වෛද්‍ය විද්‍යාලයේ 

ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය 

වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන 



නාථ දෙවියන්ගේ ආසනික් පරීක්‍ෂණය කැලිෆෝනියාවේ විශිෂ්ඨතම පරීක්‍ෂණය සම්මානයෙන් පිදේ

April 24, 2014 at 10:01 am 

නාථ දෙවියන්ගේ ආසනික් පරීක්‍ෂණය කැලිෆෝනියාවේ විශිෂ්ඨතම පරීක්‍ෂණය සම්මානයෙන් පිදේ

ලංකාවේ පළාත් ගණනාවක පැතිර යන කෘෂිකාර්මික වකුගඩු රෝගයට ග්ලයිපොසේට්-පුර්ණ වල් නාශකය ඍජුව සම්බන්ධ බව හෙළි කළ පර්යේෂණය 2013 වසරේ කැලිෆෝනියා රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාලයේ හොඳම පර්යේෂණය ලෙස සම්මානයෙන් පිදුම් ලබා ඇත.

එම විශ්ව විද්‍යාලයේ සේවය කරන ශ්‍රී ලාංකික මහාචාර්යවරයකු වන වෛද්‍ය සරත් ගුණතිලක මහතා සහ රජරට විශ්ව විද්‍යාලයේ කථිකාචාර්ය වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන මහතා ඇතුළු පිරිසක් මෙම පර්යේෂණයට සහභාගී වුහ.

ලොව කෘෂි රසායන දැවැන්තයකු වන මොන්සැන්ටෝ සමාගම නිපද වන ග්ලයිපොසේට් පිලිබඳ මෙම හෙළි කිරීම අන්තර්ජාතික ජනමාධ්‍ය සහ විද්‍යාඥයන්ගේ දැඩි අවධානයක් දිනා ගැනීමට සමත් විය.

කෙසේ වෙතත් මෙම කරුණ යටපත් කිරීමට ශ්‍රී ලංකාවේ කෘෂි රසායන මාෆියාව, කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුවේ නිලධාරීන් කිහිප දෙනකු, පලිබෝධනාශක තාක්ෂණික කමිටුව සහ මුදලට විකුනුණු විශ්ව විද්‍යාල ආචාර්යවරු කිහිප දෙනකු ප්‍රබල උත්සාහයක නිරත විය.

මේ සම්බන්ධයෙන් අදහස් දැක්වූ වෛද්‍ය ගුණතිලක මහතා පැවසුවේ තමන් කෘෂිකාර්මික වකුගඩු රෝගය සම්බන්ධයෙන් ඉදිරිපත් කලේ කල්පිතයක් පමණක් ද ඒ සදහා අවශ්‍ය විද්‍යාත්මක සාධක සතුව තිබේ ද යන්න පිළිබඳව මේ ගැන ප්‍රකාශ නිකුත් කල කිසිවකු විමසීමක්වත් නොකළ බවත්, හුදුකල්පිතවලට පමණක් හොදම පර්යේෂණය ලෙස සම්මාන ලැබෙන්නේ නැති බව මේ අය දැන ගත යුතු බවත්ය.

මෙම පර්යේෂණයට දායක වීම නිසා ලංකාවේ කෘෂි රසායන මාෆියාවේ සහ ඔවුන්ට සිය ආත්මය පාවා දුන් ඊනියා උගතුන්ගේ යටිකුට්ටු කුමන්ත්‍රණවලට ලක්වීමට ඇමෙරිකාවේ සිටිය ද තමන්ට සිදුව ඇති බව හෙතෙම සම්මානය බර ගනිමින් පැවත් වූ කතාවේ දී හෙතෙම පැවසීය.

**

මේ සම්බන්දයෙන් අදහස් දැක්වීම සඳහා කොළඹදී පැවති මාධ්‍ය හමුවකදී අදහස් පල කල රජරට විශ්ව විද්‍යාලයේ වෛද්‍ය පීඨයේ පීඨාධිපති මහාචාර්ය සිසිර සිරිබද්දන මහතා සඳහන් කලේ ශ‍්‍රී ලංකාවේ ශීඝ‍්‍රයෙන් පැතිර යන වකුගඩු රෝගයට ප‍්‍රධානතම හේතුව කෘෂි රසායනික ද්‍රව්‍ය භාවිතය බවට කැලිෆෝර්නියා රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාලය මගින් සිදු කළ පර්යේෂණයකින් අනාවරණය වී ඇති බවයි.

කැලිෆෝර්නියා රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාලයේ මහාචාර්ය සරත් ගුණතිලක, රජරට විශ්ව විද්‍යාලයේ වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන යන මහත්වරුන් ඇතුළු පිරිසක් විසින් කළ මෙම පර්යේෂණයේදී පූර්ණ වල් නාශකවල අඩංගු ග්ලයිපොසේට්, ආසනික් සහ බැර ලෝහ සහ කිවුල් ජලයේ එකතුවෙන් කෘෂිකාර්මික වකුගඩු රෝගය හට ගන්නා බව හෙළි වී ඇතැයි ද මහාචාර්යවරයා කිය.

ශ‍්‍රී ලංකාවේ කෘෂිකාර්මික වකුගඩු රෝගය පිළිබඳව 2013 වසරේ සිදු කළ මෙම පර්යේෂණයට කැලිෆෝනියා රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාලයෙන් විශිෂ්ඨතා සම්මානයක් හිමි වී තිබෙන බවද ඔහු පැවසීය.

එහිදී වැඩිදුරටත් අදහස් දැක්වූ මහාචාර්යවරයා මේ වන විට දිවයිනේ වකුගඩු රෝගීන් 78,775 ක් හදුනාගෙන ඇතැයි ද, එයින් 16,275 ක්ම මෑතකදී සොයා ගෙන ඇතැයි ද සඳහන් කළේය.

මෙම කෘෂි රසායන භාවිතය හේතුවෙන් රජරට ප‍්‍රදේශයේ වකුගඩු රෝගයට අමතරව පිළිකා හා රක්තහීනතාවය වැනි රෝගාබාධ පවා දරුණු ලෙස වැඩි වී ඇතැයි ද ඔහු හෙළි කළේය.

ලොව කෘෂි රසායන දැවැන්තයෙකු විසින් නිපද වූ ලෝකයේ හොඳම වල් නාශකය ලෙස ප‍්‍රචාරණය සිදු කරන ග්ලයිපොසේට් පූර්ණ වල් නාශකය කෘෂිකාර්මික වකුගඩු රෝගයට සම්බන්ධ බවට කරුණු හෙළිවීමෙන් පසු මෙම නවතම පර්යේෂණයට විවිධ බලපෑම් හා චෝදනා එල්ල වන්නට පටන්ගෙන ඇතැයිද හෙතෙම කියා සිටියේය.

මෙම කරුණ වසන් කිරීමට හා නිවැරදි නොවන බව පැවසීමට මෙරට හා පිටරට ජනමාධ්‍ය ඔස්සේ පෙත්සම් ව්‍යාපාර මගින් ව්‍යාජ කරුණු එළිදක්වන්නටත්, මෙම පර්යේෂණය හුදු හිතළුවක් කල්පිතයක් බව හුවා දක්වන්නටත් වූ බවද ඔහු කීවේය.

කැලිෆෝර්නියා රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාලය සිදු කළ මෙම නවතම පර්යේෂණයට සහභාගි වූ රජරට විශ්ව විද්‍යාලයේ වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන (වකුගඩු රෝග පර්යේෂක* මහතා මෙහිදී අදහස් දක්වමින් මෙසේ පැවසිය.

‘මාස 3 ක් තිස්සේ සිදු කළ මෙම පර්යේෂණයෙන් වකුගඩු රෝගයට ප‍්‍රධානම හේතුව කෘෂි රසායන භාවිතය බවට නැවත වතාවක් සනාථ කර තිබෙනවා.

මෙහිදී පර්යේෂණය සිදු කළ මහාචාර්ය සරත් ගුණතිලක මහතාට මේ පිටුපස සිටින විවිධ පාර්ශවයන්ගෙන් බරපතල ගණයේ තර්ජන බලපෑම් එල්ල වී තිබෙනවා. කැලිෆෝර්නියා විශ්ව විද්‍යාලයට පවා ශ‍්‍රී ලාංකිකයන්ගෙන් තර්ජන බලපෑම් එල්ල වෙලා.

රෝගීන්ගේ මුත‍්‍රාවල හා පානීය ජලයේ ග්ලයිපොසේට් පූර්ණ වල් නාශකය අඩංගු වී ඇති බව මෙම පර්යේෂණයෙන් ඔප්පු වුණා. ඒ බව ඇමෙරිකාවේ වෙබ් අඩවියක් පවා ප‍්‍රචාරය කර තිබෙනවා.channa-news

මේ රටේ වෛද්‍ය විද්‍යාත්මක පර්යේෂණයක් සඳහා ලෝකයෙන් ලැබුණු ඉහළම සම්මානය ලෙස මෙය සැලකිය හැකියි.

වකුගඩු රෝගය බහුලව පැතිර යන රජරට ප‍්‍රදේශයේ ජනතාව මෙම ව්‍යසනයෙන් බේරා ගැනීම සඳහා ග්ලයිපොසේට් පූර්ණ වල් නාශකය මෙම ප‍්‍රදේශවල භාවිතය අවම කරන ලෙසට ජනාධිපතිවරයාගෙන් කරන ලද ඉල්ලීමට ප‍්‍රතිචාරය ලැබුණත්, විද්වත්හු යැයි කියා ගන්නා පිරිසක් නිසා ඒ වෑයම අසාර්ථක වුණා.

මෙම පර්යේෂණය සඳහා ලැබුණු විශිෂ්ඨතා සම්මානය පිළිබඳව මෙතෙක් මෙහිදී කිසිදු ඇගයීමක් කර නැහැ. සිනමා පටයකට සම්මානයක් ලැබුණා නම් මාධ්‍යවලින් ඉහළම ප‍්‍රතිචාරයක් ලැබෙනවා. මේ රටේ ජාතික ව්‍යසනයක් පිළිබඳව කරන ලද පර්යේෂණයකට මෙවැනි අන්දමින් සැලකීම ගැන කණගාටු වෙනවා.

මේ වන විට දිවයිනේ 1/3 ක ජනතාව වකුගඩු රෝගයට ගොදුරු වෙලා. අලූතින්ම වාර්තා වන ප‍්‍රදේශ අතර ගිරාදුරුකෝට්ටේ, මැදිරිගිරිය, හිඟුරක්ගොඩ, ශ‍්‍රීපුර, විල්ගමුව, හෙට්ටිපොල, නිකවැරටිය, මහව, යාපහුව, ලූණුගම්වෙහෙර, තිස්සමහාරාමය, මොණරාගල, වැල්ලවාය, බුත්තල හැඳින්විය හැකියි’

 

cali-03cali-04

 



වකුගඩු ලෙඩේ හැදෙන හැටි අපේ අය ලොවටම කියයි…

February 21, 2014 at 8:50 am 

වකුගඩු ලෙඩේ හැදෙන හැටි අපේ අය ලොවටම කියයි…

විසි වසරකට ආසන්න කාලයක්  ශ්‍රී ලංකාවේ ,ඉන්දියාවේ සහ මධ්‍යම ඇමරිකානු කලාපයේ ගොවි ජනතාව අතර පැතිර ගිය අභිරහස් වකුගඩු රෝගයේ රෝග යාන්ත්‍රණය සොයා ගැනීමට ශ්‍රී ලංකික  විද්‍යාඥයන්ට හැකි වී ඇත.

රජරට විශ්ව විද්‍යාලයේ වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන, ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ කැලිෆොර්නියා විශ්ව විද්‍යාලයේ වෛද්‍ය විද්‍යා මහාචාර්ය සරත් ගුණතිලක සහ ප්‍රියන්තා සේනානායක මහත්මිය එක්ව මෙම සොයා ගැනීම සිදු කර ඇත. රෝගය පැතිර යන ප්‍රදේශවල බහුලව භාවිතා කරන පුර්ණ වල නාශකය (ග්ලයිපොසේට්) , කෘෂි රසායන ද්‍රව්‍ය මගින් එක්  වන ආසනික් සහ බැර ලෝහ, කිවුල වැඩි භූගත ජලය සමග එක්  වීමෙන් ඇති වන සංයෝගයක් හේතුවෙන් මෙම රෝගය ඇති වන බව ඔවුන් පැහැදිලි කර ඇත.kidn-02

මේ සම්බන්ධ ජාත්‍යන්තර විද්‍යා ප්‍රකාශනය ස්විට්සර්ලන්තයේ පලවන International journal of Environmental Research and Public Health සගරාවේ පල වී ඇත. මනුෂ්‍ය ශරීරයේ ඇතිවන රෝගාබාධයක් පිළිබද ශ්‍රී ලාංකිකයකු සිදු කල පැහැදිලි කිරීමක් අන්තර්ජාතිකව පිලි ගත් විද්‍යා සගරාවක පල වන පළමු අවස්ථාව ද මෙය වේ.

ශ්‍රී ලාංකික  විද්‍යාඥයන් සිදු කල මෙම සොයා ගැනීම පිලිබදව ලෝකයේ කෘෂිකාර්මික වකුගඩු රෝගීන් වැඩිම පිරිසක් සිටින රට වන මධ්‍යම  ඇමරිකාවේ  එල් සැල්වදෝර   සෞඛ්‍ය ඇමතිතුමිය සිය රටේ සුබ පැතුම් මේ වන විටත් ශ්‍රී ලංකා රජයට නිල වශයෙන් දන්වා  ඒවා ඇත.

Int. J. Environ. Res. Public Health 2014, 11, 2125-2147; doi:10.3390/ijerph110202125

OPEN ACCESS

International Journal of

Environmental Research and
Public Health
ISSN 1660-4601
www.mdpi.com/journal/ijerph

Hypothesis

Glyphosate, Hard Water and Nephrotoxic Metals: Are They the Culprits Behind the Epidemic of Chronic Kidney Disease of Unknown Etiology in Sri Lanka?

Channa Jayasumana 1,2,*, Sarath Gunatilake 2,† and Priyantha Senanayake 3,†

1    Department of Pharmacology, Faculty of Medicine, Rajarata University, Anuradhapura 50008,
Sri Lanka

2    Health Science Department, California State University, Long Beach, CA 90840, USA;
E-Mail: sarathg@csulb.edu

3    Hela Suwaya Organization, Malabe 10115, Sri Lanka; E-Mail: helasuwaya@gmail.com

     These authors contributed equally to this work.

*   Author to whom correspondence should be addressed; E-Mail: jayasumanalk@yahoo.com; Tel.:+94-714-393-989; Fax: +94-252-234-464.

Received: 17 December 2013; in revised form: 22 January 2014 / Accepted: 27 January 2014 /
Published: 20 February 2014

 

Abstract: The current chronic kidney disease epidemic, the major health issue in the rice paddy farming areas in Sri Lanka has been the subject of many scientific and political debates over the last decade. Although there is no agreement among scientists about the etiology of the disease, a majority of them has concluded that this is a toxic nephropathy. None of the hypotheses put forward so far could explain coherently the totality of clinical, biochemical, histopathological findings, and the unique geographical distribution of the disease and its appearance in the mid-1990s. A strong association between the consumption of hard water and the occurrence of this special kidney disease has been observed, but the relationship has not been explained consistently. Here, we have hypothesized the association of using glyphosate, the most widely used herbicide in the disease endemic area and its unique metal chelating properties. The possible role played by glyphosate-metal complexes in this epidemic has not been given any serious consideration by investigators for the last two decades. Furthermore, it may explain similar kidney disease epidemics observed in Andra Pradesh (India) and Central America.
Although glyphosate alone does not cause an epidemic of chronic kidney disease,
it seems to have acquired the ability to destroy the renal tissues of thousands of farmers when it forms complexes with a localized geo environmental factor (hardness) and
nephrotoxic metals.

Keywords: chronic kidney disease of unknown etiology; glyphosate; hard water; nephrotoxic metals; arsenic

 

1. Introduction

1.1. Chronic Kidney Disease of Unknown Etiology (CKDu) in Sri Lanka

Starting in the mid 1990s, a Chronic Kidney Disease of Unknown etiology (CKDu) was discovered among the rice paddy farmers in the North Central Province (NCP) of Sri Lanka [1]. Over the next two decades, the disease spread rapidly to the other farming areas. The age-standardized prevalence of the disease is estimated at 15% [2] affecting a total population of 400,000 patients with an estimated death toll of around 20,000 [3]. The unique feature of this CKDu is that its etiology does not include commonly known risk factors for CKD such as diabetes mellitus, hypertension and glomerular nephritis [4]. In 2009, the Sri Lankan Ministry of Health introduced criteria for case definition of CKDu [5]. These included:

(1)  No past history of, or current treatment for diabetes mellitus or chronic and/or severe         hypertension, snake bites, urological disease of known etiology or glomerulonephritis.

(2)  Normal glycosylated hemoglobin levels (HbA1C ˂ 6.5%).

(3)  Blood pressure ˂160/100 mmHg untreated or ˂140/90 mmHg on up to two
      antihypertensive agents.

The CKDu is a disease that progresses slowly [1]. Patients are asymptomatic during most of the course of the disease. Histopathological findings have shown tubular interstitial nephritis associated with mononuclear cell infiltration, glomerular sclerosis and tubular atrophy [6]. The disease is characterized by tubular proteinurea, usually alpha-1 and beta-2 microglobulinuria, and high urine Neutrophil Gelatinase-associated lipocalin (NGal) levels (>300 ng/mg creatinine) [7,8]. The observed geographical and socioeconomic disease patterns led to assumptions that environmental and occupational factors have an important role to play as the main causative agents [9,10]. Tubulointerstitial disease with negative immunofluorescence for IgG, IgM and complement-3 are more in favor of a toxic nephropathy [4], but commonly known nephrotoxins such as lead (Pb),
non-steroidal anti-inflammatory drugs, aminoglycosides, aristolochic acid and mycotoxins are highly unlikely as a single cause of CKDu in Sri Lanka. Many victims of CKDu are not aware of being ill until the end stage and their only treatment options are peritoneal and hemodialysis and ultimately, kidney transplantation.

A number of research groups, including the World Health Organization (WHO), have conducted research studies to determine the etiology of this unique type of CKD. There is some consensus that this is a multifactorial disease. The main factors include chronic exposure to arsenic (As) [1],
cadmium (Cd) [11] and pesticides [2,12]. Consumption of hard water, low water intake and exposure to high temperatures resulting in significant dehydration, are among the other factors. Whatever hypothesis that is propounded should be able to answer the questions as to why CKDu is confined to certain geographical areas of Sri Lanka and why there was no CKDu in Sri Lanka prior to the 1990s.

1.2. CKDu and Ground Water Hardness

Places with high ground water hardness and the geographical distribution of the CKDu in Sri Lanka are well correlated (Figure 1). Hardness of water is caused mainly due to the presence of the polyvalent metallic cations calcium (Ca), magnesium (Mg), strontium (Sr) and iron (Fe), together with carbonate, bicarbonate, sulphate and chloride anions [13]. The degree of hardness is classified as, soft, moderately hard, hard or very hard when the Ca and Mg content is 0–60 mg/L, 61–120 mg/L,
121–180 mg/L and >181 mg/L, respectively [14]. Ground water in the CKDu endemic area is found to be either hard or very hard and contain Ca, Mg, Fe and Sr ions [15].

Figure 1. Geographical distribution of patients with CKDu and ground water hardness in
Sri Lanka. Ground water hardness data- with the courtesy of Water Resources Board
of Sri Lanka.

A highly statistically significant positive correlation (p < 0.008) has already been revealed between the occurrence of CKDu in Sri Lanka and hard water consumption. Ninety six percent of the
CKDu patients had consumed hard or very hard water for at least five years, from wells that receive their supply from shallow regolith aquifers [16]. Apart from that, the authors have made the following observations related to CKDu and the hardness of the drinking water:

(a)    The number of villagers who complain that the ground water hardness in CKDu endemic area has increased steadily over the last two decades.

(b)   Certain shallow wells (2–5 m), which were previously been used for drinking purposes are now abandoned due to high hardness and bad taste.

(c)    There are a few natural springs located in the CKDu endemic area where water is not hard. People who consume water from these sources have been determined to be free from the disease.

(d)   Individuals who drink treated water from large water supply schemes (especially in the two cities of Anuradhapura and Polonnaruwa), while living in the same endemic areas,
do not have the disease.

(e)    In the adjoining farming areas of the Northern Province of Sri Lanka, where the ground water hardness level is known to also be hard or very hard, there have not been any significant number of CKDu cases reported.

Many scientists who have been involved in research related to CKDu have neglected the hard water factor, as there is no scientific evidence linking CKD to the consumption of hard water, or the presence of high Ca or high Mg levels in drinking water. Nevertheless, due to the strong association between hard water consumption and CKDu, certain researchers have attempted to link hard water with a number of other factors related to CKDu. Jayasumana et al. [1] have demonstrated that there is a link between hardness and arsenic toxicity. They have identified toxic levels of arsenic in urine,
hair and nail samples of CKDu patients as well as in apparently healthy individuals living in the
CKDu endemic region. They proposed that arsenic, derived mainly from tainted agrochemicals (chemical fertilizers and pesticides), when combined with calcium and/or magnesium in the ground water can ultimately damage the kidney tissues. Even though there is considerable evidence to suggest that the agricultural workers in the CKDu endemic areas are exposed to arsenic, the exact source and mode of entry of arsenic remains controversial. However, the totality of scientific evidence gathered so far has highlighted the fact that an unknown factor (Compound X) originating from agrochemicals, when combined with hardness/Ca/Mg can cause significant kidney damage; thus explaining many current observations including the unique geographical distribution of the disease.

2. Compound X

If we assume that the “Compound X” is derived from the agrochemicals and is easily bound to
Ca/Mg/Sr/Fe to ultimately cause damage to the kidneys, then this hypothesis can explain the geographical distribution of CKDu as well as the occurrence of the disease only after the 1990s. Political changes instituted in 1977 in Sri Lanka, have lead to economic policies that allowed the importation and application of agrochemicals on a large scale, especially for paddy farming.
The low concentration of a cumulative nephrotoxin and its bioaccumulation could have taken
12–15 years to cause damage to the kidneys leading up to the level of clinically identifiable CKD.
The increase in prevalence of CKDu and the shifting of age at diagnosis to younger age groups over the years are highly suggestive of the cumulative nature of the toxin. Furthermore, a comparatively low amount of agrochemicals has been used in the Northern Province of Sri Lanka, primarily due to a prohibition imposed by the government in this province. The prohibition was due to the potential of these agrochemicals being used in the production of Improvised Explosive Devices (IEDs).
These IEDs were used abundantly by armed groups of the terrorist movement that plagued the country until 2009 for causing mass destruction. This is the explanation for the fact that CKDu is still not prevalent in the farming areas of the Northern Province of Sri Lanka where the ground water hardness has remained high. Based upon these observations, here we summarizes the expected properties of the chemical Compound “X” that is hypothesized as the incriminating agent of CKDu.

(a)    A compound made of recently (2–3 decades) introduced chemicals to the CKDu endemic area.

(b)   Ability to form stable complexes with hard water.

(c)    Ability to capture and retain arsenic and nephrotoxic metals and act as a “carrier”
in delivering these toxins to the kidney.

(d)   Possible multiple routes of exposure: ingestion, dermal and respiratory absorption.

(e)    Not having a significant first pass effect when complexed with hard water.

(f)    Presenting  difficulties in identification when using conventional analytical methods.

The present authors have continuously searched for a possibility of Compound X over the time period of interest and noticed that aminophosphonic acid or aminophosphonate (known by the common chemical name glyphosate) is the most widely used herbicide in the contemporary world [17] as well as in Sri Lanka. The amount of glyphosate exceeded the sum of all other pesticides imported into Sri Lanka in 2012 (Table 1) [18]. The former Stauffer Chemical Company (Westport, CT, USA) initially obtained a patent for aminophosphonic acid as a chelating agent, wetting agent and biologically active compound [19]. Glyphosate was initially used as a descaling agent to clean out calcium and other mineral deposits in pipes and boilers of residential and commercial hot water systems. Descaling agents are effective metal binders, which grab on to Ca, Mg, etc. ions and make the metal water soluble and easily removable. Later, the Monsanto Company has acquired the chemical from Stauffer and obtained a patent for aminophosphonate for its herbicidal properties [20].

Table 1. Leading Pesticides imported to Sri Lanka in 2012.

Rank

Pesticide

kg or L Approved for Import

01

Glyphosate (acid equivalent)

5,295,082

02

Propanil

995,310

03

MCPA

686,375

04

Mancozeb

671,504

05

Chlorpyrifos

420,008

06

Carbofuran

299,000

07

Diazinon

196,735

08

Profenofos

140,768

09

Carbosulfan

107,000

10

Pretilachlor + Pyribenzoxim

102,297

2.1. Glyphosate

Glyphosate or N-(phosphonomethyl)glycine is the aminophosphonic acid analog of the natural amino acid glycine. It was supposed to be first synthesized by Henri Martin in 1950 [21].
The name glyphosate is derived from the word [Gly]cine [phos]phon[ate]. The Monsanto Company acquired another patent for the phytotoxicant properties of N-(phosphonomethyl) glycine [22]. Glyphosate was quickly adopted by almost all farming communities throughout the World and was hailed as the magical total weed killer. In fact, glyphosate was acclaimed as the pesticide of the turn of the millennium and as the most significant chemical in modern agriculture [21]. Glyphosate is a compound with an amphoteric and zwitterion structure containing a basic secondary amino function in the middle of the molecule, monobasic-carboxylic and dibasic phosphonic acidic sites at both ends, hence having three functional groups, phosphonate, amino and carboxylic [23] (Figure 2). A zwitterion is a neutral molecule with positive and negative electrical charges at different locations within the same molecule. It is different from simple amphoteric compounds that might only form either a cationic or anionic species depending on external conditions—a zwitterion simultaneously has both ionic states within the same molecule [24].

Figure 2. Structure of glyphosate molecule and its functional groups.

Further, glyphosate contains both hydrogen cation donor and acceptor functional groups and has excellent water solubility 12,000 mg/L [25]. The generally accepted mechanism of action of glyphosate is that it inhibits the enzyme 5-enolpyruvyl-shikimate-3-phosphate synthase (EPSPS) of the shikimate pathway in the biosynthesis of tryptophan, phenylalanine and tyrosine (aromatic amino acids) [26].
This pathway is present in plants, fungi and bacteria, but not in animals. Apart from the excellent water solubility and basipetal translocation ability (capability of transportation in the plant from the leaves towards the stem) [21] glyphosate is considered as the best herbicide ever discovered as it is readily degraded to non-toxic degradation products [27]. However, these claims have been debated and Monsanto Company was fined in a legal case with New York Attorney General’s office in 1996 as it had inaccurately represented the toxicological data of the glyphosate in its formulated product “Roundup”. In this case the Monsanto Company agreed to leave out the description of being “environmentally friendly and biodegradable” from its advertisements [28].

The stability of glyphosate in water or soil depends on several factors. It interacts strongly with soil components by forming stable complexes with metal ions. Adsorption is strongly influenced by cations associated with the soil [29] as it is mainly the phosphonic acid moiety that participates in this process. Therefore, phosphate, which is a component of most fertilizers, competes with glyphosate in soil adsorption [30]. The typical half life of the glyphosate was found to be 92 days in water and 47 days in soil [31,32]. However, the absorption of chelating agents or metals has been shown to decrease the biodegradability of glyphosate (Figure 3) [23,27,33–35]. Radioactive 14C-glyphosate studies have shown that half-life can increase up to 7 years [36] or even up to 22 years [37] in the soil. Glyphosate is a dianion in moderately buffered soils and water systems when the pH is higher than 6.5. This suggests that under such conditions glyphosate will form strong complexes with metal ions [35]. The increased solubility of its alkali metal glyphosate can leach into deep soil layers [38]. Further, it has been shown that amino methyl phosphonic acid (AMPA) the primary metabolite of glyphosate is more mobile in the soil than the parent compound [39,40]. Detection of glyphosate in the laboratory is very difficult due to its ionic character, high polarity, high solubility in water, low volatility, insolubility in organic solvents and strong complexion behavior [41].

Figure 3. Degradation pathways of glyphosate in normal water and in hard water.

2.2. Glyphosate-metal Complex (GMC)

Glyphosate-hard water/Ca/Mg interaction has been the subject of many scientific studies.
The negative influence of hard water on the herbicidal properties of glyphosate is a well-identified problem in terms of the efficacy of its weed control [35,42–47]. Several measures have also been identified to overcome the antagonism of spray carrier water hardness of glyphosate [48,49].
These strategies mainly depend on the stability of GMC in different pH values. Usually this GMC is stable in basic media and unstable in acidic media. Smith and Raymond 1987 [50] have studied the solid state and solution chemistry of calcium glyphosate. They have isolated the polymeric chemical structure of the compound by using single crystal X-ray diffraction. All the adsorption, photodegradation and biodegradation processes of glyphosate are modified by the presence of metal ions [51]. Nuclear magnetic resonance (NMR) studies done by Thelan et al indicate the hard water cations Ca and Mg interact with both phosphonate and carboxyl functional groups of the glyphosate molecule [46]. Further, they have shown that over time, the association of the cations with glyphosate progress to a more structured chelate stable orientation. Glyphosate not only forms stable complexes with Ca and Mg, but also with many other divalent and trivalent metallic cations (Figure 4).
Caetano et al. [52] assessed the stability of glyphosate—metal complexes and found that the strength of the stability of divalent cations is in the order, Zn > Cu > Ca > Mg and for trivalent cations,
Co > Fe > Cr > Al, respectively. In the same study, the authors extensively studied the stability of tetrahedral and octahedral glyphosate-metal complexes as well.

Figure 4. Structures of complexes formed by (a) one molecule (b) two molecules of glyphosate and metal.

When we go back to the CKDu situation in Sri Lanka and hypothesize that glyphosate is “Compound X”, we can explain almost all of the above-mentioned observations coherently. It provides rational answers for the geographical distribution of the CKDu and the appearance of the disease in the mid-1990s. Glyphosate and its primary metabolite AMPA can directly leach into the ground water and easily chelate to Ca, Mg and Sr copiously present in ground water in the North Central Province and adjacent rice paddy farming areas in the Sri Lanka. Many farmers use hard water to dissolve glyphosate to prepare the spraying solutions as well. Further it is reported that rice paddy farming soil in CKDu endemic area is rich with Ca, Mg, Fe, Cr, Nickel (Ni), Co and other metals [53,54].
It can easily combine with glyphosate and form complexes, which later leach into the ground water. Ferric ions also play a significant role in the process of adsorption of glyphosate and AMPA in soil [55]. Furthermore, within a couple of weeks after the spraying of glyphosate farmers apply triple phosphate (TSP) to the paddy fields. Recent findings have shown that the TSP available in Sri Lanka is contaminated with significant amounts of Cd, Cr, Ni and Pb [54]. Divalent cations of these nephrotoxic metals are capable of forming stable compounds with glyphosate [35]. Furthermore, it was also found that TSP used in Sri Lanka is a very rich source of arsenic [56].

Other modes of ingestion of glyphosate are dermal and respiratory. Low levels of glyphosate have frequently been detected in the urine of farm workers shortly after the glyphosate application [57]. Farmers in Sri Lanka spray pesticides manually under hot climatic conditions. Glyphosate preparations are easily dissolved in sweat and absorbed transdermally [58]. As the majority of farmers do not use any protective gear, absorption through the respiratory route may also play a significant role. Rice is the staple diet of farmers. Recent findings have revealed that rice, vegetables and raw tobacco available in the CKDu endemic areas are contaminated with Cd and As [2]. Chewing of betel with tobacco is a common practice among farmers in Sri Lanka. The phosphorous atom in the phosphonic group in the glyphosate/AMPA molecule can possibly be replaced by As [59,60]. Following dermal and respiratory absorption of glyphosate, it can form complexes with nephrotoxic metals and As derived from rice, vegetables and tobacco within the circulation. As such, we can identify three potential sources of glyphosate/AMPA-metal complexes:

(a)    [Glyphosate/AMPA + Ca/Mg/Fe/Sr ] complex in drinking water.

(b)   [Glyphosate/AMPA + Cd/Cr/Ni/Co/Pb/Vanadium (V) or As] complex in food.

(c)    [Glyphosate/AMPA coming from dermal/ respiratory route] + low amount of [metals/As] from water and foods, here the complex is formed within circulation.

Helfter Enterprises, Inc. now doing business as Advanced Biological Concepts has proposed a structure for glyphosate matrix [61], while Caetano and coworkers [52] have developed a more advanced and comprehensive structure for glyphosate metal complexes. The latter group has used density functional theory (DFT) molecular modeling methods to evaluate structural thermodynamic and electronic effects that govern the complexion between glyphosate and metals. With the permission of both groups of authors, we used these structures to propose a glyphosate-metal lattice to explain the possible role played by glyphosate, hardness, As and other nephrotoxic metals in the pathogenicity of CKDu in Sri Lanka (Figure 5).

This hypothesis also explains the observation of increased ground water hardness in paddy farming areas in Sri Lanka. Various divalent and trivalent metal glyphosate compounds accumulate in ground water over the years and made ground water more hard and distasteful. Natural springs located in the CKDu endemic area are devoid of high Ca and Mg content, hence these natural springs do not retain glyphosate. In light of this explanation, it is reasonable to hypothesize that glyphosate-metal complex plays a major role in the CKDu disease process. It explains why CKDu is not present among people who drink natural spring water or surface water in the disease endemic area. Also the limited use of herbicide and chemical fertilizers in the northern region over the last few decades may be the reason for lack of CKDu there despite the consumption of hard water by the inhabitants in this area.

Figure 5. Structure of glyphosate-metal-arsenic lattice.

2.3. The Nephrotoxicity of Glyphosate-metal/As (GMA) Lattice

The next important question to be answered is whether the glyphosate-metal complex is nephrotoxic or not. Nephrotoxicity of As, Cd and other heavy metals is a known fact [62].
Many studies have been conducted to assess the activity of Ca-glyphosate, Mg-glyphosate behavior in soil water and in plants [38]. The majority of them have been targeted to overcome the antagonistic ability of Ca/Mg on glyphosate [63]. Although glyphosate has a history of more than 40 years of usage as an herbicide and it has been almost 50 years since the identification of hardness-aminophosphonic acid reaction, none of the available studies has focused on the animal or human health effects of hardness-glyphosate complex. However, glyphosate alone has been the subject of several animal studies.

Jiraunghoorskul et al. [64] described changes in proximal tubular cells of Nile Tilapia exposed to glyphosate. Ayoola [65] has shown the development of hematopoietic necrosis and severe
pyknotic nuclei, dilatation of bowman’s space, accumulation hyaline droplets in tubular epithelial cells in the proximal tubule and degenerated tubules in juvenile African catfish exposed to glyphosate. Seralini and others [66] have shown in a long term study that glyphosate increased serum creatinine, blood urea and reduced the weight of kidneys of rats who were fed with glyphosate exposed maize. Tizhe et al. [67] have provided further confirmation that oral exposure of glyphosate increases blood urea levels and lead to renal dysfunction in rats. Larsen et al. [68] have described the glutathione peroxidase dependent reduction of cumenehydroperoxide in kidneys of rats exposed to glyphosate in drinking water. Kruger et al. [69] has shown a similar nephrotoxic effect in dairy cows exposed to glyphosate. Although EPSPS and the shikimate pathways are not present in animals, the inhibition of other pathways such as cytochrome p450 and aromatase is the possible explanation of genotoxic [70] and teratogenic [71] activity of glyphosate and the dose dependent effects of round up on human embryonic and placental cells [72]. Glyphosate has also been documented to induce apoptosis and necrosis in human umbilical, embryonic and placental cells [73] and cause endocrine disruptive effects on human cell lines [74].

2.4. Compound X-elusiveness of Detection by Standard Tests

Persistence of glyphosate in water have previously been reported [75,76]. In a recent study done in Catalonia, Spanish researchers reported that glyphosate was present above the limits of detection in 41% of the ground water samples obtained from areas where intense agricultural activities had taken place [77]. Another Spanish study has shown that certain chelating agents when present in ground water can produce false negative results for glyphosate tests, however, the same phenomenon was not observed in the case of surface water [78]. These researchers found that acidification of ground water samples to a level of pH 1 can lead to significant changes in the final readings of the glyphosate tests. Difficulty in the analysis of glyphosate and AMPA in the presence of multivalent cations was demonstrated in a study done in France [79]. In this study, investigators have shown that only the free forms of glyphosate and AMPA are sensitive to analytical methods and exact concentration is underestimated particularly in ground water. In Europe 0.1 μg/L is administratively set as the upper tolerable level for all the pesticides, including glyphosate in drinking water [80].

2.5. Lack of a Significant First Pass Effect

Once the glyphosate-metal-As lattice enters the circulation it may bypass the normal liver detoxification process. Usually divalent metal transporter-1 (DMT-1) mediates absorption of heavy metals in the small intestine [81]. Thereafter, it is transported to the liver and binds with metallothioneins (MTs)—a protein with high content of cystine [82]. The main function of MTs is to transfer heavy metals to various metalloproteins, transcription factors, and enzymes [83].
Here, we hypothesize that the liver cannot metabolize the GMA lattice due to its unique configuration. The structure of cystine closely resembles that of glycine [84]. Glyphosate/AMPA is the aminophosphonic analog of the natural amino acid glycine [21]. As the heavy metals are already bound to glyphosate/AMPA the binding sites that would have normally attracted MTs are already occupied. As such, these GMA complexes pass through the liver without a significant first pass effect. This assumption also explains the normal liver enzyme levels and minimal ultrasonic changes in the liver of patients with CKDu. Once GMA lattice reaches the kidney, the glomerular-proximal tubular area provides a distinctive microenvironment conducive to the breakdown of the lattice. Differences in the pH and the presence of various metabolic products provide this background. Kidneys excrete
50–100 meq/day of non-carbonic acid generated daily. This is achieved by H+ ion secretion at different levels in the nephron. The entire daily acid load cannot be excreted as free H+ ions. Secreted H+ ions are excreted by binding to either buffers, such as HPO42− and creatinine, or to NH3 to form ammonium ions (NH4+). Ammonium is produced from glutamine in the proximal tubule [85–87].
NH+4 ions have been used for many decades by agricultural experts to minimize the binding of glyphosate to hard water which effectively decreases the availability of the active weedicide [88].

Further, in analytical chemistry acidification is used as an effective dissociation method of glyphosate/AMPA complexes to obtain free forms [78]. Therefore, we have further hypothesized that this high concentration of the NH+4 ions that releases the heavy metal from the GMA lattice in the proximal tubular area.

When lattice is broken down, it releases metals and arsenic. Excessive amount of glyphosate/AMPA and As may start the damage to the glomeruli while As, Cd, Cr, Ni, Co, Pb, V are reabsorbed up to a certain extent at the proximal tubules resulting in further tubular damage. Long-term exposure to these substances causes oxidative stress, nitrosative stress, apoptosis and necrosis [89–91] in the glomerular and proximal tubular cells. Glomerular sclerosis, glomerular collapse and tubular interstitial damage are the result of these pathological mechanisms (Figure 6). Several animal studies have already demonstrated the reduction of GFR in chronic toxin (adriamycin) induced nephropathy associated with the development of both tubulointerstitial nephritis and glomerular sclerosis [92]. Furthermore,
Javaid and coworkers [93] have shown that the reduction of GFR is closely correlated with the extent to which glomeruli are no longer connected to the normal tubules. They suggest that a local extension of glomerular injury to destroy the tubular neck is an important cause of loss of renal functions.
If we apply the same model to CKDu this explains the comparatively low level of urinary excretion of creatinine, As, Cd, Cr, Ni, Co, V and glyphosate by CKDu patients (Cases) when compared to healthy individuals in the same family or living in the same endemic area (Controls) (unpublished data produced at the California State University, Long Beach, CA, USA). Presence of high levels of As and Cd in nail and hair samples of CKDu cases as compared to the controls [1,2] is confirmatory evidence of the exposure and accumulation of As and Cd in the body as the kidneys become increasingly incapable of excreting them. Destruction of the tubular necks following long term exposure to GMA lattice also brings about a sudden decrease of renal functions in the later stages of the CKDu which result in the death of the patient if dialysis or renal transplantation is not done.

3. CKDu Elsewhere

A CKDu epidemic very similar to that of Sri Lanka has been identified among the paddy farmers in Andra Pradesh—a southeastern province of India [94]. These authors reported that ground water is the only available water source in Uddanam and Chikamurthy, two of the areas with the highest
CKDu prevalence. Analysis of samples of drinking water revealed that metal ions and trace elements in drinking water were within allowable limits, and thus not expected to lead to any deleterious effects on human health. However, in these findings it was clearly shown that the total hardness, Ca, Mg and Sr values are quite high. Especially in Chikamurthy area, some of the drinking water samples exceed 1,000 mg/L of total hardness. The authors may not have paid enough attention to this finding as hardness is not identified as a nephrotoxin or as causing significant human health problems,
apart from being a suggested risk factor for exacerbation of eczema [13]. This is exactly the same situation that happened in Sri Lanka. The Sri Lanka Ministry of Health and the WHO conducted a joint investigation and an evaluation of CKDu in Sri Lanka from 2008 to 2013. In the third progress report of the WHO handed over to the Ministry of Health Sri Lanka on 19 February 2012, it has been mentioned that the waters in the 99% of the sources used by patients with CKDu are hard to very hard [95]. However, this factor has not received any further attention when the WHO and the Ministry of Health produced their final scientific publication [2]. The inability to detect glyphosate-metal complexes using the commonly used analytical methods may have deterred the investigators in both Sri Lanka and Andra Pradesh from looking further into the role of these compounds in CKDu.

Figure 6. GMA lattice hypothesis in summary.

An epidemic of tubular nephropathy has been identified among young male farm workers in
sub-regions of the Pacific coasts of the Central American (CA) countries of El Salvador, Nicaragua and Costa Rica [96,97]. Like the Sri Lankan and Indian scenarios, the etiology is not linked to the most frequent causes of CKD such as diabetes mellitus and hypertension. Rubio et al. [98] estimated a death toll of at least 20,000 in the CA region for the last two decades. In El Salvador, hospitalization for CKD increased by 50 percent from 2005 to 2012 and today, it has become the leading cause of hospital deaths. A total of 39,000 of hospitalized cases of CKDu in El Salvador were reported,
while 1,474 of them were below the age of 20 years [99]. Clinical, biochemical and histopathological characteristics of CKDu in both Sri Lanka and CA shares a very similar pattern [100].
Therefore, it’s logical to argue that the etiologies in both regions could have many commonalities.
The disease is common in sugarcane cultivating areas in CA where some of them previously used to grow cotton [101]. Both sugarcane and rice belong to the grass family and need a comparatively higher amount of agrochemicals in large-scale cultivation [102]. Glyphosate is the leading pesticide used in El Salvador as well [103]. If we apply the same hypothesis to explain the CKDu in CA it can logically explain the occurrence of disease among male farm workers in pacific coastal line. The CA Pacific coastal line belongs to the volcanic belt [104,105]. In this region soil and groundwater naturally contain high amounts of metals and As [106]. These levels of As could be additive to the As which originated from fertilizers and agrochemicals as pesticides with inorganic As were commonly used in cotton cultivation. When sugarcane became the leading crop in the Pacific coastal line
after 1990s [107], this crop could have used huge amounts of glyphosate, 2,4-D and other pesticides. These conditions make it highly the suitable for the formation of a GMA lattice in ground water and soil with the consequent bioaccumulation in people living in this area. The El Salvador National Institute of Health also confirmed that the water from shallow wells had been the main drinking water source for the majority of CKDu patients in the country. Furthermore, they have detected significant amounts of hardness, As and heavy metal levels in their water samples [108].

4. Glyphosate as “Compound-X”—Available Evidence and Areas for Further Research

To prove that glyphosate is the “Compound-X” that chelates with calcium and the other metals to become the causative agent of CKDu, one has to establish a clear chain of evidence. The first link in this chain is a well-established fact as shown earlier–that is, glyphosate is a strong metal chelator
(for Ca, Mg, Sr, Cd, Cr, Ni, Co, Pb); It is immobilized in soil by chelating with soil cations;
It persists and accumulates in soil and plants for extended periods (years)–therefore, these immobilized chelates can contaminate the water table.

The second link in the hypothesis is to confirm that the water from the wells which the
CKDu patients have used is contaminated with glyphosate and metal ions. In another study that is ongoing at California State University, Long Beach, CA, USA we have tested water samples (n = 50) from these contaminated wells and found that almost all of them contained glyphosate with high content of Ca and other metals. The authors had to use a special Enzyme Linked Immuno-Sorbent Assay (ELISA) test to detect these glyphosate-metal complexes, as they are not amenable to the conventional analytical methods. Glyphosate and heavy metals were also found in the urine of both CKDu patients as well as the control subjects who lived in the CKDu endemic area. This is not surprising as most of the controls drank water from the same wells. Therefore, we have confirmatory proof on the ingestion of these complexes in drinking water and excretion of components of the complex in urine. The manner in which the glyphosate metal complexes are absorbed through the intestines needs further research, perhaps beginning with animal models. None of the CKDu patients (n = 125) showed any significant elevation of liver enzymes or ultrasound evidence of detectable liver pathology. This is the best evidence that we have so far about the escape from the first pass metabolism by the glyphosate metal complexes. This is the same reason why we see more renal manifestations in As poisoning of CKDu patients. However, we occasionally see the classic cutaneous and liver manifestations only in some CKDu patients with advanced renal damage [1].
Acquavella et al. [57] have demonstrated how the glyphosate excretion increased in 48 farmers and their families after spraying. However, they have not separately assessed the contributions of the dermal and respiratory routes of exposure. Further research should be undertaken to study how glyphosate is absorbed into the circulation through dermal and respiratory routes, particularly after spraying the pesticide.

The third link in this hypothesis is how the glyphosate metal complex contributes to renal damage. From current renal physiology it is well known that ammonium ions are generated in proximal tubule. In fact, this is the principle component of the acid excretion of the kidney [109]. It is also well known from USA studies that ammonium sulphate is used as a buffer to release glyphosate bound to metal ions [88]. Therefore, it is plausible to assume that this same mechanism is in effect in the proximal tubule. However further research including renal biopsies and animal studies are necessary to confirm that this is actually the same mechanism that is at work within the renal tubules.

5. Conclusions

CKDu, the major health issue in the rice paddy farming areas in Sri Lanka, has been the subject of many scientific and political debates over the last decade. Although there is no agreement among scientists about the etiology of the disease, a majority of them have concluded that this is a toxic nephropathy. None of the hypotheses put forward so far could explain coherently the totality of clinical, biochemical, histopathological findings, and the unique geographical distribution of the disease and its appearance since the mid 1990s.

The strong association of the consumption of hard water and occurrence of CKDu has been subjected to many discussions among investigators, but none of the available theories could explain this relationship coherently. Here we have explained the association by using glyphosate,
the most widely used herbicide in the disease endemic area. The strong metal chelating property of glyphosate and related compounds is a well-known fact. However, the human health effects of glyphosate-metal complexes have not been given any serious consideration by investigators for last four decades. Huge advertising campaigns by glyphosate as the best ever herbicide discovered by mankind, reiteration of the easily degradable nature of the original compound in a natural environment and the difficulties in the laboratory detection may have been the reasons for this delay. Results being produced through the current study that is ongoing in the California State University, Long Beach are highly supportive of this hypothesis. Stability of glyphosate metal complexes in various environmental conditions and nephrotoxic properties of the compound should be the subjects of further investigation.

The GMA lattice hypothesis gives rational and consistent explanations to the many observations and unanswered questions associated with the mysterious kidney disease in rural Sri Lanka. Furthermore, it may explain the similar epidemics of CKDu observed in Andra Pradesh, India and Central America. Although glyphosate alone does not cause an epidemic of chronic kidney disease,
it seems to have acquired the ability to destroy the renal tissues of thousands of farmers when it forms complexes with a localized geo environmental factor (hardness) and nephrotoxic metals. It is logical to find out other agricultural areas in the World where excessive use of glyphosate and drinking ground water with high hardness and the contamination of ground water and food with nephrotoxic metals have overlapped in causing kidney damage.

Acknowledgements

The authors wish to acknowledge the assistance provided by the Hela Suwaya Organization. According to the prevailing Buddhist philosophical values within the country, no animal models were used in the current study. The Ministry of Agriculture, Sri Lanka, sponsored the analytical aspects of this study for limited testing of the hypothesis.

Author Contributions

All three authors have equally contributed to develop the hypothesis. Channa Jayasumana and Sarath Gunatilake wrote the manuscript.

Conflicts of Interest

The authors declare no conflict of interest.

References

1.            Jayasumana, M.A.; Paranagama, P.A.; Dahanayake, K.S.; Wijewardena, K.C.; Amarasinghe, M.D.; Fonseka, S.I. Possible link of chronic arsenic toxicity to chronic kidney disease of unknown etiology in Sri Lanka. JNSR 2013, 3, 64–73.

2.            Jayatilake, N.; Mendis, S.; Maheepala, P.; Mehta, F.R.; CKDu National Research Project Team. Chronic kidney disease of uncertain aetiology: Prevalence and causative factors in a developing country. BMC Nephrology 2013, 14, doi:10.1186/1471-2369-14-180.

3.            Government Medical Officer’s Association of Sri Lanka Press Release. Available online: http://www.lakbima.lk/oldpapers/daliylakbima/2013/November/last_13_11_13/main.pdf (accessed on 10 December 2013).

4.            Athuraliya, N.T.; Abeysekera, T.D.; Amerasinghe, P.H.; Kumarasiri, R.; Bandara, P.; Karunaratne, U.; Milton, A.H.; Jones, A.L. Uncertain etiologies of proteinuric-chronic kidney disease in rural Sri Lanka. Kidney Int. 2011, 80, 1212–1221.

5.            Ministry of Health. Chronic Kidney Disease of Unknown Etiology; Circular no 01-10/2009,
Ministry of Health: Colombo, Sri Lanka, 2009.

6.            Nanayakkara, S.; Komiya, T.; Ratnatunga, N.; Senevirathna, S.T.; Harada, K.H.; Hitomi, T.; Gobe, G.; Muso, E.; Abeysekera, T.; Koizumi, A. Tubulointerstitial damage as the major pathological lesion in endemic chronic kidney disease among farmers in North Central Province of Sri Lanka. Environ. Health Prev. Med. 2012, 17, 213–221.

7.            Jayasumana, M.A. Sri Lankan Agricultural Nephropathy. In Proceedings of the International Workshop on Chronic Kidney Disease of Nontraditional Causes, San Salvador, El Salvador,
25–27 November 2012.

8.            Nanayakkara, S.; Senevirathna, S.T.; Karunaratne, U.; Chandrajith, R.; Harada, K.H.; Hitomi, T.; Watanabe, T.; Abeysekera, T.; Aturaliya, T.N.; Koizumi, A. Evidence of tubular damage in the very early stage of chronic kidney disease of uncertain etiology in the North Central Province of Sri Lanka: A cross-sectional study. Environ. Health Prev. Med. 2012, 17, 109–117.

9.            Chandrajith, R.; Nanayakkara, S.; Itai, K.; Aturaliya, T.N.; Dissanayake, C.B.; Abeysekera, T.; Harada, K.; Watanabe, T.; Koizumi, A. Chronic kidney diseases of uncertain etiology (CKDue) in Sri Lanka: Geographic distribution and environmental implications. Environ. Geochem. Health 2011, 33, 267–278.

10.        Wanigasuriya, K.P.; Peiris-John, R.J.; Wickremasinghe, R.; Hittarage, A. Chronic renal failure in North Central Province of Sri Lanka: An environmentally induced disease. Trans. Roy. Soc. Trop. Med. Hyg. 2007, 101, 1013–1017.

11.        Wanigasuriya, K.P.; Peiris-John, R.J.; Wickremasinghe, R. Chronic kidney disease of unknown aetiology in Sri Lanka: Is cadmium a likely cause? BMC Nephrology 2011, 12, doi:10.1186/1471-2369-12-32.

12.        Peiris-John, R.J.; Wanigasuriya, J.K.; Wickremasinghe, A.R.; Dissanayake, W.P.; Hittarage, A. Exposure to acetylcholinesterase-inhibiting pesticides and chronic renal failure. Ceylon Med. J. 2006, 51, 42–43.

13.        World Health Organization. Hardness in Drinking Water, Background Document for Development of WHO Guidelines for Drinking Water Quality. World Health Organization: Geneva, Switzerland, 2011.

14.        Water Hardness Classification of the United States Geological Survey. Available online: https://water.usgs.gov/owq/hardness-alkalinity.html (accessed on 10 December 2013).

15.        Jayasumana, M.A.; Paranagama P.A.; Amarasinghe M.D.; Fonseka S.I. Sri Lankan Agricultural Nephropathy and High Ground Water Hardness-possible Link. In Proceedings of the
1st International Research Workshop on the Mesoamerican Epidemic of Nephropathy, San Jose, Costa Rica, 28–30 November 2012; pp. 195–197.

16.        Jayasumana, M.A.; Paranagama P.A.; Amarasinghe M.D.; Fonseka S.I. Is Hard Water an Etiological Factor for Chronic Kidney Disease of Unknown Origin? In Proceedings of the 1st International Research Workshop on the Mesoamerican Epidemic of Nephropathy, San Jose, Costa Rica, 28–30 November 2012; pp. 91–99.

17.        Baylis, A.D. Why glyphosate is a global herbicide: Strengths, weakness and prospects.
Pest Manag. Sci. 2000, 56, 299–308.

18.        Pesticide Importation Data; Office of the Registrar of Pesticides: Gannoruwa, Sri Lanka, 2012.

19.        Aminomethylenephosphinic Acids, Salts Thereof, and Process for Their Production.
Available online:
http://www.google.com/patents/US3160632 (accessed on 10 December 2013).

20.        Aminophosphonate Herbicides. Available online: http://www.google.com/patents/US3455675 (accessed on 10 December 2013).

21.        Szekacs, A.; Darvas, B. Forty Years with Glyphosate. In the HerbicidesProperties, Synthesis and Control of Weeds; Hasaneen, M.N., Ed.; InTech: Rijeka, Croatia, 2012; pp. 247–284.

22.        N-phosphonomethyl-glycine phytotoxicant compositions. Available online: http://www.google.com/
patents/US3799758 (accessed on 10 December 2013).

23.        Franz, J.E.; Mao, M.K.; Sikorski, J.A. Glyphosate: A Unique Global Herbicide;
American Chemical Society: Washington, DC, USA, 1997; pp. 521–527.

24.        Zwitterion Compounds. Available online: http://goldbook.iupac.org/Z06752.html (accessed on 10 December 2013).

25.        Bronstad, J.O.; Friestad, H.O. Behaviour of Glyphosate in the Aquatic Environment.
In The Herbicide Glyphosate; Grossbard, E., Atkinson, D., Eds.; Butterworths: London, UK, 1985; p. 200.

26.        Malik, J.; Barry, G.; Kishore, G. The herbicide glyphosate. BioFactors 1989, 2, 17–25.

27.        Rueppel, M.L.; Brightwell, B.B.; Schaefer, J.; Marvel, J.T. Metabolism and degradation of glyphosphate in soil and water. J. Agr. Food Chem. 1977, 25, 517–528.

28.        Attorney General of the State of New York. In The Matter of Monsanto Company, Respondent. Assurance of Discontinuance Pursuant to Executive Law Chapter 63(15); Attorney General of the State of New York, Consumer Frauds and Protection Bureau, Environmental Protection Bureau: New York, NY, USA, 1996.

29.        Carlisle, S.M.; Trevors, J.T. Glyphosate in the environment. Water Air Soil Pollut. 1988, 39, 409–420.

30.        Gimsing, A.L.; dos Santos, A.M. Glyphosate. In The Biogeochemistry of Chelating Agents; Nowack, B., van Briesen, J.M., Eds.; ACS Symposium Series: Washington, DC, USA, 2005; Volume 910, pp. 263–277.

31.        Tomlin, C.D.S. The Pesticide Manual: A World Compendium, 14th ed.; British Crop Protection Council: Hampshire, UK, 2006; pp. 545–548.

32.        Herbicide Handbook, 8th ed.; Vencill, W.K., Ed.; Weed Science Society of America: Lawrence, KS, USA, 2002; pp. 231–234.

33.        Dick, R.E.; Quinn, J.P. Glyphosate-degrading isolates from environmental samples:
Occurrence and pathways of degradation. Appl. Microbiol. Biotechnol. 1995, 43, 545–550.

34.        Madsen, H.E.; Christensen, H.H.; Gottlieb-Petersen, C. Stability constants of copper(II), zinc, manganese(II), calcium, and magnesium complexes of N-(phosphonomethyl) glycine (glyphosate). Acta. Chem. Scand. 1978, 32, 79–83.

35.        Sumbramaniam, V.; Hoggard, P.E. Metal complexes of glyphosate. J. Agric. Food Chem. 1988, 38, 13261329.

36.        Eberbach, P. Applying non-steady-state compartmental analysis to investigate the simultaneous degradation of soluble and sorbed glyphosate (N-(phosphonomethyl) glycine) in four soils. Pestic. Sci. 1998, 52, 229–240.

37.        Nomura,N.S.; Hilton,H.W. The adsorption and degradation of glyphosate in five Hawaiian sugarcane soils. Weed Res. 1977, 17, 113–121.

38.        Vereecken, H. Mobility and leaching of glyphosate: A review. Pest Manag. Sci. 2005, 61,
1139–1151.

39.        Duke, S.O.; Powles, S.B. Glyphosate: A once-in-a-century herbicide. Pest Manag. Sci. 2008, 64, 319–325.

40.        Aparicio, V.C.; de Geronimo, E.; Marino, D.; Primost, J.; Carriquiriborde, P.; Costa, J.L. Environmental fate of glyphosate and aminomethylphosphonic acid in surface waters and soil of agricultural basins. Chemosphere 2013, 93, 1866–1873.

41.        Songa, E.A.; Waryo, T.; Jahed, N.; Baker, P.G.; Kgarebe, B.V.; Iwuoha, E.I. Electrochemical Nanobiosensor for Glyphosate Herbicide and Its Metabolite. Electroanalysis 2009, 21, 671–674.

42.        Sandberg, C.L.; Meggitt, W.F.; Penner, D. Effect of diluents volume and calcium on glyphosate phytotoxicity. Weed Sci. 1978, 26, 476–479.

43.        Stahlman, P.W.; Philips, W.M. Inhibition of glyphosate phytotoxicity. Weed Sci. 1979, 27, 575577.

44.        Nalewaja, J. Salt antagonism of glyphosate. Weed Sci. 1991, 39, 622–628.

45.        Heineke, D.; Franklin, S.J.; Raymond K.N. Coordination chemistry of glyphosate: Structural and spectroscopic characterization of bis(glyphosate) metal(III) complexes. Inorg. Chem. 1994, 33, 2413–2421.

46.        Thelen, K .D.; Jackson, E.P.; Penner, D. The basis for the hardwater antagonism of glyphosate activity. Weed Sci. 1995, 42, 541548.

47.        Nalewaja, J.D.; Devilliers, B.; Matysiak, R. Surfactant and salt affect glyphosate retention and absorption. Weed Res. 1996, 36, 241247.

48.        Nalewaja, J. Spray carrier salts affect herbicide toxicity to Kochia (Kochia scoparia).
Weed Technol. 1993, 7, 154–158.

49.        Gauvrit, C.; Gaudry, J.C. Adjuvant influence on glyphosate efficacy in the presence of Ca2+. Mededelingen 2001, 66, 705–712.

50.        Smith, P.H.; Raymond, K.N. Solid-state and solution chemistry of calcium
N-(phosphonomethyl)glycinate. Inorg. Chem. 1988, 27, 1056–1061.

51.        Coutinho, C.F.B.; Mazo, L.H. Complexos metálicos com o herbicida glifosato: Revisão. Quimica. Nova 2005, 28, 1038–1045.

52.        Caetano, M.; Ramalho, T.; Botrel, D.; da Cunha, E.; de Mello, W. Understanding the inactivation process of organophosphorus herbicides: A dft study of glyphosate metallic complexes with Zn2+, Ca2+, Mg2+, Cu2+, Co3+, Fe3+, Cr3+, and Al3+. Int. J. Quantum. Chem. 2012, 112, 2752–2762.

53.        Dissanayake, C.B.; Tobschall, H.J. The abundances of rarer trace elements in paddy (rice) soils of Sri Lanka. Chemosphere 2005, 58, 1415–1420.

54.        Chandrajith, R.; Seneviratna, S.; Wickramaarachchi, K.; Attanayake, T.; Aturaliya, T.; Dissanayake, C.B. Natural radionuclides and trace elements in rice field soils in relation to fertilizer application: Study of a chronic kidney disease area in Sri Lanka. Environ. Earth Sci. 2010, 60, 193–201.

55.        Rampazzo, N.; Todorovic, G.; Mentler, A.; Blum, W. Adsorption of glyphosate and amino methylphosphonic acid in soils. Int. Agrophys. 2013, 27, 203–209.

56.        Fernando, A.; Jayalath, K.; Fonseka, S.I.; Jayasumana, M.A.; Amarasinghe, M.D.;
Senanayake, V.K.; Kannangara, A.; Paranagama, P.A. Determination of Arsenic Content in Synthetic and Organic Manure Based Fertilizers Available in Sri Lanka. In Proceedings of the International Conference on Chemical Sciences, Colombo, Sri Lanka, 20–22 June 2012;
pp. 129–134.

57.        Acquavella, J.F.; Alexander, B.H.; Mandel, J.S.; Gustin, C.; Baker, B.; Chapman, P.; Bleeke, M. Glyphosate biomonitoring for farmers and their families: results from the Farm Family Exposure Study. Environ. Health Perspect. 2004, 112, 321–326.

58.        Bradberry, S.M.; Proudfoot, A.T.; Vale, J.A. Glyphosate poisoning. Toxic. Rev. 2004, 23, 159–167.

59.        Dixon, H.B.F. The biochemical action of arsonic acids especially as phosphate analogues.
Advan. Inorg. Chem. 1997, 44, 191–227.

60.        Tawfik, D.S.; Viola, R.E. Arsenate replacing phosphate: Alternative life chemistries and ion promiscuity. Biochemistry 2011, 50, 1128–1134.

61.        Helfter Enterprises, Inc. DBA Advanced Biological Concepts. Available online: http://www.abcplus.
biz/Images/Catalogs/GRP%20for%20Dogs%20Booklet%20PD1312–2.pdf (accessed on 11 December 2013).

62.        Sabath, E.; Robles-Osorio, M.L. Renal health and the environment: Heavy metal nephrotoxicity. Nefrologia. 2012, 32, 279–286.

63.        Nalewaja, J. Optimizing adjuvants to overcome glyphosate antagonistic salts. Weed Technol. 1993, 7, 337–342.

64.        Jiraungkoorskul, W.; Upatham, E.S.; Kruatrachue, M.; Sahaphong, S.; Vichasri-Grams, S.; Pokethitiyook, P. Biochemical and histopathological effects of glyphosate herbicide on
Nile tilapia (Oreochromis niloticus). Environ. Toxicol. 2003, 18, 260–267.

65.        Ayoola, S.O. Histopathological effect of glyphosate on Juvenile African Catfish
(Clarias gariepinus). Am. Eurasian J. Agric. Environ. Sci. 2008, 4, 362–367.

66.        Séralini, G.; Cellier, D.; de Vendomois, J. New analysis of a rat feeding study with a genetically modified maize reveals signs of hepatorenal toxicity. Arch. Environ. Contam. Toxicol. 2007, 52, 596–602.

67.        Tizhe, E.V.; Ibrahim, N.D.; Fatihu, M.Y; Igbokwe, I.O.; George, B.D.; Ambali, S.F.; Shallangwa, J.M. Serum biochemical assessment of hepatic and renal functions of rats during oral exposure to glyphosate with zinc. Comp. Clin. Path 2013, 22, doi:10.1007/s00580-013-1740-6.

68.        Larsen, K.; Najle, R.; Lifschitz, A.; Virkel, G. Effects of sub-lethal exposure of rats to the herbicide glyphosate in drinking water: Glutathione transferase enzyme activities, levels of reduced glutathione and lipid peroxidation in liver, kidneys and small intestine. Environ. Toxicol. Pharmacol. 2012, 34, 811–818.

69.        Krüger, M.; Schrödl, W.; Neuhaus,J.; Shehata, A.A. Field investigations of glyphosate in urine of Danish dairy cows. J. Environ. Anal. Toxicol. 2013, 3, doi:10.4172/2161-0525.1000186.

70.        Poletta, G.L.; Larriera, A.; Kleinsorge, E.; Mudry, M.D. Genotoxicity of the herbicide formulation Roundup (glyphosate) in broad-snouted caiman (Caiman latirostris) evidenced by the Comet assay and the Micronucleus test. Mutat. Res. 2009, 672, 95–102.

71.        Paganelli, A.; Gnazzo, V.; Acosta, H.; Lopez, S.L.; Carrasco, A.E. Glyphosate-based herbicides produce teratogenic effects on vertebrates by impairing retinoic acid signaling. Chem. Res. Toxicol. 2010, 23, 1586–1595.

72.        Benachour, N.; Sipahutar, H.; Moslemi, S.; Gasnier, C.; Travert, C.; Seralini, G.E. Time- and dose-dependent effects of roundup on human embryonic and placental cells. Arch. Environ. Contam. Toxicol. 2007, 53, 126–133.

73.        Benachour, N.; Seralini, G.E. Glyphosate formulations induce apoptosis and necrosis in human umbilical, embryonic, and placental cells. Chem. Res. Toxicol. 2009, 22, 97–105.

74.        Gasnier, C.; Dumont, C.; Benachour, N.; Clair, E.; Chagnon, M.C.; Seralini, G.E. Glyphosate-based herbicides are toxic and endocrine disruptors in human cell lines. Toxicology 2009, 262, 184–191.

75.        Beck, A.E.; Manitoba Environmental Management Services. In Persistence of Glyphosate Residues in Northern Manitoba Ponds; Manitoba Environment and Workplace Safety and Health, Environmental Management Services: Manitoba, Canada, 1987; pp. 1–41.

76.        Van Stempvoort, D.R.; Roy, J.W.; Brown, S.J.; Bickerton, G. Residues of the herbicide glyphosate in riparian groundwater in urban catchments. Chemosphere 2014, 95, 455–463.

77.        Sanchis, J.; Kantiani, L.; Llorca, M.; Rubio, F.; Ginebreda, A.; Fraile, J.; Garrido, T.; Farre, M. Determination of glyphosate in groundwater samples using an ultrasensitive immunoassay and confirmation by on-line solid-phase extraction followed by liquid chromatography coupled to tandem mass spectrometry. Anal. Bioanal. Chem. 2012, 402, 2335–2345.

78.        Ibanez, M.; Pozo, O.J.; Sancho, J.V.; Lopez, F.J.; Hernandez, F. Re-evaluation of glyphosate determination in water by liquid chromatography coupled to electrospray tandem mass spectrometry. J. Chromatogr. A. 2006, 1134, 51–55.

79.        Freuze, I.; Jadas-Hecart, A.; Royer, A.; Communal, P.Y. Influence of complexation phenomena with multivalent cations on the analysis of glyphosate and aminomethyl phosphonic acid in water. J. Chromatogr. A. 2007, 1175, 197–206.

80.        European Community Council. Directive concerning the quality of water intended for human consumption. Off. J. Eur. Commun. 1988, 330, 3254.

81.        Illing, A.C.; Shawki, A.; Cunningham, C.L.; Mackenzie, B. Substrate profile and metal-ion selectivity of human divalent metal-ion transporter-1. J. Biol. Chem. 2012, 287, 30485–30496.

82.        Cobbett, C.; Goldsbrough, P. Phytochelatins and metallothioneins: Roles in heavy metal detoxification and homeostasis. Annu. Rev. Plant Biol. 2002, 53, 159–182.

83.        Sabolić, I.; Škarica, B.M.D.; Herak-Kramberger, C.M. Role of metallothionein in cadmium traffic and toxicity in kidneys and other mammalian organs. Biometals 2010, 23, 897–926.

84.        Lodish, H.; Berk, A.; Zipursky, S.L. Hierarchical Structure of Proteins. In The Molecular Cell Biology, 4th ed.; Freeman, H., Ed.; ASM Press: New York, NY, USA, 2000.

85.        Karim, Z.; Szutkowska, M.; Vernimmen, C.; Bichara, M. Recent concepts concerning the renal handling of NH3/NH4+. J. Nephrology 2006, 19, S27–S32.

86.        Kim, H.Y. Renal handling of ammonium and acid base regulation. Electrolyte Blood Press. 2009, 7, 9–13.

87.        Eladari, D.; Chambrey, R. Ammonium transport in the kidney. J. Nephrology 2010, 23, S28–S34.

88.        Gauvrit, C. Glyphosate response to calcium, ethoxylated amine surfactant, and ammonium sulfate. Weed Technol. 2003, 17, 799–804.

89.        Sabolic, I. Common mechanisms in nephropathy induced by toxic metals. Nephron Physiol. 2006, 104, 107–114.

90.        Madden, E.F.; Fowler, B.A. Mechanisms of nephrotoxicity from metal combinations: A review. Drug Chem. Toxicol. 2000, 23, 1–12.

91.        Therond, P. Oxidative stress and damages to biomolecules (lipids, proteins, DNA). Ann. Pharm. Fr. 2006, 64, 383–389.

92.        Turnberg, D.; Lewis, M.; Moss, J.; Xu, Y.; Botto, M.; Cook, H.T. Complement activation contributes to both glomerular and tubulointerstitial damage in adriamycin nephropathy in mice. J. Immunol. 2006, 177, 4094–4102.

93.        Javaid, B.; Olson, J.L.; Meyer, T.W. Glomerular injury and tubular loss in adriamycin nephrosis. J. Amer. Soc. Nephrol. 2001, 12, 1391–1400.

94.        Reddy, D.V.; Gunasekar, A. Chronic kidney disease in two coastal districts of Andhra Pradesh, India: Role of drinking water. Environ. Geochem. Health 2013, 35, 439–454.

95.        World Health Organization. Third Progress Report of the Investigation and Evaluation of CKDu in Sri Lanka. Available online: http://dh-web.org/place.names/posts/WHO-on-CKDU.pdf (accessed on 12 December 2013).

96.        Wesseling, C.; Crowe, J.; Hogstedt, C.; Jakobsson, K.; Lucas, R.; Wegman, D.H. The epidemic of chronic kidney disease of unknown etiology in Mesoamerica: A call for interdisciplinary research and action. Amer. J. Public Health 2013, 103, 1927–1930.

97.        Orantes, C.M.; Herrera, R.; Almaguer, M.; Brizuela, E.G.; Hernandez, C.E.; Bayarre, H.;
Amaya, J.C.; Calero, D.J.; Orellana, P.; Colindres, R.M.; Velazquez, M.E.; Nunez, S.G.; Contreras, V.M.; Castro, B.E. Chronic kidney disease and associated risk factors in the
Bajo Lempa region of El Salvador: Nefrolempa study, 2009. MEDICC Rev. 2011, 13, 14–22.

98.        Ramirez-Rubio, O.; Brooks, D.R.; Amador, J.J.; Kaufman, J.S.; Weiner, D.E.; Scammell, M.K. Chronic kidney disease in Nicaragua: A qualitative analysis of semi-structured interviews with physicians and pharmacists. BMC Public Health 2013, 13, 350–359.

99.        Pan American Health Organization. Kidney Disease of Unknown Causes in Agricultural Communities in Central America is Declared a Serious Public Health Problem. Available online: http://www.paho.org/hq/index.php?option=com_content&view=article&id=9062%3Akidney-disease
-of-unknown-causes-in-agricultural-communitie (accessed on 12 December 2013).

100.    Orantes, C.M. Clinical Characterization and Histopathology of Nephropathy in Salvadorian Agricultural Communities. In Proceedings of The International Conference on Saptial Ecotoxicology, San Salvador, El Salvador, 28–29 October 2013.

101.    Ribo, A.; Mejia, R.; Quinteros, E.; Lopez,A.; Orantes, C.; Jovel, R.; Valladares, E.; Lopez, D. Arsenic Pollution in the Bajo Lempa Region. In Proceedings of The International Conference on Saptial Ecotoxicology, San Salvador, El Salvador, 28–29 October 2013.

102.    Food and Agricultural Organization. Available online: http://www.fao.org/ag/agp/fertistat/
fst_fubc_en.asp (accessed on 12 December 2013).

103.    Quinteros, E. DDT and Other Pesticides Pollution in the Bajo Lempa Region, El Salvador.
In Proceedings of The International Conference on Saptial Ecotoxicology, San Salvador,
El Salvador, 28–29 October 2013.

104.    Bundschuh, J.; Litter, M.I.; Parvez, F.; Roman-Ross, G.; Nicolli, H.B.; Jean, J.S.; Liu, C.W.; Lopez, D.; Armienta, M.A.; Guilherme, L.R.; Cuevas, A.G.; Cornejo, L.; Cumbal, L.;
Toujaguez, R. One century of arsenic exposure in Latin America: A review of history and occurrence from 14 countries. Sci. Total Envir. 2012, 429, 2–35.

105.    Bundschuh, J.; Nath, B.; Bhattacharya, P.; Liu, C.W.; Armienta, M.A.; Lopez, M.V.M.;
Lopez, D.L.; Jean, J.S.; Cornejo, L.; Lauer Macedo, L.F.; Filho, A.T. Arsenic in the human food chain: The Latin American perspective. Sci. Total Envir. 2012, 429, 92–106.

106.    McClintock, T.R.; Chen, Y.; Bundschuh, J.; Oliver, J.T.; Navoni, J.; Olmos, V.; Lepori, E.V.; Ahsan, H.; Parvez, F. Arsenic exposure in Latin America: Biomarkers, risk assessments and related health effects. Sci. Total Envir. 2012, 429, 76–91.

107.    Nicaraguan Sugar, A Macro View of Today’s Economy. Available online: http://assets.coca
-colacompany.com/10/58/7b94d83d4c25a4a3bb5eb919649e/NicaraguaSugarIndustry-AMacroLevel
Report012309.pdf (accessed on 12 December 2013).

108.    Personal communication with Dr. Carlos Manuel Orantes Navarro, National coordinator of Kidney Diseases, National Institute of Health, Buenos Aires I, San Salvador, El Salvador.

109.    Boron, F.W.; Boulpaep, E.L. Medical Physiology, 2nd ed.; Elsevier: Philadelphia, PA, USA, 2011; pp. 851–862.

© 2014 by the authors; licensee MDPI, Basel, Switzerland. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution license (http://creativecommons.org /licenses/by/3.0/




බුද්ධ භෝගය සොයා ගතිමි

වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන

June 12, 2013 at 11:20 am

1බුද්ධ භෝගය සොයා ගතිමි

සිංහලයෝ ගොවීහුය. ගොවිතැනින් තොර සිංහලකමක් ගැන කතා කළ නොහැකි පරිදි ඒ එකිනෛක බැඳී ඇත. මුළු සිංහල සංස්කෘතියම පාහේ ගොවිතැන සමග බැඳුනේ වෙයි. අපේ ගොවිතැන පිරිහීම සිංහල සංස්කෘතිය පිරිහීමටත් අවසානයේ ජාතිය පිරිහීමටත් හේතුවෙයි.

මහ පොළව, ගස්වැල්, සතා සීපාවා, තරහ නොකරගෙන ඒ සමග යාප්පුවෙන් ගොවිතැන් කිරීමට සිංහලයෝ දැන සිටියහ. රට පුරා අදටත් දැකගත හැකි වැව් අමුණු, ඇළ වේලි මගින් දැක්වෙන්නේ ඒ සහජීවනයයි. ලෝකය තමා වෙනුවෙන් මැවී ඇති බවත්, ලෝකය තමාට හැකි උපරිමයෙන් වෙනස් කර සිය සුඛ විහරණය උදෙසා යොදා ගත යුතු යැයි අදහන, දැක්වෙන සිතුවිලි ඇති කරවන චින්තනයක් තුළින් ජනිත වූ ගොවිතැනක සිංහල ගොවිතැනේ වූ සහජීවනය දක්නට නැත. අවාසනාවකට අද අප මේ රට ගොවිතැන් කරන්නේ සිංහල ක‍්‍රමයට නොව දෙවනුව කී බටහිර ක‍්‍රමයටයි. එය අප මත බලෙන් පැටවූවක් වෙයි. එසේ වූවත් ඒ පීඩාකාරී, විෂම ගොවිතැන කර තබා යෑමට පොර කකා ඉදිරිපත් වූ පිරිසක් ද මේ රටේම වෙසෙති.

බටහිර ගොවිතැන සමග තව දුරටත් අපට ඉදිරියට යෑමට නොහැකි බව අවබෝධ කර ගැනීමට රජරට වකුගඩු රෝගයම ප‍්‍රමාණවත් ය. යමකුට එසේ අවබෝධ නොවන්නේ නම් ඒ ඔහුගේ නොදැනුවත්කම හෝ කුහකකමයි. නිසි දැනුම්වත් වීමෙන් පළමුවැන්න මග හරවා ගත හැකි වුවද දෙවැන්නට දිය යුතු පිළියම බොහෝ අසීරු එකකි. නිදා සිටියවුන් ඇහැරවිය හැකි වුව ද හොරට නිදා සිටින්නන් ඇහැරවීම බොහෝ අපහසුය.

මේ බාධක හමුවේ වුවද ”රජරට වකුගඩු රෝගය සහ ආසනික්” තුළින් රටේ ඇති වූ සංවාදය ඵලදායී මගකට යොමු කර ගැනීමට අපට හැකි විය. විශේෂයෙන් සිංහල තාක්‍ෂණික ක‍්‍රමවේදයක් අනුව (හෙළ ගොවිතැන) පැරණි වී වර්ග රට පුරා වගා කිරීමට ප‍්‍රචලිත වෙමින් ඇත.

මේ සම්බන්ධයෙන් ගොවීන් දැනුවත් කිරීම සඳහා කුරුණෑගල, කුඹුක්ගැටේ, කසාගල රජමහා විහාරයේ පැවති රැස්වීමක දී විහාරධිපති මැල්සිරිපුර විමලරතන හිමියෝ වී යනු ”බුද්ධ භෝගය” බව පවසා ඒ සම්බන්ධයෙන් කරුණු රැසක් දැක්වූහ. උන්වහන්සේගේ අදහස් දැක්වීම සමග ”බුද්ධ භෝගය” ගැන තවදුරටත් තොරතුරු දැන ගැනීමට කැමැත්තක් ඇති වුවද විවිධ හේතු නිසා එයSiyapath-alයටපත් විය.

මෑතක දී කොළඹට ආසන්න ප‍්‍රාදේශීය ලේකම් කාර්යාලයක ”හෙළ ගොවිතැන” ගැන පැවති රැුස්වීමක ප‍්‍රධාන ආරාධිතයා වූයේ කෘෂිකර්ම අමාත්‍යංශයේ ලේකම් විජේරත්න සකලසූරිය මහතාය. එතැන දී නැවත ”බුද්ධ භෝගය” ගැන කතා බහක් ඇති විය. ඒ සකලසූරිය මහතා අතිනි. හෙතෙම සුන්දර මිනිසෙකි. වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම සිංහල ගැමියෙකි. ලේකම්තුමා ලෙස කතාව ඇරඹුව ද විනාඩි කිහිපයක් ගතවන විට ඔහුගේ ලේකම්කම අමතක වී ගැමිකම ඉස්මතු වී එයි.

”අපි ඉතින් කන්තලේ ඈත ගම්මානවල මිනිස්සුනේ. මේ හෙළ ගොවිතැන මට අරුම දෙයක් නෙමේ. අපේ අත්තල, තාත්තල මේක තමයි කළේ. කොටින්ම අපි පොඩි කාලෙ මට මතකයි මයේ අප්පොච්ච බත්පත අතට ගත්තම ඒකට වැඳල තමයි කන්නෙ. බුද්ධ භෝගෙ කියලනේ කිව්වෙ. අපටත් පුරුදු කළේ එහෙම තමයි.”

මෙවර නම් බුද්ධ භෝගය ගැන තොරතුරු සොයා ගනිමියි මම එතැනදීම අදිටන් කළෙමි.

බුද්ධ භෝගය කීවේ වීවලට ද? නැතිනම් විශේෂ වී වර්ගයකටද? එසේ අපේ පැරැන්නන් යෙදුවේ ඇයි? මම පසුගිය කාලයේ බොහෝ පොත පත කියවා බැලූයෙමි. බොහෝ දෙනකු සමග සාකච්ඡ කළෙමි. එහෙත් ප‍්‍රමාණවත් සංගත පිළිතුරක් ලබා ගත නොහැකි විය. එහෙත් පැරණි වී වර්ග ගැනත්, ඒවා වගා කළ ක‍්‍රම ගැනත්, ඒවායේ ගුණ අගුණ ගැනත් බොහෝ තොරතුරු සොයා ගත හැකි විය. අවාසනාවකට කෘෂිකර්ම අමාත්‍යංශයේ හෝ දෙපාර්තමේන්තුවේ මේ ගැන නිසි තොරතුරක් තබා අවම වශයෙන් සිංහල ගොවිතැන ගැන හෝ දැනුමක් ඇති අයකු සොයා ගැනීමට නොහැකි විය. ඒ ගැන යමක් දැන සිටියානම් ඒ උපාධියට කෘෂිකර්මය නොහැදෑරූ ලේකම්තුමා පමණි. අප හිතවත් මතුගම සෙනෙවිරුවන් මහතා, දේශීය බීජ සුරැකීමේ ව්‍යාපාරයේ ගුරුසිංහ මහතා වැන්නවූන් ස්වෝත්සහායෙන් පැරණි වී වර්ග රැසක් සංරක්‍ෂණය කිරීමට පියවර ගෙන තිබිණි.

බුද්ධ භෝගය කුමක්දැයි මට සතුටුදායක ලෙස පැහැදිලි නොවූ හෙයින් ඒ සඳහා ආසනික් ගැන කියූ ප‍්‍රියන්තා සේනානායක මහත්මියගේ උපකාරය ලබා ගැනීමට මම තීරණය කළෙමි. ඒ මහත්මිය බෞද්ධ භාවනා ක‍්‍රම ප‍්‍රගුණ කරන කෙනෙකි. මිනිස් ඉන්ද්‍රියන්ට පහසුවෙන් ගෝචර නොවන මනුෂ්‍ය නොවන ජීව කෝට්ඨාශ සමග සන්නිවේදනය කිරීමේ අපූර්ව හැකියාවක් ඇයට ඇත. කෙසේ වෙතත් ඇයට තොරතුරු ලබා දෙන විපස්සක දෙවියෝ් ලෙහෙසියෙන් දැනුමක් මනුෂ්‍යයකුට ලබා නොදෙතිි. ලබා දුන්නද ඒ බොහෝ කොන්දේසිවලට යටත්ව ය. අප තොරතුරු රැුසක් සොයාගෙන යම් තැනක සිරවී එතැනින් ඉදිරියට යාගත නොහැකිව සිටියදී පමණක් උපකාර කරයි.

”ආසනික් පිළිබඳ කාරණයේදී මා කටයුතු කළ ආකාරය පිළිබඳ ඒ ඇත්තන් සෑහීමකට පත්වී තිබූ හෙයින් දෝ බුද්ධ භෝගය ගැන දැනුම මට හිමි විය. ඒ දැනුම ලබාගත් ආකාරය ගැන හෝ ඒ හා බැඳුනු අනෙක් කාරණා ගැන හෝ කෙනෙකු එකඟ නොවූව ද, අසතුටට පත් වූව ද ලබාගත් දැනුම වැදගත් නිසා එය රටට ලබා දිය යුතු බව මම තීරණය කළෙමි.

බුද්ධ භෝගය යන්න පොදුවේ වීවලට යෙදු නමක් වුවද, එය විශේෂයෙන් එක් වී වර්ගයක් හැඳින්වීමට යොදා ඇත. ඒ වී වර්ගය ”සියපත් ඇල්” නමින් හඳුන්වයි. බුද්ධෝත්පාද කාලයට පෙර ප‍්‍රචලිතව තිබූ වී වර්ග ස්වංජාත වී ලෙස හඳුන්වා ඇත. ඒවා ප‍්‍රමාණයෙන් විශාල වී ශාක වන අතර වී ඇටයේ පොත්ත අද දක්නට ඇති මෙන් වර්ධනය වී නොතිබිණි. සිදුහත් බෝසතාණන් වහන්සේගේ උපතත් සමග උන්වහන්සේගේ පාරමී ශක්තිය හේතුවෙන් වැඩි දියුණු වූ වී වර්ග ඇති විය. ඒවා ”ඇල්” වී නමින් හඳුන්වනු ලැබීය. කල්ගත වන විට ඇල් වී විවිධ විභේදනයන්ට ලක් වෙමින් නව ප‍්‍රභේද ගණනාවක් බිහි විය. නවපත් ඇල්, ඉදිපත් ඇල්, කවුඩු ඇල්, කුරුලූ ඇල්, ආදී නම්වලින් ඒවා හඳුන්වයි. සියපත් ඇල් යනු ඇල් වී වර්ග අතුරෙන් විශේෂ එකකි. වී පත‍්‍ර සියයක නිපදවන ශක්තිය තරම් ශක්තියක් වී ඇටයක ගබඩා කළ හැකි වූ හෙයින් එය ”සියපත් ඇල්” නමින් හැඳින්වීලූ. බුදුරජාණන් වහන්සේ ප‍්‍රමුඛ මහා සංඝරත්නය උදෙසා දානය පිළියෙල කිරීමට ”සියපත් ඇල්” යොදා ගත් හෙයින් එය ”බුද්ධ භෝගය” නම් විය.

ඇල් වී වර්ග තව දුරටත් විභේදනය වී ”දැල්” වී වර්ග ඇති විය. සියුම් දැලක් වැනි ව්‍යුහයක් සහල් ඇටය වටා පැවතීම නිසාත්, සියුම් දැලකින් වුවත් රිංගා යන හැකි පරිදි ප‍්‍රමාණයෙන් කුඩා වී ඇට පැවතීම නිසාත් මේ නම ලැබී ඇත. රත්ඇල්, සුවඳැල් මේ වර්ගයට අයත් ය.

ඇල් සහ දැල් වී යල කන්නය වැපිරීමට යොදා ගනී. සාමාන්‍යයෙන් මේවා තුන්මාසයේ වී ය. ගොඩ වගාව සදහාද යොදා ගෙන ඇත්තේ ද ඇල් වී වර්ගය. ප‍්‍රධාන වී වගා කන්නය හඳුන්වන්නේ මහා සස්ස/මාස්/මහ කන්නය ලෙසයි. සාමාන්‍යයෙන් වප් මාසයේ මහට වැපිරීම සිදු කරයි. මහ කන්නයට වගා කරන්නේ වැඩිමහල් වී වර්ගය. එනම් මාස 4 – 4 1/2 ක් අස්වැන්න ලබා දෙන හීනටි වී ය. මේවා ඖෂධීය ගුණයෙන් අනූන අතර කල් තබා ගැනීමේ හැකියාව ද වැඩි ය. කළුහීනටි, වෙද හීනටි, ගම්බොඩහීනටි, බඩ හීනටි, සුදු හීනටි යනු හීනටි වි වර්ගය කිහිපයකි. සිහින් දිගටි හැඩය නිසා මේ නම ලැබී ඇත.

ඇල් වී, දැල් වී සහ හීනටි වී හැරුණු කළ තවත් වී වර්ග 2 ක් අප සතුට. එනම් මා වී නමින් හඳුන්වන ජලය අධිකව රුඳී ඇති වගුරු බිම්, අමුණු ආශ‍්‍රිත ප‍්‍රදේශවල වගා කළ වී වර්ගත්, බාල වී නමින් හඳුන්වන තුන් මාසයකට අඩු කාලයක දී අස්වැන්න ලබා දෙන වී වර්ගත්ය. හැට දා වී යනු ඒ ආකාරයේ බාල වී වර්ගයකි. බාල වී අඩු වතුර තත්ව යටතේ වුව ද වගා කළ හැකිය. කෙසේ වෙතත් මහා සංඝරත්නයට දානය පිළියෙල කිරීමට බාල වී යොදා නොගනී. බොහෝ විට රස කැවිලි තැනීමට සහල් පිටි ලබාගෙන ඇත්තේ බාල වීවලිනි. අතීතයේ අපේ රටේ මෙන්ම දඹදිව ද වසරකට කන්න 3 ක් වගා කර ඇත. විනය පිටකයේ එක් තැනක දැක්වෙන්නේ දඹදිව කීටාගිරි නුවර කුඹුරු තෙවරක් වපුරන බවයි. මහ කන්නය සහ යල කන්නය අතර කාලයේ බාල වී වපුරයිි.

බුදු රජාණන්වහන්සේට දානය පිළියෙල කිරීමට යොද ගත් හෙයින් බුද්ධ භෝගය වූ ”සියපත් ඇල්” අද සොයා ගත හැකි දැයි මට දැනගැනීමට අවශ්‍ය විය. ඒ සඳහා අවශ්‍ය ඉඟියක්ද මට ලැබිණි. එනම් බුද්ධ භෝගයේ වී ඇටයේ පැහැය බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ඡුවි වර්ණයට කිට්ටු පැහැයකින් වූ බවයි. ඒ තොරතුරත් සමග පැරණි වී වර්ග සොයා ගිය මට එදා සියපත් ඇල් නමින් හැඳින්වූ වී වර්ගය වෙනත් නමකින් හමුවිය. අද ”පච්චපෙරුමාල්” නමින් හඳුන්වන්නේ සියපත් ඇල්ය. පිරිසිදු පච්චපෙරුමාල් වී සැබැවින්ම රන්වන් කහ පැහැයකින් යුක්තය. සියපත් ඇල් පච්චපෙරුමාල් වූSiyapat-al-02ආකාරය ද අපූරුය.

ඉංග‍්‍රීසි පාලකයන් සිය විශ්වාසවන්ත සේවකයන් ලෙස බඳවා ගත්තේ යාපනයේ දෙමළ ජනතාවය. ලංකාවේ පිහිට වූ පැරණිතම දෙපාර්තමේන්තු දෙකක්වනුයේ මිනින්දෝරු හා කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුයි. ලංකාවේ සිතියම් සකස් කරද්දී ගම්බිම්, වැව් ඇල වේලි සඳහා නම් ලබා දුන්නේ මිනින්දෝරු දෙපාර්තමේන්තුවේ දෙමළ සේවකයන්්ය. අදටත් අනුරාධපුරයේ සහ පොළාන්නරුවේ පවා ස්ථාන නාම, වැව් නාම දෙමළ බසෙන් යෙදෙන අවස්ථා ගණනාවකි. කොටින්ම සිංහලයේ පළමු රජතුමා වූ පණ්ඩුකාභය රජු තැන වූ අභය වැව අද සිතියම්වල දැක්වෙන්නේ ”බසවක්කුලම” කියාය. මිහින්තලේට නුදුරු පනාවැව ප‍්‍රදේශය සිතියම් ගත කරද්දී දෙමළ සේවකයෝ ඒ ප‍්‍රදේශවල සිටි ගැමියන්ගෙන් ප‍්‍රදේශයේ/වැවේ නම ඇසූහ. එය පනාවැව යැයි ගැමියන් පැවසූ කල දෙමළ සහායකයා සිය ඉංග‍්‍රීසි නිළධාරියාට ”සීප්පුකුලම” ලෙස පැවසීලූ. එතැන් සිට සිංහලේ පනාවැව සීප්පුකුලම විය. මිහින්තලේ ගම් උදා වැඩ බිම විවෘත කිරීමට පැමිණි එවකට ජනාධිපති රණසිංහ පේ‍්‍රමදාස මහතා සීප්පුකුලම නමින් සටහන් කළ සමරු ඵලයක් දැක මිහින්තලේ සීප්පුකුලම් තිබෙන්නේ කොහොමදැයි අසා කතන්දරය දැන එවලේම සීප්පුකුලම ”පනාවැව” ලෙස නම් කළ බවත් එසේ නිවැරදි නම යෙදු පසු පමණක් ඵලකය විවෘත කළ බවත් කියැවේ. එම ඵලකය අදටත් මිහින්තලයේ සිට කටහගස්දිගිලිය දෙසට යන මාර්ගයේ දැකිය හැකිය.

සියපත් ඇල් පච්චපෙරුමාල් වී ඇත්තේද ඒ ආකාරයටය. එපමණක් නොව පැරණි සිංහල වී වර්ග බොහොමයකට ඇත්තේ දෙමළ නම්ය. ඒ කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුවේ සේවය කළ දෙමළ සේවකයන් ඉංග‍්‍රීසි නිලධාරීන්ට ලේඛණගත කිරීම්වල දී ලබා දුන් නම්ය. පච්චපෙරුමාල් සෘජු පරිවර්තනයට ලක්කල හොත් පච්ච යනු කොළ පැහැයයි. ඇතැම් විට ”අමු” යන තේරුම ද ඇත. පෙරුමාල් යනු කුමාරයා හෝ දෙවියන් යන අරුතයි. නමුත් පච්චපෙරුමල් එකට යෙ¥ විට එහි අර්ථය බුදුන්ගේ හෝ දෙවියන්ගේ පැහැය යන්නයි. පත‍්‍ර බොහොමයකින් (සියපත්* සමන්විතව අන් වී වර්ග අතර කුමාරයකු ලෙස වැජඹුණු නිසා පච්ච පෙරුමාලේ ලෙස යෙ¥ බවට ද අදහසක් ඇත.

පච්චපෙරුමාල් වී වර්ගයේ සිංහල නම කුමක්දැයි ආයුර්වේද වෛද්‍ය ජයනාත් අබේවික‍්‍රම මහතාද ගවේෂණය කර ඇත. ඔහු මට පැවසූයේ බොහෝ වෙහෙස වී තොරතුරු සෙවුව ද එවැන්නක් සොයා ගත නොහැකි වූ බවත් මේ ගැන අරිසෙන් අහුබුදු ශූරින්ට පැවසීමෙන් පසු ”නිල් කඳ” ලෙසින් අළුත් නමක් ලබා දුන් බවත්ය. ”සියපත් ඇල් ” වී ශාකයේ කඳ තුරුණු කාලයේ නිල් / දම් පැහැයක් ගන්නා හෙයින් අහුබුදු මහතා ඒ නම ලබා දී ඇත. රත්කඳ නමින් හඳුන්වන වී වර්ගයක් ද අප සතුය. ඒ නමින් හඳුන්වන වී පැලෑටියේ කඳ රත්පැහැයක් ගනී.

මැදවච්චිය, හොරව්පතාන, ගලෙන්බිඳුණුවැව වැනි ප‍්‍රදේශවල වන්නියෙ ගම් ලෙස හඳුන්වන පුරාණ සිංහල ගම් ගණනාවක් ඇත. ඒ ඇතැම් ගම්මානවල අදටත් පච්චපෙරුමාල් ලෙස අප හඳුනාගන්නා වී වර්ගය වගා කරයි. ඇතැම් විට එයට කහවණු ලෙස ද විටෙක මසුරං ලෙස ද තවත් විටෙක තවත් නමක්ද භාවිතා කරයි. මේ කුමන නමින් හැඳින්වූවද රූපියව බොහෝ් දුරට මේ වී වර්ග සමානය. වැදගත් කරුණු එය නොව පත්තිනි මෑනියන්ට, අයියනායක දෙවියන්ට සහ ගණ/පුල්ලෙයාර් දෙවියන්ට දේව පූජා සකස් කිරීමට වන්නියේ ගම්වල මිනිසුන් යොදා ගන්නේ අප මේ කතාබහ කරන වී වර්ගය වීමයි. එනම් දෙයියන්ගේ හාල් ය. දේව පූජා පැවැත්වීමට (මුරුතැන්ගෙයි බත් පිසීමට) වී ලබා ගැනීම උදෙසාම මුරුතැන්ගේ යාය නමින් කුඹුරු යායක්ද මේ ගම්මානවල තිබී ඇත. ඇතැම් ස්ථානවල අදටත් ඇත. මේ කන්නයේ සියපත් ඇල් වගාව ප‍්‍රචලිත කිරීමට අපට බොහෝ උපකාර කළ අයෙක් නම් වයඹ කෘෂිකර්ම අමාත්‍ය ඞී.බී හේරත් මහතාය. මේ කතාව මා ඒ මහතාට පැවසූ විට ඔහු කීවේ මුරුතන්ගේ යාය නමින් හඳුන්වන පුරාණ කුඹුරු යායක් කුලියාපිටියේ ඇති බවත් පොළොන්නරුවේ පරාක‍්‍රමබාහු රජුගේ කාලයේ සිට අද දක්වාම එහි ”පච්චපෙරුමාල්” වගා කරන බවත්ය.

සිංහල වී වර්ග පෝෂ්‍ය ගුණයෙන් අනූනය. පළාත අනුව, වයස අනුව, ශරීරයේ තත්වය අනුව අනුභවයට සුදුසු වී වර්ග ගණනාවක් අප සතු විය. අද ඒ දැනුම අප සතුව නැත. ඒ වෙනුවට බටහිර ක‍්‍රමයට වැඩි දියුණු කළ මතුපිට දිලිසෙන හාල් වර්ග කිහිපයක් පමණක් අපට ලබා දී ඇත බුද්ධ භෝගය වගා කළ, එය ආහාරයට ගත් බුද්ධවචනය පිළගත් ඒ අනුව ජීවත් වූ බුදුමග ගමන් කලජාතියේ ආධ්‍යත්මය පිරිහීම සමග බුද්ධභෝගය ද යටපත්ව යෑම අරුමයක්් නොවේ. යටපත්ව ගියද එය තවම අතුරුදහන්ව නැත. මිනිසුන්ට පමණක් නොහැකි නම් ධාර්මික දෙවියන්ගේ ද සහාය ඇතිව ඒ මග අප සොයා ගත යුතුය. එහි ගමන් කළ යුතුය. ”බුද්ධ භෝගය” යලි සොයා ගැනීමෙන් ලැබෙන පණිවිඩය එයයි.

ආසනික් සංවාදය තමව අවසන් නැත. රජරට වකුගඩු රෝගයට ආසනික් හේතු නොවන්නේ යැයි පැවසීමට කිහිප දෙනෙකු අප‍්‍රතිහත ධෛර්යයෙන් කටයුතු කරනු පෙනේ. ඔවුහු ඒ සඳහා දිවා ? වෙහෙසෙති. විදේශිකයන්ගේ ද සහාය ගෙන පර්යේෂණ කරති. එහෙත් අරුමයකට පර්යේෂණ කරන්නට කරන්නට ”ආසනික්” රජරට වකුගඩු රෝගයට ප‍්‍රධාන හේතුවක් බව තහවුරු වන සාධකම ඔවුන්ට ලැබේ. නමුත් ඒ වසන් කිරීමට ද රට නොමග යැවීමට ද ඔවුහු නොපැකිලෙති. මේ නම් කවර පාපයක්ද? ආසනික් බැහැර කිරීමට කිසිම ජගතකුට නොහැකි බව දැන් සක්සුදක් සේ පැහැදිලිය. මේ අයටම ”ආසනික්” බාර දී දැන් අපි වෙනත් කටයුත්තකට වෙහෙස වෙමු. එය ”ආසනික්”වලට වඩා බොහෝ දුෂ්කර වුව ද වෙහෙසකර වූ ද කටයුත්තක් බව අපි හොඳින්ම දනිමු. දැන් අපි බුද්ධ භෝගය රට පුරා වගා කරන්නෙමු.

වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන




ශ්‍රී ලංකාව සහල්වලට කැඞ්මියම් ප‍්‍රතිශතය වැඩිම රටවල් අතර දෙවැනි තැන

June 10, 2013 at 4:14 pm 

ශ්‍රී ලංකාව සහල්වලට කැඞ්මියම් ප‍්‍රතිශතය වැඩිම රටවල් අතර දෙවැනි තැන

රසායනික පොහොර විශාල වශයෙන් භාවිත කර සහල් නිපදවන ලොව ප‍්‍රධාන රටවල් 12 න් වකුගඩු රෝගය ඇති කරන කැඞ්මියම් ප‍්‍රතිශතය ඉහළ අගයක් සහිත ලොව දෙවැනි රට ශ්‍රී ලංකාව බව පර්යේෂණයකින් හෙළි වූ බව රුහුණු විශ්වවිද්‍යාලයේ සත්ත්ව විද්‍යාව අංශයේ පාරිසරික විෂවේදී පිළිබඳ ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය මංගල ද සිල්වා මහතා සඳහන් කළේය.

මෙම රටවල් 12 හි නිපදවන සහල් සාම්පල් ක්ෂුද්‍ර ජීවීන් පිළිබඳ පරීක්ෂා කිරීමට ස්කොට්ලන්තයේ තිබෙනා පරීකෂණාගාරයකින් පරීක්ෂා කළ බවද පවසා සිටියේය.

එම පරීක්ෂාවේදී ශ්‍රී ලංකාවේ සහල්වල කිලෝග‍්‍රෑමයකට මයික්‍රෝ ග‍්‍රෑම් 10 ක් අඩංගු වී තිබූ බවද සඳහන් කළේය.

එහෙත් ජාත්‍යන්තර ප‍්‍රමිති තත්ත්වයන්ට අනුව සහල් කිලෝවක තිබිය හැකි උපරිම කැඞ්මියන් ප‍්‍රතිශතය කිලෝග‍්‍රෑමයකට මයික්‍රෝ ග‍්‍රෑම් 5 ක් බවද ඔහු පවසා සිටියේය.

මෙම පරීක්ෂණයේදී ශ්‍රී ලංකාවේ මයික්‍රෝ ග‍්‍රෑම් ප‍්‍රතිශතය දෙවැනි වන්නේ බංගලාදේශයේ සහල්වල අඩංගු මයික්‍රෝ ග‍්‍රෑම් ප‍්‍රතිශතයට පමණක් බවද ඔහු කියා සිටියේය.

මෙම පරීක්ෂණය සඳහා ශ්‍රී ලංකාවෙන් සහල් නියැදි 75 ක් යොමු කළ බවත්, එම සාම්පල් සමග ශ්‍රී ලාංකික නියෝජිතයා වශයෙන් තමන් සහභාගි වූ බවද කථිකාචාර්යවරයා සඳහන් කළේය.







ආසනික්‌ කතාව

March 03, 2013 at 5:30 pm



මේ සතියේ ද ලබන සතියේ ද අපේ ප්‍රවාද වෙන් වන්නේ ප්‍රවාද නිර්මාණයට හෙවත් කතාන්දර ගෙතීමට නො වේ. අප රටට ඉතා වැදගත් වූ රජරට හා තවත් ප්‍රදේශ කිහිපයක පැතිරී ඇති නිදන්ගත වකුගඩු රෝගය ගැන සාකච්ඡා කිරීම අද දවසේ අපේ ප්‍රධාන කටයුත්තක්‌ බවට පත් වී ඇත. එයට ප්‍රධාන හේතුව වී ඇත්තේ ඇතැමුන් මහත් බලාපොරොත්තුවෙන් සිටි වාර්තාවක්‌ පසුගිය සතියේ පිට වීම ය. ඒ නිදන්ගත වකුගඩු රෝගය පිළිබඳ ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ අවසාන වාර්තාව ය. 

අප ඒ වාර්තාව ගැන සුළුවෙන් නමුත් මෙහි දී කතා කරන්නේ බටහිර විද්‍යාවේ විධික්‍රමය, දර්ශනය, චින්තනය ආදිය නො සලකමින් නො වේ. මෙහි දී විධික්‍රමය යනුවෙන් හැඳින්වෙන්නේ බටහිර විද්‍යාවේ දර්ශනයේ සඳහන් වන විධික්‍රමයක්‌ නො වේ. බටහිර විද්‍යාවට විශේෂිත වූ පර්යේෂණය ඇතුළත් ඊනියා විධික්‍රමයක්‌ ඒ අරුතින් නැත. අප විධික්‍රමය යන්න යොදාගන්නේ ප්‍රත්‍යක්‍ෂය, අනුමානය, උද්ගමනය ආදිය ගැන කතා කිරීමේ දී ය. එමෙන් ම අදාළ දැනුමේ වියුක්‌ත බව, සාධාරණීකරණය ආදිය ද අපි එහි දී සාකච්ඡා කරමු. එවැනි කරුණු සම්බන්ධයෙන් විවිධ දැනුම් පද්ධති අතර වෙනස්‌කම් වෙයි. එහෙත් බටහිර විද්‍යාවට විශේෂිත වූ ඊනියා විද්‍යාත්මක විධික්‍රමයක්‌ ඇතැයි අපි නො පිළිගනිමු. 

ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය යනු අපට වැදගත් වූ සංවිධානයක්‌ නො වේ. එය අවසාන වශයෙන් ගත් කල බටහිර ග්‍රීක යුදෙව් ක්‍රිස්‌තියානි චින්තනය තම ආධිපත්‍යය පවත්වාගෙන යැම සඳහා යොදාගැනෙන තවත් ව්‍යාජ ගාම්භීරත්වයක්‌ සහිත සංවිධානයක්‌ පමණකි. මේ සංවිධානයෙන් මූලික වශයෙන් කෙරෙන්නේ බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාව අනෙක්‌ වෛද්‍ය විද්‍යාවන් ගෙන් උසස්‌ කර ඊනියා ජාත්‍යන්තර භාවයක්‌ එයට ලබා දී අනෙක්‌ වෛද්‍ය විද්‍යාවන් ප්‍රාදේශීය භාවයකට හා සීමිත කාල වකවානුවකට යට කිරීම ය. අනෙක්‌ වෛද්‍ය විද්‍යාවන් ඊනියා ජාත්‍යන්තර ප්‍රමිතීන්ට එකඟ නො වන, විද්‍යාත්මක විධික්‍රමයක්‌ නැති දැනුම් පද්ධතීන් ය යන හැඟීම ලොව පුරා තහවුරු කිරීමට ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධාන වගබලාගනියි. අනෙක්‌ ඊනියා ජාත්‍යන්තර සංවිධාන මෙන් ම ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය ද බටහිර ක්‍රිස්‌තියානි යටත්විජිතවාදය විසින් ලෝකයෙහි තම ආධිපත්‍යය පවත්වාගෙන යැම සඳහා යොදා ගැනෙන තවත් එක්‌ සංවිධානයක්‌ පමණකි. 

එවැනි සංවිධානයකට මගේ කිසිදු පිළිගැනීමක්‌ හෝ ගෞරවයක්‌ හෝ නැත. එසේ වුවත් කිසියම් ක්‍ෂෙත්‍රයකින් වුවත් බටහිර දැනුමක්‌ කටගාගත් බොහෝ දෙනාට ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය යනු වැදගත් සංවිධානයකි. එබැවින් ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ වාර්තාවක්‌ මෙරට බටහිර උගතුන් ගේ පිළිගැනීමට ලක්‌ වෙයි. එසේ වුවත් ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ වාර්තාව ගැන ජනතාවට වාර්තා කිරීමට ඉදිරිපත් වූයේ එක ම එක රූපවාහිනි නාළිකාවකි. අනෙක්‌ විද්යුත් ජනමාධ්‍ය මෙන් ම මුද්‍රිත මාධ්‍ය ද ඒ වාර්තාව පිළිබඳව නො ඇසූ කන් හා නො දුටු ඇස්‌ ඇති ව සිටියේ ය. සෞඛ්‍ය අමාත්‍යංශයට වාර්තාව එවා ඇති නමුත් අමාත්‍යංශය ඒ පිළිබඳ කිසිවක්‌ ස්‌වෙච්ඡාවෙන් කීමට ඉදිරිපත් නො විණි. 

රජරට හා අනෙක්‌ පෙදෙස්‌වල ද පැතිරී ඇති නිදන්ගත වකුගඩු රෝගය පිළිබඳව කණ්‌ඩායම් කිහිපයක්‌ ම බටහිර විද්‍යාවට අනුව පර්යේෂණ කර තිබිණි. එයට හේතුව කුමක්‌ දැයි ඒ කිසිවකුටත් කීමට හැකියාවක්‌ නො තිබිණි. බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාවෙහි මේ රෝගය නම් කර තිබුණේ හේතුව නො දත් වකුගඩු රෝගය ලෙස ය. එහෙත් විවිධ කණ්‌ඩායම් රෝගයට හේතුව ලෙස විවිධ රසායන ද්‍රව්‍ය අනුමාන කර තිබිණි. 

කැලණි කණ්‌ඩායම මේ රෝගය පිළිබඳ කරුණු සෙවීමට පෙළඹුණේ මෙවන් පසුබිමක ය. මේ කණ්‌ඩායමේ විවිධ පුද්ගලයෝ සිටියෝ ය. කිහිප දෙනෙක්‌ කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ විද්‍යා පීඨයට සෘජු ව ම සම්බන්ධ වූ හ. දෙවියන් (හෝ භූතයන් හෝ) සමග සන්නිවේදනය කළේ ප්‍රියන්තා සේනානායක මහත්මිය ය. ඇය කවුරුන් සමග සන්නිවේදනය කළ ද ඔවුන් මනුෂ්‍යයන් නො වූ බව නම් පැහැදිලි ය. සේනානායක මහත්මිය ලංකාවේ කිසි ම විශ්වවිද්‍යාලයකට සෘජු ව ම සම්බන්ධ නො වී ය. කණ්‌ඩායමේ සාමාජිකයන් අතර විශ්වවිද්‍යාලයකට සම්බන්ධ නො වූ බටහිර වෛද්‍යවරු සිටිය හ. 

එක්‌ බටහිර වෛද්‍යවරයෙක්‌ පමණක්‌ රජරට විශ්වවිද්‍යාලයට සම්බන්ධ විය. මේ කණ්‌ඩායමේ නායකත්වය දැරුවේ මා ය. මා කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයෙහි විද්‍යා පීඨයෙහි පීඨාධිපති වීම පර්යේෂණවලට විශේෂ අනුග්‍රහයක්‌ විය. එසේ නො වන්නට පර්යේෂණ ආරම්භ කිරීමට වත් නොහැකි වීමට තිබිණි. වෙනත් විශ්වවිද්‍යාලයක අපේ කණ්‌ඩායමට කිසි ම ඉඩක්‌ නො විණි. කණ්‌ඩායමේ එක්‌ අයකු පමණක්‌ රජරට විශ්වවිද්‍යාලයයේ පරිවාස කථිකාචාර්යවරයකු වීම නිසා අපේ කණ්‌ඩායම රජරට කැලණි කණ්‌ඩායම ලෙස හැඳින්වීම නිවැරැදි නො වේ. අදාළ රජරට කථිකාචාර්යවරයා ද අවසානයේ දී පර්යේෂණයට එකතු වූයේ කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ පශ්චාත් උපාධි අපේක්‍ෂකයකු ලෙස අදාළ සියලු මණ්‌ඩලවල අනුමැතියෙන් ලියාපදිංචි වීමෙන් පසු ව ය. 

කරුණු එසේ තිබිය දී අප කණ්‌ඩායම රජරට කැලණිය කණ්‌ඩායම ලෙස හැඳින්වීම කැලණියට තිබිය යුතු ගෞරවය එයට අහිමි කිරීමකි. පර්යේෂණය ආරම්භයේ දී ඇතැමුන් රජරට කැලණිය කණ්‌ඩායම ලෙස අප කණ්‌ඩායම හැඳින්වීමට උත්සාහ ගත්ත ද පසුව අප කණ්‌ඩායමට විවිධ පැතිවලින් බැට වදින විට රජරට හැළී ගොස්‌ කැලණිය කණ්‌ඩායම ලෙස පමණක්‌ අප හැඳින්විණි.

එසේ වෙතත් ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ වාර්තාව පිට වීමත් සමග නැවතත් රජරට කැලණි කණ්‌ඩායම යන නමින් අප හැඳින්වීමට ඇතැමුන් කටයුතු කරනු පෙනෙයි. ඒ ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ වාර්තාවේ ආසනික්‌ හා රජරට නිදන්ගත වකුගඩු රෝගය අතර සම්බන්ධයක්‌ ඇති බව ප්‍රකාශ කිරීමෙන් පසුව ය. අප කණ්‌ඩායමට කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ විද්‍යා පීඨයේ ඇතැම් ආචාර්ය මහාචාර්යවරුන්, වරියන් ගෙන් ලැබුණේ ගල්මුල් ය. එහෙත් ඒ සියලු අපහාස, දුක්‌ඛ දෝමනස්‌සයන් විඳ දරාගනිමින් මහාචාර්ය ප්‍රියානි පරණගම, මහාචාර්ය මාලා අමරසිංහ, ආචාර්ය උදයකාන්ති වර්ණවීර, ආචාර්ය කිත්සිරි සේනානායක යන මහත්ම මහත්මීහු පර්යේෂණවල නිරත වූ හ. ඒ කිහිප දෙනා හේතුවෙන් හා මේ පර්යේෂණ කෙරුණේ කැලණි විශ්වවිද්‍යාලයයේ පර්යේෂණාගාරවල බැවින් අප කණ්‌ඩායම කැලණි කණ්‌ඩායම යනුවෙන් හැඳින්වීම නිවැරැදි වෙයි. 

එසේ වුවත් කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ විද්‍යා පීඨයේ ආචාර්යවරුන් ගෙන් කුහක බහුතරය තමන්ට හැකි ආකාරයෙන් කැලණි කණ්‌ඩායමට අවහිර කරති. කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ පශ්චාත් උපාධියකට ලියාපදිංචි වී අදාළ පර්යේෂණ කළ චන්න ජයසුමන මහතාට උපාධිය දීම වැළැක්‌වීමට මේ කුහකයෝ දැනට කටයුතු කරති. අවශ්‍ය වුව හොත් ඒ සියල්ල නමෝ විත්තියෙන් ම කීමට මම සූදානම් ව සිටින්නෙමි. මෙරට විද්‍යාඥයන් විශ්වවිද්‍යාලයීය ආචාර්යවරුන් ගැන සමස්‌තයක්‌ ලෙස ගත් කල මට ඇත්තේ පිළිකුලකි. කිසි දිනෙක නව සංකල්පයක්‌ හෝ නව ප්‍රවාදයක්‌ හෝ ඉදිරිපත් කර නොමැති මේ පිරිස බොහොමයක්‌ අන්‍යයනට අකුල් හෙළන කුහකයෝ වෙති. 

අප කණ්‌ඩායම සාම්ප්‍රදායික බටහිර විද්‍යාඥයන් ගේ කණ්‌ඩායම්වලින් වෙනස්‌ විය. රජරට නිදන්ගත වකුගඩු රෝගයට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික්‌ බව අප දැනගත්තේ ප්‍රියන්තා සේනානායක මහත්මිය මගින් නාථ දෙවියන් හා විපස්‌සක දෙවියන් යනුවෙන් හැඳින්වෙන ප්‍රාණීන් ගෙනි. ඔවුන්ට අනුව රෝගය පැතිරීම සඳහා කිවුල් ජලය ද අවශ්‍ය වෙයි. එසේ මනුෂ්‍ය නො වන්නන් ගෙන් දැනුම ලබාගත් අපට අවශ්‍ය වූයේ ඒ දැනුම බටහිර විද්‍යාවට අනුව ද සනාථ කිරීම ය. එසේ කළේ බටහිර විද්‍යාවේ ඇති ආධිපත්‍යය නිසා හෝ වෙනත් ආනුභාවයක්‌ නිසා හෝ නො වේ. බටහිර විද්‍යාව අනුව ම වක්‍ර ව වුවත් දෙවියන් (හෝ භූතයන් හෝ) සිටින බව පෙන්වීමත් බටහිර විද්‍යාවේ ව්‍යාජ විධික්‍රමය හාස්‍යයට ලක්‌ කිරීමත් කණ්‌ඩායමේ අන් අය ගේ කෙසේ වෙතත් මගේ අරමුණක්‌ විය. 

එමෙන් ම මෙරට ආණ්‌ඩුව ද තීරණ ගැනීමේ දී බලපාන ඉහළ නිලධාරීන් ද ඇතුළු පිරිස බටහිර විද්‍යාවට දණ්‌ඩ නමස්‌කාර කරති. ඔවුන් ගෙන් ඇතැමෙක්‌ බටහිර විද්‍යාව හා එහි දර්ශනය හා ඇතැයි කියන විධික්‍රමය පිළිබඳ මළපතේ අකුරුක්‌ වත් නො දන්නා නමුත් බටහිර විද්‍යාව සත්‍ය වූ එක ම දැනුම ලෙස සලකති. මොවුන් ගෙන් ඇතැමකු බුදුදහම විශ්වාස කරන්නේ ද එය බටහිර විද්‍යාව සමග එකඟ වන්නේ ය යන පදනමිනි. 

එවැනි ප්‍රාථමික දැනුමක්‌ සහිත වුවත් තීරණ ගැනීමේ දී ඔවුන් බලපාන බැවින් ඔවුන් ඉදිරියේ ආසනික්‌ පිළිබඳ දැනුම බටහිර විද්‍යාව මගින් ද සනාථ කිරීමේ අවශ්‍යතාව අපට විය. එබැවින් ආසනික්‌ පිළිබඳ පර්යේෂණ කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ පර්යේෂණාගාරවල දී එහි උපකරණ යොදාගනිමින් පර්යේෂණ සහායකයන් ගේ ආධාරය ද ලබාගනිමින් ආරම්භ කළෙමු. ඉතා වෙහෙස මහන්සියෙන් කරන ලද පර්යේෂණවල ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස අදාළ ප්‍රදේශවලින් ලබාගත් විවිධ නියෑදිවල ආසනික්‌ ඇති බව අපට පැහැදිලි විය. 

මෙහි දී කිවයුතු ප්‍රධාන කරුණක්‌ වෙයි. අපට ආසනික්‌ පිළිබඳ දැනුම ලැබුණේ මේ පර්යේෂණවලින් නො වේ. ඒ දැනුම අපට ලැබුණේ ප්‍රියන්තා සේනානායක මහත්මිය මගින් දෙවියන් ගෙන් ය. එහෙත් ඒ ප්‍රාණීන් දෙවියන් ද භූතයන් ද යන්න පිළිබඳ ව ප්‍රශ්න ඇත. අපි ඔවුන් නාථ දෙවියන් හා විපස්‌සක දෙවියන් ලෙස හඳුන්වමු. එහෙත් මේ නාථ දෙවියන් මතු බුදු වන මෛත්‍රී බෝසතාණන් වහන්සේ යෑයි මම විශ්වාස නො කරමි. එතුමා යම් දිනෙක බුදු බව ප්‍රර්ථනා කරන්නකු විය හැකි ය. 

කෙසේ වෙතත් ප්‍රියන්තා සේනානායක මහත්මියට බටහිර හෝ සිංහල හෝ වෛද්‍ය විද්‍යාව ගැන කිසි ම දැනුමක්‌ නො තිබිණි. ඇය බටහිර සත්ත්ව විද්‍යාව හදාරා ඇති නමුත් බටහිර රසායනික විද්‍යාව පිළිබඳ විශේෂිත දැනුමක්‌ ඇති තැනැත්තියක්‌ නො වූවා ය. එබැවින් කිවුල් ජලයේ ලවණ තුළ ආසනික්‌ සැඟවී සිටින ආකාරය ගැන කීමට හෝ නිදන්ගත වකුගඩු රෝගයට හේතු ආසනික්‌, කිවුල් ජලය හා කුඹුරු පස යෑයි කීමට තරම් දැනුමක්‌ ඇය තම ආකෘතික හෝ අනාකෘතික හෝ අධ්‍යාපනයෙන් ලබා නො තිබිණි. 

එබැවින් ඒ කරුණු සම්බන්ධයෙන් ඇය ප්‍රකාශ කළේ මනුෂ්‍ය නො වන ප්‍රාණීන් ගෙන් ඇය ලත් දැනුමකි. මේ අපේ සංස්‌කෘතියේ මෙන් ම වෙනත් පැරැණි සංස්‌කෘතීන්හි ද දැනුම ලබාගත් ක්‍රමයක්‌ විය. සිංහල බෞද්ධ සංස්‌කෘතිය තමන් ගේ හෝ තමන් ගේ ගෞරවයට විශ්වාසයට පාත්‍ර වන අය ගේ ප්‍රත්‍යක්‍ෂ දැනුම මත පදනම් වෙයි. නාථ හා විපස්‌සක දෙවියන් යනුවෙන් හැඳින්වෙන්නේ කවුරුන් වුව ද ඔවුන් ගේ ප්‍රත්‍යක්‍ෂ දැනුම පිළිබඳව මට අවිශ්වාසයක්‌ නැත. ඔවුන් ගේ දැනුම මත පදනම් වී මා සුවපත් වූ අවස්‌ථා කිහිපයක්‌ වෙයි. 

අපි සාම්ප්‍රදායික ව්‍යාජ විද්‍යාඥයන් ගෙන් අපේ ප්‍රතිඵල ප්‍රකාශ කිරීමේ දී ද වෙනස්‌ වූයෙමු. සාම්ප්‍රදායික ක්‍රමය අනුව ප්‍රතිඵල ප්‍රකාශ කළ යුත්තේ ඊනියා පර්යේෂණ පත්‍රිකා ම`ගිනි. එහෙත් අපි එසේ නො කළෙමු. අපි කෙළින් ම ප්‍රතිඵල ජනතාවට හා ආණ්‌වුවට දැනගැනීමට සැලැස්‌වූයෙමු. එයට ප්‍රධාන හේතුව වූයේ වකුගඩු රෝගය හේතුවෙන් විශාල පිරිසක්‌ මිය යැම ය. ඔවුන්ට ඉක්‌මන් සුවයක්‌ ලබා දිය යුතු ව තිබිණි. ඊනියා පත්‍රිකා ඔස්‌සේ දැනුම ලබා දීමට කාලයක්‌ ගත වෙයි. අනෙක්‌ අතට ඒ පත්‍රිකා ම`ගින් දැනුම ලබා දුන්න ද එහි සත්‍යාසත්‍යභාවය ඉන් තහවුරු නො වෙයි. නේචර් සයන්ස්‌ ආදී ප්‍රධාන සඟරාවල ද පළ වන පත්‍රිකාවල අන්තර්ගත දැනුමෙන් ද ඉතා විශාල ප්‍රමාණයක්‌ වැරැදි බව පසුව හෙළි වෙයි. ඒ වෙනත් විද්‍යාඥයන් ද ඒ පත්‍රිකා සමාලෝචනය කිරීමෙන් පසුව ය. 

(මතු සම්බන්ධයි)
නලින් ද සිල්වා


ආසනික් අඩු වැඩි පොහොර තෝරාදෙන්න සිපෙට්කෝ රට වටේ

November 30, 2012 at 6:49 pm

ආසනික් අඩු වැඩි පොහොර තෝරාදෙන්න සිපෙට්කෝ රට වටේ

කෘෂි රසායනික නිෂ්පාදන ආරක්‍ෂිතව භාවිතා කිරීම මෙන්ම අනාරක්‍ෂිත භාවිතය හේතුවෙන් ඇතිවන රෝගාබාධ ඇතුළු කරුණු රැසක් පිළිබදව දීප ව්‍යාප්තව ග‍්‍රාමීය මට්ටමින් ගොවි ජනතාව දැනුවත් කිරීම සදහා ලංකා ඛනිජ තෙල් නීතිගත සංස්ථාවේ කෘෂි රසායනික අංශය පියවර ගෙන ඇත.නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් සංස්ථාව පවසන්නේ බහුල වශයෙන් වගා කටයුතු කෙරෙන දිවයිනේ ප‍්‍රදේශ 360ක් තෝරා එම ප‍්‍රදේශවල කෘෂිකර්ම පර්යේෂණ හා සංවර්ධන සහකාර නිළධාරීන්ගේ සහභාගීත්‍වයෙන් ගොවි සංවිධාන රැස්කරවා ගොවි ප‍්‍රජාව කෘෂි රසායන පිළිබදව දැනුවත් කිරීමට නියමිත බවයි.

මෙහිදී කෘෂි රසායනික ද්‍රව්‍ය භාවිතයේදී ඇතිවිය හැකි රෝගාබාධ, ඒවාට ප‍්‍රතිකර්ම, රෝගාබාධවලින් ආරක්‍ෂාවීමේ ක‍්‍රමවේද, පළිබෝධ හානි හා ඒවා මර්දනය කරගන්නා අයුරු, පරිසර පද්ධතියට හානි නොවන අයුරින් අවම කෘෂි රසායනික භාවිතය, කෘෂි රසායන නිවැරදිව භාවිතා කරන අයුරු, ආරක්‍ෂාකාරී ඇදුම් භාවිතය, ආසනික් අඩු වැඩි කෘෂි රසායනික ද්‍රව්‍ය හදුනාගැනීම යනාදී ක්‍ෂෙත‍්‍ර ගණනාවක් පිළිබදව ගොවි ප‍්‍රජාව දැනුවත් කිරීමට කටයුතු කෙරේ.

මේ අතර මධ්‍යම පරිසර අධිකාරිය හා ශ‍්‍රී ලංකා ප‍්‍රමිති ආයතනයේ අධීක්‍ෂණය යටතේ අයි.එස්. ඕ තත්ව සහතිකය හා රජයේ විශ්වාසය සහිතවත වෙළදපොළේ දක්නට ලැබෙන අනෙකුත් කෘෂි රසායන නිෂ්පාදනවලට සාපේක්‍ෂව අවම මිළ ගණන් යටතේ ගොවි ප‍්‍රජාවට සැපයෙන Ceypetco කෘෂි රසායන නිෂ්පාදන නිවැරදිව භාවිතා කරන ආකාරය පිළිබදවද දැනුවත් කිරීමට නියමිතය.


ආසනික්‌, විද්‍යාව හා නීතිය

February 16, 2013 at 10:45 pm

මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා


මේ තීරුව පමණක්‌ නොව මා අනෙක්‌ ලිපි ද ලියන්නේ කාගේවත් වුවමනාවට නොව මගේ වුවමනාවට ය. එය ජනතාවගේ වුමනාව යෑයි ප්‍රකාශ කරමින් දේශපාලනඥයන් මෙන් බොරු කීමට ද මම අකමැත්තෙමි. එහෙත් ජනතාවගෙන් බහුතරයක්‌, විශේෂයෙන්ම නූගත් යෑයි කියන අය මා සමග එකඟවන්නේ යෑයි සිතීමට මම කැමැත්තෙමි. එමෙන්ම එයින් මා සිතන අයුරෙන් රටට වැඩක්‌ වන්නේ යෑයි ද මම කල්පනා කරමි. ඇතැමුන් සිතන්නේ අප ආණ්‌ඩුවට කඩේ යන බව ය. එහෙත් ආණ්‌ඩුවේ බලගතු ඇමැතිවරුන් සිතන්නේ එසේ නොවේ. පසුගියදා එක්‌ ඇමැතිවරයකු කියා ඇත්තේ අප කෘෂිරසායන ද්‍රව්‍යවල ආසනික්‌ ඇති බව කීවේ ප්‍රීමා සමාගමෙන් මුදල් ලබාගැනීමෙන් පසුව බවය. අප ප්‍රීමා සමාගම සමග එකතු වී සම්මන්ත්‍රණ පැවැත්වූ බව ද ඔහු කියා ඇත. ප්‍රීමා සමාගමේ අවශ්‍යතාව පරිදි ජනතාවට පාන් කැවීම සඳහා ඒ සමාගමෙන් මුදල් ගෙන අප ආසනික්‌ කතාව කී බව ඔහු දරන මතය බව පැහැදිලිය. එහෙත් අප ප්‍රීමා සමාගමෙන් තබා ආණ්‌ඩුවෙන්වත් පෞද්ගලිකව සත පහක්‌ ලබාගෙන නැත. අදාළ පරීක්‍ෂණ සඳහා විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිසමෙන් ප්‍රතිපාදන ලැබී ඇත. එහෙත් ඒ අතරට අපේ කණ්‌ඩායමේ සාමාජික සාමාජිකාවන්ගේ පෞද්ගලික මුදල් ද ඒ සඳහා සුළුවෙන් නමුත් වියදම් වී ඇත. අප ඇමැතිවරයාගෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ ප්‍රීමා සමාගමෙන් මුදල් ලබාගත් අය නම් කරන ලෙසත් රටට විරුද්ධව අප කණ්‌ඩායමේ කිසිවකු ක්‍රියාකර ඇත්නම් ඒ තැනැත්තන්ට විරුද්ධව මේ රටේ බලපාන නීතිය යටතේ නඩු පවරන ලෙසත් ය. යමකු රටට විරුද්ධව විදේශ හෝ විජාතික හෝ බහුජාතික හෝ ආයතනයකින් හෝ වෙනත් ආයතනයකින් හෝ මුදල් ලබාගෙන ඇත්නම් රටේ නීතිය අනුව දිය හැකි උපරිම දඬුවම ලබාදිය යුතු ය. වැරදි කර ඇත්නම් අප එහි විපාක මේ භවයේදී හෝ වෙනත් භවයක දී විඳිය යුතු ය. මගේ නම් කැමැත්ත හැකි නම් මේ භවයේදීම එය විඳීම ය. නැතිවන්නට කිසිවක්‌ නැති මට ජීවිතය ද නොවටියි. කල්ප ලක්‍ෂ ගණනාවක්‌ සසර සැරිසරන බව දන්නා අයට මේ භවයේ අවුරුදු හැත්තෑව හෝ අසූව හෝ සසරෙහි නොගිනිය හැකි තරමේ කාල පරිච්ඡේදයකි. දැනට අවුරුදු විස්‌සකට විසිපහකට පමණ පෙර චින්තන සංකල්පය වර්ධනය කිරීමේත් දරුවන් හදාවඩාගැනීමේත් අභියෝගය තිබුණු බැවින් එකල ජීවත්වීමේ යම් අවශ්‍යතාවක්‌ තිබුණ ද දැන් ඒ සියල්ල බොහෝ දුරට සම්පූර්ණ වී ඇති බැවින් දඬුවමක්‌ ලෙස වෙනත් භවයකට මාරුවීම මට ප්‍රශ්නයක්‌ නොවේ.

අපේ චින්තනය, එනම් සිංහල බෞද්ධ චින්තනය මත පදනම් ව පසුගිය අවුරුදු විසිපහක පමණ කාලයක්‌ තිස්‌සේ බටහිර දැනුමෙන් ස්‌වායත්ත ව අප ගොඩනගාගත් සංකල්ප හා ප්‍රවාද රාශියක්‌ අප සතුවෙයි. ඒ ප්‍රවාද අතර ආසනික්‌ ප්‍රවාදය ද වෙයි. රජරට වකුගඩු රෝගයට හේතු වනුයේ කෘෂිරසායනික ද්‍රව්‍යවල ඇති ආසනික්‌, කුඹුරු පස හා කිවුල් ජලය බව අපි ප්‍රකාශ කරමු. සහල්වල ද ආසනික්‌ ඇත. එහෙත් බත් කෑ පමණින් අපි නොමැරෙමු. ඒ බව මා කලකට පෙර zඅපි බත් කමුZ යනුවෙන් ලියූ ලිපියක ද සඳහන් කළෙමි. අපට අවශ්‍ය වන්නේ බත් කෑම ප්‍රචලිත කිරීම මිස පාන් කෑමට ජනතාව යොමු කිරීම නොවේ. අපට අවශ්‍ය වන්නේ වස විස නැති ආහාර අනුභවයට සැලැස්‌වීම මිස කෘෂිරසායන ද්‍රව්‍ය භාවිතය එක්‌ රැයකින් නතර කිරීම නොවේ. අපේ උත්සාහය ක්‍රමයෙන් ගොවි ජනතාව කෘෂිරසායන ද්‍රව්‍යවලින් ඉවත් කර දේශීය පාරම්පරික ගොවිතැනට ඔවුන් යොමු කිරීම ය. දේශීය පාරම්පරික ගොවිතැන යනු බටහිර කාබනික පොහොර භාවිතය ද නොවන බව අවධාරණය කළ යුතුය. ආණ්‌ඩුව 2013 අයවැයෙන් කාබනික ගොවිතැනට අතහිත දීමට පියවර ගෙන ඇති නමුත් දේශීය පාරම්පරික ගොවිතැන නඟාසිටුවීමට එතරම් දෙයක්‌ කර නොමැති බව කනගාටුවෙන් වුවද සඳහන් කළ යුතුය. දේශීය පාරම්පරික ගොවිකම හා දේශීය පාරම්පරික වෙදකම ඉතා දියුණු බව ආණ්‌ඩුවට පැහැදිලි කර දෙන උගතුන් හෝ නිලධාරීන් හෝ අතේ ඇඟිලි සංඛ්‍යාවට පමණවත් ඇතැයි නො සිතමි. ආණ්‌ඩුව අපේ උපදෙස්‌ ගණන් නොගන්නා බව ද ඇතැම් ඇමැතිවරුන්ට අනුව අප අන්තවාදී කලබලකාරී පිරිසක්‌ බව ද අපි දනිමු. එහෙත් දේශීය ගොවිතැන හා දේශීය වෙදකම නඟාසිටුවා අපට කිසි දිනෙක නිදහස්‌ විය නොහැකි බව මේ අවස්‌ථාවේදීත් අවධාරණය කළ යුතුය.

අපේ අධ්‍යාපනයේ හෙළ ගොවිකමට හෝ හෙළ වෙදකමට හෝ තැනක්‌ නැත. එයට හේතුව අධ්‍යාපනය භාර ඇමැතිවරුන්ට හා නිලධාරීන්ට ඒ පිළිබඳ විශ්වාසයක්‌ නොමැති වීමය. අප දන්නේ බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාව හා බටහිර කෘෂිකර්මය ගැන ය. අපේ අධ්‍යාපන බලධාරීහු අපේ දැනුම මිථ්‍යා යෑයි සිතති. අප දෙවියන්ගෙන් දැනුම ලබාගත්තේ යෑයි කතා කළ ඔවුහු අපට සිනහසෙති. අප බටහිර විද්‍යාව යනු පට්‌ටපල් බොරුවක්‌ යෑයි ලියන විට ඒ ලිපි පුවත්පත්වල පළවීම නැවැත්වීමට ඇතැම් බටහිර වෛද්‍යවරු පුවත්පත් සංස්‌කාරකවරුන්ට බලපෑම් කරති. එයින් නොනැවතී ඔවුහු තර්ජනය කරති. මේ වෛද්‍යවරුන්ට අපි අභියෝගයක්‌ කරමු. බටහිර විද්‍යාව පට්‌ටපල් බොරුවක්‌ ය යන යෝජනාව සම්බන්ධයෙන් පානදුරාවාදය මෙන් දින ගණනාවක්‌ මුළුල්ලේ පැවැත්වෙන විවාදයකට අපි ඒ මහතුන්ට ආරාධනා කරමු. හිටපු ප්‍රසිද්ධ වෛද්‍ය මහාචාර්යවරයකු එවැනි විවාදයකට කැමැත්ත පළකර ඇත. එහෙත් අවාසනාවකට ඒ මහතා පොපරගෙන් පසුව ඊනියා විද්‍යාවේ දර්ශනය පිළිබඳ ලියෑවී ඇති පොතපත කියවා නොමැති බව පැහැදිලි ය. අදාළ පොතපත කියවීමට යම් කාලයක්‌ ලබාදීමට අප සූදානම් ය. මෙහිදී සිතට එන තවත් නම් අතර අප ආසනික්‌ ගැන දේව දැනුම ගැන කියන විට ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ හා වෙනත් තැන්වල අපට විරුද්ධව නොයෙකුත් ප්‍රචාර ගෙන ගිය අයගේ නම් වේ. අප ඊනියා විද්‍යාත්මක ක්‍රමයට විරුද්ධව යන්නේ යෑයි කියමින් විද්‍යාභිවර්ධන සංගමය මට අපහාස කරමින් ප්‍රසිද්ධ ප්‍රකාශයක්‌ ද කළේ ය. අපේ කණ්‌ඩායමේ මහාචාර්ය ප්‍රියානි පරණගම හා මහාචාර්ය මාලා අමරසිංහ මහත්මීන් මා සමග වැඩකිරීම නොනැවැත්වුවහොත් ඔවුන් විද්‍යාඥවරියන් ලෙස සැලකීමට නොහැකි බව ද ඒ සංගමය ප්‍රකාශ කළේ ය. එහෙත් ඒ සංගමය තවමත් ඒ ගැන තීරණයක්‌ ගෙන නොමැති බව පැහැදිලි ය. එපමණක්‌ නොව මම තවමත් ඒ සංගමයේ යාවජීව සාමාජිකයෙක්‌මි. ඔවුන් ලවා ඊනියා විද්‍යාඥයකු ලෙස කියාගැනීමට තරම් ආශාවක්‌ මට නැත. බටහිර අර්ථයෙන් උගතකුවත් නොවන මට විද්‍යාඥයා යන්න වටිනාකමක්‌ ඇති පදයක්‌ නොවේ. කෙසේ වෙතත් ඉතා ඉක්‌මනින් බටහිර විද්‍යාව පිළිබඳ විවාදය පැවැත්වීමට අපට හැකිවේවා යන්න අපේ පැතුමයි. අවශ්‍යතාවක්‌ වේ නම් අප ප්‍රීමා සමාගමෙන් මුදල් ලබාගෙන ඇතැයි කියන ඇමැතිවරුන්ට හා විද්‍යාව, වෛද්‍ය විද්‍යාව කෘෂිකර්මය, දන්ත වෛද්‍ය විද්‍යාව, ඉංජිනේරු විද්‍යාව ආදිය හදාරා ඇති විද්වත් ඇමැතිවරුන්ට ද ඊනියා කීර්තිමත් විද්‍යා ලේඛකයන්ට ද විවාදයට සහභාගි විය හැකිය. අපට විරුද්ධව කණ්‌ඩායමක්‌ ලෙස විවාදයට එළඹියත් බටහිර විද්‍යාව යනු පට්‌ටපල් බොරුවකි යන මැයෙන් කෙරෙන විවාදයක යෝජක පක්‍ෂ කණ්‌ඩායමට අයත්වන්නේ මා පමණ ය.

අද මෙරට අධ්‍යාපනයේ දැනුමේ ආධිපත්‍යය දරන්නෝ බටහිර උගත්තු ය. මේ උගත්තු ප්‍රාමාණිකයෝ වෙති. අඩු තරමෙන් ඔවුහු එසේ යෑයි සැලකෙනු ලැබෙති. ඔවුන් විනිශ්චය කෙරෙන්නේ කවුරුන් විසින් ද? බටහිරයන් අපට දී ඇති විවිධ ධුරාවලින්හි ඉහළින් ම සිටින කොටස්‌ ගැන විනිශ්චයක්‌ දීමේදී ප්‍රශ්න පැන නගියි. මේ අය ඇතැම්විට අධිකරණය ඉදිරියට ගෙනගිය හැකි නමුත් අධිකරණයේ ඉහළින් ම සිටින අය ගැන විනිශ්චයක්‌ දෙන්නේ කවුද? බටහිරයන්ගේ කසිකබල් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේදී මෙවැනි ප්‍රශ්න පැන නගියි. මා දැන් ආණ්‌ඩුව වෙනුවෙන් කතාකරන්නේ ඇමැතිවරුන්ට හෝ ආණ්‌ඩුවට ඇති ආදරයක්‌ නිසා නොව අද මෙරටට වඩාත්ම යෝග්‍ය මේ ආණ්‌ඩුව නිසා ය. බටහිරයන් මේ ආණ්‌ඩුව වැට්‌ටවීමට කටයුතු කරන බව අපි දනිමු. ඒ සඳහා ඔවුහු නොයෙකුත් වසන්ත යොදා ගනිති. අරාබි වසන්තය, කටුනායක වසන්තය, අධ්‍යයන වසන්තය ඉන් සමහරකි. අද විජාතික බලවේග පාකිස්‌ථාන වසන්තයක්‌ නිර්මාණය කිරීමට උත්සාහ දරයි. අධිකරණය හා විධායකය අතර විරසකයක්‌ ඇතිකිරීමට ගත් උත්සාහය අද අධිකරණය හා ව්‍යවස්‌ථාදායකය අතර ගැටුමක්‌ බවට පත්වෙමින් ඇත. ප්‍රශ්නය වනුයේ පාර්ලිමේන්තුවට අගවිනිසුරුවරියට එරෙහිව දොaෂාභියෝග යෝජනාවක්‌ ගෙන ඒමට හැකි ද යන්න ය. එසේ නොහැකි බව පවසන නීතිඥයෝ එමට වෙති. එහෙත් මට ප්‍රශ්න කිහිපයක්‌ වෙයි. මම නීතිඥයෙක්‌ නොවෙමි. එහෙත් පුරවැසියකු ලෙස මේ ප්‍රශ්න නැඟීමේ අයිතියක්‌ මට ඇතැයි සිතමි. ඉහළ උසාවිවල විනිශ්චයකාරවරුන් හා විනිශ්චයකාරවරියන් ඔවුන් ඒ තනතුරුවලට නුසුදුසු වන අයුරෙන් ක්‍රියාකර ඇත්නම් ඔවුන් ඉවත් කරන්නේ කෙසේ ද යන්න ය. වෙනත් ආයතනවල නිලතල දරන්නන් ඒ තනතුරුවලට නුසුදුසු වූ විට ඔවුන් සම්බන්ධයෙන් ක්‍රියාකරන පිළිවෙත් වෙයි. ආණ්‌ඩුක්‍රම ව්‍යවස්‌ථාව අනුව නම් ඉහළ උසාවි දෙකෙහි විනිසුරුවරුන් ඒ තනතුරු දැරීමට යම් හේතුවක්‌ නිසා නුසුදුසු යෑයි සැලකෙන විට පාර්ලිමේන්තුවට ඒ සම්බන්ධයෙන් දොaෂාභියෝග යෝජනාවක්‌ ගෙන ඒමට 107 වැනි ව්‍යවස්‌ථාවෙන් ඉඩ සලසා ඇත.

අද ඇතැම් නීතිඥයන් අභියෝග කරන්නේ මේ ව්‍යවස්‌ථාව ය. පාර්ලිමේන්තුවට එවැනි ඉඩක්‌ නොමැති නම් අදාළ විනිසුරුවන්ගේ ක්‍රියාකලාප පාලනය කිරීමේ හැකියාවක්‌ නොමැතිවනු ඇත. 107 වැනි ව්‍යවස්‌ථාව ඉතා පැහැදිලි ය. ඒ දොaෂාභියෝග යෝජනාව ගෙන ඒමේදී අනුගමනය කළ යුතු ක්‍රියාමාර්ගය ද ඒ ව්‍යවස්‌ථාවෙහිම විස්‌තර කර ඇත. 107 (3) ව්‍යවස්‌ථාව මෙරට උත්තරීතර නීතිය නොවේ යෑයි කිසිවකුට තර්ක කළ හැකි නොවේ. ඒ ව්‍යවස්‌ථාවට අනුව එවැනි දොaෂාභියෝගයකදී අනුගමනය කරන ක්‍රියාපිළිවෙත පාර්ලිමේන්තුවට නීතිය මගින් හෝ ස්‌ථාවර නියෝග මගින් හෝ සම්පාදනය කළ හැකිය. එහිදී ස්‌ථාවර නියෝග මගින් පහසුකම් සැපයීම ද නීතියට එකඟ වේ යෑයි සිතිය හැකිය. එහෙත් මේ සියල්ල මට සාපේක්‍ෂව මගේ නිගමනය. බටහිර භෞතික විද්‍යාව ද වාස්‌තවික හා නිරපේක්‍ෂ නොවන විට බටහිර නීතිය ගැන කියනුම කවරේද? එබැවින් උගත් නීතිඥවරුන් ඔවුන්ට සාපේක්‍ෂව වෙනත් නිගමනවලට එළඹෙනු ඇත. මගේ ප්‍රශ්නය මේ සාපේක්‍ෂතාව පිළිබඳව ම ය. නෙවිල් සමරකෝන් මහතාට එරෙහිව දොaෂාභියෝග යෝජනාව ගෙන ආවේ අදාළ ස්‌ථාවර නියෝග ද නැතිව ය. ඒ නියෝග සකස්‌ කරනු ලැබුයේ දොaෂාභියෝග යෝජනාව ගෙන ඒමෙන් පසුව ය. එදා ඒ ගැන නීතිඥ මහතුන් කතා නොකළේ ඇයි ද යන්න ප්‍රශ්නයකි. නීතිඥ මහතුන් එදා නිශ්ශබ්ද වූයේ එකල තිබූ ආණ්‌ඩුවට සාපේක්‍ෂවද? නීතිඥයන්ගෙන් ඉතා වැඩි දෙනා බටහිර ගැති නම් ඒ ගැන පුදුම නොවෙමි. එදා තිබුණු ආණ්‌ඩුව බටහිරයන්ගේ උකුලේ නැටවුණු විජාතික ආණ්‌ඩුවකි. අද තිබෙන්නේ බටහිරයන්ට විරුද්ධව ගොස්‌ ප්‍රභාකරන් පැරදවූ ආණ්‌ඩුවකි. 107 එදා නීතිය වීමටත් අද නීතිය නොවීමටත් වෙනත් හේතුවක්‌ වේද? අනෙක්‌ අතට උසාවිවලට වඩා පාර්ලිමේන්තුව බලවත් වෙයි. බටහිර ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය අනුව පරමාධිපත්‍යය ඇත්තේ ජනතාවට ය. එහෙත් ජනතාව තම පරමාධිපත්‍යය වෙනත් ආයතන මගින් ක්‍රියාත්මක කරයි. ව්‍යවස්‌ථාදායක පරමාධිපත්‍යය ක්‍රියාත්මක කෙරෙන්නේ පාර්ලිමේන්තුව මගිනි. අධිකරණ පරමාධිපත්‍යය ක්‍රියාත්මක කරන්නේ ද පාර්ලිමේන්තුව මගිනි. එහිදී පාර්ලිමේන්තුව උසාවි ඔස්‌සේ ඒ ක්‍රියාත්මක කරනමුත් බලය ඇත්තේ පාර්ලිමේන්තුවටය.]

මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා



කෘෂි රසායන ත්‍රස්‌තවාදයේ කෘෂි රසායන ත්‍රස්‌තවාදයේ උපාසක නාඩගම... ආසනික්‌

Saturday 17 August 2012 5.00 p.m.

සරු අස්‌වැන්නක සිහින පෙන්වා ගොවියාගේ හිතමිතුරෝ මාරාන්තික ආසනික්‌ විසෙන් අපේ ගොවියන් පරලොව යවද්දී නිදිවැද බකන්නිලාගෙන සිටි නිලධාරි සහ බලධාරි පැළැන්තියක කාලකණ්‌නි කතාවක්‌ දැන් කරලියට පැමිණ තිබේ.

ඒ කතාව බරපතලය. ඇසෙන කල්හි සර්වාංගයම හිරිවට්‌ටන තරම්ය. එහෙත් කුමකින් කුමක්‌ වුවද මෙකී නිලධාරිහු සහ බලධාරිහු මේ මොහොතේත් සිටිනුයේ වැදුනු නින්දේම වන්නාහ. වෙනසකට ඇත්තේ ඒ නින්දෙන්ම විලි වසාගෙන සිටි සියල්ල ගැලවී ගොස්‌ නොපෙනෙන්නට ඇති දේ ලොවටම පෙනෙමින් නිර්වස්‌ත්‍රව සිටින බව මුන් නොදැන සිටීමය.

මෙසේ කරලියට පැමිණ තිබෙන ඒ කතාව වන්නේ කුමක්‌ද? උතුරුමැද පළාත ප්‍රධාන මෙරට කෘෂිකාර්මික පළාත් පහක ජනතාව ඉතාමත් අවාසනාවන්ත ලෙස හඳුනානොගත් තත්ත්වයක්‌ හමුවේ වකුගඩු අක්‍රීය වීමෙන් මරණයට පත්වීමේ ප්‍රවණතාවක්‌ මේ බිම තුළ නිර්මාණය වූයේ මීට වසර ගණනාවක සිට විය.

මෙහිදීත් වැඩි වශයෙන්ම එම රෝග තත්ත්වයට ගොදුරු වූයේ මැදිවියේ සිටි පිරිමින් වූ අතර ඒ හේතුවෙන් මෙකී මාරක ඉරණම හමුවේ අන්ත අසරණයන් බවට පත්වූයේ ඔවුන්ගෙන් මෙලොවට බිහිවූ දුවා දරුවෝ සහ බිරින්දැවරු ඇතුළු යෑපෙන්නෝ වූහ.

එසේ මිය ගිය සියලු දෙනා රටට බත සපයන්නට වෙහෙස වී දිවි සරි කර ගත් ගොවි රජවරුන් වීමද මෙහිදී දක්‌නට ලැබුණු සුවිශේෂී කරුණක්‌ විය.

මූලික අවධියේදී මෙම රෝග තත්ත්වය පිළිබඳ එතරම් තැකීමක්‌ නොවුණද කල්යත්ම කරුණු භයානක වූයෙන් මෙරට විද්වත්හු ඒ පිළිබඳ පර්යේෂණ කරන්නටද වූහ. ඒ විද්වත්හු අතරේ මුදලට ආත්මය පාවා දුන් හොර වෙද්දු සහ ගොඩ වෙද්දුද උන් බව කලින් කලට අනාවරණය විය.

කෙසේ වෙතත් මෙකී පර්යේෂණවලින්ද ලැබෙන්නට වූ ප්‍රතිඵල ශූන්‍ය තත්ත්වයේ වූ අතර වකුගඩු විනාශ වීමෙන් මියෙන මිනිසුන්ගේ ප්‍රමාණය දිනෙන් දිනම ඉහළ යන්නට වූහ.

සැබෑ පර්යේෂණයක තොරතුරු මතුවීම

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වා, ප්‍රියානි පරණගම, මහාචාර්ය මාලා අමරසිංහ, වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන, විශේෂඥ වෛද්‍ය කුමුදු දිසානායක, වෛද්‍ය චින්තක ඇතුළු පර්යේෂණ කණ්‌ඩායමක්‌ උතුරුමැද වකුගඩු මාරයා හඳුනා ගැනීම සඳහා මීට වසර එකහමාරකට පමණ ඉහත පෙරමුණ ගනු ලැබුවේ සියල්ල මෙසේ සිදුවෙමින් තිබියදී විය.

මේ බිමත් ජාතියත් පිළිබඳ වූ කැක්‌කුමකින් යුතුව ඔවුහු එය ආරම්භ කළහ. ඉසිඹු නොලබාම සියලු මානයන් ඔස්‌සේ හඹා යන්නටද වූහ. වකුගඩු මාරයාට බිලි වී මියගිය මිනිසුන්ගේ සිරුරවල සිට රජරට බිමේ පස්‌, ජලය ඇතුළු භූමියේ අස්‌සක්‌ මුල්ලක්‌ නෑරම ඔවුන්ගේ ඇස යොමුවූහ.

අවසානයේ කිසිවෙකුටත් නොහැකි වූ ඒ නිමිත්ත සොයා ගන්නට ඔවුහු සමත් වූහ. රජරට වකුගඩු මාරයාගේ ජන්මය ඇත්තේ නැව් පිටින් මෙරටට ගෙන්වනු ලබන කෘෂි රසායන සහ පලිබෝධ නාශක තුළ අන්තර්ගතව ඇති ආසනික්‌ මූලද්‍රව්‍ය හේතුවෙන් ඇතිවන විෂ රසායන තත්ත්වයක්‌ බව ඔවුහු රටට හෙළි කළහ.

රජරටට ආවේනික කිවුල් ජලයෙන් සහ කෘෂි රසායනවලට Rජුව නිරාවරණය වීමෙන් රජරට සහ අදාළ අනෙකුත් පළාත්හි ගොවීන් මේ මාරයාට ගොදුරු වන අන්දමද ඔවුන් රටට පැහැදිලි කළේය.

මෙකී හෙළිදරව්ව සිදුවන කාලයේ තවත් එක්‌ සුවිශේෂී සිදුවීමක්‌ද සිදුවිය. ඒ මෙරටට පලිබෝධ නාශක සහ කෘෂි රසායන ආනයන කරන සමාගම් විසින් කොළඹ වරායට ගෙන්වා තිබූ ආසනික්‌, කැඩ්මියම් සහ රසදිය ඇතුළු මාරාන්තික විෂ රසායන බහුලව අඩංගු කෘෂි රසායන කන්ටේනර් එකොළහක්‌ රේගු දෙපාර්තමේන්තුව මගින් අත්අඩංගුවට ගැනීම විය.

යක්‍ෂයා පෙනි පෙනීත් රටම ඇන්දවීම

එහෙත් අදාළ විද්වතුන් කළ එම හෙළිදරව්වත් සමග සිදුවන්නට වූයේ කුමක්‌ද? වෙනත් රටක නම් මෙවන් අනාවරණයක්‌ කළ කල්හි ඊට දායක වූ විද්වත්හු බුහුමන් ලබනුයේ රාජ්‍ය හරසර මධ්‍යයේය.

එහෙත් රජරට වකුගඩු මාරයා කවුදැයි හෙළි කර ගත් එකී විද්වත් පිරිසට දසතින් එල්ල වන්නට වූයේ ගල්මුල්ය. එහි පෙරමුණ ගෙන සිටියෝ මේ බිමට එකී වස ගෙන්වමින් ජාතියම වනසන බහුජාතික කෘෂි රසායන ත්‍රස්‌තවාදීහුය.

අපි මේ නරුමයන් ත්‍රස්‌තවාදීන් ලෙස නොබියව හඳුන්වන්නෙමු. ඒ තිස්‌වසරක්‌ රට වැනසූ වේලුපිල්ලේ ප්‍රභාකරන්ටද එහා ගිය විනාශයක්‌ මෙකී ත්‍රස්‌තවාදීහු අද මේ බිමටත් ජාතියටත් කර ඇති බැවිනි.

කෘෂිරසායන ත්‍රස්‌තවාදීන් එසේ පෙරමුණ ගනිද්දී සියල්ල සුදු පිරුවට අස්‌සේ සඟවාගෙන උන්ට ගොට්‌ට අල්ලමින් ඉදිරියට ආවේ ඇතැම් දේශපාලකයෝය . ඒ සමග නිදහස්‌ අධ්‍යාපනයේ පිහිට ලබා රටේම ජනතාවගේ මුදලින් උගෙන ඉහළට ගිය කාලකණ්‌නි නිලධාරි පැළැන්තියක්‌ද මොවුන්ට බද්ධ විය.

අවසානයේ කෘෂිරසායන ත්‍රස්‌තවාදීනට නැගී සිටින්නට අත දෙමින් සියල්ලෝ එක්‌ව සටන ආරම්භ කළහ. එහි උච්ඡම අවස්‌ථාවක්‌ වූයේ මෙම හෙළිදරව්ව සිදුවූ සමයේදී කෘෂිකර්ම ඇමැති මහින්ද යාපා අබේවර්ධන මහතාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් එම අමාත්‍යංශයේදී මාධ්‍යවේදීන් ගෙන්වා මේ පිළිබඳ කළ කරුණු පැහැදිලි කිරීම විය.ඊට සහභාගි වූවෝ අතර පලිබෝධ නාශක රෙජිස්‌ටාර් ජනරාල් ආචාර්ය අනුර විඡේසේකර මහතා සහ මෙරට විද්‍යාඥවරියක වන මෙත්තිකා විතානගේ මහත්මියද වූහ. මෙත්තිකා විතානගේ මහත්මිය මෙහිදී ආවර්ථිතා වගුවම ගෙන මාධ්‍යවේදීන්ට ආසනික්‌ කිරිහොදි සේ පෙන්වා සියලු මූලද්‍රව්‍ය කැඳ හදා පොවන තරමේ උත්සාහයක්‌ දරද්දී ආචාර්ය අනුර විඡේසේකර මහතා වැඩේ අනාගත් හැටිද අපේ මතකයේ ඇත.

ඒ මෙරටට ආනයනය කරනු ලබන කෘෂි රසායන සහ පලිබෝධ නාශක කිසිවක අන්තර්ගතය පිළිබඳ මෙරටදී පර්යේෂණයකට ලක්‌ නොකරන බවට නොදැනීම කටෙන් එළියට දැමීමෙනිs.

කෘෂි රසායන ත්‍රස්‌තවාදීන් උපාසකයන් සේ ගැලවී යැම.

රජරට වකුගඩු මාරයා සොයා ගිය අදාළ විද්වත් මණ්‌ඩලය රටත් ජාතියත් වනසන කුරිරු ව්‍යසනයක සැබෑ තත්ත්වය මෙසේ හෙළි කර තිබියදීත් පටු දේශපාලනය සහ උගත් නිලධාරින්ගේ මුග්ධ බකපණ්‌ඩිත බව හමුවේ අවසානයට සිදු වූයේ කුමක්‌ද?

කෘෂි රසායන ත්‍රස්‌තවාදියා ගැලවී යද්දී රටේ ජනතාවට මරණයම ශේෂ කරමින් එකී සටන නිමාවට පත්වීමය. එහිදී තර්කානුකූල ලෙස අතාර්කික වූ කරුණු ත්‍රිත්වයක්‌ උපහාසාත්මකව ගෙන හැර පාන්නටද ඉහත කී දේශපාලන සහ උගත් නිලධාරි සට්‌ටඹියන් සේම රටේ බලධාරිහුද පියවර ගත්හ.

එකී කරුණු ත්‍රිත්වය වූයේ අදාළ විද්වතුන් රජරට වකුගඩු මාරයා සොයා ගැනීමේ පර්යේෂණයේදී පෙරට විත් තිබූ දේව සංකල්පයක්‌, අප ආහාරයට ගන්නා සහල් ඇටය දක්‌වාම ආසනික්‌ ව්‍යසනය ඔඩු දුවා තිබෙන බවට කළ හෙළිදරව්වක්‌ සහ ඒ වන විටත් ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය මේ පිළිබඳව ආරම්භ කර තිබූ පර්යේෂණයක්‌ විය.

"දෙයියන්ගෙන් අහලා සාස්‌තරේට කියපු පරයේෂණ වාර්තා පිළිගන්න බැහැ.. සහල්වල ආසනික්‌ නැහැ.. මුන්ට පිස්‌සු.. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය පර්යේෂණයක්‌ කරනවා.. ඒ නිසා පිස්‌සු වාර්තා රටට වැඩක්‌ නැහැ.. ලෙසින් එකී තර්ක කරලියට පැමිණියේය. 

එදා මාධ්‍ය හමුවේදී අදටත් රටේ කෘෂිකර්මය භාරව සිටින ඇමැති මහින්ද යාපා අබේවර්ධන මහතා කටපුරා සිනහ සෙමින් ඒ කතා කී හැටිද අපේ මතකයේ ඇත්තේය. ඇතැම් විට ඉහතකී විද්වතුන්ගේ පර්යේෂණයේදී සහල්වල පවා ආසනික්‌ අඩංගු බවට හෙළිදරව් කිරීමෙන් ආණ්‌ඩුවේ හතරකොනටම ගිනි ඇවිලෙන තත්ත්වයක්‌ නිර්මාණය වීමද ඊට හේතු වූවා විය හැකිය. එහෙත් එදා රජයේ බලධාරීන් කළ යුතුව තිබුණේ මෙයද?

කෙසේ හෝ අවසානයේ මාරයා ගැලවී ගියේය. රටක්‌ වටිනා හෙළිදරව්වක්‌ කළ විද්වත්හුද මදකට නිහඬ වූහ.

ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ පර්යේෂණ වාර්ථාව නිකුත් වීම සහ එය සැඟවීම.

ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය රජරට වකුගඩු රෝගය පිළිබඳ පර්යේෂණයක්‌ ආරම්භ කරනු ලැබුවේ ඉකුත් 2008 වසරේදී පමණ විය. ඒ එවකට සෞඛ්‍ය ඇමැති ධුරය දැරූ ඇමැති නිමල් සිරිපාලද සිල්වා මහතාගේ ඇරයුමකට අනුවය. එය සිදුවූයේ කෙසේද?

එම පර්යේෂණය සිදු වී ඇත්තේ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යංශයේ මැදිහත්වීම මත මෙරට සිටින ප්‍රධානම අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරිවරයා වන විශේෂඥ වෛද්‍ය ආනන්ද සමරසේකර මහතා ප්‍රධාන විද්වත් මණ්‌ඩලයක්‌ මගින් එක්‌රැස්‌ කර දුන් නියෑදි පරයේෂණයට ලක්‌ කිරීමෙනි.

මෙකී පර්යේෂණයට අනුව ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය මේ පිළිබඳ මුල්ම වාර්තාව සෞඛ්‍ය අමාත්‍යංශයට යොමු කරන්නේ ඉකුත් 2011 වසරේ ජුනි මාසයේදී වේ. එහි සඳහන් වන්නේ කුමක්‌ද?

උතුරුමැද සහ ඌව පළාත තුළ අවුරුදු 15-70 ත් අතර ජනගහනයෙන් සියයට 75 ක්‌ වකුගඩු රෝගයට ගොදුරු වී ඇත. ඉන් වයස අවුරුදු 40 පමණ වන වසර දහයකට වැඩි කාලයක්‌ ගොවිතැනේ නිරත වූවන් මීට ගොදුරු වීමේ වැඩි අවානමක්‌ සහිත වේ. ඔවුන් කෘෂි රසායනවලට නිරාවරණය වීම රෝගය වැළඳීමේ අවදානම වැඩි කර ඇත.

මොවුන් අතුරින් බහුතරය මුත්‍රා සමග ආසනික්‌ සහ කැඩ්මියම් ඉහළ ප්‍රමාණයක්‌ පිට කරයි. මෙම තත්ත්වය සළකා බලා රටට කෘෂි රසායන ආනයනය කිරීමේදී ගුණාත්මක බව පිළිබඳ නීති රාමුවක්‌ කසක්‌ කරන්න.

අපේම විද්වතුන් පිරිසක්‌ රජරට වකුගඩු මාරයා පිsළිබඳ පැහැදිලිව හෙළිකරද්දී එය උපහාසයට ලක්‌ කළ මෙරට බලධාරින්ට ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය සිය ප්‍රථම වාර්තාව ලබා දෙන්නේ එලෙසිනි. එහෙත් එයට සිදු වන්නේ කුමක්‌ද? මෙය දැක දෙකොන මූට්‌ටු වූ අපේ බලධාරිහු තමන්ගේ ජාම බේරා ගැනීමට රටම මළගෙයක්‌ වුවද කම්නැයි සිතමින්දොa නින්දිත ලෙස මෙය සඟවා දමන්නාහ.

යක්‍ෂයාගේ තරම

ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය ඉකුත් 2011 ඔක්‌තෝබරයේ සහ 2012 පෙබරවාරි මාසයේදී මේ සම්බන්ධයෙන් තවත් වාර්තා දෙකක්‌ නිකුත් කරනුයේ මේ අතරතුරය. ඒවායෙහිද සඳහන්ව ඇත්තේ මෙවැන්නකි.

අප පරීක්‍ෂා කළ වකුගඩු රෝගය වැළඳුණු රෝගීන් 496 දෙනකු අතරින් සියයට 56 ක පමණ මුත්‍රා සමග වකුගඩු හානි වීම ආරම්භ කරනු ලබන කැඩ්මියම් ලෝහය පිට කරයි.

එම සාම්පලවලින් සියයට 63 ටත් අධික ප්‍රමාණයක වකුගඩු පටකවලට හානිකර ආසනික්‌ අඩංගුව තිබේ. ආසන්න වශයෙන් මෙම රෝගීන්ගෙන් සියයට 86 දෙනෙක්‌ ආසනික්‌ සහ කැඩ්මියම් යන විෂ සහිත මූල ද්‍රව්‍ය මුත්‍රා සමග පිට කරයි. ඔවුන්ගෙන් සියයට 90 කගේ පමණ හිසකෙස්‌වල ආසනික්‌ අඩංගුව තිබෙන අතර සියයට 95 දෙනකුගේ පමණ නියපොතුවල ඉහළ ආසනික්‌ ප්‍රමාණයක්‌ අඩංගුවේ. එසේම උතුරුමැද පළාත තුළ පැතිර ඇති කිවුල් ජලයද බැර ලෝහ තැන්පත් වීමෙන් ඇතිවන විෂ හමුවේ වකුගඩු රෝග සඳහා හේතු කාරක විය හැකිය. එහෙයින් රට තුළට ගෙනෙන පොහොර සහ කෘෂි රසායනවල ගුණාත්මක බවක්‌ ඇති කිරීම, කෘෂි රසායන තුළින් මතුවන සෞඛ්‍ය තර්ජන පිළිබඳ ජනතාව දැනුම්වත් කිරීම, ජනතාවට පිරිසිදු පානීය ජලය ලබා දීමේ වැඩපිළිවෙළ ශක්‌තිමත් කිරීම කඩිනමින් කරන ලෙස නිර්දේශ කෙරේ.

එහෙත් ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය මෙරට වකුගඩු මාරයා පිළිබඳ එසේ වාර්තා ත්‍රිත්වයකින්ම හෙළිකර සිටියදීත් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යංශ බලධාරින් දිගින් දිගටම සිදු කර ඇත්තේ කුමක්‌ද? ඔවුහු ඒ සියල්ල සඟවා දමන්නාහ. ඒ තුළ තිබූ මුග්ධ අරමුණ කුමක්‌දැයි අපි නොදනිමු. රටේ සෞඛ්‍යය භාර මෛත්‍රිපාල සිරිසේන ඇමැතිතුමනි. ඔබ යටතේ ඇති අමාත්‍යංශයේ බලධාරින් එසේ කෙරුවේ ඇයිදැයි යන්න ඔබට හෝ පැහැදිලි කළ හැකිද?

එසේම මීට වසර එකහාමාරකට පෙර රටම ඇන්දවූ බකපණ්‌ඩිතයනි. අද ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය මගින් මේ හෙළි කර ඇත්තේද එදා කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ විද්වතුන් පිරිස කළ හෙළිදරව්වම නොවන්නේද? මීට වසර එකහාමාරකට පමණ පෙර අතීතයේ එම හෙළිදරව්ව සිදු කෙරෙද්දී කෘෂි රසායන ත්‍රස්‌තවාදීන්ගේ පැත්ත ගෙන සියල්ල යටපත් කිරීමට කැසකැවූවෝ දැන් මීට දෙන පිළිතුර කුමක්‌ද?

මේ වන විටත් රජයේ එක්‌තරා ඇමැතියකු ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ මෙම වාර්තා පිළිගත නොහැකි බවට ප්‍රසිද්ධියේ කියා තිබෙන බවද දැනගැනීමට ලැබෙන්නකි. ඔහු එම ප්‍රකාශය කරනු ලැබුවේ ඔලුවෙන් හිටගෙනදැයි අපි නොදනිමු.එසේම මේ වන විටත් ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධාන වාර්තාව හේතුවෙන් කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ විද්වත් පිරිසේ මතය තහවුරු වීම නොඉවසන හිපොක්‍රටිස්‌ පරපුරටම නිගා දෙන කාලකණ්‌නි රැලක්‌ අපහාසාත්මක ප්‍රහාරයකින් සියල්ල යටපත් කිරීමේ වෑයමක නිරතව සිටින බවද වාර්තා වන්නකි. ඇතැම්විට වෛද්‍ය වේෂයෙන් පෙනී සිටින මෙකී නරුමයන්ගේ සාක්‌කු කෘෂි රසායන ඩොලර්වලින් පිරී තිබීම මීට හේතු වී තිබෙනවාද විය හැකිය.

එහෙත් අපි එකක්‌ කියමු. මහත්වරුනි මේ බිම අපේය. රජරට වකුගඩු මාරයාගේ ගොදුරු වී මියෙන්නේ අපේ මිනිසුන්ය. දැනටමත් මෙකී මාරාන්තික රෝගයේ ගොදුරු බවට පත්වී රජරට මිනිසුන් 22000 ක්‌ පමණ පරලොව ගොස්‌ හමාරය. අදටත් රොගීන්ව සිටින පිරිසද දහස්‌ ගණනකි. ඒ අතරේ කුඩා දරුවෝද සිටින්නාහ.

එහෙයින් මොන අන්දමකින් හෝ රට වනසන මේ මාරයා සඟවා කෘෂි රසායන ත්‍රස්‌තවාදීන්ගේ පැත්ත ගෙන යළිත් ජනතාව රවටන්නට කවුරුන් හෝ උත්සාහ දරන්නේ නම් උන් ඒකාන්තයෙන්ම අපාගත වන්නේය. මියගිය රජරට මිනිසුන් විසිදෙදහසේ ගණනට අනුව කල්ප විසි දෙදහසක්‌ නිරයේ විඳවන්නේමය. කෙටියෙන්ම කිවහොත් උන් යළි කිසිදා මිනිස්‌ භවයක නම් නූපදින්නේය.

සමන් ගමගේ



නැවතත් ආසනික්‌ 
Saturday 14 July 2012 8.00 p.m.

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ විද්‍යාපීඨයේ පීඨාධිපති 

මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා

අපට නැවතත් ආසනික්‌ ගැන කතා කිරීමට සිදුවී ඇත. හොඳ හොඳ නැටුම් එළිවෙන ජාමෙට යෑයි කීවාක්‌ මෙන් ආසනික්‌ කතාවේ වඩා වැදගත් කොටස්‌ තවමත් කතා කෙරී නැත. අද ආසනික්‌ ගැන කතා කරන්නේ පසුගිය දිනෙක පුවත්පත් සාකච්ඡාවකදී හෙළිදරවු වූ කරුණක්‌ නිසාය. එහිදී කියෑවී ඇත්තේ රජරට අදාළ පෙදෙස්‌වල ජනතාව වකුගඩු රෝගයට ගොදුරු වී ඇත්තේ ඔවුන් ආසනික්‌ කැඩ්මියම් වැනි බැර ලෝහවලට නිරාවරණය වීම නිසා බව ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ වාර්තාවකින් හෙළිදරවු වන බවය. ඒ වාර්තාවට අනුව මේ බැර ලෝහ ශරීර ගතවන්නේ ප්‍රධාන වශයෙන්ම ආහාරදාමයෙන් බව ද පුවත්පත් සාකච්ඡාවේදී කියෑවී ඇත. වාතය මගින්ද බැර ලෝහ ශරීර ගතවීමට ඉඩ ඇතැයි යනුවෙන්ද වාර්තාවේ සඳහන් වන බව කියෑවෙයි. එහෙත් ජලය මගින් බැර ලෝහ ශරීර ගත නොවන බව වාර්තාවේ සඳහන් බව මා ඒ පිළිබඳව කියෑවූ පුවත්පතෙහි දැක්‌විණි. වකුගඩුවලට හානිකර පොහොර හා ඇතැම් පළිබෝධනාශක හිතුමතේ යොදා ගැනීම වැළැක්‌වීමෙන් ජනතාව ආරක්‍ෂා කරගත හැකි බව ද පුවත්පත් සාකච්ඡාවේදී කියෑවී ඇත. මේ විස්‌තර ද තවම සඟරාවක පළ කෙරී නැත. අපට පෙනී යන ආකාරයට ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය හා එහි මෙරට නියෝජිතයන් ආඳ මාළු ඉරටෙන් කෑමට උත්සාහයක්‌ දරා ඇත. ඔවුන් ඒ වාර්තාව නිකුත් කර ඇත්තේ ඔවුන්ගේ ගැලවීමට බව පැහැදිලිය. කෙසේ වෙතත් ඩොලර් මිලියන ගණනාවක්‌ වියදම් කිරීමෙන් පසුව මෙවැනි වාර්තාවක්‌ වුවත් නිකුත් කිරීම පිළිබඳව අපි සතුටු වෙමු. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයට තවත් බොහෝ දේ කීමට ඇති බව අපි දනිමු. එහෙත් අපි දැනට එකක්‌ කියමු. රජරට පෙදෙස්‌වල වකුගඩු රෝගයට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික්‌ය. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයට විවිධ හේතු නිසා ඇතැම් විට එසේ ප්‍රකාශ කිරීමට නොහැකි වනු ඇත. එහෙත් අප කිසිවකුට බැඳී නැත. අපට අපේ මතය ප්‍රකාශ කිරීමට කිසිම බාධාවක්‌ නැත්තේද එබැවිනි. රජරට වකුගඩු රෝගයට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික්‌ බව ඒ සම්බන්ධයෙන් පර්යේෂණ කරන කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ කණ්‌ඩායමට පළමුවෙන් ප්‍රකාශ කළේ නාථ දෙවියන්ය. එතුමන් සමඟ හිඳිමින් වෛද්‍ය කරුණු සම්බන්ධයෙන් අපට උපදෙස්‌ දුන්නේ විපස්‌සක දෙවියන්ය. ඒ සියල්ල අප ලබාගත්තේ ප්‍රියන්තා සේනානායක මහත්මියගෙනි. ඒ මහත්මිය බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාව හෝ හෙළ වෙදකම හෝ දැන සිටි කාන්තාවක්‌ නොවේ. දෙවියන්ගෙන් ලැබුණු තොරතුරු අනුව රජරට වකුගඩු රෝගයට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික්‌ය. එයට අමතරව ඒ පෙදෙස්‌වල ඇති කුඹුරු පස හා කිවුල් ජලයද හේතුවෙයි. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ වාර්තාවේ කුමක්‌ සඳහන්ව තිබුණද කිවුල් ජලය මෙහිදී විනාශකාරී කටයුත්තකට මැදිහත් වෙයි. කෙසේ වෙතත් ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය වෙනුවෙන් වාර්තාව ගැන සඳහන් කළ පුවත්පත් සාකච්ඡාවේදී ජනතාවට කිවුල නැති ජලය ලබාදීමේ වැදගත්කම සඳහන් කෙරී ඇත. 

රජරට වකුගඩු රෝගය වඩාත්ම වැළඳී ඇත්තේ පිරිමින්ටය. ආහාර දාමය රෝගය පැතිරීමට හේතුව නම් ගැහැනු, පිරිමි වශයෙන් භේදයක්‌ ඇතිවන්නේ කෙසේද යන ප්‍රශ්නය ඇතිවෙයි. අප කණ්‌ඩායමේ සාමාජිකයකු වූ වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන මහතා ජලය හේතුකොටගෙන පිරිමින්ට රෝගය වැළඳීමට ඇති ප්‍රවණතාව වැඩි බව 2012 ජුලි මස 11 වැනිදා විදුසර පුවත්පතෙන් පැහැදිලි කරයි. ආසනික්‌ පොළොවට ලැබෙන්නේ කෘෂි රසායනික ද්‍රව්‍ය නිසා බවත් එසේ ලැබෙන ආසනික්‌ කුඹුරු පසෙහි රඳවා තබාගැනීමේ හැකියාවක්‌ ඇති බවත් එසේ රැඳුණු ආසනික්‌ ජලයට මිශ්‍ර වීමෙන් පසු කිවුල් ජලය සමඟ එකතු වී ආසනේට්‌ ලවණ සාදන බවත් එය ශරීරගත වීමෙන් පසු වකුගඩු රෝගය වැළඳෙන බවත් අපට විපස්‌සක දෙවියන්ගෙන් දැනගැනීමට ලැබුණේ ඒ දිනවලමය. අපට ඒ ගැන සැකයක්‌ නැති වුවත් බටහිර පුස්‌ කෑ අධ්‍යාපනයෙන් බටහිර විද්‍යාව කටගාගත් ආචාර්ය, මහාචාර්ය, ප්‍රවීණාචාර්ය ආදීන්ට පමණක්‌ නොව ජනමාධ්‍යවල හා වෙනත් ආයතනවල සේවය කරන බටහිර විද්‍යාවට හා දැනුමට නමස්‌කාර කරන පුහු පඬියන්ටත් අනෙක්‌ අයටත් ඒත්තු ගැන්වීම සඳහා අපි ඒ බව බටහිර රසායන විද්‍යාවට අනුව පෙන්වීම සඳහා කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ පර්යේෂණ ආරම්භ කළෙමු. ඒ සඳහා රජරට විශ්වවිද්‍යාලයේ කථිකාචාර්යවරයකු වූ වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන මහතාට කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ ආචාර්ය උපාධියක්‌ සඳහා පර්යේෂණ කිරීමට විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිසමෙන් ශිෂ්‍යත්වයක්‌ද ලැබිණි. 

මේ පර්යේෂණවල ප්‍රතිඵල අනුව විවිධ පළිබෝධනාශකවල හා ජලයේ ද ආසනික්‌ ඇති බව අපට පෙනී ගියේය. ඒ පර්යේෂණ මහාචාර්ය ප්‍රියානි පරණගම මහත්මියගේ අධීක්‍ෂණය යටතේ සිදුවිය. ඒ හැරෙන්නට මහාචාර්ය මාලා අමරසිංහ මහත්මියගේ අධීක්‍ෂණය යටතේ කෙරුණු පර්යේෂණවලින් ඒ ප්‍රදේශවල ඇතැම් ශාකවලද ආසනික්‌ ඇති බව අනාවරණය විය. අපට අවශ්‍ය වන්නේ කෘෂිරසායන නොමැතිව ගොවිතැන් කිරීමට මෙරට ජනතාව යොමුකර නිරෝගී ජාතියක්‌ ඇති කිරීමටය. එය කළ හැක්‌කේ සිංහල බෞද්ධ දැනුමක්‌ මත පදනම් වෙමිනි. පරිසරය රැකීමට නොහැකි බටහිරයන්ට කළ හැක්‌කේ රෝගීන්ට ප්‍රතිකාර කිරීම නොව රෝග කළමනාකරණය කිරීමය. ජාතියට ඉතා වැදගත් වූ එවැනි පර්යේෂණ කළ ඒ මහාචාර්යවරියනට ලැබුණේ මල් පොකුරු නොව ගල් මුල්ය. මහාචාර්ය, ආචාර්ය, දේවදත්තයෝ හා චිංචිමානවිකාවෝ ක්‍රියාත්මක වූහ. සිංහල බෞද්ධ දැනුමක්‌ යන්න නයාට අඳුකොළ මෙන් වූ ඔවුන් එකහෙළා කියා සිටියේ ආසනික්‌ නැති බව හා රජරට නිධන්ගත වකුගඩු රෝගයට හේතුව ආසනික්‌ නොවන බවය. කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ බැර ලෝහ පරීක්‍ෂාව සඳහා තිබූ උපකරණ කැඩී ඇතැයි ඔවුහු කීවෝය. ඒ අතර ඒ කාලයේ දී ඒ උපකරණ යොදා ගනිමින් තමන් කළ ඊනියා පර්යේෂණ ගැන වාර්තා ඉදිරිපත් කළහ. අප ප්‍රතිඵල පළකර නැතැයි කීහ. ඔවුන්ගේ අපවාදාත්මක ප්‍රචාරය විශ්වවිද්‍යාල පද්ධතියට පමණක්‌ සීමා නොවීය. එක්‌ චිංචිමානවිකාවකගේ ස්‌වාමි පුරුෂයා අපට පිස්‌සු යෑයි ප්‍රචාරයක්‌ ගෙන ගියේය. ඔවුහු උසස්‌ අධ්‍යාපන ඇමැතිතුමා හමුවට ගොස්‌ අප කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ දේවාලයක්‌ තනා ඇති බව පැවසූහ. ඇමැතිතුමාද මේ කතා විශ්වාස කළේය. එතුමා මට හා අපේ කණ්‌ඩායමට විරුද්ධ විය. මගේ සේවා කාලය අවසාන වීමෙන් පසුව මා සේවා දිගුවකට කැමැත්ත පළ කළේ විද්‍යා පීඨාධිපති ලෙස මේ පර්යේෂණ සඳහා ශක්‌තිමත් පදනමක්‌ ලබාදීමටය. ඇමැතිතුමා ප්‍රමුඛ උසස්‌ අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය සේවා දිගුව ලබාදීමට විරුද්ධ විය. අවසානයේදී මට අවුරුදු තුනකට සේවා දිගුවක්‌ ලැබුණේ ජනාධිපතිතුමා මැදිහත් වී අමාත්‍ය මණ්‌ඩල අනුමැතිය ලබා ගැනීමෙන් පසුවය. අවුරුදු තුනකට සේවා දිගුවක්‌ ලැබුණු නමුත් මගේ පීඨාධිපති ධුර කාලය අවසානයේදී පර්යේෂණ සාර්ථක මට්‌ටමකට පැමිණ තිබූ බැවින් අවුරුදු තුනක්‌ ගත නොකර අවුරුද්දක පමණ සේවා කාලයකින් පසුව මම සේවයෙන් ඉවත්වීමි. මා කිසිදු පර්යේෂණයකට හවුල් නොවුණත් පර්යේෂණ කණ්‌ඩායමට නායකත්වය සැපයීමි. අදත් සපයන්නෙමි. එහෙත් අද බලධාරීන්ගේ කෙනෙහිලිකම් වෙයි. එදා කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයට අත්වීමට තිබූ ගෞරවය නැති වී ගියේ දේවදත්ත, චිංචිමානවිකා කණ්‌ඩායම නිසාය. මොවුන් අප දේවාලයක්‌ තනා ඇතැයි ප්‍රචාරය කළේ මා භාවනා කිරීම සඳහා විද්‍යා පීඨයේ එක්‌ පන්තිකාමරයක්‌ සතියේ එක්‌ දිනක්‌ සවස හතරෙන් පසුව වෙන්කිරීම නිමිති කරගනිමිනි. පසුගියදා රජරටින්ම පැමිණි සෞඛ්‍ය ඇමැතිතුමාද වකුගඩු රෝගය ගැන පර්යේෂණ කිරීම පිළිබඳව ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයට ස්‌තුති කර තිබුණේ කැලණිය අමතක කරමිනි. එතුමාගේත් අන් අයගේත් දැනගැනීම සඳහා පැවසිය යුත්තේ අද අප කණ්‌ඩායම අධිපතිවාදී බටහිර වෛද්‍යවරුන්ට පිළිගැන්වීමට අවශ්‍ය වී ඇති බැවින් ඔවුන්ගේ විද්‍යාවේ ව්‍යාජ පර්යේෂණ විධි ක්‍රම අනුගමනය කරමින් එහෙත් විපස්‌සක දෙවියන් අපට කියා දුන් හෙළ නිල වෙදකමේ ප්‍රතිකාර වකුගඩු රෝගීන්ට ඊනියා පර්යේෂණ මට්‌ටමක කරන බවය. අද සරසවි ඇදුරන්ගේ දේශපාලන වැඩවර්ජනයක්‌ තිබියදීද අපේ කණ්‌ඩායම ආචාර්ය සමිති සම්මේලනයේ දේශපාලනය ගැන අවබෝධයක්‌ ඇතිව ඒ වර්ජනයට සහභාගි නොවී මෙම පර්යේෂණයේ හා වෙනත් අධ්‍යයනික කටයුතුවල යෙදී සිටිති. ඒ අයට අමතරව ද ඇදුරු වර්ජනය නොතකා සේවය කිරීමට සූදානම් ඇදුරෝ වෙති. කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ ඇතැම් ඇදුරන් දැනටමත් ඒ බව දන්වා උපකුලපතිතුමාට ලිපි භාර දී ඇත. ඔවුන්ට අවශ්‍ය පහසුකම් සැපයීම උසස්‌ අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශයේ, ප්‍රතිපාදන කොමිසමේ හා විශ්වවිද්‍යාලවල වගකීම වෙයි. 

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ විද්‍යාපීඨයේ පීඨාධිපති 

මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා


රජරට වකුගඩු රෝගය පිළිබඳ ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය ආයතන සැසිවාරයේ දී නව තොරතුරු රැසක්‌ එළිදැක්‌වේ

Saturday 17 February 2012 6.00 a.m.

රජරට ප්‍රදේශයේ සහ තදාසන්න ප්‍රදේශවල පැතිර යන වකුගඩු රෝගය පිළිබඳ පර්යේෂණ සැසිවාරයක්‌ මේ මස 11 වැනි දින කොළඹ 07 වෛද්‍ය ආයතන ශ්‍රවණාගාරයේ දී පැවැත්විණි. මෙහි දී පර්යේෂණ පත්‍රිකා 24ක්‌ සාකච්ඡාවට බඳුන් විය. ආරම්භක කතාව පැවැත්වූ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යංශයේ අතිරේක ලේකම් වෛද්‍ය පාලිත මහීපාල පැවසූයේ රෝගයට හේතුව සොයාගැනීමට සෞඛ්‍ය අමාත්‍යංශය උපරිම උත්සාහ දරන බවයි. මේ වකුගඩු රෝගයට ගොදුරු ව ඇති ප්‍රමාණය කෙතෙක්‌ දැයි නිශ්චිතව ප්‍රකාශ කළ නොහැකි බව විශේෂඥ වෛද්‍ය තිලක්‌ අබේසේකර පැවසී ය. කුරුණෑගල රෝහලේ වකුගඩු රෝග විශේෂඥ වෛද්‍ය මාතු, ෆ්ලෝරයිඩ් නිසා මිනිසුන් තුළ මේ ආකාරයේ වකුගඩු රෝගයක්‌ ඇති විය නොහැකි බව පෙන්වා දුන්නේ ය. පර්යේෂණ පත්‍රිකා 24න් 7ක්‌ ම වකුගඩු රෝගය සහ ආසනික්‌ අතර සබඳතාව තහවුරු කිරීමට ඉදිරිපත් කර තිබූ ඒවා විය. රජරට ප්‍රදේශයේ දක්‌නට ලැබෙන කිවුල සහ ආසනික්‌ අතර සෘජු සබඳතාවක්‌ ඇති බවට මෙහි දී අදහස්‌ පළ විය. විශේෂඥ අධිකරණ වෛද්‍ය කුමුදු දහනායක පෙන්වා දුන්නේ රජරට වකුගඩු රෝගයෙන් මිය ගිය රෝගීන් ගේ අභ්‍යන්තර අවයවවල ඉහළ ආසනික්‌ ප්‍රමාණයක්‌ තැන්පත් ව ඇති බවයි. ආසනික්‌ විෂ වීමක දී දක්‌නට ලැබෙන දර්ශීය සමේ වෙනස්‌කම් දක්‌නට නැතිs වුව ද මීට පෙර හඳුනානොගත් සුවිශේෂ පැල්ලම් විශේෂයක්‌ මේ රෝගීන් ගේ පමණක්‌ නො ව රෝගීන් නො වන එම ප්‍රදේශවල වෙසෙන අය ගේත් අත් පාවල දක්‌නට ඇති බව පදවි ශ්‍රී පුර, වෛද්‍ය චින්තක විඡේවර්ධන හෙළි කළේ ය. කිවුල සහ ආසනික්‌ අතර පත්‍රික්‍රියාවෙන් තැනෙන සංයෝගයක්‌ නිසා මේ පැල්ලම් ඇති වේ නම් එය හුදු ආසනික්‌ විෂවීමක දී දක්‌නට ලැබෙන පැල්ලම්වලින් වෙනස්‌ විය හැකි බවටත් ඒ පිළිබඳ තවදුරටත් පර්යේෂණ කළ යුතු බවටත් අදහස්‌ මතු විය. වී ගොවිතැන් කිරීම, කෘෂි රසායන භාවිත කිරීම, ළිංවලින් පානීය ජලය ලබා ගැනීම සහ පිරිමි අයකු වීම රෝගය වැළඳීමට ඉහළ ම අවදානම් සාධක බව විද්වතුන් කිහිප දෙනකු ගේ ම පර්යේෂණ පත්‍රිකාවල සඳහන් විය. වකුගඩු රෝගයට හේතුව ලෙස පසුගිය කාලයේ ඉදිරිපත් වූ "කැඩ්මියම්" පිළිබඳ කිසිදු පර්යේෂණ පත්‍රිකාවක්‌ මේ සැසිවාරයට ඉදිරිපත් කර නො තිබීමත්, රෝගයට හේතුව ලෙස අදහස්‌ ඉදිරිපත් වූ සයනොබැක්‌ටීරියා විෂ මේ රෝගයට හේතුව තමන් ප්‍රකාශ නො කරන බව වෛද්‍ය ධම්මිකා මැණිකේ දිසානායක මහත්මිය ප්‍රකාශ කිරීමත් මෙහි දී නිරීක්‍ෂණය වූ විශේෂ සිද්ධි අතර විය. ලුණුගම්වෙහෙර, තිස්‌සමහාරාම, තණමල්විල, මොණරාගල ප්‍රදේශවල වෛද්‍යවරු කිහිප දෙනකු එක්‌ ව ඉදිරිපත් කළ පර්යේෂණ පත්‍රිකාවක සඳහන් වූ නව නිරීක්‍ෂණය බොහෝ දෙනකු ගේ අවධානයට ලක්‌ විය. එම ප්‍රදේශවල ජනතාව ගේ වසර කිහිපයක සිට මුත්‍රා පද්ධතියේ ගල් සෑදීමේ ප්‍රවණතාව ඉහළ යමින් පවතින බවත් ඔවුන් ගේ පානීය ජලය විශ්ලේෂණයෙන් සාමාන්‍ය මට්‌ටමට වැඩි එහෙත් රජරට ප්‍රදේශයට වඩා අඩු කිවුල සහ ආසනික්‌ ප්‍රමාණයක්‌ නිර්ණය කර ඇති බවත් මෙහි දී හෙළිදරව් කෙරිණි. සැසිවාරය අවසානයේ අදහස්‌ දැක්‌වූ අධිකරණ වෛද්‍ය සහ විෂ විද්‍යා ආයතන ප්‍රධාන කොළඹ ප්‍රධාන අධිකරණ වෛද්‍ය විශේෂඥ ආනන්ද සමරසේකර පැවසූයේ පානීය ජලයේත් ගස්‌ කොළන්වලත් රෝගීන් ගේ සිරුරු කොටස්‌වලත් ඉහළ ආසනික්‌ ප්‍රමාණයක්‌ නිර්ණය වී ඇති හෙයින් ඒ පිළිබඳව ඉක්‌මන් අවධානය යොමු කර කටයුතු කළ යුතු බවයි. එමෙන්ම කිවුල සහ ආසනික්‌ අතර මේ ආකාරයේ සබඳකමක්‌ පිළිබඳව ලොවට හෙළි කෙරුණේ පළමු වතාවට නිසා ඒ ගැන සියලු දෙනා ගේ සැලකිල්ල යොමු කිරීම කාලීන අවශ්‍යතාවක්‌ බවද විශේෂඥ වෛද්‍ය සමරසේකර පැවසී ය.



මෙරට ‘ආසනික්’ පර්යේෂණයට වෝහාරික රිදී පදක්කම

Sunday 26 February 2012 4.00 p.m.

ශ‍්‍රී ලංකාවේ වෝහාරික වෛද්‍ය විද්‍යාව පිළිබඳ විශේෂඥවරුන්ගේ සම්මේලනය ඊයේ කොළඹදී පැවැත්විනි.

රජරට වකුගඩු රෝගය සහ ආසනික් අතර ඇති සබඳතාවය වෙළි කරමින් ඉදිරිපත් වූ පර්යේසණ පත‍්‍රිකාව එහිදී සුවිශේෂී ඇගයීමකට ලක් වෙමින් රිදී පදක්කම දිනා ගන්නා ලදී. ආසනික් පර්යේෂණ කණ්ඩායම වෙනුවෙන් වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන සහ වෛද්‍ය කුමුදු දහනායක මෙම සම්මානය බාර ගත්හ.

කෙසේ වෙතත් මේ අදහස ඉදිරිපත් වූ මුල් කාලයේදී කෘෂිකර්මය සහ රසායන විද්‍යාව සම්බන්ධ ඇතැම් විශ්ව විද්‍යාල ආචාර්යවරු එය දැඩි සේ ප‍්‍රතික්‍ෂෙප කලහ.



ආසනික් ඇත්දැයි සැකයෙන් කෘෂි රසායන මුදාහැරීමට එරෙහිව නියෝගයක්

Sunday 26 February 2012 4.00 p.m.

රේගු භාරයේ පවතින ආසනික් අඩංගු බවට සැකකෙරෙන කෘෂි රසායන ද්‍රව්‍ය තොගයක් ‍මුදාහැරීම වළක්වාලමින් කොළඹ මහාධිකරණය තහනම් නියෝගයක් නිකුත් කර තිබේ. 

පරිසර යුක්ති කේන්ද්‍රය නිකුත් කළ පැමිණිල්ලක් සලකා බැලීමෙන් අනතුරුව මහාධිකරණ විනිසුරු කුමුදුනී වික්‍රමසිංහ මහත්මිය මෙම නියෝගය නිකුත් කළාය. 

දැනට රේගුව භාරයේ රඳවා තිබෙන කෘෂි රසායන ද්‍රව්‍ය තොගයක ආසනික් අඩංගු බවට විශ්වාස කළ හැකි තොරතුරු ලැබී ඇති බව පරිසර යුක්ති කේන්ද්‍රය අධිකරණය හමුවෙහි පැවසීය. 

එබැවින් එය මුදාහරිනු ලැබුවහොත් මහජන සෞඛ්‍යයට අගතියක් සිදුවිය හැකි බව එම සංවිධානය අධිකරණය හමුවෙහි කියා සිටියේය. 

එම කරුණු සලකා බැලූ මහාධිකරණය ඒ පිළිබඳව විභාගයක් පවත්වා තීන්දුවක් ලබාදෙන තුරු ලබන 24 වන දින තෙක් බලපැවැත්වෙන පරිදි අදාළ තහනම් නියෝගය නිකුත් කරනු ලැබීය. 

එදිනට මේ සම්බන්ධව කරුණු දක්වන ලෙස රේගු අධ්‍යක්ෂ ජෙනරාල් සහ පලිබෝධ නාශක විශේෂඥයාට අධිකරණය නියෝග කර ඇත. 


රජරට වකුගඩු රෝගයට හේතුව...??

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ විද්‍යාපීඨයේ පීඨාධිපති 

මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා

Monday , 28 January 2012,  8.30 p.m. 

රජරට වකුගඩු රෝගයට හේතුව ආසනික්‌ බව කීවේ නාථ දෙවියන් හා විපස්‌සක දෙවියන් ය. මම ඔවුන් කවුදැයි නමින් හැරෙන්නට නො දනිමි. ඔවුන් සමඟ මගේ සෘජු සම්බන්ධයක්‌ ද නැත. ඔවුන් සමඟ මගේ සියයට සියයක පෑහීමක්‌ ද නැත. එහෙත් ඔවුන්ගේ දැනුම අති විශිෂ්ට බවට මට කිසිදු සැකයක්‌ නැත. එමෙන් ම මට නොහැකි වුව ද ආධ්‍යාත්මික ව දියුණු අයට (පාරමී දම් පුරා ඇති අයට) දෙවියන්ගෙන්, බඹුන්ගෙන්, නාගයන්ගෙන් දැනුම ලබාගත හැකි බවට ද මට සැකයක්‌ නැත. රජරට වකුගඩු රෝගයට හේතුව ආසනික්‌ බව ද ආසනික්‌ එකතුවන්නේ කෘමිනාශක ඔස්‌සේ බව ද රජරට ප්‍රදේශවල ජලයේ කිවුල් බව හා පසෙහි ස්‌වභාවය එයට බලපාන බව ද දෙවියෝ අපට කියා දුන්හ. අපි ඒ අනුව රසායන විද්‍යාවෙහි කළ හැකි පර්යේෂණ කළෙමු. මා අවුරුද්දකට මදක්‌ වැඩි කාලයක්‌ කැලණියෙහි සේවා දිගුවක්‌ ලබාගත්තේ ද මේ පර්යේෂණ සඳහා අවශ්‍ය නිල ශක්‌තිය ලබා දීමට ය. අප ඒ පර්යේෂණ කළේ තමන් බටහිර විද්‍යාඥයන් යෑයි සිතා සිටින නිවට පුස්‌සන්ගේ බලවත් විරෝධතාව මධ්‍යයෙහි ය. ඇතැම් මහාචාර්යවරියෝ ඇමැතිවරුන් හමු වී අපට විරුද්ධව කරුණු කීහ. විශ්වවිද්‍යාලයේ පර්යේෂණ කිරීමට අවශ්‍ය උපකරණ නැතැයි කීහ. අප කළ පර්යේෂණයක්‌ නැතැයි කීහ. මේ බොරුකාර පුහු අදක්‍ෂයන් හා අදක්‍ෂියන් පරාජය කිරීම අපට ප්‍රශ්නයක්‌ නො වීය. එහෙත් මා පීඨාධිපති නොවන්නට එසේ කිරීමේ හැකියාවක්‌ නොතිබුණු බව ද පැහැදිලි ය. කෙසේ වෙතත් අද වන විට රජරට වකුගඩු රෝගයට හේතුව ආසනික්‌ බව තහවුරු වී ඇත. අද ඒ සඳහා ප්‍රතිකාර කිරීමට කිහිප දෙනෙක්‌ පුහුණු කෙරෙති. බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාවට ඒ සඳහා ප්‍රතිකාරයක්‌ නැති අතර අද දින දෙකකට එක්‌ රෝගියකු මිය යන තත්ත්වයට පත් වී ඇත, රෝගයට ප්‍රතිකාරයක්‌ නොමැතිවා පමණක්‌ නොව එය පාලනය කිරීමට ද නොහැකි බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාවට වැඩි කලක්‌ සිංහල වෙදකමට අකුල් හෙළීමට නොහැකි වනු ඇත. අද බටහිර වෛද්‍යවරු ම රාශියක්‌ නිල වෙදකමේ ප්‍රතිකාර ලබති.

වකුගඩු රෝගයට හේතුව කෘෂි රසායන බව තහවුරු වී ඇත. ඊනියා විද්‍යාත්මක කෘෂිකර්මය මිනිසුන් ජීවත් කරනු වෙනුවට මරා දමයි. අප කළ යුත්තේ මේ කෘෂි රසායන ගොවිකමෙන්, ඊනියා කෘෂිකර්මයෙන් විකල්ප සිංහල ගොවිතැනට හැකි ඉක්‌මනින් මාරු වීම ය. එයට විරුද්ධව ඊනියා කෘෂි විද්‍යාඥයෝ නොයෙකුත් චෝදනා කරති. කෘෂි විද්‍යාඥයන්ගේ කර්මය ගැන දැනට අවුරුදු විසි පහකට පමණ පෙර අගමැති අයියා හෙවත් මුදියන්සේ තෙන්නකෝන් මහතා "දිවයින" බදාදා අතිරේකයට විශේෂ ලිපි පෙළක්‌ ලිවී ය. අපි ඒ අදහස්‌ ඇතුළත් වැඩිදුර අධ්‍යාපනයක්‌ දෙවිවරුන්ගෙන් හා නාගයන්ගෙන් ලබා ගත්තෙමු (මේවා මිථ්‍යාවන් යෑයි කියන ඕනෑම බටහිර ගැති නිවට පුස්‌සකු සමඟ වාද කිරීමට මම සූදානමින් සිටිමි). නාගයෝ වැව් කර්මාන්තය හා ගොවිතැන ගැන හසල දැනුමක්‌ ඇත්තෝ වෙති. පිලිපීනයේ ඊරී පර්යේෂණායතනයේ මෙහෙයවීමෙන් අපේ ගොවිතැන නැති කළේ කෙසේදැයි අවුරුදු විසිපහකට පෙර ද අපි දැන සිටියෙමු. හෙළ ගොවිතැන ඉතා සරල ය. එහි දී යොදා ගැනෙන්නේ සරල විධි ක්‍රම ය. පොහොර සාදා ගැනීමට විශේෂ මහන්සියක්‌ දැරිය යුතු නො වේ. අපේ පොහොර බටහිර සංකල්පයක්‌ වන කොම්පෝස්‌ පොහොර නො වේ. අපේ ගොවිතැන ඊනියා කාබනික ගොවිතැන ද නො වේ. කාබනික ගොවිතැනින් අපට ජීවත්විය හැකි නොවේ. බටහිරයන් කොම්පෝස්‌ පොහොර අපට ලබා දී ඇත්තේ අප ඉන් අධෛර්යයමත් කර අප බටහිර කෘෂිකර්මාන්තයෙහි ම රඳවා ගැනීමට ය. අපේ පොහොර නිපදවා ගන්නේ ශාක වලිනි. වෙල් යායකට ඒ පොහොර මහා පරිමාණයෙන් අවශ්‍ය නොවේ. එමෙන් ම විවිධ වර්ගවල ගොයම් අවශ්‍ය පරිදි උසින් පඳුරු දැමීම ආදී වශයෙන් හැසිරවීමේ ශක්‌තිය ද ඒ ඒ පොහොර වට්‌ටෝරුවලට ඇත, කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ විද්‍යා පීඨය විසින් කරන ලද අත්හදාබැලීම් වලින් ඒ බව තහවුරු විය. අද ලංකාවේ විවිධ පළාත්වල මේ ගොවිකම සුළු පරිමාණයෙන් නමුත් සිදු කෙරේ. බටහිර දැනුම පසුපස නොගොස්‌ අපේ දැනුමක්‌ ඔස්‌සේ අපට මේ ජාතිය ස්‌වයංපෝෂිත කළ හැකිය. කඩා වැටෙන බටහිරත් සමඟ කඩා වැටීමට මහාචාර්යවරුන්ට හා මහාචාර්යවරියන්ට ඉඩ දී අපි රට කරවමු.

ආචාර්ය නලින් ද සිල්වා


ජල පෙරණය කෝටි අටක් ගිලී

Monday , 02 January 2012,  4.55 p.m. 


උතුරු මැද වකුගඩු රෝගීනට නොමිලයේ බෙදා දීම ස‍දහා රුපියල් අට කෝටියක වියදමින් මිලට ගත් බහු කාර්ය ජල පෙරණ හය මාසයක් ගතවීමටත් පෙර මළකඩ කා ඇති හෙයින් බෙදීම අත්හිටුවන ලෙස රජයේ විගණකාධි දෙපාර්තමේන්තුව උතුරු මැද මහ ඇමැති ලේකම්ට ලිඛිතව දන්වා තිබියදීත් තවත් එවැනි පෙරණ දස දහසක් මිලට ගැනීම සදහා පුවත්පත් දැන්වීම් මගින් මිල ගණන් කැඳවා ඇත.

උතුරුමැද පළාත් සභාව ජල පෙරණ 7500 ක් මිලට ගෙන 3312 ක් බෙදා දී ඇත. එකක මිල රැපියල් 10752 කි.

ප්‍රමිතියෙන් තොර මේ ජල පෙරණ වලින් කිසි වැඩක් නැති බව විගණන වාර්තා කියයි.




Monday , 02 January 2012,  3.40 p.m. 




ආසනික් විසවීමෙන් ශී‍්‍ර ලංකාව තවත් බංගලිදේශයක් නොවීමට නම්

Thursday , 13 October 2011,  7.45 a.m.

වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන -

ආසනික් විසවීමෙන් ශී‍්‍ර ලංකාව තවත් බංගලිදේශයක් නොවීමට නම්

බෙංගාල කලාපය යනු අද ලෝකයේ වැඩිම ජන ඝනත්වයක් සහිත ප‍්‍රදේශයයි. ඉන්දියාවේ බටහිර බෙංගාල ප‍්‍රාන්තය සහ බංගලිදේශය මීට අයත් වේ. මේ කලාපයේ ජනතාව සහ අපේ ජනතාව අතර සමානකම් බොහොමයකි. ඔවුන්ගේ හැඩරුව, උසමහත බොහෝ විට සමානය. ගති පැවතුම්වලද ඇත්තේ කිට්ටු බවකි. අපේ සිංහබාහු කතාවට සමාන කතාවකින් කියැවෙන පරිදි ඔවුන්ට ද සිංහයන් සමග ළග සබඳකමක් තිබේ.

සාමාන්‍යයෙන් ජනමාධ්‍යයක එතරම් කතා නොකෙරෙන මාතෘකාවක් සම්බන්ධයෙන් බංගලාදේශ විද්වතකු පළ කළ පොතක් නිසා වෛද්‍යවරුන්ගේ සහ පරිසර විද්‍යාඥයන්ගේ අවධානය බංගලාදේශය වෙතට යොමු විය. මේ පොත ලියා ඇත්තේ ජමාල් අන්වර් නම් බංගලාදේශ භූ විද්‍යාඥයෙකි. හෙතෙම බංගලාදේශ උගතුන් අතර සම්භාවනාවට පාත‍්‍ර වූ ජ්‍යෙෂ්ඨ විද්‍යාඥයෙකි. ගත් කතුවරයෙකි. පොතේ මාතෘකාව ‘‘බංගලාදේශයේ ආසනික් විස වීම – ශිෂ්ටාචාරයක අවසානය’’ ය. පිටු 336ක් පුරා පරිච්ඡෙද 12ක් ඔස්සේ දිග හැරෙන කතාන්දරය අපූරු එකකි. එය බංගලාදේශයට පමණක් නොව අපට ද අදාළ එකකි.

2010 අවසාන වනවිට බංගලාදේශයේ ජනගහනය මිලියන 143 කි. ඉන් හරි අඩකටත් වඩා එනම් මිලියන 77ක ජනගහනයක් දිගු කාලීන ආසනික් විෂවීමකට ලක්ව ඇත. එපමණම විශාල ජනගහනයක් ඉන්දියාවට අයත් බෙංගාල ජන කලාපයේ ද ආසනික් විෂවීමට ලක්ව ඇත. මේ සම්බන්ධයෙන් පර්යේෂණය කළා යැයි පැවසූ බොහෝ බටහිර විද්‍යාඥයන් මෙන්ම ඔවුන් පිටුපස ගිය ඇතැම් බංගලිදේශ විද්‍යාඥයන්ද තහවුරු කිරීමට උත්සාහ දැරුවේ මීට අවුරු≥18,000 කට පෙර ගසා ගෙන ආ ආසනික් අඩංගු ඛනිජ විශේෂ බෙංගාල කලාපයේ පසේ ගැඹුරෙහි ඇති බවත් භූගත ජලයට ඒවා මිශ‍්‍ර වීම නිසා නල ළිං ඔස්සේ ආසනික් පානීය ජලයට පැමිණ විෂ වීම හටගත් බවය. මේ අදහස ස්ථාපිත කළේ බි‍්‍රතාන්‍ය භූ විද්‍යා සමීක්‍ෂණ ආයතනයයි. මේ සම්බන්ධ පර්යේෂණ කටයුතු සඳහා පමණක් පවුම් මිලියන ගණනක් වැය කර ඇති බව සඳහන්ය. මේ විදේශ විද්‍යාඥයන්ගේ කතාව වූයේ ලෝක බැංකු ආධාර ඇතිව පානීය ජලයෙන් වසංගත රෝග පැතිරයාම වැළැක්වීම අරමුණු ලෙස දක්වා බංගලිදේශය පුරා නල ළිං ඉදිකළ බවත් එම නල ළිංවලින් ලබා ගත් භූගත ජලය පානය කිරීමෙන් බංගලාදේශය ලෙඩවූ බවත් ය. පසුගිය වසර 30 පමණ කාලය තුළ මේ ප‍්‍රශ්නය පැන නැගි අකාරය ඔවුන් සධාරණීකරණය කළේ එලෙස ය.

නමුත් ජමාල් අන්වර් ඔහුගේ කෘතියෙන් අද මේ සියල්ල අභියෝගයට ලක් කර ඇත. භූගත ජලයේ ආසනික් නිසා මේ තත්වය ඇති වූවා යැයි පවසනවුන්ගෙන් ඔහු අසන ප‍්‍රශ්න කිහිපයකි.

1. ආසනික් තැන්පත් වී ඇත්තේ ගැඹුරු පසේ නම් බංගලාදේශයේ නොගැඹුරු ජල ප‍්‍රභවයන්ගේ පවා ආසනික් අඩංගු වන්නේ කෙසේද?

2. එතරම් ගැඹුරු නැති නල ළිංවල සාපේක්ෂව වැඩි ආසනික් ප‍්‍රමාණයක් අඩංගු වන්නේ කෙසේද?

3. රටේ සමහර ස්ථානවල පමණක් ආසනික් මට්ටම සැලකිය යුතු ලෙස ඉහළ යන්නේ කෙසේද?

4. හිමාල බලපෑමට යටත් නොවන ඉන්දු-බුරුම කලාපයට අයත් චිතගොන් ප‍්‍රදේශයේ ඉහළ ආසනික් ප‍්‍රමාණයක් හමුවන්නේ කෙසේද?

මේ ආකාරයෙන් බටහිර විද්‍යාඥයන්ගේ මතය අභියෝගයට ලක් කරන බංගලාදේශ භූ විද්‍යාඥයා සාධක සහිතව පෙන්වා දෙන්නේ මේ තත්වයට හේතුව ආසනික් අඩංගු පළිබෝධනාශක සහ රසායනික පොහොර බවයි. හරිත විප්ලවයේ නාමයෙන් ඉවක් බවක් නැතිව රටට ගලාගෙන ආ බාල පළිබෝධනාශක සහ රසායනික පොහොර කිසි≥ පරීක්‍ෂාවකට ලක් නොකළ බවත් ආසනික්, රසදිය, කැඞ්මියම් හා යුරේනියම් ඒ සමග මදි නොකියන්නට රට තුළට පැමිණි බවත් දීර්ඝ ලෙස කරුණු දක්වමින් ජමාල් අන්වර් පැහැදිලි කරයි. 1973 වසරෙදී සිට ලෝක බැංකුව පොහොර සහනාධාරයක් ලෙස ඝෘජුවම පොහොර නිෂ්පාදකයන්ට ඇමෙරිකන් ඩොලර් බිලියන ගණනක් ලබා දී ඇති බව සඳහන් කරන අන්වර් ඒ ඔස්සේ බටහිර රටවල කාර්මික අපද්‍රව්‍ය සහ න්‍යෂ්ටික අපද්‍රව්‍ය බංගලාදේශයේ ගොඩගැසූ බවද පවසයි. 1992 ඇති වූ සිද්ධියක් මේ පොතේ විස්තර කෙරෙන අතර ඒ අනුව ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේ සිට පොහොර නමින් බංගලාදේශයට ගෙන ආ ද්‍රව්‍ය පරීක්‍ෂා කිරීමෙන් හෙළි වී ඇත්තේ ආසනික්, රසදිය, කැඞ්මියම් හා යුරේනියම් සාමාන්‍යයෙන් පැවතිය හැකි උපරිම අගයට වඩා දහස් ගුණයකටත් වඩා වැඩි ප‍්‍රමාණයකින් එහි අඩංගු වූ බවයි. මේ අයුරින් නිතී විරෝධී ලෙස බැර ලෝහ රටට ගෙන ඒම සඳහා අදාළ සමාගම වැරදිකරුවන් වුවද ඒවන විටත් එම ද්‍රව්‍ය මෙට්ටි‍්‍රක් ටොන් 4000ක් රට පුරා බෙදා හැර තිබිණි. මෙවන් සිද්ධි බංගලිදේශයෙන්  ඕනෑ තරම් සොයාගත හැකි බව කතුවරයා පවසයි.

හරිත විප්ලවය, බංගලිදේශයේ සාම්ප‍්‍රදායික කෘෂිකර්මය විනාශ කළ අතර කෝටි සංඛ්‍යාත ජනතාවක් ලෙඩ කරවා ඇත. මේ වන විට දියවැඩියා රෝගීන් මිලියන 50ක් සහ වකුගඩු රෝගීන් මිලියන 20ක් බංගලිදේශයෙන් හමුවී ඇත. වකුගඩු රෝගයෙන් පමණක් වසරකට බංගලිදේශ ජනතාව 40,000 මිය යන බව මේ වන විට ගණන් බලා ඇත. බටහිරයන්ගේ කාර්මික සහ න්‍යෂ්ටික අපද්‍රව්‍ය නිසා බංගලිදේශය අද සොහොන් පිටියක් වී ඇති බවත් මේ උවදුරෙන්ම බංගලිදේශ ශිෂ්ටාචාරය අවසන්ව යනු ඇති බවත් ආචාර්ය ජමාල් අන්වර් පවසන්නේ සිද්ධිය යටපත් කිරීමට ඇතැම් විද්‍යාඥයන් ගත් උත්සාහයද හෙළිදරව් කරමිනි.

අද ශී‍්‍ර ලංකාවේද ක‍්‍රම ක‍්‍රමයෙන් ඇති වෙමින් පවතින්නේ මෙවන් තත්වයකි. බංගලිදේශයේ තරම් දරුණු නොවුවද පළිබෝධනාශක රසායනික පොහොර නිසා දියවැඩියා, පිළිකා, වකුගඩු රෝග ක‍්‍රම ක‍්‍රමයෙන් උත්සන්න වෙමින් පවතී. රජරට ප‍්‍රදේශයේ පැතිර යන වකුගඩු රෝගයට හේතු කාරකය පළිබෝධනාශක සහ රසායනික පොහොර මගින් එක්වන ආසනික් බව රටට හෙළි කළ මොහොතේ සිට එය යටපත් කිරීමට විවිධ උත්සාහයන් ගැනිණි◊. බංගලිදේශයට හිමාලයෙන් ආසනික් පැමිණියා යැයි කීවාක් මෙන් ලංකාවේ ෆ්ලෝරයිඞ් කතාවක් ඉස්මතු විය. එවන් කතා අහිංසකය, ස්වභාවිකවම සිදුවූ දේ නිසා වැරදිකරු සොබා දහමමය, කෘෂි රසායන සමාගම්, පොහොර සමාගම්, බාල නිෂ්පාදන ගෙන ඒමට සහාය දුන් දේශපාලනඥයන්, නිලධාරීන් ලෝක බැංකුව මේ සියල්ලෝම නිවැරදිකරුවෝය. කෙසේ වෙතත් අපේ රටේ ඇතිවූ ආසනික් විරෝධී පිබිදීම දේශපේ‍්‍රමී ජාතිමාමක සංවිධාන සහ පුද්ගලයන්ගේ මැදිහත්වීමෙන් බොහෝ ඉදියට පැමිණ ඇත. එය යටපත් වීමට ඉඩ නොදී රැුක ගෙන ඇත. කෘෂිකාර්මික ස්වයංපෝෂිත බව, ආර්ථික සමෘද්ධිය මේ සියල්ල අපට කතා කළ හැක්කේ නිරෝගී ජනතාවක් සිටිය හොත් පමණි. විශේෂයෙන් ගොවි ජනතාව ලෙඩ වූ පසු ගොවිතැන් කරන්නේ කවුරුන්ද යන ප‍්‍රශ්නය ගැඹුරින් අධ්‍යයනය කළ යුත්තේ පදවිය වැනි ප‍්‍රදේශවල ජනතාව ප‍්‍රදේශ හැර යන තත්වයක් උද්ගත වී ඇති බැවිනි. පසුගිය වසරේදී පමණක් පිළිකා සඳහා ලබා දෙන ඖෂධ සදහා රජය රුපියල් මිලියන 2000ක් වැය කර ඇත. රජරට වකුගඩු රෝගීන්ගේ ප‍්‍රතිකාර සදහා වැය වූ මුදල ඊටත් වඩා වැඩිය.

බටහිර චින්තනයට, ඔවුන්ගේ ජීවන දැක්මට, සංවර්ධන ක‍්‍රමයට යා හැක්කේ තව සීමිත දුරක් බව පැහැදිලිය. ආසනික් ඔස්සේ මතු වූ සංවාදය කෙළවර විය යුත්තේ බටහිර ජීවන ක‍්‍රමය අත්හැරීමෙනි. ඒ අතර විවිධ හැලහැප්පිලි, තර්ජන ගර්ජන, අභියෝගවලට මුහුණ දීමට අපට සිදු≥වනු ඇත. එය ජයගත නොහැකි වුවහොත් අඩුම තරමින් ශක්තිමත්ව ඊට මුහුණ දී ගත නොහැකි වුවහොත් ඉදිරි වසර කිහිපය ඇතුළත බංගලිදේශයට අත් වූ ඉරණමම අපට ද අත්වනු නිසැකය.

- වෛද්‍ය චන්න සුදත් ජයසුමන






Tuesday , 18 October 2011,  7.45 a.m.


රසදිය අවදානම
Thursday , 13 October 2011,  7.45 a.m.

වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන -
වෛද්‍ය පීඨය, රජරට විශ්වවිද්‍යාලයය
රසදිය ආවර්තිතා වගුවේ අපට හමු වන මූලද්‍රව්‍යයකි. එහි පරමාණුක ක්‍රමාංකය 80 වේ. කරුණු කිහිපයක්‌ නිසා රසදිය සුවිශේෂීත්වයකින් යුත් මූලද්‍රව්‍යයකි. ඉතිහාසයේ විවිධ ශිෂ්ටාචාරවල මිනිසුන් විවිධ ආකාරයට රසදිය යොදාගෙන ඇත. පෙරදිග කලාපයේ වෛද්‍ය ශාස්‌ත්‍රයන්හි "රස වෙදකම" යනුවෙන් හඳුන්වන කොටසක්‌ ඇත. එහි දී රසදිය සංයෝග ප්‍රතිකාර සඳහා ද යොදාගෙන ඇත. 

"ඩී" ගොනුවට අයත් බැර ලෝහයක්‌ වන රසදිය සාමාන්‍ය උෂ්ණත්ව පීඩන තත්ත්ව යටතේ ද්‍රවයක්‌ ලෙස පවතින එක ම ලෝහය ලෙස සැලකේ. ඒ හැරුණු කල සාමාන්‍ය උෂ්ණත්ව පීඩන තත්ත්ව යටතේ ද්‍රවයක්‌ ලෙස පවතින මූලද්‍රව්‍යය බ්‍රොaමීන් ය. එහෙත් එය අලෝහයකි. සෙල්සියස්‌ අංශක -38.83 දී රසදිය ඝන තත්ත්වයට පත් වන අතර සෙල්සියස්‌ අංශක 357.73 දී වායු තත්ත්වයට පත් වේ. "දිය වුණු රිදී" යන අරුත ඇති Hydragyrum නම් ලතින් ඌරුවක්‌ ඇති ග්‍රීක වචනය නිසා රසදියවලට Hg නම් සංකේතය ලැබී ඇත. සාමාන්‍ය පිළිගැනීමට අනුව රසදිය යනු පොළෝ තලය මත අතිශය දුර්ලභ මූලද්‍රව්‍යයකි. රසදිය පොළොවේ තැන්පත් ව ඇත්තේ "මර්කියුරික්‌ සල්ෆයිඩ්" (HgS) ආකාරයෙනි. චීනය මේ වන විට ලෝකයේ ප්‍රමුඛතම රසදිය නිෂ්පාදකයා වන අතර කිර්ගිස්‌ථානය දෙවැනි තැන උසුලයි. 

සාමාන්‍ය භාවිතයේ දී රසදිය හෝ රසදිය සංයෝග භාවිත කරන අවස්‌ථා කිහිපයකි. උණුවතුර බෝතල්, ෆ්ලොරසන්ට්‌ බල්බවල රසදිය සංයෝග අඩංගු වේ. බටහිර වෛද්‍යවරුන් භාවිත කරන උණකටුවේ සහ රුධිර පීඩන මානයේ ද රසදිය අඩංගු ය. එන්නත් කල් තබා ගැනීමට සහ දිලීර නාශකයක්‌ ලෙස රසදිය සංයෝග යොදා ගත්ත ද ඉන් පරිසරයට සතුනට සහ මිනිසුන්ට ඇති වන අහිතකර බලපෑම නිසා ඒවා භාවිතය දැන් ලෝකයෙන් ඉවත් වෙමින් ඇත. මේ හැරුණු කල තීන්ත, විදුලි උපාංග, රත්රන් නිස්‌සාරණය වැනි කර්මාන්ත සඳහා ද රසදිය භාවිත කර ඇත. එහෙත් රසදියවල උග්‍ර විෂ ස්‌වභාවය නිසා කර්මාන්ත සඳහා රසදිය හෝ රසදිය සංයෝග භාවිතය බොහෝ රටවල් තහනම් කර ඇත. 

සෞඛ්‍ය අවදානම

රසදිය යනු ජීවී සෛලවලට උග්‍ර විෂ සහිත මූලද්‍රව්‍යයකි. රසදියවල සෞඛ්‍ය අවදානම පිළිබඳව බොහෝ දෙනකු ගේ ඇස්‌ ඇරුණේ ජපානයේ ඇති වු මිනමාටා රෝගයත් සමගය. ජපානයේ මිනමාටා නම් වෙරළාශ්‍රිත නගරයක Chisso Corporation නම් රසායන ද්‍රව්‍ය කර්මාන්තශාලාවකින් මිනමාටා බොක්‌කට එකතු වූ කාර්මික අපද්‍රව්‍ය සහිත ජලය නිසා මේ රෝගය හට ගැනිණි. මේ දූෂිත ජලයේ තිබූ මෙතිල්මර්කරි නම් රසදිය අඩංගු සංයෝගය නිසා දහස්‌ ගණනක සත්ත්ව සංහතියක්‌ මරු වැළද ගත්තේ ය. 1956 දී පළමු වරට නිරීක්‍ෂණය කළ මිනමාටා රෝගය නිසා මිනිසුන් 1784 දෙනකු මිය ගිය බව ජපාන රජයේ සංඛ්‍යාලේඛන තහවුරු කරයි. මෙතිල් මර්කරි ශරීරගත වූ මාළු ආහාරයට ගැනීම නිසා මේ තත්ත්වය උදා වූ බව පසුව සනාථ කෙරිණි. මේ සිද්ධිය නිසා මිනමාටා රෝගයෙන් පීඩාවට පත් 10000කට අධික පිරිසකට ලංකාවේ මුදලින් නම් රුපියල් මිලියන 9000ක (ඇමෙරිකන් ඩොලර් මිලියන 85ක්‌) වන්දියක්‌ ගෙවීමට අවසානයේ Chisso Corporarion සමාගමට සිදු විය. මිනමාටා රෝගය නිසා දහස්‌ ගණනක ජපනුන් ගේ ස්‌නායු පද්ධතිය දුර්වල විය. අංග විකල දරුවන් දහස්‌ ගණනක්‌ බිහි විය. තවත් වැදගත් කරුණක්‌ වනුයේ Chisso Corporarion හි ප්‍රධාන නිෂ්පාදනය වූයේ රසායනික පොහොර බවයි.

මිනමාටා සිද්ධියත් සමග රසදියවල ඇති සෞඛ්‍ය අවදානම පිළිබඳව වැඩි වශයෙන් අවධානය යොමු විය. එහි ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස පසුගිය වසර 20ක පමණ කාලය තුළ ඉතා කුඩා රසදිය ප්‍රමාණයක්‌ ශරීරගත වීමෙන් ඇති වන ලෙඩ රෝග ගණනාවක්‌ පිළිබඳව හෙළිදරව් විය. 

රසදිය නිසා ප්‍රධාන වශයෙන් ප්‍රශ්න ඇති වන්නේ ස්‌නායු පද්ධතියට ය. මොළයේ චාලක කටයුතු පාලනය කරන ප්‍රදේශයට සහ මතකයට අදාළ කොටසට රසදිය නිසා ඉහළ බලපෑමක්‌ ඇති කරන බව මේ වන විට සනාථ වී ඇත. කලල අවධියේ සහ ළදරු අවධියේ මේ අවදානම ඉහළ ම බව සොයාගෙන ඇත. රසදිය අඩංගු ආහාර ගන්නා මවක ගෙන් මවුකිරි හරහා මේ බැර ලෝහය කුඩා දරුවන් ගේ සිරුරට ඇතුළු වන බවත් ඒ නිසා පූර්ව ළමා ස්‌නායු විකසනය දුර්වල වන බවත් පර්යේෂකයෝ පෙන්වා දෙති.

මර්කරිවල ස්‌නායු විෂ පිළිබඳ තවත් අධ්‍යයනයකින් හෙළි වී ඇත්තේ ඩෝපැමින් නම් පණිවිඩ ගෙන යැමට වැදගත් වන රසායනික සංයෝගය නිපැදවීමට සහ එහි ක්‍රියාකාරීත්වයට මර්කරි බාධා පමුණුවන බවයි. ඩෝපැමින්වල ක්‍රියාකාරීත්වයේ වෙනස්‌කම් නිසා පාකින්සන් රෝගය ඇති වන බව වෛද්‍ය විද්‍යාත්මක පිළිගැනීමයි. 2002 වසරේ දී කරන ලද පර්යේෂණයකට අනුව ඇල්ෂයිමර් රෝගය ඇති වීමට ද දිගුකාලීන අංශු මාත්‍ර රසදිය විස වීම හේතුවකි. ඇමිනෝ අම්ලවල ඇති ඩයිසල්ෆයිඩ් කාණ්‌ඩයට සහ ප්‍රොaටීනවල සල්ෆයිඩි්‍රල් කාණ්‌ඩයට රසදිය ඉතා පහසුවෙන් බැඳේ. බොහෝ හෝමෝන සහ එන්සයිම ඇමයිනෝ අම්ලවලින් සෑදුණු ප්‍රොaටීන ය. මේ හේතුවෙන් මිනිස්‌ සිරුරේ ක්‍රියාකාරීත්වයට අතිශය වැදගත් වන හෝමෝන සහ එන්සයිම ගණනාවක ක්‍රියාකාරීත්වය රසදිය නිසා ඇණහිටී. විශේෂයෙන් ස්‌නායු පද්ධතියේ දී මේ බලපෑම වඩා ඉහළ බව මේ වන විටත් සනාථ කරගෙන ඇත. 

මේ හැරුණු කල ඇසීමට සහ දැකීමට අදාළ ස්‌නායුවලට සහ ඊට අදාළ මොළයේ ප්‍රදේශවලට රසදිය නිසා බලපෑමක්‌ ඇති වන බව සතුන් යොදාගෙන සිදු කළ පර්යේෂණවලින් හෙළි වී ඇත. ජපානයේ මිනමාටා ප්‍රදේශයේ ඇති වූ රසදිය විෂ වීමෙන් වසර 20කට පමණ පසුත් එහි බලපෑම නිසා ඊට ගොදුරු වූවන් ගේ ඇසීමේ සහ දැකීමේ දුර්වලතා ඇති වූ බව සඳහන් වේ. රසදිය යොදාගත් කර්මාන්තවල සේවයේ නියුතු වූවන් පිරිසක්‌ යොදාගෙන කළ පර්යේෂණයකින් අනාවරණය වී ඇත්තේ ඔවුන් ගේ මතකය, යමක්‌ දෙස ඇති වන අවධානය සහ සිරුරේ අවයව අතර ඇති සමායෝජනය සැලකිය යුතු ලෙස පහළ ගොස්‌ ඇති බවයි.



සිරුරට ඇතුළු වන රසදිය ඒකාරාශී වන ප්‍රධාන අවයවය වකුගඩු ය. 1998 වසරේ දී හුසෙන් ඇතුළු පර්යේෂණ කණ්‌ඩායම සිදු කළ පර්යේෂණයකට අනුව ඒ බව සනාථ කරගෙන ඇත. මර්කියුරික්‌ ක්‌ලෝරයිඩ් යනු උග්‍ර වකුගඩු විෂක්‌ බව වෛද්‍ය විද්‍යා පොත පතවල සඳහන් වේ. වකුගඩු සෛලවලට DNA ආරක්‌ෂාවට වැදගත් වන NF-KB නම් සංයෝගයේ තයෝල් කාණ්‌ඩයට රසදිය බැඳීම නිසා එහි ක්‍රියාකාරීත්වය අඩු වන බවත් ඒ හේතුවෙන් වකුගඩු සෛලවල න්‍යෂ්ටික ද්‍රව්‍ය විනාශ වී වකුගඩුවල පෙරීමේ හැකියාව ක්‍රමයෙන් අඩු වන බවත් පර්යේෂණාත්මකව පෙන්වා දී ඇත. ඒ හැරුණු විට සෛලවලට හානි පමුණුවන "මුක්‌ත ඛණ්‌ඩක"වලින් සෛල ආරක්‌ෂා කරන යාන්ත්‍රණය බිඳ දැමීම මඟින් ද වකුගඩු සෛල විනාශ වන බව පර්යේෂණාත්මකව තහවුරු වී ඇත. 

කාර්මික ක්‍රියාවලි නිසා දූෂණය වූ ජලයේ සිටින මත්ස්‍යයන් අනුභවයෙන් වළකින ලෙස ඇමෙරිකා එක්‌සත් ජනපදය විසින් 1970 දශකයේ දී විශේෂයෙන් එරට තරුණ පරම්පරාවට, අවවාද කරන ලදි. ඊට ප්‍රධාන හේතුව වූයේ එවැනි මාළුන් ගේ සිරුරේ එකතු වන රසදිය මිනිස්‌ සිරුරට ඇතුළු වී වඳභාවය ඇති කරන බව සොයා ගැනීමයි. ඇ. එ. ජනපදයේ කරන ලද පර්යේෂණයකට අනුව වඳභාවය ඇති තරුණියන් ගේ සිරුරේ සැලකිය යුතු ලෙස මෙතිල් මර්කරි අඩංගු බව සොයාගෙන ඇත. අනෙක්‌ අතට මෙතිල් මර්කරි ශරීර පටකවල තැන්පත් වූවන් ගේ ගබ්සා වීමේ ප්‍රතිශතය ඉතා ඉහළ බවත් එවැනි අයට උපදින දරුවන් ගේ ස්‌නායු ආබාධ වැඩි බවත් සනාථ කරගෙන ඇත. ඉතා කුඩා රසදිය ප්‍රමාණයක්‌ වුව දිගු කලක්‌ ශරීරගත වූ පිරිමින් ගේ ශුක්‍රාණුවල ජීවී ස්‌වභාවය 80%කින් පමණ අඩු වන බවත් ඒවායේ චාලක හැකියාව 90%කින් පමණ අඩු වන බවත් තවත් පර්යේෂණයකින් පෙන්වා දී ඇත.

 

අංශුමාත්‍ර රසදිය නිර්ණය කිරීමේ නවීන උපකරණයක්‌

ප්‍රතිශක්‌තිකරණ පද්ධතියට රසදිය නිසා ඇති වන බලපෑම පිළිබඳව ද විද්‍යාඥයන් පර්යේෂණ පවත්වා ඇත. ස්‌ව ප්‍රතිශක්‌ති ආබාධ (Auto immune diseases) සහ අසාත්මික තත්ත්වයන් ඉස්‌මතු කිරීමට රසදිය මගින් දූෂණය වූ ආහාරපාන හේතු වේ. දද, කුෂ්ඨ වැනි තත්ත්ව උග්‍ර කිරීමටත්, ඇට මිදුළුවල ඇති වන රෝගී තත්ත්වයන් ඉස්‌මතු කිරීමටත් මයික්‍රොග්රෑම් ගණනක රසදියවලට ඇති හැකියාව බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යා ලෝකය දැනගෙන දැන් 30 වසරක්‌ පමණ වේ. ඇතැම් රසදිය සංයෝග උග්‍ර පිළිකා ජනක ලෙස නම් කෙරුණේ 1980 දශකයේ දී ය. ජීවි සෛලයක්‌ ගුණනය වන අවස්‌ථාවේ න්‍යෂ්ටික ද්‍රව්‍ය ද දෙගුණ විය යුතු ය. මේ කටයුත්ත නිසි ලෙස සිදු කිරීමට සෛල තුළ තර්කුව නම් සියුම් ව්‍යqහයක්‌ ගොඩනැඟේ. රසදිය නිසා මේ තර්කු තන්තුවල ක්‍රියාකාරීත්වය විකෘත වන අතර එහි ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස ගොඩනැඟෙනුයේ ද විකෘති වීම් සහිත දුහිතෘ සෛල ය. 

මේ අනුව පැහැදිලි වනුයේ මයික්‍රොග්රෑම් ප්‍රමාණයක්‌ වුව ද ශරීරගත වුවහොත් රසදිය නිසා සෞඛ්‍ය අවදානමක්‌ ඇති වන බවයි. මිනිසුන්ට පමණක්‌ නො ව සතුන්ට සහ ශාකවලට ද එසේ ම ය. රසදිය නිසා දූෂණය වූ පසේ වැඩෙන ශාකවල පවා ජාන විකෘති වීම් ඇති වන බව උද්භිද විද්‍යාඥයන් නිරීක්‍ෂණය කර ඇත. 

ආවර්තිතා වගුවේ අපට හමු වන මූලද්‍රව්‍ය අතුරින් රසදිය උග්‍රතම විෂ සහිත මූලද්‍රව්‍යයකි. රසායනික සංයෝගයක්‌ විෂ සහිත වුව ද ඇතැම් විට කල්ගත වීමත් සමග ඒවා වියෝජනයට ලක්‌ වී එහි විෂ සහිත ස්‌වභාවය අඩු විය හැකි ය. එහෙත් ආසනික්‌, රසදිය, කැඩ්මියම්, යුරේනියම් වැනි මූලද්‍රව්‍යවල විෂ සහිත ස්‌වභාවය කෙතරම් කල් ගත වුව ද වෙනස්‌ නො වේ. ඊට හේතුව ඒවා මූලද්‍රව්‍ය වන නිසා පරමාණු මට්‌මමින් ම ඒවා විෂ සහිත වීමයි. මේ නිසා වෛද්‍ය සහ විෂවේදය පිළිබඳ ප්‍රාමාණිකයන් ගේ අදහස වූයේ රසදිය අංශු මාත්‍රයක්‌ වත් නැති ආහාර පාන පරිභෝජනය කිරීම සුදුසු බවයි. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ නිර්දේශ අනුව පානීය ජලයේ තිබිය හැකි උපරිම රසදිය ප්‍රමාණය ලීටරයකට මයික්‍රොග්රෑම් 1කි. මේ අගයන් ගැන ද නිවැරැදි අවබෝධයක්‌ ලබා ගැනීම වැදගත් ය. 

ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය හෝ වෙනත් ආයතනයක්‌ ආහාරයට හෝ පානීය ජලයට මෙවැනි අගයක්‌ පණවන්නේ මනුෂ්‍යයාට නියත අවදානමක්‌ ඇති නො වීමට නම් එම අගයට අඩු මට්‌ටමකින් විෂ ද්‍රව්‍ය තිබිය යුතු හෙයිනි. එහෙත් ඇතැමුන් මෙය 

වැරැදියට අර්ථ දක්‌වන අතර එහි ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස ඇතැම් උගතුන් යෑයි හඳුන්වාගන්නවුන් ආසනික්‌වල පානීය ජලයේ උපරිම සීමාව වන මයික්‍රොග්රෑම් 10 අර්ථ දැක්‌වූයේ බොන වතුරේ ආසනික්‌ මයික්‍රොග්රෑම් 10ක්‌ තිබිය යුතු යෑයි කියන හෝ මයික්‍රෝග්රෑම් 10ක්‌ තිබුණාට කිසිදු ප්‍රශ්නයක්‌ නැතැයි යන ආකාරයෙනි. 

විෂ සහිත මූලද්‍රව්‍යයක්‌ ඒ හා බැඳෙන අනෙකුත් සංයෝගයේ ස්‌වභාවය අනුව කාබනික අකාබනික ලෙස හඳුන්වයි. උදාහරණයක්‌ ලෙස ආසනික්‌ සමග ආකාබනික සංයෝගයක්‌ හෝ මූලද්‍රව්‍යයක්‌ බැඳුණු පසු එය අකාබනක ආසනික්‌ ලෙසත්, කාබනික සංයෝගයක්‌ සමග බැඳුණු පසු කාබනික ආසනික්‌ ලෙසත් හඳුන්වයි. එසේ වූ පමණින් මුල් ආසනික්‌වල විෂ සහිත ස්‌වභාවය නැති නො වන අතර පසුව බැඳුණු කොටස අනුව විෂෙහි සාපේක්‌ෂව වෙනසක්‌ සිදු වේ. සාමාන්‍යයෙන් අකාබනික ආසනික්‌ ජීවී සෛලවලට වඩාත් විෂ සහිත ලෙස පිළිගැනේ. එහෙත් ලෙවිසයිට්‌, ක්‌ලාර්ක්‌ 1, ක්‌ලාර්ක්‌ 2 නම්වලින් හඳුන්වන කාබනික ආසනික්‌ සංයෝග මනුෂ්‍ය වර්ගයා නිපදවූ උග්‍රතම විෂ වර්ග ලෙස සැලකේ. ඒවා දෙවැනි ලෝක යුද සමයේ දී රසායනික අවි ලෙස භාවිත විය. 

රසදිය සම්බන්ධයෙන් ගත් කල වඩා විෂ සහිත ලෙස සැලකෙන්නේ කාබනික සංයෝග සමග බැඳුණු රසදිය ය. විශේෂයෙන් මෙතිල් කාණ්‌ඩ කෙරෙහි රසදිය විශේෂ ලැදියාවක්‌ දක්‌වන අතර ඉන් ගොඩනැඟෙන මෙතිල් මර්කරි, රසදියවලටත් වඩා උග්‍ර විෂකි. පොළොවට එක්‌ වන රසදිය ශාක මඟින් අවශෝෂණය කරගෙන තැන්පත් වන්නේ මෙතිල් මර්කරි ලෙස ය. ආහාර ඔස්‌සේ සිරුරට ඇතුළු වන මෙතිල් මර්කරි පහසුවෙන් ආහාර ජීර්ණ පද්ධතියෙන් අවශෝෂණය කරගෙන රුධිරයට එක්‌ වේ. මෙතිල් මර්කරි ඉතා හොඳින් ලිපිඩ සංයෝගවල ද්‍රාව්‍ය වේ. මේ ගුණය නිසා රුධිරයේ ඇති මෙතිල් මර්කරි මොළයට සහ ස්‌නායු පද්ධතියට ඇතුළු වී තැන්පත් වේ. සාමාන්‍යයෙන් බැර ලෝහ ජීවී පටක තුළ තැන්පත් වූ පසු ලෙහෙසියෙන් පිට ව නො යයි. බැර ලෝහ අඩංගු මිනිසකු හෝ ජීවියකු මිය ගිය පසු ද අවසානයේ නැවතත් ඒවා එක්‌ වන්නේ ද පස්‌වලට ය. එම පස්‌ ඔස්‌සේ ශාක සහ සතුන්ටත්, පසුව මිනිසුන්ටත් රසදිය ද ඇතුළු බැර ලෝහ නැවත නැවතත් ගමන් කරයි. එනම් වරක්‌ එක්‌ වූ පසු ස්‌වාභාවික චක්‍රයකට පිවිසේ. මූලද්‍රව්‍යයක්‌ විෂක්‌ වූ විටත් එම විෂ කෘත්‍රිම ක්‍රියාකාරකම් නිසා රටකට, විශේෂයෙන් දූපතකට පැමිණීමත් නිසා ඇති වන භයානක ම තත්ත්වය මේ අයුරින් ස්‌වාභාවික චක්‍රයකට එය ඇතුළු වීම ය. 

කෘෂිකර්මාන්තය සහ රසදිය 


රසදිය අඩංගු කෘෂි යෙදවුම් දෙවැනි ලෝක යුද සමයේ දී හඳුන්වා දෙනු ලැබිණි. කෘමිනාශක සහ විශේෂයෙන් ම දීලීරනාශක ලෙස රසදිය සංයෝග ඉතා ඉහළ සාර්ථකත්වයක්‌ පෙන්නුම් කළේ ය. කෙසේ වෙතත් මිනමාටා සිද්ධියත් සමග රසදියවල ඇති උග්‍ර විෂ ස්‌වභාවය ගැන කරුණු හෙළිදරව් වූ හෙයින් බොහෝ රටවල් රසදිය අඩංගු සංයෝග කෘෂිකර්මාන්තයෙන් ඉවත් කළේ ය. පරිභෝජනයට ගනු ලබන කිසිදු ආහාරයකට සම්බන්ධ වගාවක්‌ සඳහා රසදිය අඩංගු කෘෂිරසායන භාවිතය 1969 දී ඇමෙරිකා එක්‌සත් ජනපදයේ තහනම් කෙරිණි. 2009 වසරේ දී ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය නිකුත් කළ පළිබෝධනාශක වර්ගීකරණයට අනුව රසදිය සංයෝග අයත් වන්නේ අතිශය විෂ සහිත (Extremely hazardous) 1a කාණ්‌ඩයට ය. එම වර්ගීකරණයේ සඳහන් වන පරිදි කලක්‌ පළිබෝධනාශකයක්‌ ලෙස යොදාගත් පීනයිල් මර්කරි ඇසිටේට්‌ නම් සංයෝගය කෘමීන්ට සහ දිලීරවලට මෙන්ම ක්‍ෂීරපායින්ට ද අතිශය උග්‍ර විෂකි. එහි ඉතා ම කුඩා මාත්‍රාවකින් වුව වකුගඩුවල ක්‍රියාකාරීත්වය අඩපණ විය හැකි ය. අපේ රටේ නීතිය අනුව ද පළිබෝධනාශකයක රසදිය අඩංගු විය නොහැකි ය. 1995 වසරේ දී එවැනි තහනමක්‌ හඳුන්වා දුන් අතර 2001 වසරේ දී අති විශේෂ ගැසට්‌ පත්‍රයක්‌ මඟින් එය තවදුරටත් තහවුරු කරන ලදී. 

කෙසේ වෙතත් අප රටේ වෙළෙඳ පොළේ අලෙවි වන කෘමිනාශක, දිලීර නාශක සැලකිය යුතු ගණනක විවිධ ප්‍රමාණවලින් රසදිය අඩංගු වන බව මේ වන විට පර්යේෂණාත්මකව සනාථ වී ඇත. රාජ්‍ය ආයතන දෙකකින් කළ පර්යේෂණ අනුව ලංකාවේ පළිබෝධනාශකවල රසදිය 100-10000 µg/kg ප්‍රමාණයට රසදිය අඩංගු බව හෙළි වී ඇති අතර එය පළිබෝධනාශක පරික්‍ෂා කිරීම සඳහා ම අන්තර්ජාතික ප්‍රමිතිය ලැබූ විදේශ පර්යේෂණාගාරයකින් ද සනාථ කර ඇත. මීට අමතරව ලංකාවේ භාවිත වන ඇතැම් රසායනික පොහොරවල ද විවිධ මට්‌ටම්වලින් රසදිය අඩංගු වන බවට සාධක ලැබී ඇත. මේ කුමන ආකාරයෙන් පැමිණිය ද අවසාන වශයෙන් උග්‍ර විෂ සහිත රසදිය එකතු වන්නේ අපේ රටේ පසට ය, ජලයට ය. ක්‍රමයෙන් මේවා ආහාර පාන ඔස්‌සේ අප ගේ සිරුරට ඇතුළු නො වන්නේ ද? ලෝක ආහාර සහ කෘෂිකර්ම සංවිධානය මෑතක දී එළිදැක්‌වූ වාර්තාවකට අනුව ඒකක බිම් ප්‍රමාණයකට යොදන රසායනික පොහොර ප්‍රමාණය අතින් ලංකාව සිටින්නේ ඉහළ ම තැනක ය. ලොව බොහෝ රටවල් ක්‍රමිකව එම ප්‍රමාණය අඩු කර ගනිද්දී ලංකාවේ රසායනික පොහොර භාවිතය පසුගිය වසර කිහිපය තුළ ශීඝ්‍රයෙන් ඉහළ ගොස්‌ ඇත. අද අපේ රටේ ඇතැම් කෘෂිකර්ම නිලධාරීන් ක්‍රියා කරන්නේ ඉතා උඩඟු සහ නොහික්‌මුණු විලාසයෙනි. පළිබෝධනාශක සහ රසායනික පොහොර නිසා ඇති වෙමින් පවතින භයංකර තත්ත්වය වෛද්‍ය විද්‍යානුකූලව පෙන්වා දුන් පසු ඔවුහු නෑසූ කන් ව සිටිති. එපමණක්‌ නො ව එය සාධාරණීකරණයට බොරු ගොතා කියති. (මෑතක දී එක්‌තරා ගුවන් විදුලි වැඩසටහනකට සහභාගි වූ පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයකු පැවසුවේ ආසනික්‌ යනු මනුෂ්‍ය ශරීරයට අත්‍යවශ්‍ය මූලද්‍රව්‍යයක්‌ බවයි.) රසදිය සම්බන්ධයෙන් ජාතික වශයෙන් සිදු කෙරෙන මැදිහත්වීමක්‌ ලහි ලහියේ සිදු විය යුතු අතර, එසේ නො වන්නට කෘෂි රසායන මගින් ලක්‌ පොළොවට එකතු වන විෂ ද්‍රව්‍ය නිසා ජාතිය ම අනතුරේ බව නැවතත් අනතුරු ඇඟවිය යුතු ය. 

වස විස කියා දෙන - ඒ සැම පැණි රස ලු
රසදිය, ආසනික්‌ - විටමින් වගෙ හොඳ ලු
හොඳ හිත ඇති ව - කියනා දේ සැම බොරු ලු 
අනේ අපොයි - සිරිලක දැන් අතුරේ ලු


වෛද්‍ය චන්න සුදත් ජයසුමන
jayasumanalk@yahoo.com


පරිසරයේ හමු වන බැර ලෝහ හඳුනාගැනීමේ ක්‍රමවේද

03 SE$P 2011 5:00 pm

මූලික අධ්‍යයන ආයතනය
මහනුවර

සබරගමුව  සරසවියෙන් විද්‍යාවේදී උපාධි ය ලබාගත් ආචාර්ය මෙත්තිකා විතානගේ සිය පශ්චාත් උපාධිය ලබාගත්තේ පේරාදෙනිය විශ්වවිද්‍යාලයයෙනි. ඒ සඳහා මූලික පර්යේෂණය කෙරුණේ ආසනික්‌ පිළිබඳව ය. අනතුරුව ශ්‍රී ලංකාවේ පස්‌ වර්ග භාවිතයෙන් ජලයේ තිබෙන ආසනික්‌ ඉවත් කරන්නේ කෙසේ ද යන්න අළලා කළ පර්යේෂණය තුළින් ඇය පශ්චාත් උපාධිය ලබා ගත්තා ය. ඇය ආචාර්ය උපාධිය ලබාගත්තේ ඩෙන්මාර්කයේ කෝපන්හේගන් විශ්වවිද්‍යාලයයෙනි. ඒ සඳහා ඇය කළ පර්යේෂණය වූයේ භූගත ජලය දූෂණයට ලක්‌ වන ආකාරය හා එම දූෂක ගලා යන ආකාරය පිළිබඳව ය. 


මේ වන විට ආචාර්ය මෙත්තිකා විතානගේ මහත්මිය මහනුවර මූලික අධ්‍යයන ආයතනයේ පර්යේෂිකාවක ලෙස සේවය කරයි. ඇය ගේ පර්යේෂණ ක්‌ෂේත්‍රය ශ්‍රී ලංකාවේ භූගත ජලයේ අන්තර්ගත බැර ලෝහ පිළිබඳව ය. ඇයට අනුව කිසියම් ප්‍රදේශයකින් ලබාගන්නා පස්‌ නියෑදියක්‌ හෝ ජල නියෑදියක්‌ හෝ විද්‍යාත්මකව පර්යේෂණයකට ලක්‌ කරන්නේ නම් ඒ සඳහා ක්‍රමවේද කීපයක්‌ භාවිත කළ හැකි ය. මේ ක්‍රමවේද සියල්ල ම ලොව පිළිගත් ඒවා වන නමුත් එයින් ලැබෙන ප්‍රතිඵල පර්යේෂකයා ගේ දැනුම, පළපුරුද්ද, උපකරණවල තත්ත්වය හා ස්‌වභාවය අනුව වෙනස්‌ විය හැකි ය. එසේ ම ඒ සඳහා භාවිතයට ගන්නා රසායනික ද්‍රව්‍යවල ප්‍රමාණය හා තත්ත්වය අනුව ද වෙනස්‌ විය හැකි ය. මේ පර්යේෂණ ක්‍රම පිළිබඳව ආචාර්ය මෙත්තිකා විතානගේ විදුසර හා දැක්‌වූ අදහස්‌ ඇසුරින් මේ ලිපිය සැකසෙයි.

අපි පර්යේෂණයක්‌ සඳහා පස්‌ නියෑදියක්‌ හෝ ජල නියෑදියක්‌ තෝරා ගත් විට ඒවා විශේෂ තත්ත්වයන්ට ලක්‌ කරනවා. නිදසුනකට ජල නියෑදියක්‌ ගනිමු. මේ ජල නියෑදිය කොටස්‌ දෙකකට බෙදනවා. ඉන් එක නියෑදියකට සාන්ද්‍ර නයිටි්‍රක්‌ අම්ලය ස්‌වල්පයක්‌ එකතු කරනවා.

අනෙක්‌ නියෑදිය ඒ ආකාරයෙන් ම ඇනායන වන නයිටේ්‍රට්‌, නයිට්‍රයිට්‌, ෆොස්‌ෆේට්‌, ෆ්ලෝරයිඩ්, හා ක්‌ලෝරයිඩ් ආදිය පරීක්‌ෂාවට ලක්‌ කරනවා. මෙවන් අවස්‌ථාවක දී සාන්ද්‍ර නයිටි්‍රක්‌ අම්ලය එකතු කරන්නේ නෑ. සාන්ද්‍ර නයිටි්‍රක්‌ අම්ලය එකතු නො කරන්නේ ජල නියෑදිය ලබාගත් තත්ත්වයේ තිබිය යුතු නිසයි. නයිටි්‍රක්‌ අම්ලය එකතු කළොත් තත්ත්වය වෙනස්‌ වෙනවා.

ජලය නියෑදියක්‌ ලබාගන්නා අවස්‌ථාවේ දී ම ඒ නියෑදියට සාන්ද්‍ර නයිටි්‍රක්‌ අම්ලයෙන් බිංදු දෙකක්‌ හෝ තුනක්‌ එකතු කිරීම මගින් අපිට ජල නියෑදියේ තිබෙන බැර ලෝහ, අයන ආකාරයට තබා ගැනීමේ හැකියාව ලැබෙනවා. එසේ නො වුණොත් ජලයේ තිබෙන අවලම්බිත ද්‍රව්‍ය, ජලයේ තිබෙන බැර ලෝහ, මැටි අංශු වලට එකතු වෙලා අධිශෝෂණයට ලක්‌ වෙනවා. එසේ වුණොත් බැර ලෝහ නිරීක්‍ෂණය කරන්න අපහසු වෙනවා. ඒ නිසයි ජල නියෑදියක්‌ ගත් විගස ම සාන්ද්‍ර නයිටි්‍රක්‌ අම්ලයෙන් බිංදු කීපයක්‌ එකතු කරන්නේ.

මේ ජල නියෑදිය රසායනාගාරය තුළ පෙරීමකට ලක්‌ කරනවා. ජල නියෑදිය පෙරීම සඳහා පටල පෙරහන් (membrane filters) භාවිත කරනවා. පටල පෙරහන් විවිධ ප්‍රමාණවලින් තිබෙනවා, සාමාන්‍යයෙන් භාවිත කරන්නේ සිදුරක විශාලත්වය මයික්‍රෝන 45 ඇති පටල පෙරහන්. මේ පෙරහන් ඉතා කුඩා සිදුරු සහිත නිසා අවලම්බිත ද්‍රව්‍ය ඉවත් වෙනවා. ඉන්පසු ඉතිරි වන්නේ බැර ලෝහ අඩංගු ජලයයි. පරීක්‍ෂණයට ලක්‌ කරන්නේ මේ ජල නියෑදියයි.

ජලයේ තිබෙන නයිටේ්‍රට්‌, ෆොස්‌ෆේට්‌, සල්ෆේට්‌ වැනි පෝෂක ද්‍රව්‍ය පරීක්‌ෂාවට ලක්‌ කරනවා නම් ජල නියෑදිය ලබා ගන්නා අවස්‌ථාවේ දී ම පරික්‍ෂාවට ලක්‌ කරනවා. හේතුව නයිටේ්‍රට්‌ වැනි දේ වෙනස්‌ වීමකට ලක්‌ විය හැකි නිසා. ඒ නිසා පැය 24ක්‌ වැනි කාලයක්‌ තුළ දී ජල නියෑදිය පරීක්‍ෂාවට ලක්‌ කළ යුතු වෙනවා.

ඔබ කියනවා ජල නියෑදියක්‌ පැය 24ක්‌ තුළ පරීක්‍ෂාවට ලක්‌ කළ යුතුයි කියා. එහෙම නම් දුර බැහැර ප්‍රදේශයකින් ලබාගත් ජල නියෑදියක්‌ පරීක්‌ෂාවේ දී ගැටලුවක්‌ ඇති වෙනවා. නේ ද? එවිට ගන්නා ක්‍රියාමාර්ගය කුමක්‌ ද?

සාමාන්‍යයෙන් කෙරෙන්නේ ඒ වෙලාවේ ම පරීක්‌ෂාවට ලක්‌ කිරීමයි. මොකද ජලයේ තත්ත්වය හා ස්‌වභාවය වෙනස්‌ විය හැකි නිසා.

ඈත ප්‍රදේශයකින් ජල නියෑදියක්‌ රසායනාගාරයට ගෙන ඒමේ දී පැය 24කට වඩා වැය වනවා නම් ඒ නියෑදිය සෙල්සියස්‌ අංශක 4ක්‌ වැනි පහළ උෂ්ණත්වයක්‌ තබාගෙනයි රසායනාගාරයට ගෙන එන්නේ.

ජලයේ නයිටේ්‍රට්‌, ෆොස්‌ෆේට්‌, ක්‌ලෝරයිඩ්, ෆ්ලෝරයිඩ් ආදිය පරීක්‌ෂා කිරීම වගේ ම ජලයේ සන්නායකතාව ද සොයා බලන්නේ පාරජම්බුල වර්ණාවලික්‍ෂය (Ultraviolet spectrometer) ආධාරයෙනුයි.

ජලයේ ඇති නයිටේ්‍රට්‌, නයිට්‍රයිට්‌, ෆොස්‌ෆේට්‌, සල්ෆේට්‌, ක්‌ලෝරයිඩ්, ෆ්ලෝරයිඩ් ආදිය පරීක්‌ෂා කිරීමේ දී වගේ ම ජලයේ විද්යුත් සන්නායකතාව සොයාබැලීමට අප පාරජම්බුල හා දෘෂ්‍ය වර්ණාවලීක්‌ෂය (Ultraviolet visible spectrometer), අයන සඳහා සුවිශේෂී වූ ඉලෙක්‌ට්‍රොaඩ (Ion selective electrode) ආදි උපකරණ භාවිත කරනවා.

පස්‌ නියෑදියක්‌ පරික්‌ෂණයට ලක්‌ කිරීමේ දී අනුගමනය කරන්නේත් මේ ක්‍රමවේදය ද නැත්නම් වෙනත් ක්‍රමවේදයක්‌ ද?

පස්‌ නියෑදියක්‌ පරීක්‍ෂා කිරීමේ දී අනුගමනය කරන්නේ වෙනස්‌ ක්‍රමවේදයක්‌. පස්‌ නියෑදියේ අඩංගු බැර ලෝහ සෙවීමට අවශ්‍ය නම් ඒ සඳහා භාවිත කරන ක්‍රම කීපයක්‌ තිබෙනවා. නිදසුනක්‌ ලෙස පසේ තිබෙන ආසනික්‌ ගනිමු.

මෙහි දී අප විද්‍යාගාරවල පවතින තාක්‌ෂණය අනුව යොදාගන්නා ක්‍රමවේදය වෙනස්‌ වනවා.

අපි ඝන අවස්‌ථාවේ තිබෙන පස්‌ නියෑදියක්‌ ගනිමු. මෙහි දීත් ක්‍රම කීපයකට පරීක්‍ෂා කරන්න පුළුවන්. අපිට මෙහි දී X කිරණ ආධාර කරගැනීමේ හැකියාව තිබෙනවා. නැත්නම් X කිරණ ප්‍රතිදීප්තිය හෝ ප්‍රකාශ ඉලෙක්‌ට්‍රොaන වර්ණාවලිය භාවිතයෙන් පරීක්‍ෂණය සිදු කරන්නත් පුළුවන්.

පස්‌ නියෑදිය ද්‍රව අවස්‌ථාවට පත් කර ඉන් පසුව අපට විවිධ උපකරණ යොදාගෙන එහි විශ්ලේෂණ කිරීමට හැකියාව පවතිනවා. ඉන් එක්‌ ක්‍රමයක්‌ තමයි පරමාණුක අවශෝෂක වර්ණාවලිය (Atomic Absorption Spectrometer) භාවිත කිරීම.

මෙහි දීත් ක්‍රම දෙකක්‌ ආධාරයෙන් පරික්‌ෂා කිරීමේ හැකියාව තිබෙනවා. ඉන් එක ක්‍රමයක්‌ තමයි හයිඩ්‍රයිඩ් උත්පාදක පරමාණුක අවශෝෂක වර්ණාවලිය (Hydride Generation Atomic Absorption Spectrometer). මේ ක්‍රමයෙන් ඉතා ම ක්‍ෂුද්‍ර ප්‍රමාණයේ අංශු ඒ කියන්නේ බිලියනයකට කොටස්‌ (parts per billion-ppb) වශයෙන් මැනීමට හැකියි. ඊට වඩා විශාල අංශු කොටස්‌ ඒ කියන්නේ මිලියනයකට කොටස්‌ වශයෙන් (parts per million-ppm) මැනීමට නම් සිළු පරමාණුක අවශෝෂක වර්ණාවලිය Flame Atomic Absorption Spectrometer) භාවිත කළ යුතුයි.

ද්‍රව වර්ණලේඛ විශ්ලේෂක ස්‌කන්ධ වර්ණාවලිය (Liquid Chromatograph Mass
Spectrometer) හා ප්‍රේරක ඈඳුම් ප්ලස්‌මා විශ්ලේෂක වර්ණාවලිය (Induction Coupled
Plasma Spectrometer) වැනි උපකරණ ආධාරයෙන් හා ඊට අදාළ ක්‍රම මගින් ද ආසනික්‌ වැනි මූලද්‍රව්‍ය මැන ගන්න පුළුවන්. මේ ක්‍රමවේදවලින් අපි තෝරාගන්නා ක්‍රමය තීරණය වන්නේ පරික්‍ෂණයට ලක්‌ කරන නියෑදිය හා රසායනාගාරය සතු සම්පත් අනුව බව කිව යුතුයි.

මේ ක්‍රමවේද ලෝකයේ දියුණු යෑයි සම්මත රසායනාගාරවල වගේ ම ශ්‍රී ලංකාවේත් භාවිත වනවා ද? අපේ රටේ භාවිත කරන ක්‍රමවේද මොනවා ද? ඒවා භාවිත කරන තැන් මොනවා ද?

ශ්‍රී ලංකාවේ බහුලව භාවිත වන්නේ ඔක්‌සිඇසිටිලින් හෝ නයිටි්‍රක්‌ ඔක්‌සයිඩ් දැල්ල භාවිතයෙන් පර්යේෂණ කරන සිළු පරමාණු අවශෝෂක වර්ණාවලි (Flame Atomic Absorption Spectrometer) ක්‍රමවේදයයි. මෙය සාමාන්‍යයෙන් ලෝහ වර්ග හඳුනාගැනීම සඳහායි භාවිත කරන්නේ. ආසනික්‌ හඳුනාගැනීම සඳහා භාවිත කරන්නේ හයිඩ්‍රයිඩ් උත්පාදක අවශෝෂක වර්ණාවලියේ ක්‍රමවේදයයි. මේ ක්‍රමවේදය පේරාදෙනිය විශ්වවිද්‍යාලය, කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය සහ කාර්මික තාක්‍ෂණික ආයතනය වගේ ම මූලික අධ්‍යාපන ආයතනය ආදී ස්‌ථාන කිහිපයක භාවිත කරනවා. මේ ක්‍රමවේදය ඉතා අධික වියදමක්‌ යන දෙයක්‌. මේ ක්‍රමවේදයේ දී සෝඩියම් බෝරෝහයිඩ්‍රයිඩ් කියන රසායන ද්‍රව්‍ය භාවිත කරන්න ඕනේ. මේ ඉතා ම මිල අධික රසායන ද්‍රව්‍යයක්‌. මෙයින් ග්රෑම් 25ක්‌ රුපියල් 25000ත් 50000ත් අතර ප්‍රමාණයක්‌ මිල වෙනවා. මෙයින් මිලිලීටර් 250ක ද්‍රdවණයක්‌ හදාගන්න සෝඩියම් බෝරෝහයිඩ්‍රයිඩ් ග්රෑම් 1.5ක්‌ පමණ අවශ්‍ය වෙනවා. මේ ප්‍රමාණයෙන් නියෑදි 10ත් 20ත් අතර ප්‍රමාණයක්‌ තමයි පරීක්‍ෂාවට ලක්‌ කරන්නට හැකි වන්නේ. ආසනික්‌ වැනි ද්‍රව්‍යයක්‌ හඳුනාගන්න නම් එක නියෑදියකින් නැවතත් නියෑදි තුනක්‌ පමණ වෙන් කරගෙන පරීක්‍ෂාවට ලක්‌ කරන්න අවශ්‍යයි. එවිටයි නිවැරැදිව දත්ත ලබා ගත හැකි වන්නේ. මේ දත්ත ද, උපකරණවල, ඉලෙක්‌ට්‍රොනික උපාංගවල සුළු වශයෙන් හෝ පවතින දෝෂ හෝ වෙනත් දෝෂ නිසා වෙනස්‌ වෙන්න බොහෝ විට ඉඩ තිබෙනවා. ඒ නිසා අපි සාමාන්‍යයෙන් උපකරණය, නියෑදිය පරීක්‌ෂාවට පෙර ප්‍රශස්‌ත මට්‌ටමට ගෙන ආ යුතුයි. මෙය සිදු කෙරෙන්නේ පිළිගත් විදේශ විද්‍යාගාරයක දී කල් තබා ම අගයයන් මැන, සටහන් කර ඇති නියෑදියක්‌ (Reference sample) අපේ උපකරණයෙන් නැවත විශ්ලේෂණය කර බැලීමෙනුයි. එහි දී එම නියෑදිය අපේ උපකරණයෙන් පරීක්‌ෂා කර, එම නියෑදියේ සටහන් කර ඇති අගය අපේ උපකරණයෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ කවර මට්‌ටමක නිරවද්‍යතාවකින් ද යන්න ගැන අදහසක්‌ ලබා ගන්නවා. ඒ අනුව අප මනින්නට යන නියෑදිය උපකරණයෙන් පරීක්‌ෂා කළ පසු ලැබෙනු ඇති අගයෙහි නිරවද්‍යතාව ගැන සන්සන්දනාත්මක අදහසක්‌ ලබාගත හැකියි.

ඒ, ඒ, සැම ලෝහ අයන විශ්ලේෂණයක්‌ සඳහා ම බොහෝ විද්‍යාගාරවල පරීක්‌ෂා කර තහවුරු කරගත් ජාත්‍යන්තරව පිළිගත් ක්‍රමවේදයක්‌ ඇති අතර මේ ක්‍රමවේද ප්‍රසිද්ධියට පත් කර තිබෙනවා. අප පාවිච්චි කරන්නේ ඒ ක්‍රමවේද. උදාහරණයක්‌ වශයෙන් පසේ ආසනික්‌ විශ්ලේෂණය සඳහා සහ ජලයේ ආසනික්‌ විශ්ලේෂණය සඳහා වෙන වෙන ම ක්‍රමවේද තිබෙනවා. විවිධ උපකරණ සඳහා ද අනුගමනය කළ හැකි ජාත්‍යන්තරව පිළිගත් විවිධ ක්‍රමවේද තිබෙනවා. විශ්ලේෂණයක්‌ කරද්දී මේ කරුණු කෙරෙහි අප සැලකිලිමත් විය යුතුයි. අප සාමාන්‍යයෙන් යොදාගන්නේ Standard Methods For The Examination of Water and Waste water නම් ග්‍රන්ථයෙහි අඩංගු වඩාත් පොදු ක්‍රවේදයන්.

ඝන පස්‌ නියෑදියක්‌ පරීක්‍ෂාවේ දීත් හයිඩ්‍රයිඩ් උත්පාදක අවශෝෂක වර්ණාවලිය භාවිත කළ හැකියි ද?

සාමාන්‍යයෙන් ඝන පස්‌ නියෑදියක්‌ පරික්‍ෂාවට ලක්‌ කිරීමේ දී මේ ක්‍රමවේදය කෙළින් ම භාවිත කරන්නට අපහසුයි. පස්‌ ඝන ස්‌වභාවයක්‌ ගන්නා නිසා ද්‍රවමය ස්‌වභාවයකට පත් කළ යුතුයි. ද්‍රව ස්‌වභාවයෙන් පරීක්‍ෂණය කරන්න නම් ක්‍ෂුද්‍ර තරංග අධාරයෙන් පස්‌ නියෑදිය ජීර්ණය කරන්නට අවශ්‍යයි. මේක ඉංග්‍රීසියෙන් හඳුන්වන්නේ microwave digestion කියලයි. මෙවැනි පරීක්‍ෂණයක්‌ සඳහා පස්‌ නියෑදිය හොඳින් මිශ්‍ර කර එයින් ග්රෑම් 0.5ක්‌ වැනි ප්‍රමාණයක්‌ ගත යුතුයි.

මුලින් ම කිසියම් පස්‌ නියෑදියක්‌ අරගෙන ඉතා සියුම් අංශුවලට වෙන් කර ගත යුතුයි. සාමාන්‍යයෙන් පස්‌ පරික්‍ෂා කරන කොට ගන්නේ මිලි මීටර් 2කට වඩා කුඩා පස්‌ අංශුයි. මෙතරම් කුඩා පස්‌ අංශු තෝරාගැනීම සඳහා මිලිමීටර් 2ක්‌ වැනි කුඩා සිදුරු ඇති පෙරහන්වලින් හළා පෙරා ගන්නවා. මෙහි දී මිලිමීටර් 2ට වඩා විශාල පස්‌ අංශු ඉවත් වෙනවා. මේ ආකාරයට හළා පෙරාගත් මිලිමීටර 2ට වඩා කුඩා සියුම් පස්‌ නියෑදියට අධි සාන්ද්‍ර නයිටි්‍රක්‌ අම්ලය (HNO3), අධි සාන්ද්‍ර හයිෙඩ්‍රාෆ්ලෝරික්‌ අම්ලය (HF), පර්ක්‌ලෝරේට්‌ (ClO4) වැනි අම්ල එකතු කරනවා. මේ අම්ලවලින් හයිඩ්‍රක්‌ලෝරික්‌ සහ පර්ක්‌ලෝරේට්‌ යන අම්ල ඉතා ම ප්‍රබලයි. මේ අම්ලවලට පස්‌වලට බැඳිල තිබෙන සියලු ම ද්‍රව්‍ය (ආසනික්‌ වුණත්) ජීර්ණය කරල වෙන් කර ගැනීමේ හැකියාව තිබෙනවා. මේ සියලු ම ද්‍රව්‍ය ද්‍රව බවට පත් වෙනවා. මේ ද්‍රව, පරමාණුක අවශෝෂක වර්ණාවලියෙන් පරීක්‍ෂාවට ලක්‌ කළ හැකියි මූලික අධ්‍යයන ආයතනයේ බොහෝ විට මෙවැනි පර්යේෂණ සඳහා භාවිත කරන්නේ පරමාණුක අවශෝෂක වර්ණාවලියයි. ආසනික්‌ හා රසදිය පර්යේෂණ කරනවා නම් හයිඩ්‍රයිඩ් උත්පාදක පරමාණුක අවශෝෂක වර්ණාවලිය භාවිත කරනවා.

ශ්‍රී ලංකාවේ ආසනික්‌ තිබෙනවා ද?

ආචාර්ය මෙත්තිකා විතානගේ මහත්මියට අනුව මිහිතලයේ භූ ගර්භයේ ඕනෑ ම තැනකින් ගත් පස්‌ නියෑදියක්‌ පරීක්‌ෂාවට ලක්‌ කළ හොත් ආසනික්‌ කිසියම් ප්‍රමාණයක්‌ හෝ හඳුනා ගැනීමේ හැකියාවක්‌ ඇත. එහෙත් ආසනික්‌ වැනි ලෝහ පරිසරයේ පැවතිය යුතු මට්‌ටම පිළිබඳ සම්මත අගයන් ඇත. ඒ අගයට අනුව ශ්‍රී ලංකාවේ පසේ තිබෙන ආසනික්‌ ප්‍රමාණය ඉතා ඉහළ අගයක්‌ ගන්නේ ද එසේත් නැත හොත් අවම අගයක්‌ ගන්නේ ද යන්න විමසිය යුතු ව ඇත. මේ පිළිබඳව ආචාර්ය මෙත්තිකා විතානගේ දරන්නේ මෙවන් අදහසකි.

භූ විද්‍යාත්මකව සොයා බලන විට මෙවැනි බැර ලෝහ පස්‌වලට ලැබෙන්නේ පාෂාණ හා ඛනිජවලින්. ඛනිජ සැදීමට මැග්මා ක්‍රියාකාරීත්වයක්‌ අවශ්‍යයි. මැග්මා දැඩි උෂ්ණත්වයකට හා පීඩනයකට ලක්‌ වීමෙන් සැදෙන ඛනිජවල සංයුතියේ වෙනස්‌කම් ඇති විය හැකියි. ඛනිජවල සංයුතියට ආසනික්‌, ක්‍රෝමියම්, නිකල්, මැංගනීස්‌ වැනි ඕනෑ ම බැර ලෝහයක්‌ ඇතුළත් විය හැකියි.

ලංකාවේ හමු වන ඛනිජවල ආසනික්‌ බහුලව දක්‌නට ලැබෙන්නේ නැහැ. සාමාන්‍යයෙන් ආසනික්‌ ලෝකයේ 20 වැනි තැන ගන්නා මූලද්‍රව්‍යය. ආසනික්‌ භූ තලයේ ඕනෑ ම තැනක විවිධ ප්‍රමාණවලින් තියෙන්න පුළුවන්. ලංකාවේ ආසනික්‌ අඩංගු ඛනිජ ද්‍රව්‍ය වශයෙන් දිය රත්රන්, මැග්නටයිට්‌, තලාතු මිනිරන් දක්‌වන්නට පුළුවන්. එප්පාවල ඇපටයිට්‌ නිධියේ වුවත් ක්‍ෂුද්‍ර ප්‍රමාණයෙන් ආසනික්‌ තිබෙන්න පුළුවන්.

ලෝකයේ පිළිගත් මතය අනුව පස්‌ කිලෝග්රෑම් 1ක ආසනික්‌ තිබිය යුත්තේ මිලිග්රෑම් 5ත් 10ත් අතර ප්‍රමාණයක්‌. ලංකාවේ මේ තරම් දක්‌නට ලැබෙන්නේ නෑ. සාමාන්‍යයෙන් හමු වන්නේ පස්‌ කිලෝග්රෑම් 1කට ආසනික්‌ මිලිග්රෑම් 1ක්‌ වැනි ප්‍රමාණයක්‌. ලෝකයේ ආසනික්‌ වැඩිපුර දක්‌නට ලැබෙන්නේ ගිනිකඳු ආශ්‍රිත හා භූතල ක්‍රියාකාරී ප්‍රදේශවලයි. සමස්‌තයක්‌ ලෙස ගත් විට ශ්‍රී ලංකාවේ ආසනික්‌ ඉතා සුළු වශයෙන් හමු වුණත් ගංගා නිම්න ආශ්‍රිත ප්‍රදේශවල තරමක ප්‍රමාණයක්‌ දක්‌නට ලැබෙනවා. විශේෂයෙන් මහවැලි ගඟ ආශ්‍රිත ප්‍රදේශ, රත්නපුර, ත්‍රිකුණාමලය ප්‍රදේශයේ.

මහවැලි නිම්නයේ නළ ළිඳක්‌ කැණීමේ දී ලබාගත් ජලයේ ආසනික්‌ තිබුණු බැව් හෙළිදරව් වුණා. අනෙක්‌ ප්‍රදේශවලට වඩා වැඩියෙන් ගංගා නිම්න ආශ්‍රිතව දක්‌නට ලැබෙන්නේ ඛනිජ පාෂාණ ජීර්ණය වීමෙන් ඇති වූ පස්‌ ජලය සමග ගලා විත් තැන්පත් වීම නිසයි.

රජරට ප්‍රදේශයේ මම පර්යේෂණ නො කළ නිසා එහි තිබෙන ආසනික්‌ පිළිබඳව මට කියන්න බැහැ. ඒත් හම්බන්තොට හා යාපනය යන ප්‍රදේශවල භූ ජලයේ විවිධ පර්යේෂණ කරල තිබෙනවා. ඒ පර්යේෂණවලින් කිලෝග්රෑමයට මයික්‍රොග්රෑම් 5ක පමණ ප්‍රමාණයකින් ආසනික්‌ හමු වී තිබෙනවා.

මතුපිට ජලයට හා පසට ආසනික්‌ එකතු වීමට තිබෙන ප්‍රධාන මාර්ග ලෙස කාර්මික අපද්‍රව්‍ය හා කෘෂිකර්මාන්තය සඳහා භාවිත කරන පළිබෝධනාශක වැනි රසායනික සංයෝග හඳුන්වා දෙන්න පුළුවන්.

ඒ වගේ ම ස්‌වාභාවික ක්‍රියාකාරීත්වය හේතුවෙන් බැර ලෝහ භූගත ජලයට එකතු වීමේ හැකියාව තිබෙනවා. උස්‌සන්ගොඩ ප්‍රදේශයේ තිබෙන රතු පැහැති පස්‌ පරික්‍ෂාවට ලක්‌ කළ අපිට නිකල් ලෝහය බහුලව හමු වුණා. එම ප්‍රදේශයේ භූගත ජලයට නිකල්, මැංගනීස්‌ වැනි ලෝහ එකතු වීමේ හැකියාව තිබෙන බව පෙනෙනවා.

පළිබෝධනාශක බහුවල භාවිත කරන ප්‍රදේශවල පරිසරයට එකතු වන පළිබෝධනාශකවල අඩංගු අහිතකර රසායන ද්‍රව්‍ය භූගත ජලයට එකතු වීමේ සම්භාවිතාව කොපමණද යන්න පිළිබඳව ඇය දැක්‌වූයේ මෙවන් අදහසකි.

පළිබෝධනාශක බහුලව භාවිත කරන ප්‍රදේශවල අහිතකර රසායන ද්‍රව්‍ය භූගත ජලයට එකතු වීමේ ප්‍රවනතාව ප්‍රදේශය අනුව වෙනස්‌ වෙන්න පුළුවන්. කල්පිටිය, යාපනය, මඩකලපුව ආශ්‍රිත ප්‍රදේශවල භූගත ජලයට මේ රසායන ද්‍රව්‍ය එකතු වීමේ ප්‍රවනතාව වැඩියි. හේතුව වැලි මිශ්‍ර පස්‌ හා හුණුගල් ආශ්‍රිත පස්‌ තිබීම. මෙවැනි පස්‌ අංශු අතර තිබෙන ජීද්‍ර අවකාශ විශාලයි. ඒ නිසා රසායනික අපද්‍රව්‍ය පස තුළට කිඳා බැසීම පහසුවෙන් සිදු වනවා. නමුත් ශ්‍රී ලංකාවේ අනෙක්‌ ප්‍රදේශවල තිබෙන පස්‌වල ජීද්‍ර අවකාශය ඉතා ම කුඩා නිසා රසායනික ද්‍රව්‍ය පස තුළට කිඳා බැසීම සිදු වන්නේ ඉතා ම අඩුවෙන්. ඒ නිසා ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රදේශ විශාල ප්‍රමාණයක භූගත ජලයේ බැර ලෝහ දක්‌නට ලැබෙන්නෙ නෑ.

මධ්‍ය කඳුකරයේ නුවරඑළිය, වැලිමඩ වැනි ප්‍රදේශවල කෘෂිකර්මාන්තය සඳහා ප්‍රමාණය ඉක්‌මවා පළිබෝධනාශක වගේම විවිධ කෘෂිරසායනික ද්‍රව්‍ය භාවිත කරන නිසා එම ප්‍රදේශවල මතුපිට ජලයේ හෝ වැඩිපුර බැර ලෝහ දකින්නට පුළුවන්. පසත් දූෂණයට ලක්‌ වෙන්න ඉඩ තිබෙනවා.

මේ ප්‍රදේශවල පසේ දක්‌නට ලැබෙන බැර ලෝහ පිළිබඳව අදහස්‌ දැක්‌වූ ආචාර්ය මෙත්තිකා විතානගේ...

සාමාන්‍යයෙන් ඊයම්, කැඩ්මියම් වැඩිපුර තිබෙන්නට හැකියාව තිබෙනවා. ඊයම් බහුලව පසටත් පරිසරයටත් එකතු වෙන්නේ ඛනිජ තෙල් දැවීමෙන්. ඒත් පළිබෝධනාශක භාවිතයෙනුත් පසට කැඩ්මියම් වැනි බැර ලෝහ එකතු වෙන්න ඉඩ තිබෙනවා.

බොහෝ දෙනා ගේ වැඩි අවධානයක්‌ යොමු වන්නේ රසායනික දූෂක හෙවත් කාබනික නො වන දූෂක පිළිබඳවයි. ඒත් කාබනික දූෂක යනු තවත් පරිසර දූෂකයක්‌ බැව් බොහෝ දෙනකු නො දන්නවා විය හැකියි. ඔබ කාබනික දූෂක දූෂණ පිළිබඳව දරන්නේ කවර අදහසක්‌ ද? අප මතු කළ ඒ පැනයට ඇය පිළිවදන් දුන්නේ මේ අයුරිනි.

ඔව් අපි නො දන්නා, අවධානය යොමු නො කරන පැත්තක්‌ තමයි කාබනික දූෂක, කාබනික දූෂකවල මොනවා ද, කොපමණ ප්‍රමාණයක්‌ තිබෙනව ද කියල ලංකාවේ කිසි ම කෙනෙක්‌ සොයල නැහැ. පර්යේෂණයකට ලක්‌ කරලත් නැහැ. හේතුව තමයි පර්යේෂණයට ලක්‌ කිරීමේ අපහසුතාව. ඒ සඳහා විශාල වියදමක්‌ දැරීමට සිදු වීම. ඒ නිසා කෘත්‍රිම වර්ණක, පොහොර, පළිබෝධනාශක වැනි සැම නිෂ්පාදනයක ම කාබනික ද්‍රව්‍ය අඩංගුයි. කාබනික සංයෝග බහුලව අඩංගු වෙනවා. මේ කාබනික සංයෝග ප්‍රතික්‍රියා කරන්නේ කොහොම ද, පසේ අඩංගු වන්නේ කවර ආකාරයකින් ද යන්නත් ජලයේ තිබෙන්නේ කවර ආකාරයකින් ද යන්නත් පිළිබඳව අපේ රටේ කිසි ම අධ්‍යයනයක්‌ කරලා නැහැ.

මේ කාබනික දූෂක අතරට පොලික්‌ලොරිනේට්‌ බයිෆීනයිල් (PCB) අයත් වෙනවා. මේවා රත්මලාන, ජාඇල වැනි ප්‍රදේශවල තිබෙන කර්මාන්ත ආශ්‍රිතව භාවිත කරනවා. ට්‍රයික්‌ලෝරොඑතිලින් (TCE) වැනි කාබනික සංයෝග අති විශාල ප්‍රමාණයක්‌ දූෂක ලෙස ක්‍රියා කරනවා. මේ කාබනික සංයෝග පිළිබඳව අපේ රටේ පර්යේෂණ කෙරිලා නෑ. වර්ණක වර්ග ගැන තරමකට පර්යේෂණ කරලා තිබෙනවා. ඒත් ඒවා ජීර්ණයට භාජන වෙන්නේ කොහොම ද, පැතිරෙන්නේ කොහෙ ද, අපද්‍රව්‍ය ලෙස ජලයට එකතු වීමෙන් සිදු වන්නේ කුමක්‌ ද, ශරීරගත වෙන්නේ කොහොම ද, ශරීරගත වීමෙන් පසු කුමක්‌ සිදු වන්නේ ද යන්න පිළිබඳව තවමත් කිසි ම පර්යේෂණයක්‌ කෙරිලා නෑ. ඒ නිසා වර්තමානයේ කාබනික සංයෝග පිළිබඳව පර්යේෂණ කළ යුතු මයි. අකාබනික සංයෝගවලට වඩා කාබනික සංයෝග මිනිස්‌ සිරුරට වඩාත් විෂ සහිත වෙන්න ඉඩ තිබෙනවා.

ආසනික්‌ ගැන කථා කරන්නේ ආසනික්‌ අහිතකර බැව් දන්නා නිසා. කාබනික සංයෝග පිළිබඳව නො දන්නා නිසා ඒ ගැන කථා කරන්නේ නෑ. ඒත් කාබනික සංයෝග මිනිස්‌ සිරුරට අහිතකරයි. අපි දන්නා මෙවැනි කාබනික සංයෝගයක්‌ තමයි DDT.

මූලික අධ්‍යයන ආයතනය ශ්‍රී ලංකාවේ ස්‌ථාපිත ප්‍රධාන පර්යේෂණාගාරයකි. විද්‍යාත්මත ක්‍ෂේත්‍ර පැතිකඩ ගණනාවක්‌ අළලා විවිධ පර්යේෂණ කරන ආයතනයකි. මේ පර්යේෂණායතනය ගැන ආචාර්ය මෙත්තිකා විතානගේ මහත්මිය විස්‌තර කළේ මෙලෙස ය.

මූලික අධ්‍යයන ආයතනයේ ආසනික්‌ හැරුණු කොට විවිධ බැර ලෝහ පිළිබඳව පර්යේෂණ සිදු කරනවා. විශේෂයෙන් දැනට මහනුවර, ගොහාගොඩ, කසළ බැහැර කරන ප්‍රදේශවල කසළවලින් නිකුත් වන බැර ලෝහ නිසා පසත් ජලයත් දූෂණය වෙන්නේ කොහොම ද යන්න පිළිබඳව සොයා බලනවා. ගොහාගොඩ කසළ කන්ද පිහිටා තිබෙන්නේ මහවැලි ගඟ ආශ්‍රිතවයි. මේ හැරුණු කොට උස්‌සන්ගාඩ ප්‍රදේශයේ පස පිළිබඳව පර්යේෂණ සිදු කරනවා. උස්‌සන්ගොඩ පස ඒ ප්‍රදේශයට විශේෂ වුවත් ඒ පස ශ්‍රී ලංකාවේ තවත් ප්‍රදේශවල තිබෙනවා. උඩවලව ප්‍රදේශයේ ඉඳිකොළපැළැස්‌ස ප්‍රදේශයේ පස්‌, ගිනිගල්පැලැස්‌ස, වස්‌ගමුව වැනි ප්‍රදේශවල පස්‌ පරික්‍ෂාවට ලක්‌ කරනවා. එම ප්‍රදේශවල පස්‌ හා භූගත ජලයට බැර ලෝහවලින් සිදු වන හානිය පිළිබඳවයි පර්යේෂණය කරන්නේ. මෙයට අමතරව ජාත්‍යන්තර ජල කළමනාකරණ ආයතනය (International Water Management Institute - IWMI) සහ යාපනය විශ්වවිද්‍යාලයයේ පර්යේෂකයන් සමග එකතු වෙලා යාපනය ප්‍රදේශයේ තිබෙන ළිංවල ජලයේ තිබෙන නයිටේ්‍රට සම්බන්ධව සොයා බලනවා. මෙහි දී ජලයට එකතු වන නයිටේ්‍රට ප්‍රමාණය කොපමණ ද, නයිටේ්‍රට කොපමණ ප්‍රමාණයක්‌ පසේ ඉතිරි වෙනවා ද, ජලයට එකතු වන ප්‍රමාණය කොපමණ ද යන්න පිළිබඳව පර්යේෂණ රැසක්‌ සිදු කරගෙන යනවා.

ඊට අමතරව ලංකාවේ බහුලව හමු වන මැටි පිළිබඳව පර්යේෂණ සිදු කරනවා. පුත්තලමේ රතු පස, බොරලැස්‌ගමුවේ මැටිපස කබොක්‌ පස පිළිබඳව පර්යේෂණ සිදු කරනවා. මේ පර්යේෂණවල අරමුණ මේ පස්‌ භාවිතයෙන් පසේ බැර ලෝහ ඉවත් කරන්න පුළුවන් ද යන්න පිළිබඳව සෙවීමයි. මෙයටත් අමතරව ජලයෙන් ෆ්ලෝරයිඩ් ඉවත් කරන ක්‍රම පිළිබඳව පර්යේෂණ සිදු කරනවා. හැලජන ගණයට අයත් ෆ්ලොරයිඩ් ඉතා ම ක්‍රියාශීලී අයනයක්‌. අද ලෝකයට ම ප්‍රශ්නයක්‌ වෙලා තිබෙන්නේ ජලයෙන් මේ ෆ්ලෝරයිඩ් ඉවත් කරන්නේ කොහොම ද යන්න. ඉතිං අපි පර්යේෂණ කරන්නේ ලංකාවේ හමු වන ද්‍රව්‍ය භාවිතයෙන් ෆ්ලෝරයිඩ් ඉවත් කිරීම පිළිබඳවයි. මෙතෙක්‌ කරපු පර්යේෂණවලින් මීට විසඳුම් ලෙස සොයාගෙන තිබෙන ද්‍රව්‍ය තමයි ගිනි ගඩොල්, කබොක්‌ වැනි ද්‍රව්‍ය. ඒත් ගඩොල් ප්‍රදේශයෙන් ප්‍රදේශයට අනුව වෙනස්‌ වන නිසා ගඩොල් භාවිතයෙන් ෆ්ලෝරයිඩ් ඉවත් කිරීමත් ගැටලුවක්‌.

පස දූෂක ඉවත් කිරීමට හැකි තරම් උත්සාහ ගන්නවා. මිනිසා වැඩිපුර දූෂක එකතු කිරීමයි ගැටලුව. නමුත් ස්‌වාභාවිකව ලැබෙන දූෂක, පස මගින් මිනිසාට බලපෑමක්‌ නො වන ආකාරයට ඉවත් කර දමනවා. පසේ තිබෙන විශේෂ ලක්‌ෂණයක්‌ තමයි මේ සැම දූෂකයක්‌ ම උරාගැනීමට තිබෙන හැකියාව. ඒ නිසා තමයි අපේ පරැන්නන් මැටි වළංවල ආහාර පිසීමත්, මැටි ගුරුලේත්තුවලින් හා මැටි කළෙන් වතුර බීමත් කළේ. ගොහාගොඩ ප්‍රදේශයේ කළ අධ්‍යයනයේ දී පෙනී ගිය දෙයක්‌ තමයි, මේ ප්‍රදේශයේ තිබෙන පසට බැර ලෝහ වැනි අපද්‍රව්‍ය උරාගැනීමේ හැකියාවක්‌ තිබෙන බව.

මීට අමතරව මූලික අධ්‍යයන ආයතනයේ තවත් බොහොමයක්‌ පර්යේෂණ සිදු කෙරෙනවා. අඩු වියදමකින් වැඩි ශක්‌ති ප්‍රමාණයක්‌ පරිවර්තනය කරගැනීම හා නිපදවීම සඳහා සූර්යකෝෂ තාක්‌ෂණය පිළිබඳව මේ ආයතනයේ පර්යේෂණ සිදු කෙරෙනවා. නැනෝ තාක්‌ෂණය විවිධ පර්යේෂණ සඳහා යොදාගත හැකි ආකාරයත් එමගින් පාරිසරික දූෂක ඉවත් කිරීම පිළිබඳ වත් නොයෙකුත් අධ්‍යයනයන් සිදු කෙරෙනවා. කාබන් තිර කිරීම මගින් වායුගෝලීය CO2 අඩු කිරීම, ජෛව පොහොර නිෂ්පාදනය, ශාක කොටස්‌ යොදාගෙන ස්‌වාභාවික නිෂ්පාදක ලබා ගැනීම, භූතාපය යොදාගනිමින් ශක්‌තිය නිපදවීමේ හැකියාවැති ස්‌ථාන සිතියම්ගත කිරීම, ක්‌ෂය රෝගය පිළිබඳ පර්යේෂණ, ශ්‍රී ලංකාවේ ජෛවවිවිධත්වය හැදෑරීම හා කෘත්‍රිම බුද්ධිය පිළිබඳ පර්යේෂණ මේ ආයතනය තුළ සිදු කෙරෙන පර්යේෂණ බොහොමයක්‌ අතරින් කිහිපයක්‌.

ශ්‍රී ලංකාවේ වැසියෝ මෑතක සිට නළ ළිං භාවිතයට හුරු වී සිටිති. නළ ළිංවලින් භූගත ජලය ලබා ගන්නා බැවින් උල්පත් ජලයට වඩා ලවණ වර්ග අඩංගු විය හැකි ය. මේ සම්බන්ධව ආචාර්ය මෙත්තිකා දක්‌වන අදහස්‌ මෙසේ ය.

නළ ළිං භාවිතය ප්‍රදේශයට අනුව නිවැරැදිව කළ යුතුයි. අපි මඩකලපුව ප්‍රදේශය ගනිමු. මඩකලපුව ප්‍රදේශයේ නළ ළිඳක්‌ අඩි 5ක්‌ පමණ ගැඹුරට සවි කළ විට ඉතා ම පිරිසිදු ජලය ලැබෙනවා. ඊට වඩා ගැඹුරට නළ ළිඳ සවි කළොත් ලැබෙන්නේ ලුණු විතරයි. ඒ, ප්‍රදේශයේ තිබෙන ජල සංචිතයේ ස්‌වභාවයයි.

වියළි කලාපයේ ප්‍රශ්නය ඊට වඩා වෙනස්‌. වියළි කලාපයේ පස්‌වල කැල්සියම් හා මැග්නීසියම් අධික ප්‍රමාණයක්‌ තිබෙනවා. ඒ නිසා ජලයේත් මේ මූලද්‍රව්‍ය අඩංගු වෙනවා. හේතුව කාලගුණික හා දේශගුණික ස්‌වභාවයයි. තෙත් කලාපයට විශාල වර්ෂාපතනයක්‌ ලැබෙනවා. උෂ්ණත්වය සාමාන්‍ය අගයක්‌ ගන්නවා. වියළි කලාපයේ වර්ෂාපතනය අඩුයි. උෂ්ණත්වය ඉහළ අගයක්‌ ගන්නවා. නිදසුනකට ෆ්ලෝරයිඩ් ගනිමු. තෙත් කලාපයේ වර්ෂාපතනය නිසා පසේ තිබෙන ෆ්ලෝරයිඩ් ජලය සමග පහළට ගලා යනවා. ඒ නිසා පානය කරන ජලයේ ෆ්ලෝරයිඩ් අඩංගු වන්නේ නෑ. වියළි කලාපයේ වර්ෂාපතනය අඩු නිසා ෆ්ලෝරයිඩ් අඩංගු ජලය වාෂ්ප වී ෆ්ලෝරයිඩ් හා අනෙක්‌ බැර ලෝහ (කැල්සියම්, මැග්නීසියම් වැනි) පසේ තැන්පත් වෙනවා. ඒ නිසයි වියළි කලාපයේ ෆ්ලෝරයිඩ් ප්‍රශ්නය ඇති වෙලා තිබෙන්නේ.

අතීතයේ අපට ඉතා හොඳ වාරි ශිෂ්ටාචාරයක්‌ තිබුණා. එහි දී සිදු වුණේ භූගත ජලය පෝෂණය කිරීමයි. වැවක්‌ තිබුණා. වැව වටා වන වැස්‌මක්‌ තිබුණා. දියුණු ඇළ මාර්ග තිබුණා. වන වැස්‌ම නිසා පසට ජලය උරාගන්නේ බිංදු වශයෙන්. ඒ නිසා අපේ භූගත ජලයේ බැර ලෝහ අඩංගු වුණේ නෑ. ඒ ජලය ඇළ මාර්ග දිගේ කුඹුරට ගලා ගියා. ඇළ මාර්ග දෙපසින් වන වැස්‌මක්‌ තිබුණා. එයිනුත් ඉතිරි බැර ලෝහ ලවණ වර්ග පසට උරාගෙන පිරිසිදු ජලය කුඹුරට ගලා ගියා. පානයට ගත්තේ ඒ පිරිසිදු ජලයයි.

අද අපට පැරැණි වාරි ශිෂ්ටාචාරය නෑ. පැරැණි වාරි තාක්‍ෂණය ක්‍රියාත්මක වෙන්නේ නෑ. ඒ නිසයි අද වියළි කලාපයේ ෆ්ලෝරයිඩ් වැනි බැර ලෝහ ගැටලුවක්‌ ඇති වී තිබෙන්නේ. අතීත වාරි ශිෂ්ටාචාරයට අනුව අපි ජීවත් වුණා නම් අද මේ ගැටලු ඇති වෙන්නේ නෑ. අද අපිට අතීත වාරි ශිෂ්ටාචාරයට එක වර ම යන්නත් බෑ. ඉතිං අපි කළ යුත්තේ නවීන විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේද භාවිතයෙන් මේ ප්‍රශ්නවලට නිවැරැදිව පිළිතුරු සෙවීමයි.

(විශේෂ ස්‌තුතිය - මූලික අධ්‍යයන ආයතනයේ අධ්‍යක්‌ෂ මහාචාර්ය සී. බී. දිසානායක, සහ හසින්ත විඡේසේකර, නදීකා සෙව්වන්දි, අනුෂ්කා උපමාලි යන මහත්ම මහත්මීන්ට)

සාකච්ඡා කළේ අමල් උඩවත්ත VIDUSARA



ආධානග්‍රාහී අයින්ස්‌ටයින්


කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ විද්‍යාපීඨයේ පීඨාධිපති
මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා

බටහිර විද්‍යාවේ ඕනෑ ම අයකුට කළ හැකි පරීක්‍ෂණ යනුවෙන් හැඳින්වෙන්නේ පාර තොටේ හමුවන ඕනෑ ම අයකුට කළ හැකි පරීක්‍ෂණ නො ව බටහිර විද්‍යාව හදාරා ඒ ඒ ක්‍ෂෙත්‍රයෙහි යම් පරිණතභාවයකට පත් වූ අයකුට කළ හැකි පරීක්‍ෂණ බව අපි දුටුවෙමු. එහෙත් බටහිර විද්‍යාවේ හා විද්‍යාවේ දර්ශනයේ එසේ නො කියෑවෙනවා පමණක්‌ නො ව ජනතාවට වැරැදි නිගමනවලට පැමිණීමට ඉඩ සලසවමින් ඒ පාරතොටේ හමු වන ඕනෑ ම අයකුට වුව ද කළ හැකි පරීක්‍ෂණ ලෙස ඒත්තු ගැන්වෙන අයුරෙන් ඉදිරිපත් කෙරෙන බව පැහැදිලි ය.

බටහිරයන් එසේ කරන්නේ එක්‌තරා තක්‌කඩි අදහසකින් යෑයි සිතමි. එසේ බටහිර විද්‍යාවේ පරීක්‍ෂණ පාරතොටේ වුවත් හමු වන ඕනෑ ම අයකුට කළ හැකි පරීක්‍ෂණ ලෙස හඳුනා ගැනීමට සැලැස්‌වූ කල අනෙක්‌ දැනුම් පද්ධතියක්‌ ද ඕනෑ ම අයකුට දැනගැනීමට හැකි අයුරෙන් තිබිය යුතු බවට නිර්ණායකයක්‌ පැනවීමට බටහිරයන්ට අවකාශ ලැබෙයි. ඒ තම දේශපාලන ආධිපත්‍යය පවත්වාගෙන යැම උදෙසා කරන සටකපට ප්‍රයෝගයක්‌ වේ. බටහිරයන් අනෙක්‌ අය ගෙන් ඉල්ලන්නේ තමන් ද නො රකින ප්‍රතිපත්තියක්‌ රැකීමට ය. පාරතොටේ හමු වන ඕනෑ ම අයකුට තබා විශ්වවිද්‍යාලයකින් භෞතික විද්‍යාව පිළිබඳ ප්‍රථම උපාධියක්‌ ලත් අයකුට වත් ගිබ්ස්‌ බෝසෝනය ඇත් ද නැත් ද යනුවෙන් දැනගැනීමට පරීක්‍ෂණයක්‌ කළ නොහැකි ය.

පළමුවෙන් ම ඒ සඳහා බටහිර භෞතික විද්‍යාව පිළිබඳ අදාළ පශ්චාත් උපාධි පාඨමාලාවක්‌ හදාරා තිබිය යුතු ය. දෙවනුව ඒ සඳහා පරීක්‍ෂණ කරන කණ්‌ඩායමක්‌ සමඟ එකතු විය යුතු ය. එවැනි කණ්‌ඩායම් ලෝකය පුරා හතු පිපී ඇත්තාක්‌ මෙන් දැකගත හැකි නො වේ. එයට හේතුව ඒ සඳහා විශාල ධනස්‌කන්ධයක්‌ වැය කිරීමට සිදු වීම ය. තමන් ගේ වියදමින් එවැනි පරීක්‍ෂණ කණ්‌ඩායමක්‌ ඇති කර ගැනීමට හැකියාවක්‌ හා උනන්දුවක්‌ ඇති පුද්ගලයකු ඇතැයි සිතිය නො හැකි ය. ගිබ්ස්‌ බෝසෝනය ඕනෑ ම අයෙකුට කළ නො හැකි පරීක්‍ෂණයක්‌ සඳහා දිය හැකි එක ම උදාහරණය නො වේ. බොහෝ සාමාන්‍ය පරීක්‍ෂණ පවා ඕනෑකම තිබිණ ද ඕනෑ ම අයකුට කළ හැකි නො වේ.

අනෙක්‌ අතට බටහිර විද්‍යාව ප්‍රථම උපාධි මට්‌ටමට වත් හැදෑරීමට අවකාශ ලැබෙන්නේ කීයෙන් කී දෙනාට ද? බොහෝ දෙනකු සාමාන්‍ය පෙළ මට්‌ටමෙන් ඉහළට බටහිර විද්‍යාව නො හදාරති. එයට විවිධ හේතු තිබිය හැකි ය. අදාළ පාසලේ අවශ්‍ය පහසුකම් නැති වීම එයට එක්‌ හේතුවක්‌ පමණකි. ඇතැමුනට බටහිර විද්‍යාව ඉගෙනීමට එතරම් කැමැත්තක්‌ නැති වීම තවත් හේතුවකි. ඔවුන් වඩා කැමැති මානව ශාස්‌ත්‍ර, සමාජයීය විද්‍යා විෂය හැදෑරීමට ය. තවත් අයට බටහිර විද්‍යාව ඉගෙන ගැනීමට අවශ්‍ය චින්තනය නැත. විශේෂයෙන් ම බටහිර භෞතික විද්‍යාව හැදෑරීමට තරමක වුවත් වියුක්‌ත චින්තනයක්‌ අවශ්‍ය වෙයි. බොහෝ බටහිර ජෛවීය විද්‍යා ශිෂ්‍යයනට තරමක වියුක්‌ත චින්තනයක්‌ තිබිණි ද බටහිර භෞතික විද්‍යාව හැදෑරීමට අවශ්‍ය තරමේ වියුක්‌ත චින්තනයක්‌ නැත.

ආධ්‍යාත්මික ගුණ වගාවෙන් හෝ දෙවිවරුන් ගෙන් හෝ අත්පත් කරගන්නා දැනුම් සම්බන්ධයෙන් ද කිව හැක්‌කේ එවැනි ම කරුණු ය. ඕනෑ ම අයකුට එසේ දැනීම ලබාගැනීමේ හැකියාව නැත. ඒ සඳහා සසර කරන ලද කුසල් තිබිය යුතු ය. ඇතැම් විට පාරමී ශක්‌තිය වර්ධනය කර තිබිය යුතු ය. බටහිරයන් තමන් ගේ ආධිපත්‍යය රැක ගැනීම සඳහා ඕනෑ ම අයකුට දැනගත හැකි වන අයුරින් අදාළ දැනුම ඉදිරිපත් කරන ලෙස කියා සිටිය ද අප එසේ කිරීමට බැඳී නැත. එයට ප්‍රධාන හේතුව වන්නේ බටහිරයන් ගේ පරීක්‍ෂණ ඕනෑ ම අයකුට කළ හැකි ගණයේ ඒවා නො වීම ය. ප්‍රතිශතයක්‌ වශයෙන් ගත් කල බටහිර විද්‍යාවේ පරීක්‍ෂණ කිරීමට හැකියාව ඇත්තේ ලෝක ජනගහනයෙන් කී දෙනකුට ද?

එසේ නම් ආධ්‍යාත්මික ව දැනුම ලබාගැනීමේ හැකියාව ඇති අය ගේ ප්‍රතිශතය එයටත් වඩා අඩු විය යුතු ය. සමස්‌ත සත්ත්ව සංඛ්‍යාව ගත හොත් මිනිස්‌ භවයක්‌ ලබාගෙන ඇත්තේ ඉන් ඉතා සුළු ප්‍රතිශතයක්‌ බව ඉතා පැහැදිලි ය. මිනිසුන් අතර ආධ්‍යාත්මික ශක්‌තියෙන් හෙබි අය ගේ ප්‍රතිශතය ඉතා කුඩා වීම අරුමයක්‌ නො වේ. ඒ සඳහා කුසල් ශක්‌තිය අවශ්‍ය වෙයි. මට ද ආධ්‍යාත්මික ව දැනුම ලබාගැනීමට තරම් වාසනාවක්‌, කුසල ශක්‌තියක්‌ නොමැති බව ප්‍රකාශ කළ යුතු ය. එහෙත් එවැනි ශක්‌තීන් ඇති පුද්ගලයන් සිටින බව පිළිගැනීමට මගේ නොහැකියාව ප්‍රශ්නයක්‌ නො වේ.

අප බොහෝ දෙනකු බොහෝ දෑ විශ්වාස කරන්නේ අප ඒ සම්බන්ධයෙන් අවශ්‍ය සියලු අධ්‍යයනයන් කිරීමෙන් පසුව නො වේ. එසේ කිරීමට ගිය හොත් අපට කිසිවක්‌ කරගත නො හැකි වනු ඇත. අප බොහෝ දෑ විශ්වාස කරන්නේ අපේ විශ්වාසය දිනා සිටින පුද්ගලයන් ඒ දේ කියන බැවිනි. අප ඉලෙක්‌ට්‍රොaන ඇති බව විශ්වාස කරන්නේ අප ඉලෙක්‌ට්‍රොaන දැක ඇති නිසා නො වේ. අප තබා කිසිවකු ඉලෙක්‌ට්‍රොaන දැක නැති සන්දර්භයක අප ඉලෙක්‌ට්‍රොaන ඇති බව විශ්වාස කරන්නේ අපේ විශ්වාසයට පාත්‍ර වූ පුද්ගලයන්, ගුරුවරුන්, ඊනියා බුද්ධිමතුන් ආදීන් ඉලෙක්‌ට්‍රොaන ඇතැයි යන හැඟීම අපට දී ඇති බැවිනි. බොහෝ විට ඒ අයට ද ඒ හැඟීම ඇත. ඉලෙක්‌ට්‍රොaන ගැන නො ව විද්යුතය ගැන වත් කිසි ම පරීක්‍ෂණයක්‌ නො කළ අය ඉලෙක්‌ට්‍රොaන ඇතැයි විශ්වාස කරන්නේ පරීක්‍ෂණවල බලමහිමය නිසා නො වන බව පැහැදිලි ය. ඔවුන්ට එසේ විශ්වාස කිරීමට පරීක්‍ෂණ පැවැත්වීමේ අවශ්‍යතාව පැන නො නඟී. ඔවුහු ඒ ගැන ප්‍රශ්න කිරීමකින් පවා තොර ව ඉලෙක්‌ට්‍රොaන ඇති බව විශ්වාස කරති.

උගත් යෑයි සම්මත අය ආධ්‍යාත්මික ශක්‌තිය ඔස්‌සේ දැනුම ලබාගන්නන් කියන දේ විශ්වාස නො කරන බව ප්‍රකාශ කරන්නේ ඔවුන්ට ඒ අය පිළිබඳ ප්‍රසිද්ධියේ විශ්වාසයක්‌ ඇති කර ගැනීමට සමාජයෙන් ඉඩක්‌ නො ලැබෙන බැවිනි. මෙරට උගතුන් යෑයි සම්මත වූවනට අයින්ස්‌ටයින් කියා ඇති මෝඩ කතාවක්‌ වුව ද විශ්වාස කිරීමට හා එය පුනරුච්චාරණය කිරීමට බාධාවක්‌ නැත. දෙවියන් වහන්සේ දාදු කෙළින්නේ නැතැයි අයින්ස්‌ටයින් ප්‍රකාශ කර ඇත්තේ ක්‌වොන්ටම් භෞතිකයේ කෝපන්හේගන් විවරණය ගැන එකඟ නො වෙමිනි.

කෝපන්හේගන් විවරණයේ අඩුපාඩුකම් ඇති බව පැහැදිලි ය. එහෙත් ක්‌වොන්ටම් භෞතිකයේ මිනුම් ගැන ද නිව්ටෝනීය හා අයින්ස්‌ටයිනීය භෞතිකයේ මිනුම් ගැන මෙන් කල් ඇති ව ප්‍රකාශ කළ හැකි විය යුතු යෑයි යමකු ප්‍රකාශ කරන්නේ නම් ඒ ආධානග්‍රාහීව (dogmatically) කරන මෝඩ ප්‍රකාශයක්‌ පමණකි. ක්‌වොන්ටම් අංශූ හා ඊනියා සම්භාව්‍ය අංශූ එක ම ආකාරයකින් හැසිරිය යුතු යෑයි අපට උපකල්පනය කිරීමට ඇති අයිතිය කුමක්‌ ද? එහෙත් අයින්ස්‌ටයින් ගේ ප්‍රකාශය මහදැනමුත්තකු ගේ ප්‍රකාශයක්‌ ලෙස ඉදිරිපත් කිරීමට මෙරට උගතුන් යෑයි සම්මත අය ගෙන් ඒ ප්‍රකාශය ගැන කියවා ඇති අය (ඔවුන් මහා පරිමාණයෙන් සොයාගත නො හැකි ය) සැදී පැහැදී සිටිති. ක්‌වොන්ටම් භෞතිකය සම්බන්ධයෙන් අයින්ස්‌ටයින් ඉතා ම ආධානග්‍රාහී පුද්ගලයකු ලෙස එයට විරුද්ධව විවිධ ප්‍රකාශ කළේ ය.

දෙවියන් දැක ඇති අය දෙවියන් සිටින බව කී විට මෙරට උගතුන් ඒ විශ්වාස නො කරන්නේ ඇයි? අද නාථ දෙවියන් නමින් පෙනී සිටින දෙවි කෙනෙක්‌ හා තවත් දෙවිවරු, විශේෂයෙන් ම විපස්‌සක දෙවියන්, ඔවුන් සමඟ සම්බන්ධකම් පවත්වන එක්‌ කාන්තාවකට සිංහල නිල වෙදකම හා සිංහල ගොවිකම පිළිබඳව විවිධ උපදෙස්‌ දෙති. මට දෙවිවරුන් සමඟ සම්බන්ධ වීමට තරම් කුසල් ශක්‌තියක්‌ නොමැති නමුත්, ආධ්‍යාත්මික ව දැනුම ලබාගැනීමට තරම් වාසනාවක්‌ නැති නමුත්, ඉතා මෑතක දී මගේ හෘදයාබාධයක්‌ සුව කරන ලද්දේ මේ දෙවිවරුන් විසින් බව මා කිහිප වතාවක්‌ ම ප්‍රසිද්ධියේ කියා ඇත. මේ දෙවිවරුන් සිටින බව මම විශ්වාස කරමි. එසේ ම ඒ දෙවිවරුන්ට ඉතා විශිෂ්ට වූ දැනුමක්‌ ඇති බවත් මම දනිමි.

එහෙත් ඒ දැනුම පිළිබඳ විශ්වාසයක්‌ ඇති කර ගැනීමට උගත් සමාජයෙන් අපට බාධා එල්ල වෙයි. මේ උගතුන් ගෙන් බොහෝ දෙනා කතරගම යන බව ද පෞද්ගලික ව දෙවියන් විශ්වාස කරන බව ද මම දනිමි. එපමණක්‌ නො ව ඔවුන් ගෙන් කිහිප දෙනකු පෞද්ගලික ව විපස්‌සක හා නාථ දෙවිවරුන් ගෙන් ප්‍රතිකාර ගෙන තමන්ට වැළඳී තිබූ අසනීප සුව කරගත් බවත් දනිමි. අවශ්‍ය වුව හොත් ඔවුන් ගේ නම් ගම් හෙළිදරව් කිරීමට ද මම පසුබට නො වෙමි. එහෙත් ඒ නාථ දෙවියන් ම රජරට වකුගඩු රෝගයට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික්‌ (ආසනේට්‌) බව ද ඇතැම් පෙදෙස්‌වල ඇති කිවුල සහිත ජලය හා කුඹුරු පස ද එයට අවශ්‍ය වන බව ද පවසන විට මේ උගත්තු එයට විරුද්ධ වෙති.

මේ නාථ දෙවියන් යනු මතු බුදු වන මෛත්‍රී බෝසතාණන් වහන්සේ යෑයි ඔවුන් සමඟ සම්බන්ධකම් පවත්වන කාන්තාව කියයි. එය ඇත්ත වුවත් නැතත් මේ දේව මණ්‌ඩලයෙහි ප්‍රධානියා නාථ නම් දෙවි කෙනකු බව මම විශ්වාස කරමි. එසේ ම ඒ දෙවියන් කවරකු වුවත් තවමත් බුද්ධත්වයට පැමිණ නොමැති බැවින් එතුමන් අතින් ඇතැම් විට වැරැදි සිදු විය හැකි බවත් මම විශ්වාස කරමි. එමෙන් ම එතුමන්ට ද යම්කිසි දේශපාලනයක්‌ ඇති බවත් මෙරට සුබ සිද්ධිය සඳහා මේ මේ දේ මේ මේ ආකාරයට සිදු විය යුතු යෑයි එතුමන් විශ්වාස කරන බවත් මට තේරුම් ගොස්‌ ඇත. ඒ දේශපාලන ව්‍යාපෘතියෙහි මා සිටියත් නැතත්, එතුමන් ගේ සැම ක්‍රියාවක්‌ සමඟ ම මට එකඟ වීමට නොහැකි වුවත්, සිංහල බෞද්ධ විද්‍යාවක්‌ ගොඩනැඟීම හා සිංහල බෞද්ධ සමාජයක්‌ නැවත ඇති කිරීම යන කරුණුවල දී මම එතුමන්ට සහාය වෙමි.

එතුමන් ගේ ඇතැම් අදහස්‌ සමග මා එකඟ නො වන්නේ මට වැටහෙන ආකාරයට බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නො වේ. මට වැටහෙන අයුරින් මා ඇතැම් කරුණුවල දී එතුමන් සමඟ එකඟ නො වන්නේ වෙනත් අයකු සමග එකඟ නො වන ආකාරයෙන් ම ය. වර්තමානය සම්බන්ධයෙන් මේ දෙවිවරුන්ට ඇති දැනුම අති විශිෂ්ට ය. ඒ දෙවිවරු තම දැනුම ප්‍රකාශ කිරිමේ දී මාධ්‍යයක්‌ ලෙස ඇතැම් විට බටහිර විද්‍යාවේ බස ද යොදා ගනිති. ඒ අපේ පහසුව සඳහා ය. විපස්‌සක දෙවියන් ගේ දැනුම සම්බන්ධයෙන් එතුමන්ට නොබෙල් තෑගි දෙන්නේ නම් රාශියක්‌ ම දිය හැකි ය. එහෙත් අනාගතය ගැන දෙවිවරුන්ට වුව ද සියයට සියයක විශ්වාසයකින් ප්‍රකාශ කළ හැකි නො වේ. රහතන් වහන්සේ අතර ද ඒ ඒ කාරණා සම්බන්ධයෙන් අගතැන් පත් වූවෝ සිටිය හ. එසේ නම් දෙවිවරුන් අතර අනාගතය කීම සම්බන්ධයෙන් ද විවිධ හැකියාවන්a ඇති අය සිටීම අරුමයක්‌ නො වේ.

පෞද්ගලික ජීවිතයෙහි දී නාථ දෙවියන් විශ්වාස කරමින් එතුමන් ගෙන් ප්‍රතිකාර ගනිමින් ප්‍රසිද්ධ ජීවිතයෙහි දී නාථ දෙවියන් නැතැයි කීමට තරම් ඊනියා උගතුන්, විද්‍යාඥයන් යෑයි කියාගන්නා තාක්‍ෂණ ශිල්පීන් (මේ, තාක්‍ෂණ ශිල්පීන්ට කරන අගෞරවයක්‌ ලෙස නො සැලකිය යුතු ය) කුහක වන්නේ ඔවුන් බටහිර විද්‍යාවේ ආධිපත්‍යයට ඇති බිය මේ යෑයි පෙන්නුම් කරමිනි. අයින්ස්‌ටයින් මොන තරම් මෝඩ ආධානග්‍රාහී ප්‍රකාශයක්‌ කළත් එය පිළිගැනීමටත්, නාථ දෙවියන් හා විපස්‌සක දෙවියන් සංයුක්‌තව වර්තමානයේ දී තමන්ට දැනෙන දේ ප්‍රකාශ කළ විට ඒ ප්‍රතික්‍ෂේප කිරීමටත් ඊනියා විද්‍යාඥයන් පෙලඹෙන්නේ බටහිර දැනුම් ආධිපත්‍යය මෙරට ක්‍රියාත්මක වන බැවින් ය. වත්මන් දේශපාලනය ප්‍රධාන වශයෙන් ම බටහිර දැනුම ඔස්‌සේ ක්‍රියාත්මක වෙයි. ඊනියා දැනුම් සමාජ ආදී සංකල්ප බටහිරින් අපට එවන්නේ මේ ආධිපත්‍යය උපයෝගී කරගනිමිනි. අනෙක්‌ පැත්තෙන් ඒ සංකල්ප ඔස්‌සේ බටහිර ආධිපත්‍යය දිගට ම පැවැත්වෙයි. 

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ විද්‍යාපීඨයේ පීඨාධිපති
මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා


නා
ථ දෙවියන් නිසා මතු වන දේශපාලනය
24 AUG 2011 9:00
මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වා
බටහිර විද්‍යාවේ නිරීක්‍ෂණ, පරීක්‍ෂණ හා සම්පරීක්‍ෂණ ඇත. තාරකා විද්‍යාවේ දී කෙරෙන්නේ නිරීක්‍ෂණ ය. ඒ නිරීක්‍ෂණ කිරීමටත් යම් ආකාරයක සූදානමක්‌ අවශ්‍ය බව පැහැදිලි ය. මන්දාකිණියක රක්‌ත වික්‍ෂිප්තය මැනීමට ග්‍රහලෝකාගාරයක හෝ වෙනත් නිරීක්‍ෂණාගාරයක හෝ අවශ්‍ය උපකරණ සූදානම් කරගත යුතු ය. එහෙත් මන්දාකිණියත් සමඟ බටහිර තාරකා විද්‍යාඥයන්ට සෘජුව ම සම්බන්ධ විය හැකි නො වේ. ඔවුන්ට කළ හැක්‌කේ මන්දාකිණියෙන් අපට ලැබෙන දත්ත එකතු කර ගැනීම පමණ ය. ඒ දත්ත ලැබෙන්නේ විවිධ දුරේක්‍ෂ ඔස්‌සේ ය.



එහෙත් බටහිර භෞතික විද්‍යාවේ වෙනත් අංශවල හා බටහිර රසායන විද්‍යාවේ බටහිර විද්‍යාඥයෝ බොහෝ විට පරීක්‍ෂණ කරති. එහි දී ඔවුහු තමන් පර්යේෂණයට භාජන\ කරන වස්‌තුවලට විවිධ දේ එකතු කරති. එහි විවිධ වෙනස්‌කම් කරති. එසේ කර ඇති වන ප්‍රතිඵල නිරීක්‍ෂණය කරති. බටහිර භෞතික විද්‍යාඥයාට වායුවක පරිමාව වෙනස්‌ කර එහි පීඩනයට සිදු වන්නේ කුමක්‌ දැයි මැනගත හැකි ය. ඒ විචල්‍ය දෙක අතර යම් සම්බන්ධයක්‌ ඇත් දැයි දැනගත හැකි ය. යම් පරාසයක වායුවක පරිමාව පීඩනයට ප්‍රතිලෝම වශයෙන් සමානුපාතික බව බටහිර විද්‍යාඥයන් නිරීක්‍ෂණය කර ඇත.

එහෙත් එසේ නිගමනවලට පැමිණීමේ දී බටහිර භෞතික විද්‍යාඥයන් එක්‌ දත්ත කට්‌ටලයකට වඩා ගත යුතු බව පැහැදිලි ය. එය පරීක්‍ෂණවලට මෙන් ම නිරීක්‍ෂණවලට ද පොදු ය. වායු ආදිය සම්බන්ධයෙන් නම් විවිධ වායු වර්ග ද සැලකිය යුතු ය. එසේ කිරීමෙන් බටහිර විද්‍යාඥයෝ ඕනෑ ම වායුවකට සරිලන්නේ යෑයි කියන ඊනියා ආනුභාවික සම්බන්ධතා ගොඩනඟති. එහෙත් ඒවා ද හුදු ආනුභාවික නො වන්නේ කිසි දා සියලු වායු නිරීෂCණය කළ නොහැකි බැවිනි. අනෙක්‌ අතට ඒ සම්බන්ධතා ප්‍රවාද නො වේ. පරිමාව හා පීඩනය අතර සම්බන්ධයක්‌ ඇත්තේ ඇයි දැයි "තේරුම් ගන්නේ" ඊනියා ප්‍රවාදයක්‌ ඇසුරෙනි. තේරුම් ගැනීම යන්නෙන් අදහස්‌ කරන්නේ කුමක්‌ ද යන්න වෙනම ම තේරුම් ගත යුතු යෘ ඒ වාක්‍යය වුවත් ඇරිස්‌ටෝටලීය න්‍යායෙන් තේරුම් ගත නොහැකි යෘ

උදාහරණයක්‌ වශයෙන් ගැලීලියෝ විසින් පීසා නුවර ඇල වන කුලුනෙහි දී සිදු කරන ලද පරීක්‍ෂණයෙන් නිගමනය කෙරුණේ පොළොව ආසන්නයේ දී නිදැල්ලේ වැටෙන්නේ යෑයි කියන වස්‌තු එක ම ත්වරණයකින් බව ය. එහෙත් එසේ වන්නේ ඇයි ද යන්නට ප්‍රවාදයක්‌, නැත්නම් කතාවක්‌ ගෙතුවේ නිව්ටන් ය. ඒ අතින් ගත හොත් ගැලීලියෝ පරීක්‍ෂණාත්මක විද්‍යාඥයකු විණි නම් නිව්ටන් සෛද්ධාන්තික විද්‍යාඥයෙක්‌ විය. නිව්ටන් ගේ කතාවෙන්, එසේත් නැත්නම් ඊනියා ප්‍රවාදයෙන්, අඩු ම තරමෙන් පොළොව ආසන්නයේ දී වස්‌තු එක ම ත්වරණයකින් පොළොවට වැටෙන්නේ ඇයි දැයි තේරුම් ගත හැකි යෑයි කියෑවෙයි. එහෙත් අවාසනාවක මහත, නිව්ටන් ගේ ගුරුත්වාකර්ෂණය බොරු යෑයි අයින්ස්‌ටයින් කීවේ ය. එසේ නම් බටහිර විද්‍යාඥයන් එපමණ කල් තේරුම් ගෙන සිටියේ අහවල් කෙංගෙඩියක්‌ ද? අයින්ස්‌ටයින් ද කියන්නේ බොරුවක්‌ බැවින් බටහිර විද්‍යාඥයන් පොල් වැටෙන්නේ ඇයි දැයි තේරුම් ගන්නේ කව දා ද?

ජෛවීය විද්‍යාවන්හි බටහිර විද්‍යාඥයෝ බොහෝ විට සම්පරීක්‍ෂණ (Controlled experiments) කරති. බටහිර විද්‍යාඥයෝ එහි දී යම්කිසි සංසිද්ධියකට හේතුව අහවල් සාධකය දැයි දැනගැනීමට අවශ්‍ය වූ විට එක්‌ නියෑදි කුලකයක ඒ සාධකය නැතුවත් තවත් නියෑදි කුලකයක ඒ සාධකයත් මුල් නියෑදි කුලකයකට අදාළ අනෙක්‌ සියලු සාධකත් සහිත ව සංසිද්ධිය නිරීක්‍ෂණය කරති. නියෑදි කුලක දෙක අදාළ සාධකය සම්බන්ධයෙන් හැර අනෙක්‌ සියලු සාධක සම්බන්ධයෙන් සමාන වෙයි. වෛද්‍ය විද්‍යාව යනු බටහිර විද්‍යාවන් මත යෑපෙන තාක්‍ෂණික දැනුමක්‌ පමණකි. එහි බොහෝ විට බටහිර ජෛවීය විද්‍යාවට අදාළ දැනුම යොදා ගැනෙන බැවින් එහි ද සම්පරීක්‍ෂණවලට වැදගත්කමක්‌ ලැබෙයි.

එහෙත් ගැලීලියෝ ගේ පටන් බටහිර විද්‍යාවන්හි නිරීක්‍ෂණ, පරීක්‍ෂණ හා සම්පරීක්‍ෂණ කෙරෙන්නේ අදාළ කොන්දේසි සියල්ල සපුරා ලමින් නො වේ. ගැලීලියෝ කිසි දිනෙක ඇල වන කුලුන අසල රික්‌තයක්‌ නිර්මාණය නො කළේ ය. එහෙත් ඔහු ගේ ඊනියා පරීක්‍ෂණය වලංගු වන්නේ රික්‌තයක ය. එහෙත් ගැලීලියෝ රික්‌තය නොමැති ව පරීක්‍ෂණය කළා පමණක්‌ නො ව අනෙක්‌ අයට ද එහි ප්‍රතිඵල ඒත්තු ගැන්වීමට සමත් විය. ඔහු පොළොව චලිතයක යෙදෙන බව පෙන්වූයේ, නැත ඒත්තු ගැන්වූයේ කිsසි ම පරීක්‍ෂණයක්‌ නො කර ය. ඔහු අඩු ම තරමෙන් චිත්ත පරීක්‍ෂණයක්‌ වත් (Thought experiment) නො කළේ ය.

නිරීක්‍ෂණ, පරීක්‍ෂණ, සම්පරීක්‍ෂණ ආදියෙන් කරන්නේ කුමක්‌ ද? ඒ හුදෙක්‌ නිරපේක්‍ෂ දත්ත එකතු කිරීමක්‌ පමණක්‌ නො වේ. යම්කිසි රාමුවක දත්ත එකතු කිරීමකි. බටහිර විද්‍යාව පිළිබඳ දර්ශනයෙහි බටහිර විද්‍යාව යනු ආනුභවික (Empirical) විද්‍යාවක්‌ යෑයි පම්පෝරි ගැසෙයි. එනම් බටහිර විද්‍යාව ඉන්ද්‍රිය ගෝචර දත්ත මත ර¹ පවතින්නේ යෑයි බටහිර විද්‍යාඥයෝ කියති. එහෙත් හුදු ආනුභවයෙන් පමණක්‌ යම් සංසිද්ධියකට හේතුව මේ යෑයි කිව හැකි නො වේ. ගල් දෙකක්‌ ඇතිල්ලීම හා ගිනි පත්තු වීම එකක්‌ පසුපස සිදු වන සිද්ධි දෙකක්‌ වෙයි. මෙයින් අදහස්‌ වන්නේ ගල් දෙකක්‌ ඇතිල්ලූ සැම විට ම ගිනි පත්තු වන බව නො වේ. එහෙත් බොහෝ විට එසේ වන්නේ යෑයි සිතමු. මෙයින් කියෑවෙන්නේ ගල් දෙකක්‌ ඇතිල්ලීමෙන් ගිනි පත්තු වේ ය යන නිගමනයට අපට පැමිණිය හැකි බව ද? බටහිර දාර්ශනිකයකු වූ හියුම් ඉතා පැහැදිලිව පවසා ඇත්තේ එවැනි නිගමනයකට පැමිණීමට කිසිවකුට නො හැකි බව ය.

ගල් දෙකක්‌ ඇතිල්ලීම ආනුභවික ය. එමෙන් ම ගිනි පත්තු වීම ද ආනුභවික ය. එනම් ඒ සංසිද්ධි ඉන්ද්‍රිය ගෝචර වෙයි. මේ ඊනියා ආනුභවිකත්වය ද හුදු ආනුභවිකත්වයක්‌ නො වේ. ගල් ඇතිල්ලීම යන්න සමඟ සංකල්ප කිහිපයක්‌ බැඳී ඇත. ගල, ඇතිල්ලීම, ගල් ආදී සංකල්ප නොමැති ව ගල් ඇතිල්ලීම යන්න අපට ගෝචර නො වේ. බටහිර දාර්ශනිකයෝ හුදු ආනුභවිකත්ව ගැන කියති. එහෙත් ඒ එසේ නො වන බව අපි ඉහත දී පෙන්වා දී ඇත්තෙමු සංජානනයක්‌ කිසි විටෙකත් සංකල්පයකින් තොර ව ඇති නො වේ. අඩු ම තරමෙන් සිතෙන් වත් මවාගත නොහැකි වියුක්‌ත සංකල්ප තිබුණ ද, සංකල්පයක්‌ නොමැති ව සංජානනයක්‌ හට නො ගනියි.

එමෙන් ම හුදු දත්ත සාධක කරුණු (Facts) යනුවෙන් කිසිවක්‌ නො පවතියි. සැම දත්තයක්‌, කරුණක්‌ පිටුපස යම්කිසි ප්‍රවාදයක්‌, මතවාදයක්‌, සංකල්පයක්‌ ඇත. මගේ බැංකු ගිණුමෙහි අද දවස ගත වන විට මෙතරම් මුදලක්‌ තිබිණි යන්න සංකල්ප, මතවාදවලින් විනිර්මුක්‌ත වූ දත්තයක්‌ නො වේ. මුදල්, බැංකු ගිණුම ආදිය නො දත් අයකුට එහි කිසි ම තේරුමක්‌ නැත. එය දත්තයක්‌ වන්නේ ඒ සංකල්ප දන්නා අයට පමණකි. එයටත් වඩා ප්‍රවාද මත රඳා පවතින දත්ත වෙයි. පොල් ගෙඩියක්‌ පොළොවට වැටීම යන සංසිද්ධිය ගනිමු. පොල් ගෙඩි දහයක්‌ ගස මුල ඇත යන්න හුදු දත්තයක්‌ ද? එය ගස මුල, පොල් ගෙඩිය ආදී සංකල්ප මත පදනම් වෙයි.

ඒ අතර ඇතැමුන් පොල්ගස මුල පොල් දකින්නේ ගුරුත්වාකර්ෂණය ද සමගිනි. නිව්ටන්ට පෙර සිටියවුන් එසේ නො දැක්‌ක ද ගුරුත්වාකර්ෂණය ඉගෙනීමෙන් පසු ඇතැමුන්ට ගස මුල ඇති පොල් ගුරුත්වාකර්ෂණයෙන් තොර ව නිරීක්‍ෂණය කළ නොහැකි ය. බටහිරයන් කොපර්නිකස්‌ ගෙන් පසුව දකින්නේ සූර්යයා වටා යන පොළොවකි. එහෙත් එයට පෙර ඔවුන් දුටුවේ පොළොව වටා යන ඉරකි. ගුරුත්වාකර්ෂණය අද කෙතරම් ඊනියා යථාර්ථයක්‌ වී ඇත් ද යත හොත් මෙරට ඇතැම් බටහිර විද්‍යා කථිකාචාර්යවරුන්ට ගුරුත්වාකර්ෂණය ද දැනෙන්නට පටන්ගෙන ඇත. ඒ කිනම් ඉන්ද්‍රියකට දැයි පැහැදිලි නැති වුවත් නැති ගුරුත්වාකර්ෂණය දැනෙන්නට පත් කිරීමට තරම් සංකල්පයක්‌ කෙතරම් බලවත් විය යුතු ද?

හියුම් ඉතා පැහැදිලිව පෙන්වා දී ඇත්තේ හේතුඵල ධර්මය ආනුභවික නො වන බව ය. අපට සංකල්ප ආධාරයෙන් වුව ද දැකිය හැක්‌කේ ගල් දෙකක්‌ ඇතිල්ලීම හා ගිනි පත්තු වීම යන සංසිද්ධි දෙක ය. මෙයින් ගල් දෙකක්‌ ඇතිල්ලීම හේතුව ලෙසත් ගින් පත්තුවීම ඵලය ලෙසත් අපි කියමු. එහෙත් එලෙස ඒ සංසිද්ධි දෙක හේතුව හා ඵලය ලෙස ගැනීම ආනුභවික නො වේ. එය හේතුව හා ඵලය ලෙස දැනෙන ඉන්ද්‍රියක්‌ වේ ද? එය හේතුව හා ඵලය ලෙස ගෙන ඇත්තේ මනස විසිනි. හේතුව හා ඵලය යන්න මනස විසින් සකස්‌ කරගෙන ඇති සංකල්පයක්‌ පමණකි.

අප හියුම්ට ද ඔබ්බට යන්නේ අප බෞද්ධයන් නිසා ය. අපට හුදු සංජානන, ආනුභවික ධර්ම නැත. ඒ සියල්ල සංකල්ප සමඟ බැඳී ඇත. අප කලින් පැහැදිලි කර දී ඇති පරිදි නිල් බව (Bluishnenss) යන්න හුදු ආනුභවික සංජානනයක්‌ නො වේ. නිල් බව යන සංකල්පය නොමැති ව අපට නිල් බවක්‌ නො පෙනෙයි. හියුම් බටහිර පුරෝගාමී ආනුභවිකවාදියෙක්‌ විය. එහෙත් ඔහු නො දැන සිටි දෙය නම් මනසක්‌ හා මනස විසින් නිර්මාණය කෙරෙන සංකල්ප නොමැති ව ආනුභවිකත්වයක්‌ නැති බව ය.

අද ඇතැමුන් ආනුභවික යෑයි කියන නිරීක්‍ෂණ, පරීක්‍ෂණ හා සම්පරීක්‍ෂණ ගැන කතා කරන්නේ ඒවා මනසෙන් ස්‌වායත්ත යෑයි සලකමිනි. අනෙක්‌ අතට අද අපෙන් රජරට වකුගඩු රෝගයට හේතුව ආසනික්‌ යෑයි අප කියන්නේ අසවල් අසවල් සම්පරීක්‍ෂණවලින් පසුව දැයි අසන්නන් මෙයට පෙර වකුගඩු රෝගයට හේතුව මේ යෑයි විවිධ හේතු= පෙන්වූ අය ගෙන් ඒ කිසිවක්‌ නො අසන්නේ ඇයි? ඔවුන් කර ඇති සම්පරීක්‍ෂණ කවරේ ද? ඔවුන් මහාචාර්ය කාලෝ ෆොන්සේකා ගේ ගිනි පෑගීම පිළිබඳ ඊනියා පර්යේෂණය සම්බන්ධයෙන් සම්පරීක්‍ෂණ නියෑදි නො ඉල්ලන්නේ ඇයි? ආචාර්ය ජානක වංශපුර මහතා අසන ආකාරයට ගිනි පෑගීම පිළිබඳ පරීක්‍ෂණය එක්‌ පුද්ගලයකු මත පමණක්‌ රැඳී ඇති එකක්‌ ද? ඒ මහතා ගේ පත්‍රිකාව ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ සැසිවාරයකට ඉදිරිපත් කෙරුණේ ඊනියා සාම්‍ය සමාලෝචනයකට පසුව විය යුතු ය. එහෙත් එසේ සමාලෝචනය කළවුන් ඊනියා පරීක්‍ෂණයේ අඩුපාඩුකම් කිසිවක්‌ දැක නැත. සාම්‍ය සමාලෝචන පිළිබඳව මේ එක ම කරුණෙන් මම නිගමනයකට බැස නො ගනිමි. එහෙත් සාම්‍ය සමාලෝචනවලින් පිළිගැනෙන පත්‍රිකාවල ඇති අඩුපාඩුකම් පිළිබඳව මහාචාර්ය කාලෝ ෆොන්සේකා මහතා ද දනියි.

මහාචාර්ය කාලෝ ෆොන්සේකා තම ඊනියා පරීක්‍ෂණයෙන් බැසගත් නිගමනය කුමක්‌ ද? ගිනි පෑගීමකට කිසිවකුට වත් දෙවියන් ගේ බලය (බැල්ම, අනුහස) අනවශ්‍ය බව ද? එසේත් නැත්නම් දෙවියන් ගේ බලය නැති වත් ගිනි පෑගිය හැකි බව ද? දෙවියන් ගේ බලය ඇති ව ගිනි පෑගීම බොරුවක්‌ බව ද? මත්පැන් බී ගිනි පාගන අයට දෙවියන් ගේ බලය නො ලැබෙන බව මහාචාර්යතුමා ගේ ඊනියා පරීක්‍ෂණයෙන් සනාථ වේ ද? පඬියන් එවැනි ප්‍රශ්න මහාචාර්ය කාලෝ ෆොන්සේකා, මහාචාර්ය ඔලිවර් ඉලේපෙරුම, මහාචාර්ය ජනිතා ලියනගේ, මහාචාර්ය ධම්මිකා මැණිකේ ආදීන් ගෙන් නො අසන්නේ ඇයි? ඔවුන් ඒ කිසිදු සම්පරීක්‍ෂණයක්‌ කර නැති බව පැහැදිලි වුවත් අපේ ඊනියා විධික්‍රමය පිළිබඳව පමණක්‌ ප්‍රශ්න කරන්නේ ඇයි? එය නාථ දෙවියන් නිසා මතු වන දේශපාලන ප්‍රශ්නයක්‌ බව අපි දනිමු.

මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වා



ආසනික්‌, රසදිය සහ සයනයිඩ්වලින් මිදීමට නම්

24 AUG 2011 9:00

වෛද්‍ය නිරෝෂ් සමරවික්‍රම
දැඩි සත්කාර ඒකකය භාර වෛද්‍ය නිලධාරී, 
උතුරු කොළඹ (රාගම) මහ රෝහල 


ආසනික්‌ සහ රසදිය පමණක්‌ නො ව සයනයිඩ් ද කෘෂි රසායනවල අඩංගු බව පසුගිය දා මැලේසියාවේ ජාත්‍යන්තර මට්‌ටමේ විද්‍යාගාරයක දී කරන ලද පර්යේෂණවලින් තහවුරු වී තිබිණි. ශ්‍රී ලංකාවේ දී මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වා ප්‍රමුඛ පර්යේෂණ කණ්‌ඩායම විසින් සිදු කරනු ලැබූ පර්යේෂණ ප්‍රතිඵලයක සත්‍යතාව මින් නැවතත් තහවුරු විය. 

මේ සමග ම කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ රසායානාගාරයේ පරීක්‍ෂණ පිළිගත නොහැකි බවට වූ මතය සම්පූර්ණයෙන් ම බිඳ වැටී ඇත. එම රසායනාගාරයේ පර්යේෂණ ජාත්‍යන්තර තලයේ ප්‍රමිතියට අනුකූල බව මෙමඟින් සනාථ වී තිබේ.

ආසනික්‌ කෘෂි රසායනවල අඩංගු බව මුලින් ම හඳුනාගත් අවස්‌ථාවේ ඇතැමුන් පැවසුවේ එය අවිද්‍යාත්මක සොයාගැනීමක්‌ ලෙස ය. විද්‍යාව සහ අවිද්‍යාව අතර වෙනස අද සිටින විද්වතුන් හඳුනන්නේ දැයි ප්‍රශ්නාර්ථයක්‌ නිරන්තරයෙන් ම වාගේ මා මනසට නැඟෙන බැවින් මෙසේ ලියන්නට සිතුවෙමි. 

අද ලෝකයේ විද්‍යාව යනුවෙන් සහ විද්‍යාත්මක තාක්‍ෂණය යනුවෙන් සමාජය පිළිගෙන ඇත්තේ බටහිර ලෝකය විසින් හඳුන්වා දෙනු ලැබ ඇති වැඩිදියුණු කරන ලද සිද්ධාන්තික මත සමූහයකි. එමගින් යම් පර්යේෂණයක්‌ සිදු කර එය පර්යේෂණාගාර මට්‌ටමෙන් සාධනය කළ නොහැකි විට එය අවිද්‍යාව හෝ මිථ්‍යාව ලෙස හැඳින්වීමට ඔවුහු පුරුදු වී සිටිති. පංචශීල ප්‍රතිපත්තියක්‌ නොමැති සමාජයක ආධ්‍යාත්මය පිළිබඳව කතා කිරීම ගැටලුවක්‌ වී ඇත්තේ ද එහෙයිනි. බුදු දහමේ සඳහන් කර ඇති භාවනා ක්‍රම මගින් මනස දියුණු කර නිවැරැදි දේ හඳුනාගැනීමේ විද්‍යාව වටහා ගැනීමට ශක්‌තියක්‌ ඔවුනට නොමැත. ආසනික්‌, රසදිය හා සයනයිඩ් කෘෂිරසායනවල ඇති බව මුලින් ම හඳුනාගෙන ඇත්තේ මෙලෙස ආධ්‍යාත්මික බවින් යුතු විද්‍යාත්මක පදනමකිනි. 

දේව සංකල්පය පිළිබඳව ද යමක්‌ සඳහන් කිරීම වටී. බුදු දහම තුළ දේව භක්‌තිය ප්‍රතික්‍ෂේප කර නොමැත. බුදුදහම ආරක්‌ෂා කෙරෙනුයේ ද සම්‍යක්‌දෘෂ්ටික දෙවි දේවතාවුන් විසිනි. බුදු දහමේ දැක්‌වෙන පරිදි මතු බුදු වන මෛත්‍රී බෝධිසත්වයන් වහන්සේ මෙවන් යුගයක, මිනිසුන් මිනිසුන්ට වස විස කවන විට අප හට පිහිට වීමට කිනම් අයුරකින් හෝ සම්බන්ධ වේ නම් අප ඒ පිළිබඳව සතුටු විය යුතු ම ය. විශේෂයෙන් ම කෘෂිරසායන භාවිතයෙන් සිදු කරන ප්‍රාණඝාත අකුසලයන් හා ඉන් සමාජයට සිදු වන හානිය අප ගේ මනසට නො වැටහුණත් එය සම්‍යක්‌ දෘෂ්ටික දෙවියන්ට පෙනීම අරුමයක්‌ නො වේ. 

ආසනික්‌ කතාබහේ දී ඇතැම් විද්වතුන් යෑයි කියාගන්නා අය කරන ප්‍රකාශ ඉතා හාස්‍යජනක ය. පසුගිය දිනක සති අන්ත පුවත්පතක රසායන විද්‍යා මාහාචාර්යවරයෙකු රජරට වකුගඩු රෝගීන් ගේ ආසනික්‌ විෂ ලක්‍ෂණ නොමැති බව ප්‍රකාශ කර තිබිණි. එයින් ගම්‍ය වූයේ ඔහු ගේ නොදැනුවත්භාවයයි. තමන් නො දන්නා ක්‍ෂේත්‍රයක්‌ පිළිබඳව කතා නො කිරීමට වගබලා ගන්නේ නම් එය ද සමාජය වෙනුවෙන් කරන මෙහෙවරකි. වෛද්‍යවරයකු වශයෙන් මා අනුරාධපුර දිස්‌ත්‍රික්‌කයේ ඈත කෙළවරක සිට වාහල්කඩ රෝහලේ සේවය කළ කාලයේ එනම් 2003 සිට 2005 අතර කාලයේ කෙතරම් වකුගඩු රෝගීන් සංඛ්‍යාවක්‌ සිටින්නේ ද යන වග මට පැහැදිලි විය. එසේ ම සියුම්ව පරීක්‍ෂා කර බැලුව හොත් බොහෝ රෝගීන් තුළ ආසනික්‌ විෂ වූ ලක්‍ෂණ විද්‍යමාන වේ. මා තුළ වකුගඩු රෝගය සහ කෘෂිරසායන අතර සම්බන්ධතාවක්‌ ඇති බවට සැකයක්‌ පැවතුණ ද එය ස්‌ථිර කර ගැනීමට මඟක්‌ නො වී ය. එහෙත් දැන් එයට හේතුව පැහැදිලි වෙමින් තිබේ. 

මේ කෘෂි රසායන ගෙන්වූ බහුජාතික සමාගම්වල මෙරට ප්‍රධානීන් මෙරට උපන්, මෙරට බත් පත ආහාරයට ගන්නා ශ්‍රී ලාංකිකයන් ය. ඔවුන් ආහාර පිටරටින් ඇණවුම් කරනු ඇතැයි සිතිය නොහැකි ය. ඔවුන් ආහාරයට ගන්නේ ද, ඔවුන් ගේ බිරිඳ, දරුවන්, මාපියන්, නෑදෑයන්, හිතමිතුරන් ආහාරයට ගන්නේ ද එම සමාගම විසින් ම බෙදා හරිනු ලබන කෘෂිරසායන මගින් වස විස විෂ මුසු කර නිෂ්පාදනය කළ ආහාර බව අවබෝධ කරගත යුතු ය. එවන් කෘෂි රසායන ගෙන්වා බෙදාහැරීම පිළිබඳව එම සමාගම් ප්‍රධානීන් සිය හෘද සාක්‍ෂියෙන් නැවත විමසා බැලිය යුතු ය. 

මේ අවස්‌ථාවේ දී කෘෂි රසායන සමාගම්වලට ද විවෘත ආරාධනයක්‌ කරමි. එනම් වස විෂ නැති හෙළ ගොවිතැන ප්‍රචාරය කර එය ව්‍යාප්ත කිරීමට ඔබට ද මූලිකත්වය ගෙන කටයුතු කළ හැකි ය. දේශීයව ඉතා පහසුවෙන් සකසා ගත හැකි විෂ නැති සරල ගොවිතැන් ක්‍රමයක්‌ මේ වන විට පර්යේෂණ කණ්‌ඩායම විසින් හඳුන්වා දෙනු ලැබ ඇති බැවින් අවශ්‍ය නම් එය වැඩිදියුණු කර ගොවීන් අතර ප්‍රචලිත කළ හැකි වේ. එසේ ම පැරැණි සහල් වර්ග වගා කර බෙදාහැරීම ද සිදු කළ හැකි ය. 

අප සමාජය අනෙකුත් ආසියානු ජන සමාජ මෙන් නො ව ඉතා උසස්‌ මනසකින් යුතු බුදුදහම හා බැඳුණු ජන සමාජයක්‌ බැවින් කෘෂි රසායනවල ආසනික්‌ සහ සයනයිඩ් ආදිය නොමැති බවට කරනු ලබන මිථ්‍යාව දිගට ම සිදු කරගෙන යා නොහැකි ය. සත්‍යය පෙනි පෙනී, සත්‍යය දැක දැක ම අසත්‍යය ප්‍රකාශ කළ නොහැකි ය. යමකු එසේ කරන්නේ නම් එය මුළු ජාතිය ම නොමඟ යෑවීමකි. දේශයට ෙද්‍රdaහී වීමකි. 

මේ ආසනික්‌, රසදිය හා සයනයිඩ් විෂ වීම ඇතැමකුට සුළුවෙන් පෙනුණත් මෙහි ඇතුළාන්තය ඉතා භයානක ය. කුඩා දරුවන් ගේ පටන් වැඩිහිටියන් දක්‌වා සැම තරාතිරමක ම අය රෝගී වීම ඉතා භයානක ය. කුඩා ළමයින් ගේ ප්‍රතිශක්‌තිය අඩු වීම, නිතර නිතර උණ වැළඳීම, රෝගී ළමා පරපුරක්‌ බිහි වීම සැබැවින් ම සෝචනීය වේ. එසේ ම වකුගඩු රෝගීන් වැඩි වීම, දියවැඩියාව බහුල වීම, පිළිකා බහුල වීම, වඳ භාවය, ප්‍රජනක හෝමෝන වෙනස්‌ වීම, ස්‌නායු ආබාධ ප්‍රමුඛ ය. 

මෙහි දී ඖෂධ සහ සෞඛ්‍ය කටයුතු වෙනුවෙන් රජයට දරන්නට වන පිරිවැය ඉතා අධික ය. වකුගඩු පෙරන ඒකක සඳහා දැනුදු රජය අතිවිශාල මුදලක්‌ වැය කරයි. එසේ ම සිදු වන පරිසර විනාශය සුළුපටු නො වේ. අද පදවිය ප්‍රදේශයේ පසේ ගැඩවිලකු සොයාගත නොහැකි ය. කපුටකු සොයාගත නොහැකි ය. පරිසර අසමතුලිතතාව එතරම් ම වැඩි වී ඇත. 

රජයේ පාර්ශ්වයෙන් මෙහි දී ගත හැකි ක්‍රියාමාර්ග කීපයකි. පළමුව රජය පැහැදිලිව ම මෙහි භයානකකම අවබෝධ කරගත යුතු වේ. එය මහජනයා වෙත වටහා දිය යුතු වේ. සාමූහික කැබිනට්‌ තීරණයක්‌ ගෙන රජය මේ ප්‍රශ්නයට සෘජුව මැදිහත් විය යුතු ය. කෘෂි රසායන විෂවලින් තොර වූ හෙළ ගොවිකම ගොවීන්ට හඳුන්වා දිය යුතු ය. ගොවි සංවිධාන, ගොවිජන සේවා ආයතන හරහා මෙය සිදු කළ හැකි ය. විද්යුත් හා මුද්‍රිත මාධ්‍ය ද මෙහි දී වැඩි වශයෙන් දායක කරගත යුතු ය. පර්යේෂණ කණ්‌ඩායම හඳුන්වා දී ඇති වගා ක්‍රමය ද මෙහි දී භාවිත කළ හැකි වේ. විද්‍යාත්මක පර්යේෂණයන්ට අනුව මෙසේ කාබනික යෙදවුම් ප්‍රමාණය වැඩි වන විට වී ගසට උරාගන්නා විෂ ප්‍රමාණ අඩු වී යනු ඇත. 

කෘෂි රසායන ආනයනයේ දී දැඩි නීති රීති සම්පාදනය අත්‍යවශ්‍ය ය. ආසනික්‌ උග්‍රතම පිළිකා ජනකයක්‌ බැවින් ඇමෙරිකාවේ ආසනික්‌ භාවිතය 2008 වසරේ දී සම්පූර්ණයෙන් ම තහනම් කරන ලදී. ශ්‍රී ලංකාවේ ද රජය මැදිහත් වී අවශ්‍ය නීති සම්පාදනය කර වස විෂ අඩංගු කෘෂි රසායන ගෙන්වීම තහනම් කළ යුතු ය. 

අද අපට බත සපයන ගොවියා ගේ ශරීර සෞඛ්‍යය ඉතා දුර්වල තත්ත්වයකට පත් වෙමින් පවතී. ඔවුන් ගේ දරුවන් ද රෝගීන් ය. අනාගත ගොවි පරම්පරාවට කුමක්‌ වනු ඇත් ද? අපට බත සපයන ගොවීන් වකුගඩු හා පිළිකා ලෙඩුන් බවට පත් වන විට අපේ රටේ ආර්ථිකයේ කොඳු නාරටිය වන කෘෂිකර්මයට කුමක්‌ වනු ඇත් ද? මෙයට වහ වහා පියවරක්‌ ගත යුතු ම ය. 

රජයේ පාර්ශ්වයෙන් මේ කෘෂි රසායනවලින් තොර වූ ගොවිතැන රජයට ඉතා ලාභදායී ව්‍යාපාරයකි. වසරකට රජය වැය කරන පොහොර සහනාධාරයත්, කෘෂි රසායන ආනයනය සඳහා වැය කරන අධික මුදලත් රටට ඉතිරි කරගත හැකි ය. එසේ ම දීර්ඝකාලීනව වකුගඩු රෝගීන්, දියවැඩියා රෝගීන්, පිළිකා රෝගීන් අඩු වීම මගින් එම රෝගීන් සුවපත් කිරීම සඳහා වැය කරන අධික වියදම ඉතිරි කරගත හැකි ය. ඒ සැම විට ම වඩා වටිනුයේ උතුම් ම ලාභය වන නිරෝගී සැප
තත් ආධ්‍යාත්මිකව පෝෂණය වූ සමාජයකුත් මේ ධර්මද්වීපය තුළ බිහි වීමයි.

වෛද්‍ය නිරෝෂ් සමරවික්‍රම
දැඩි සත්කාර ඒකකය භාර වෛද්‍ය නිලධාරී, 
උතුරු කොළඹ (රාගම) මහ රෝහල 



 
රස කර කර වස කෑම

12 AUG 2011 9:00

වෛද්‍ය චන්න සුදත් ජයසුමන

රජරට ප්‍රදේශයේ එනම් ශ්‍රී ලංකාවේ වත්මන් අනුරාධපුර පොළොන්නරු දිස්‌ත්‍රික්‌ක දෙකේ බොහෝ ප්‍රදේශ ද ඇතුළත පිහිටි රටේ, දැනට වසර විස්‌සක, විසි පහක කාලයක්‌ පුරා පැතිර යන වකුගඩු රෝගයක්‌ පිළිබඳව මා ද ඇතුළත් පර්යේෂණ කණ්‌ඩායමක්‌ විසින් සිදු කරන ලද පර්යේෂණයක්‌ නිසා, එම පර්යේෂණයේ ප්‍රතිඵල නිසා, මාස කිහිපයක කාලයක්‌ තිස්‌සේ රටේ යම් කැළඹීමක්‌ ඇති ව තිබේ.

මේ වකුගඩු රෝගය "රජරට වකුගඩු රෝගය" ලෙස නම් කිරීම යුක්‌ති යුක්‌ත බව 2008 වසරේ දී මම කරුණු සාධක සහිතව පෙන්වා දුන්නෙමි. මේ රෝගය හා ආසනික්‌ නම් විෂ ද්‍රව්‍යයේ සම්බන්ධයක්‌ ඇති බව අප පර්යේෂණ කණ්‌ඩායම හේතු සාධක සහිතව පෙන්වා දුන් පසු ඒ නිසා තමන්ට අවාසියක්‌ අත් වේ යෑයි සිතූ පාර්ශ්ව ගණනාවක්‌ අවි අමෝරාගෙන ආසනික්‌ කතාව යටපත් කිරීමට උත්සාහ දැරූ හ. ඔවුන් ගෙන් ඇතැමෙක්‌ අප ගේ පර්යේෂණය බටහිර විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේදයට පටහැනි යෑයි පවසමින් අසත්‍ය ප්‍රචාරයක්‌ දියත් කළ නමුත් ඔවුන් ඒ සඳහා යොදාගත් ඇතැම් කරුණු බටහිර විද්‍යාවට තබා කිසිදු සම්මත සදාචාරාත්මක ක්‍රමවේදයකට එකඟ නො වේ.

අප පර්යේෂණ කණ්‌ඩායම මතු කළ එක්‌ කරුණක්‌ වූයේ ලංකාවේ භාවිත වන පළිබෝධනාශකවල එනම් කෘමිනාශක, වල්නාශක, සහ දිලීරනාශකවල ආසනික්‌ අඩංගු බවත් එය රටේ නීතියට පවා පටහැනි දෙයක්‌ බවත් ය. මේ සම්බන්ධයෙන් වගකිවයුතු රජයේ නිලධාරියා වන පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයා ආරම්භයේ දී පැවසූයේ ලංකාවේ අලෙවියට තබා ඇති පළිබෝධනාශකවල ආසනික්‌ අඩංගු නො වන බවයි. ඔහු ඒ සඳහා කෙතරම් ඉක්‌මන් වූවා ද කිව හොත් අප ගේ පර්යේෂණයේ ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස ශ්‍රී ලංකා රේගුව ආසනික්‌ ඇති බවට සැක කර රඳවාගත් බහාලුම්වල ආසනික්‌ තිබේ දැයි පරීක්‍ෂා කිරීමටත් පෙර ඒවායේ ආසනික්‌ නැති බව ප්‍රකාශ කළේ ය. (2011 ජූනි 11 සෙනසුරාදා ඩේලි මිරර්හි පළමු පිටුව). කෙසේ වෙතත් කාර්මික තාක්‍ෂණ ආයතනය සිදු කළ පරීක්‌ෂණවලට අනුව ඔවුන් පරීක්‍ෂා කළ පළිබෝධනාශක වෙළෙඳ නාම 31කින් 9ක ආසනික්‌ අඩංගු බව තහවුරු කිරීමත් සමග "පළිබෝධනාශකවල ආසනික්‌ නැත" යන කතාව තවදුරටත් පැවසීමට පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයාට හැකි වූයේ නැත. ඊළඟට තවත් කාරණා දෙකක්‌ ඉස්‌මතු විය. ඉන් පළමුවැන්න ආසනික්‌ ඇත්තේ මයික්‍රොග්‍රෑම් ප්‍රමාණවලින් බවත් ඒ අපද්‍රව්‍ය (Impurities) ලෙස බවත් ය. දෙවැන්න ආහාරවල පවා ආසනික්‌ අඩංගු බවත් ප්‍රමිතිකරණ ආයතනය හඳුන්වා දී ඇති ප්‍රමිති අනුව ද ආසනික්‌ ආහාරවල යම් ප්‍රමාණයක්‌ අඩංගු විය හැකි බවත් ය. මේ කතා දෙක ආරම්භයේ දී පැවසූයේ පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයා ය. ඔහු ඒ බව දක්‌වමින් පුවත්පත් කිහිපයකට ලිපි සැපයී ය. ඊළඟට පළිබෝධනාශක මෙරටට ගෙන්වන සමාගම් එක්‌ ව තනාගත් ක්‍රොප්ලයිෆ් නම් ආයතනයක්‌ එම කතාව පැවසී ය. තෙවනුව විශ්වවිද්‍යාල කිහිපයක ආචාර්යවරු මේ කතාව පැවසූ හ.

දැන් අපි එකින් එක මේ කතා දෙකේ ඇත්ත නැත්ත විමසා බලමු. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ සහ ලෝක ආහාර සහ කෘෂිකර්ම සංවිධානයේ සහභාගීත්වය ඇති ව ශුද්ධ සහ ව්‍යවහාරික රසායනය සඳහා වන අන්තර්ජාතික සංගමය (IUPAC) පළිබෝධනාශකවල තිබිය හැකි අපද්‍රව්‍ය පිළිබඳ දීර්ඝ වාර්තාවක්‌ සකසා ඇත. ඒ අනුව ආසනික්‌ හෝ ආසනික්‌ අඩංගු සංයෝග අපද්‍රව්‍යයක්‌ ලෙස හෝ තිබිය හැක්‌කේ පළිබෝධනාශක වර්ග 6ක පමණි. ඒවා නම් ඇලුමිනියම් ෆොස්‌ෆයිඩ් (Aluminium Phosphide), කොපර් ඔක්‌සික්‌ලෝරයිඩ් (Copper Oxychloride), ඩී. එස්‌. එම්. ඒ. MSMA), එම්. එස්‌. එම්. ඒ (MSMA), සින්ක්‌ ෆොස්‌ෆයිඩ් ((Zinc Phosphide)) සහ සිනෙබ් (Zineb) යන සංයෝග හයයි. මේ සංයෝගවල ආසනික්‌ අපද්‍රව්‍යයක්‌ ලෙස පැවතිය හැක්‌කේ අන් කිසිවක්‌ නිසා නො ව ඇලුමිනියම්, කොපර්, සින්ක්‌ වැනි ලෝහ නිස්‌සාරණයේ දී ම ආසනික්‌ සුළු ප්‍රතිශතයක්‌ පැවතිය හැකි නිසාවෙනි. ඒ හැරුණු කල කිසිදු පළිබෝධනාශකයක ආසනික්‌ කිසිදු අයුරකින් පැවතිය නොහැකි ය. මේ සංයෝග 6 අතුරෙන් ද ලංකාවේ භාවිතයට අවසර ලබා දී ඇත්තේ කොපර් සංයෝග සඳහා පමණි. එනම් කොපර් සංයෝගයක හැරුණු කල ලංකාවේ භාවිත වන කිසිදු කෘමිනාශකයක, වල්නාශකයක හෝ දිලීර නාශකයක ආසනික්‌ පැවතිය නොහැකි ය. මේ වන විට අප පර්යේෂණ කණ්‌ඩායමට, කාර්මික තාක්‍ෂණ ආයතනයට, ජල සම්පත් මණ්‌ඩලයට සහ විදේශ පර්යේෂණ ආයතනයකට ආසනික්‌ හමු වූයේ කොපර් සංයෝගවල නො ව ආසනික්‌ අපද්‍රව්‍ය ලෙස හෝ තිබිය නොහැකි පළිබෝධනාශකවල බව අවධාරණය කළ යුතු ය. එසේ නම් අපද්‍රව්‍ය (Impurities) කතාව පට්‌ටපල් බොරුවකි. ජනතාව නොමඟ යෑවීමට ගෙතූ අතේ පැළ වන බේගලයකි. ජනතාවට වස කැවීම සාධාරණීකරණය කළ සාහසික අපරාධයකි.

දෙවැනි කතාව ආහාර පානවල ද ආසනික්‌ ඇති බවත් ඒ නිසා පළිබෝධ නාශකවල ආසනික්‌ පොඩ්ඩක්‌ තිබූ පමණින් කිසිදු විපතක්‌ සිදු නො වන බවත් ය. ආසනික්‌ යනු උග්‍ර විෂක්‌ බව විද්‍යාඥයන් දැන සිටියේ බොහෝ කාලයක සිට වුවත් අංශු මාත්‍ර ආසනික්‌ ප්‍රමාණයක්‌ වුව දිගු කලක්‌ ශරිරගත වීම නිසා විවිධ සෞඛ්‍ය ප්‍රශ්න ඇති වන බව තහවුරු කරගත්තේ, එවන් දැනුමක්‌ ගොඩනැඟුණේ වසර 20-25ක කාලයක සිට ය. එය ආරම්භ වන්නේ 1982 වසරේ දී එවකට ඉන්දියාවේ කල්කටා නගරයේ චර්ම රෝග විශේෂඥ වෛද්‍යවරයකු වූ කේ. සී. සාහා (Saha) මහතා ආසනික්‌ විෂ වීමකට අදාළ රෝග ලක්‍ෂණ රෝගීන් කිහිප දෙනකු ගේ නිරීක්‍ෂණය කිරීමත් සමග ය.

එතැනින් ඇරඹුණු ගමන අද වන විට බොහෝ දුර පැමිණ ඇති අතර බටහිර බෙංගාලයේ පමණක්‌ මිලියන ගණනක්‌ ජනතාව දිගුකාලීන ආසනික්‌ විෂ වීමට Chronic Arsenic Poisoning) ලක්‌ ව ඇති බව හඳුනාගෙන ඇත. විශේෂයෙන් 1990 දශකයේ දිගුකාලීන ආසනික්‌ විෂ වීම්වලට අදාළ පර්යේෂණ බොහොමයක්‌ සිදු කෙරිණි. ඒවායේ ප්‍රතිඵල එළිදැක්‌වුණේ 2000 වසරෙන් පමණ පසු ය. ඒ අනුව ඉතා කුඩා ආසනික්‌ ප්‍රමාණයක්‌ වුව ද වසර කීපයක්‌ ශරීරගත වීමෙන් පිළිකා රෝග, දියවැඩියාව, හෘදයාබාධ, අධිරුධිපීඩනය, වකුගඩු රෝග සහ ප්‍රතිශක්‌තිකරණ පද්ධතියේ බිඳ වැටීම් ඇති විය හැකි බව විද්‍යාඥයෝ තහවුරු කර ගත් හ.

ආසනික්‌වල පිළිකාජනක හැකියාව කෙතරම් ද කිව හොත් එය ලෝකයේ මෙතෙක්‌ හඳුනාගෙන ඇති "ප්‍රබලතම පිළිකාජනකය" ලෙස නම් කර ඇත. ඇබර්ඩින් විශ්වවිද්‍යාලයයේ ජෛවරසායන අංශ ප්‍රධානී මහාචාර්ය ඇන්ඩෲ මෙහාර්ඡ් දිගුකාලීන ආසනික්‌ විෂ වීම පිළිබඳ අධ්‍යයනයේ පුරෝගාමියකු ලෙස සැලකේ. ඒ මහතා අප සමග පැවසුවේ සුළු ආසනික්‌ ප්‍රමාණයක්‌ තිබීම කමක්‌ නැතැයි පවසන්නේ 1970-80 දශකවල පැරැණි උගතුන් බවත්, අලුත් දැනුම ගැන අවබෝධයක්‌ ඇති අය එවන් විහිළු කතා නො කියන බවත් ය. මාහාචාර්ය මෙහාර්ඡ්ට අනුව ආසනික්‌ යනු සීමා අගයන් පැනවිය නොහැකි වර්ගයේ උග්‍ර පිළිකාජනකයකි. (Non threshold carcinogen).

පළිබෝධනාශකවල හොඳ නොහොඳ සොයා බලා රටට වන හානිය අවම කිරීම සඳහා පත් කර ඇති රජයේ නිලධාරියා වන පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයා ආහාරවල ඇති ආසනික්‌ ගැන කතා කරන්නට ගත්තේ මේ අතර ය. පළිබෝධනාශකවල ආසනික්‌ තිබේ නම් ඒ ගැන සොයාබලා පියවර ගන්නවා වෙනුවට ඔහු සිදු කළේ එය සාධාරණීකරණය කිරීමට පුවත් පත්වලට ලිsපි සැපයීම ය. ඒවායේ අඩංගු වූයේ තක්‌කාලි සෝස්‌, පලතුරු යුෂ, චොකලට්‌, බීර වැනි ද්‍රව්‍යවල පවා ආසනික්‌ අඩංගු විය හැකි බවත් පළිබෝධනාශකවල ආසනික්‌ පොඩ්ඩක්‌ තිබීම ප්‍රශ්නයක්‌ නො වන බවත් ය. (2011 ජූනි 29 විදුසර). එපමණක්‌ නො ව "මයික්‍රොග්රෑම් එකක්‌ යනු ග්රෑම් 0.0000001කි" යනුවෙන් පවසමින් දේශපාලඥයන්ට වාර්තා ලිපි සපයමින් ප්‍රශ්නයේ සැර බාල කිරීමට උත්සාහ දැරී ය. ප්‍රශ්නය ඇත්තේ මයික්‍රොග්රෑමයක ප්‍රමාණය සම්බන්ධයෙන් නො ව මයිකොග්රෑමය වුව උග්‍ර විෂක්‌ වීම සම්බන්ධයෙනි. එය ලොව ප්‍රබලතම පිළිකාකාරකය වීම සම්බන්ධයෙනි.

ආහාර පානවල මේ අගයයන් පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයා ලබාගෙන ඇත්තේ ශ්‍රී ලංකා ප්‍රමිති ආයතනයේ ප්‍රකාශන කිහිපයකිනි. එම අගයන් ඉදිරිපත් කර ඇත්තේ 1984-87 කාලවකවානුවේ ය. මේ අගයන් මුල් වරට ලෝකයට ඉදිරිපත් වූයේ 1959 වසරේ දී එංගලන්තයේ සහ ස්‌කොට්‌ලන්තයේ ය. එනම් දිගුකාලීන ආසනික්‌ විෂ වීම පිළිබඳ පර්යේෂණ සිදු කිරීමට, එහි අවදානම් දැනගැනීමට බොහෝ කලකට පෙර ය. අංශු මාත්‍ර ආසනික්‌ ප්‍රමාණයක්‌ වුවත් වසර කිහිපයක්‌ ශරීරගත වීමෙන් ඉතා දරණු පිළිකා රෝග, දියවැඩියාව, හෘදයාබාධ, වකුගඩු රෝග වැළඳෙන බව දැනගැනීමත් සමග ලොව බොහෝ රටවල් එම අගයයන් සංශෝධනය කළේ ය. දැන් ප්‍රවණතාව ආසනික්‌ මයික්‍රොග්රෑම් කිහිපයක්‌ වත් තිබීම නුසුදුසු බවට ප්‍රමිතිකරණය කිරීමයි. විශේෂයෙන් ළදරු ආහාරවල ආසනික්‌ අංශු මාත්‍රයක්‌ වත් නො තිබිය යුතු බවට නීතිරීති හඳුන්වා දිය යුතු බව බටහිර රටවල විද්‍යාඥයෝ සහ වෛද්‍යවරු පෙන්වා දෙති.

අප රටක්‌ ලෙස, ජාතියක්‌ ලෙස කළ යුත්තේ 1959 හඳුන්වා දුන් යල් පැන ගිය අගයන් කිහිපයක්‌ හුවා දක්‌වමින් ආසනික්‌ කෑම සාධාරණීකරණය කිරීම ද? ඇතැම් විට පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයා මේ ආකාරයේ ප්‍රකාශ සිදු කළේ වෛද්‍ය විද්‍යාත්මක කරුණු පිළිබඳ ඔහු ගේ නොදැනුවත්කම නිසා විය හැකි ය. තක්‌කාලි සෝස්‌ - චොකලට්‌ කතාවට මහා ප්‍රසිද්ධියක්‌ දෙනු ලැබුවේ පළිබෝධනාශක සමාගම් විසින් ය. ඔවුහු පුවත්පත්වල පිටු පිටින් තක්‌කාලි සෝස්‌ - චොකලට්‌ අතරේ පළිබෝධනාශකවල තිබූ ආසනික්‌ දිය කර හැරිය හ. ඒ පිටුපස පැමිණි අමන අචාර්යවරු කිහිප දෙනෙක්‌ අහසේ, පොළොවේ, ඇඟ ඇතුළේ සැම තැනක ම ආසනික්‌ ඇතැයි පවසමින් ජනතාව ගොනාට ඇන්දවීමට උත්සාහ දැරූ හ.

පළිබාaධනාශක සමාගම් පැවසූයේ අප පර්යේෂණ කණ්‌ඩායම අසත්‍ය තොරතුරු පළ කර ඇති බවත් ඊට එරෙහි ව නීතිමය පියවර ගන්නා බවත් ය. ජූනි මස 12 වැනි ඉරිදා සිට සතියක්‌ පුරා මේ සමාගම් පුවත්පත් පිටු ගණනින් පුරවමින් මේ බව පැවසුවේ ය. දැන් මාස දෙකක්‌ ගත වුව ද අපට එරෙහි ව දැමු නඩුවක්‌ නැත. ඉන් පසු ජුලි මස 11 වැනි සඳුදා පුවත්පත් සාකච්ඡාවක්‌ පවත්වමින් මේ සමාගම් පැවසුවේ දින 14ක්‌ ඇතුළත අපට එරෙහි ව නඩු දමන බවයි. දින 14ක්‌ පසු වී තවත් දින 14ක්‌ ද ගත වී ඇතත් දැමූ නඩුවක්‌ නම් නැත.

දැන් සිදු වී ඇත්තේ කුමක්‌ ද? අප පැවසූ කරුණු සත්‍ය බව විදේශ පර්යේෂණාගාර කිහිපයක්‌ ම සනාථ කර ඇත. විශේෂයෙන් මලයාසියාවේ ක්‌වාලාලාම්පූර්හි පිහිටි අග්නිදිග ආසියාවේ ප්‍රමුඛතම විශ්ලේෂණ විද්‍යාගාරයක දී ලංකාවේ අලෙවි වන පළිබෝධනාශකවල ආසනික්‌ සහ රසදිය ඇති බව සනාථ කර ඇත. ආසනික්‌ සහ රසදියවලට අමතරව පළිබෝධනාශකවල කිසිසේත් තිබිය නොහැකි සයනයිඩ් ඉතා ඉහළ මට්‌ටමකින් අඩංගු බව එම පර්යේෂණවලින් හෙළි වී තිබේ. සයනයිඩ් මිනිසකු සඳහා මාරාන්තික මාත්‍රාව මිලිග්රෑම් 100-200 වන අතර ලංකාවේ අලෙවි වන ඇතැම් කෘමිනාශකවල සයනයිඩ් ලීටරයට මිලිග්රෑම් 300-400 ප්‍රමාණයක්‌ අඩංගු වී ඇති බව මලයාසියානු පර්යේෂණ පවසයි.

සයනයිඩ් අඩංගු පළිබෝධනාශක මහා පරිමාණයෙන් යොදා ගත්තේ දෙවැනි ලෝක (යුරෝපා) යුද සමයේ නාසි හමුදා මගින් ය. ඒ ලක්‍ෂ ගණනින් යුදෙව්වන් වධකාගාරවල දී මරා දැමීමට ය. එවර පළිබෝධයන් වූයේ යුදෙව්වන් ය. සයනයිඩ් වැනි විෂක්‌ පළිබෝධනාශකවල තිබීම කිසිවකුට සාධාරණීකරණය කළ නොහැකි ය. සයනයිඩ් ශරීරගත වීම නිසා ස්‌නායු පද්ධතියේ ආබාධ, අක්‍ෂි රෝග, හෘදයේ ක්‍රියාකාරීත්වය අඩපණ වීම්, වඳ බව ඇති වේ. සයනයිඩ් මිලිග්රෑම් කිහිපයක්‌ ජලයට මුසු වුව ද මත්ස්‍යයෝ, උභයජීවීහු මිය යති. සයනයිඩ් මයික්‍රොග්රෑම් කිහිපයකින් වුව ද පක්‍ෂීන් ගේ, උරගයන් ගේ ක්‍රියාකාරීත්වය, ප්‍රජනක හැකියාව අඩපණ කරයි.

පළිබාaධනාශක සමාගම් පැවසූයේ අප පර්යේෂණ කණ්‌ඩායම අසත්‍ය තොරතුරු පළ කර ඇති බවත් ඊට එරෙහි ව නීතිමය පියවර ගන්නා බවත් ය. ජූනි මස 12 වැනි ඉරිදා සිට සතියක්‌ පුරා මේ සමාගම් පුවත්පත් පිටු ගණනින් පුරවමින් මේ බව පැවසුවේ ය. දැන් මාස දෙකක්‌ ගත වුව ද අපට එරෙහි ව දැමු නඩුවක්‌ නැත. ඉන් පසු ජුලි මස 11 වැනි සඳුදා පුවත්පත් සාකච්ඡාවක්‌ පවත්වමින් මේ සමාගම් පැවසුවේ දින 14ක්‌ ඇතුළත අපට එරෙහි ව නඩු දමන බවයි. දින 14ක්‌ පසු වී තවත් දින 14ක්‌ ද ගත වී ඇතත් දැමූ නඩුවක්‌ නම් නැත.

දැන් සිදු වී ඇත්තේ කුමක්‌ ද? අප පැවසූ කරුණු සත්‍ය බව විදේශ පර්යේෂණාගාර කිහිපයක්‌ ම සනාථ කර ඇත. විශේෂයෙන් මලයාසියාවේ ක්‌වාලාලාම්පූර්හි පිහිටි අග්නිදිග ආසියාවේ ප්‍රමුඛතම විශ්ලේෂණ විද්‍යාගාරයක දී ලංකාවේ අලෙවි වන පළිබෝධනාශකවල ආසනික්‌ සහ රසදිය ඇති බව සනාථ කර ඇත. ආසනික්‌ සහ රසදියවලට අමතරව පළිබෝධනාශකවල කිසිසේත් තිබිය නොහැකි සයනයිඩ් ඉතා ඉහළ මට්‌ටමකින් අඩංගු බව එම පර්යේෂණවලින් හෙළි වී තිබේ. සයනයිඩ් මිනිසකු සඳහා මාරාන්තික මාත්‍රාව මිලිග්රෑම් 100-200 වන අතර ලංකාවේ අලෙවි වන ඇතැම් කෘමිනාශකවල සයනයිඩ් ලීටරයට මිලිග්රෑම් 300-400 ප්‍රමාණයක්‌ අඩංගු වී ඇති බව මලයාසියානු පර්යේෂණ පවසයි.

සයනයිඩ් අඩංගු පළිබෝධනාශක මහා පරිමාණයෙන් යොදා ගත්තේ දෙවැනි ලෝක (යුරෝපා) යුද සමයේ නාසි හමුදා මගින් ය. ඒ ලක්‍ෂ ගණනින් යුදෙව්වන් වධකාගාරවල දී මරා දැමීමට ය. එවර පළිබෝධයන් වූයේ යුදෙව්වන් ය. සයනයිඩ් වැනි විෂක්‌ පළිබෝධනාශකවල තිබීම කිසිවකුට සාධාරණීකරණය කළ නොහැකි ය. සයනයිඩ් ශරීරගත වීම නිසා ස්‌නායු පද්ධතියේ ආබාධ, අක්‍ෂි රෝග, හෘදයේ ක්‍රියාකාරීත්වය අඩපණ වීම්, වඳ බව ඇති වේ. සයනයිඩ් මිලිග්රෑම් කිහිපයක්‌ ජලයට මුසු වුව ද මත්ස්‍යයෝ, උභයජීවීහු මිය යති. සයනයිඩ් මයික්‍රොග්රෑම් කිහිපයකින් වුව ද පක්‍ෂීන් ගේ, උරගයන් ගේ ක්‍රියාකාරීත්වය, ප්‍රජනක හැකියාව අඩපණ කරයි.

අද වෙළෙඳපොළේ විකිණීමට තබා ඇති එළවළු, පලතුරු බොහොමයක්‌ අලෙවියට පැමිණීමට පෙර පළිබෝධනාශකවලට නිරාවරණය වන බව නොරහසකි. මේ ඔස්‌සේත් අප සිරුරට සයනයිඩ් ඇතුළු නො වන්නේ ද? මෙය මහා ජාතික ව්‍යසනයක්‌ නො වේ යෑයි කිව හැක්‌කේ කවර නම් ෙද්‍රdaහියකුට ද? ලොව ඇති උග්‍ර ම විෂ 3ක්‌ එනම් ආසනික්‌, රසදිය සහ සයනයිඩ් නීති විරෝධී ආකාරයෙන් අපේ රටේ පළිබෝධනාශකවල අඩංගු ය. පළමු වටයේ දී ආසනික්‌ පොඩ්ඩක්‌ තිබුණාට කමක්‌ නැත යනුවෙන් පවසන්නට අඳබාලයෝ කිහිප දෙනෙක්‌ ඉදිරිපත් වූ හ. මෙවර සයනයිඩ් පොඩ්ඩක්‌ කෑවාට කමක්‌ නැත ය යනුවෙන් පවසන්නට ඉදිරිපත් වන්නේ කවුරුන් ද යන්න ගැන රට ම අවධානයෙන් සිටිය යුතු ය.

වෛද්‍ය චන්න සුදත් ජයසුමන
jayasumanalk@yahoo.com

 



 


    

ආසනික්‌ ගැන අපේ කතාව 

05 AUG 2011 9:00

මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා

සනික්‌ ප්‍රශ්නය පිළිබඳව තවමත් විවිධ අංශවලින් විවිධ කතා ගෙතෙනු දක්‌නට හැකි ය. කතන්දර ගෙතීමට සිංහලයන් දක්‌වන්නේ අති මහත් දක්‍ෂතාවකි. එහෙත් ඒ කතා සංගතව ගෙතීමට ඔවුන්ට එතරම් දක්‍ෂතාවක්‌ නැත. රජරට ජලයේ ආසනික්‌ නැතැයි කියන්නන් ගොතා ඇති ප්‍රධාන ම කතාව නම් අප මේ ප්‍රශ්නයේ දී අපේ කතාව වෙනස්‌ කර ඇති බව ය. ඔවුනට අනුව අපි රජරට වකුගඩු රෝගයට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික්‌ යෑයි කී නමුදු දැන් තවත් අවශ්‍යතා දෙකක්‌ ඉදිරිපත් කිරීමට කටයුතු කර ඇත. එනම් කිවුල් ජලය හා රජරට ප්‍රදේශවල ඇති කුඹුරු පස ය. අප එදා වතුර හා සහල් ගැන කතා කළ මුත් අද කතා කරන්නේ කෘමිනාශක සම්බන්ධයෙන් ය. අප අතින් සහල් හා ජලය ගිලිහී ගොස්‌ ඇති සෙයක්‌ යෑයි අපේ විරුද්ධකරුවෝ පවසති.

මේ ඉතා ම වැරැදි කතාවකි. අපේ විරුද්ධවාදීන් පැවසීමට තැත් කරන්නේ අප ඔවුන් ගේ විවේචන හමුවේ සහල් හා වතුර අස්‌ කරගෙන ඇති බවත් දැන් අප ඒ වෙනුවට පළිබෝධනාශක කෙරෙහි සිත් යොමු කර ඇති බවත් ය. අප කළේ කුමක්‌ ද? මෙහි ප්‍රවේශය කුමක්‌ ද? අපි විමසා බලමු. අපේ මූලික අරමුණ වූයේ රජරට නිදන්ගත වකුගඩු රෝගයට හේතුව දැනගැනීම ය. ඉන්පසු ඒ සඳහා ප්‍රතිකාර කිරීම ය. අපට කලින් ද විවිධ කණ්‌ඩායම් රජරට වකුගඩු රෝගය ගැන පරීක්‍ෂා කර විවිධ වාර්තා ඉදිරිපත් කර තිබිණි. ඔවුනට අනුව කැඩ්මියම්, ඇලුමිනියම් භාජනවල ආසනික්‌ සහිත ජලය තැන්පතුව, ඇල්ගී වර්ග ආදිය රජරට වකුගඩු රෝගයට හේතු විය. එහෙත් මේ එකක්‌ වත් නිල වශයෙන් හෝ නොනිල වශයෙන් හෝ පිළිගැනීමට ලක්‌ නො වී ය. ඒ සියල්ලෙහි ම විවිධ ගැටලු තිබිණි. අදත් ඒ නො පිළිගැනෙයි.

එපමණක්‌ නො වේ. මේ ඇතැම් හේතු කිසි ම වූ ආකාරයේ ඊනියා විද්වත් සඟරාවක පළ කර නො තිබිණි. එහෙත් කිසි ම විද්‍යාඥයෙක්‌ අද අපෙන් ප්‍රශ්න කරන ආකාරයට ඒ ප්‍රතිඵල ඊනියා විද්වත් සඟරාවක පළ නො කර මහජනතාවට ඉදිරිපත් කළේ ඇයි දැයි ප්‍රශ්න නො කළේ ය. ඇතැමුන්ට තේරුම් ගැනීමට නොහැකි මේ දෙබිඩි පිළිවෙත ය. එහෙත් තවදුරටත් කරුණු විමසීමේ දී පෙනී යන කරුණ නම් ප්‍රශ්නයට නාථ දෙවියන් ගේ මැදිහත්වීම නිසා වෙනත් අය ගෙන් නො අසන ප්‍රශ්න අපෙන් අසන බව ය. කාගෙ කාගෙත් විරුද්ධතාව නාථ දෙවියන්ට බව පැහැදිලි ය.

නාථ දෙවියෝ යනු කවරහු ද? අපේ සාහිත්‍යයට අනුව නාථ දෙවියෝ මෛත්‍රී නමින් මීළඟට මේ මහා භද්‍ර කල්පයෙහි ම බුද්ධත්වය ලබති. නාථ දෙවියන් හැරෙන්නට වෙනත් දෙවිවරුන් ගෙන් ද අපේ කණ්‌ඩායමට උපදෙස්‌ හා හෝඩුවා ලැබෙයි. ඒ දෙවිවරුන් අතර විපස්‌සක දෙවියෝ ප්‍ර්‍රධාන වෙති. ඒ අතර දෙවොල් දෙවියෝ ද, දැඩිමුණ්‌ඩ දෙවියෝ ද වෙති. මේ දෙවිවරුන් ගෙන් අපට ලැබෙන හෝඩුවා මත අපි බටහිර රසායන විද්‍යාවට අනුව පරීක්‍ෂණ පවත්වමු.

මේ දෙවිවරු අපට කිසි විටෙක සියල්ල නො කියති. එසේ කළ හොත් දිව්‍ය බලය පිරිහී යන බව පැවසෙයි. එය සුරංගනා කතාවක්‌ නො වේ. දෙවිවරුන් අපට උපදෙස්‌ හා හෝඩුවා ලබා දෙන්නේ මූලික වශයෙන් ජනයා ධාර්මික කිරීමට හා නිවන් මඟට පත් කිරීමට මිස මැජික්‌ පෙන්වීමට නො වේ. අපට ඒ පිළිබඳ කිසි ම ගැටලුවක්‌ නැත. ඇතැම් දේව අනුහස්‌ ඇති ස්‌ථාන ටික කලකින් වැසී යන්නේ අදාළ දෙවියන් අනවශ්‍ය ප්‍රමාණයකට තොරතුරු දී දිව්‍ය බලය නැති කර ගැනීම නිසා යෑයි අපට විශ්වාස කළ හැකි ය.

රජරට වකුගඩු රෝගය පිළිබඳ සාකච්ජා කිහිපයකින් පසුව වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන මහතා මේ දෙවිවරුන් කරා යොමු කරන ලද්දේ මා විසිනි. බොහෝ කලක සිට භාවනාවෙන් දැනුම ලබාගැනීම පිළිබඳව මගේ සිත යොමු වී තිබිණි. එමෙන් ම අපේ විද්‍යාවක්‌ ගොඩනඟා ගැනීමට මේ ක්‍රමය ද, එනම් සම්‍යක්‌ දෘෂ්ටික දෙවිවරුන් සම්බන්ධ කර ගැනීම ද යොදාගත හැකි බව මට පෙනී ගොස්‌ තිබිණි.

වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන මහතාට රජරට ප්‍රදේශවලින් ජලය හා පස්‌ නියෑදි ගෙන ඒමට දෙවියන් ගෙන් උපදෙස්‌ ලැබිණි. ඒ අනුව ගෙනෙන ලද නියෑදිවල ආසනික්‌ ඇති බව දෙවිවරු පැවසූ හ. ඉන්පසු අපි ජල නියෑදි ආසනික්‌ සඳහා පරීක්‍ෂා කළෙමු. එහි දී ද බටහිර රසායන විද්‍යාඥයන්ට ක්‍රමයක්‌ නො තිබුණු බැවින් දෙවිවරු යම් හෝඩුවාවක්‌ සැපයූ හ. ඒ අනුව පරීක්‍ෂා කිරීමේ දී අදාළ නියෑදිවල ආසනික්‌ ඇති බව හෙළිදරව් විණි.

ජලය සමඟ අපි විවිධ ශාක වර්ගවල ද පලතුරු හා ගෙඩිවල ද ආසනික්‌ ඇත් දැයි පරීක්‍ෂා කළෙමු. එහි දී සහල්වල ආසනික්‌ ඇති බව අපට පෙනී ගියේ ය. සහල්වල ආසනික්‌ ඇති බව දැනට අවුරුදු කිහිපයක්‌ තිස්‌සේ ම මෙරට විද්‍යාඥයන් යෑයි කියාගන්නා අය දනිති. එබැවින් අපේ හෙළිදරව්ව අලුත් දෙයක්‌ නො වී ය. එහෙත් රජරට වකුගඩු රෝගයට හේතුව බත් කෑම යෑයි අපි නො කීවෙමු. රජරට වකුගඩු රෝගයට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික්‌ බව ද එහෙත් එයට අමතරව ඒ රෝගය පැතිර යැම සඳහා කිවුල සහිත ජලය ද කුඹුරු පස නමින් හැඳින්වෙන පස ද අවශ්‍ය බව කීවෙමු. මේ හේතු විවිධ අවස්‌ථාවල අනෙක්‌ අය ගේ විවේචන හමුවේ අපේ කණ්‌ඩායම විසින් එකතු කළ දේ නො ව අප විසින් ආරම්භයේ සිට ම ප්‍රකාශ කරන ලද කරුණු විය.

රජරට ප්‍රදේශවලින් හමු වූ රෝගීන් ගැන අධ්‍යයනයක්‌ කළ අපේ කණ්‌ඩායමේ වෛද්‍යවරුන් ඒ රෝගයට හේතුව ආසනික්‌ (ආසනේට්‌) විෂ වීම බව දැනගත් හ. ඔවුන්ට ලබාගත හැකි වූයේ රෝගයෙන් මිය ගිය අය ගේ මෘත ශරීර දෙකක්‌ පමණක්‌ වීම මෙහි දී අපට ඇති ප්‍ර්‍රධාන ම අඩුපාඩුව වෙයි. එහෙත් ඒ මෘතදේහ දෙක ව්‍යවච්ඡේදය කිරීමෙන් පසු පෙනී ගිය කරුණ වූයේ රෝගයට හේතුව ආසනික්‌ බවත් මෙය සාමාන්‍ය ආසනික්‌ විෂ වීමකට වඩා වෙනස්‌ බවත් මේ රෝගය පිළිකා විශේෂයක්‌ බවත් ය. මෙහි දී ද අපට දෙවිවරුන් ගෙන් හෝඩුවාවන් ලැබුණු බව සඳහන් කළ යුතු ය.

රෝගයට හේතුකාරකය ආසනික්‌ බවත්, රජරට ප්‍රදේශවලින් ලබාගත් ජල, පස්‌, ශාක නියෑදිවල ආසනික්‌ ඇති බවත් දැනගැනීමෙන් පසු අපට අවශ්‍ය වූයේ ඒ ප්‍රදේශවලට ආසනික්‌ ලැබෙන්නේ කෙසේ දැයි සොයා බැලීම ය. අපේ පොළොවේ ස්‌වභාවයෙන් ආසනික්‌ නැත. ඒ බව ඕනෑම භූ විද්‍යාඥයකුට රසායන විද්‍යාඥයකුට භූ රසායන විද්‍යාඥයකුට (විද්‍යාඥයන් යෑයි කියාගන්නා තාක්‍ෂණ ශිල්පියකුට) අඩි දහයක්‌ පමණ යටට පොළොව හාරා ඒ ඒ මට්‌ටමේ දී ආසනික්‌ ඇති නැති බව පරීක්‍ෂා කිරීමෙන් දැනගත හැකි ය.

ලංකාවේ පොළොවේ සමස්‌තයක්‌ ලෙස ගත් කල ආසනික්‌ ඇත්තේ අඩි දහයක්‌ පමණ යටට යන තෙක්‌ පමණ යෑයි අපි කියමු. අප එසේ කියන්නේත් දෙවිවරුන් ගෙන් ලැබුණු හෝඩුවාවක්‌ අනුව ය. එසේ නම් එයින් කියෑවෙන්නේ මෙරට පොළොවට බාහිර ව ආසනික්‌ එකතු කෙරී ඇති බව ය. ඒ ආසනික්‌වලට තවමත් පොළොවෙන් අඩි දහයකට වඩා යටට යැමට කාලයක්‌ ලැබී නැත. එසේ නම් බාහිර ව පොළොවට ආසනික්‌ එකතු කරන්නේ කවුද යන ප්‍රශ්නයට අපි මුහුණ දුන්නෙමු.

ඒ ප්‍රශ්නයට ඉතා පැහැදිලි පිළිතුරක්‌ විය. ඒ කවුරු වත් නො ව මෙරටට පළිබෝධනාශක ඇතුළු කෘෂි රසායනික ද්‍රව්‍ය ආනයනය කරන්නන් බව ය. ඔවුහු අසරණ ගොවි මහතුන් ලවා දැන් අවුරුදු හතළිහක්‌ පමණ කාලයක්‌ තිස්‌සේ කෘෂි රසායන මගින් පොළොවට ආසනික්‌ එකතු කරති. අපේ පිළිතුර අපි පළිබෝධනාශක නියෑදි රාශියක්‌ පරීක්‍ෂා කිරීමෙන් පසුව තහවුරු කරගත්තෙමු. අපි ඉන්පසු ඒ බව ක්‍ෂණිකව ම ප්‍රකාශ කළේ ජනතාව ගේ සුබ සිද්ධිය සඳහා ය. අපට ඊනියා විද්වත් සඟරාවල සාම්‍ය සමාලෝචනවලින් පසුව පත්‍රිකා පළ කර ගැනීමෙන් ඒ කිරීමට අවශ්‍ය නො වී ය. එසේ කළේ නම් අපේ පත්‍රිකා මේ වන තුරුත් පළ නො වී තිබෙන අතර අඩු ම තරමේ කෘමිනාශක නවයක්‌ අලෙවි කිරීම තහනම් නො කෙරෙනු ද ඇත. එමෙන් ම කෘමිනාශක අඩංගු බහාලුම් දොළහක්‌ පමණ වරායේ රඳවා ගැනීමට ද රේගුවට අවස්‌ථාවක්‌ නො ලැබෙනු ඇත.

ඇතැමුන් කියන්නාක්‌ මෙන් නො ව අප කිසි ම විටෙක ජලයේ හා සහල්වල ආසනික්‌ ඇති බව සඳහන් කිරීම අත් නො හැරියෙමු. අප දැන් වැඩි වශයෙන් පළිබෝධනාශක ගැන කතා කරන බව සත්‍යයකි. රජරට වකුගඩු රෝගයට හේතුව බත් හෝ වෙනත් ආහාරයක්‌ හෝ නො වන බවත් එය වැළඳෙන්නේ බොන වතුර නිසා බවත් වතුරට ආසනික්‌ එකතු වන්නේ ආසනික්‌ රඳවාගත හැකි පසක්‌ රජරට ප්‍රදේශවල ඇති නිසා බවත් ඒ පසට ආසනික්‌ ලැබෙන්නේ කෘෂි රසායනික ද්‍රව්‍ය නිසා බවත් දැන ගැනීමෙන් පසු අපට හාල්වල ඇති ආසනික්‌ ගැන කතා කිරීමේ අවශ්‍යතාවක්‌ නො වී ය. එයට හේතුව අපේ අධ්‍යයනය රජරට වකුගඩු රෝගය සම්බන්ධයෙන් වීම ය. එහෙත් අප ජලයේ ආසනික්‌ (කැල්සියම් ආසනේට්‌) ඇති බව දිගින් දිගට ම ප්‍රකාශ කරන්නේ ඒ බව අපේ අධ්‍යයනයට අදාළ බැවිනි. අප දැන් කෘමිනාශක ගැන වැඩි අවධාරණයක්‌ කරන්නේ ඒ ඔස්‌සේ රජරටට පමණක්‌ නො ව අනෙක්‌ ප්‍රදේශවල පසට ද ආසනික්‌ එකතු විම නතර කිරීමෙන් ලෙඩ රෝග බොහොමයක්‌ පැතිර යැම නවතාගත හැකි නිසා පමණක්‌ නො ව මෙරට ගොවි ජනතාව බෞද්ධ විරෝධී සත්ත්ව ඝාතනයෙන් ඈත් කිරීමට ද හැකි නිසාත් ය. මෙරට ගොවි මහතුන් කෘෂි රසායන කෘෂිකර්මයෙන් ඈත් කර සිංහල බෞද්ධ ගොවිතැනකට යොමු කිරීම අපේ එක්‌ අරමුණක්‌ වෙයි.

මෙහි දී තවත් කරුණක්‌ නො කියා ම බැරි ය. මෙරට බොහෝ දෙනා අවුරුදු ගණනක්‌ තිස්‌සේ කෘමිනාශකවල වස විස ඇති බව දැනගෙන සිටිය හ. ඒ ඊනියා විද්‍යාත්මක පරීක්‍ෂාවලින් නො ව අත්දැකීමෙන් දැනගත් කරුණකි. එහෙත් ඒ වස විස කවරේ දැයි ඔවුහු නො දැන සිටිය හ. කෘමිනාශකවල ආසනික්‌ පමණක්‌ නො ව රසදිය ද ඇති බව අපේ කණ්‌ඩායම බටහිර රසායන විද්‍යාවට අනුව කරන ලද පරීක්‍ෂණවලින් හෙළී වී ඇත. එය ද දෙවිවරුන් ගෙන් ලැබුණු හෝඩුවාවක්‌ අනුව කෙරුණකි. එපමණක්‌ නො ව එහි සයනයිඩ් ද අඩංගු වන බවට හෝඩුවාවක්‌ වෙයි. බොහෝ දෙනා කෘමිනාශකවල වස විස අඩංගු බව දැනගෙන සිටිය ද ගොවීන් මුළුමනින් ම ඊනියා හරිත විප්ලවයේ කෘෂි රසායන කෘෂිකර්මයෙන් ඉවත් කිරීමට නොහැකි විය.

නාථ දෙවියන් ප්‍රශ්නයට අවතීර්ණ වීමෙන් පසු ඊනියා හරිත විප්ලවයේ ව්‍යසනයට ඇති අවධානය අන් අතකට යොමු වී ඇත් ද? එසේ ප්‍රශ්න කරන්නෝ අවසාන විග්‍රහයේ දී බටහිර විද්‍යාවට ම සේවය කරති. ඊනියා හරිත කෘෂිකර්මය ද බටහිරයන් ගේ හඳුන්වා දීමකි. එයින් කෙරෙන්නේ එම කෘෂිකර්මයෙන් මුළු මහත් ජනතාවට ම අවශ්‍ය ආහාර නිපදවීමට නොහැකි බව පෙන්වා ගොවි ජනතාව කෘෂිරසායන කෘෂිකර්මයේ ම රඳවා තැබීම ය. අපට දෙවිවරුන් ගෙන් ලැබෙන හෝඩුවාවලින් කියෑවෙන්නේ නාථ සිංහල බෞද්ධ ගොවිතැන ඔස්‌සේ අවශ්‍ය ආහාර සියල්ල නිෂ්පාදනය කරගත හැකි බව ය. අද බොහෝ දෙනාට නාථ දෙවියන් හා විපස්‌සක දෙවියන් ප්‍රශ්නයක්‌ වී ඇති බව සැබෑ ය. එහෙත් ඒ දෙවිවරුන් ද අපේ විද්‍යාවක කොටස්‌කරුවන් බව අමතක නො කළ යුතු ය. අපේ විද්‍යාවක්‌ ගොඩනැඟීමේ දී අපට ඒ දෙවිවරුන් අවශ්‍ය වෙයි. ඒ දෙවිවරුන් ප්‍රශ්නයෙන් ඈත් කර තැබිය යුතු යෑයි පවසන්නෝ අවසානයේ දී බටහිර ක්‍රිස්‌තියානි විද්‍යාවට ම සේවය කරති. මේ අතර ඇතැම්හු අපේ විද්‍යාව යනු විද්‍යාවක්‌ නො වේ යෑයි කියති. බටහිර ක්‍රිස්‌තියානි විද්‍යාවේ දාසයන් වූ ඔවුන් ගේ විවේචන නො තකා අපේ විද්‍යාවක්‌ ගොඩනැඟීමට අත දෙන
විදුසරට අපේ ස්‌තුතිය හිමි වෙයි.

මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා

  



පළිබෝධනාශක පරීක්‌ෂා කිරීම සඳහා ම සහතික ලත් විදේශ විද්‍යාගාරයක කළ පරීක්‌ෂාවක දී  අපේ කෘෂි රසායන සාම්පලවලින් අනපේක්‌ෂිත උග්‍ර විෂක්‌ සොයාගැනෙයි
               

05 AUG 2011 9:00

ධාවක රාජසිංහ - VIDUSARA


මෙරට භාවිත වන කෘෂි රසායන සාම්පල කිහිපයක්‌ විදේශ රටක, පළිබෝධනාශක පරීක්‌ෂාව සඳහා ම ෂීධ සහතිකය ලත් විද්‍යාගාරයකට යවා සිදු කළ පරීක්‌ෂාවක දී සාමාන්‍යයෙන් මේවායේ අඩංගු වේ යෑයි අපේක්‌ෂා කළ නොහැකි උග්‍ර විශැති රසායන ද්‍රව්‍යයක්‌ හමු වී ඇතැයි රජරට වෛද්‍ය පීඨයේ භිෂග්වේදය පිළිබඳ කථිකාචාර්ය වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන විදුසරට පැවසී ය.

මෙකී රසායන ද්‍රව්‍යය මේ සාම්පල තුළ අන්තර්ගත වූයේ කෙසේ ද යන්න පිළිබඳව කරුණු අධ්‍යයනය කරමින් සිටින බවත් මේ සම්බන්ධයෙන් මේ සතිය තුළ වැඩිදුර කරුණු හෙළි කිරීමට අදහස්‌ කරගෙන සිටින බවත් ඒ මහතා වැඩිදුරටත් සඳහන් කළේ ය.

අදාළ සාම්පල එම විද්‍යාගාරයට රැගෙන ගොස්‌ තිබෙන්නේ මූලික වශයෙන් ආසනික්‌ සහ රසදිය පරීක්‌ෂාව සඳහා වන අතර එහි දී ද මෙරට දී හමු වූ ප්‍රමාණවලින් ම එම රසායන ද්‍රව්‍ය අදාළ සාම්පලවල අඩංගු බව තහවුරු වී ඇතැයි ද වෛද්‍ය ජයසුමන ප්‍රකාශ කර සිටියේ ය.


සයනයිඩ් හා ආසනික්

03 AUG 2011 9:00      

          මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා      
පසුගිය දා පළාත් පාලන ආයතන සඳහා පැවති මැතිවරණයෙන් උතුරු පළාතෙන් පිට එ ජ නි ස ජයගැනීම ගැන අනාවැකි පළකිරීමේ අවශ්‍යතාවක් නො වී ය. එකම ප්‍රශ්නය වූයේ ඒ ඒ ආයතනයේ සංධානය ලබාගන්නා ඡන්ද ප්‍රතිශතය ය. ජාතිකත්වයෙන් ඈත්වූ එ ජා පක්‍ෂයට හා ජ වි පෙරමුණට අද ජනතාවගේ ඡන්දය දිනාගත නො හැකි ය. ඊනියා ධනපති කම්කරු පංති දේශපාලන තවදුරටත් වලංගු නො වේ. කටුනායක ජ වි පෙ විසින් මෙහෙයවනු ලැබූ කම්කරුවන් පිරිසක් පොලීසිය සමග ඇති කරගත් ගැටුම හා අද කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ සිංහල බෞද්ධ විද්‍යාවක් ගොඩනැගීමට එ ජා ප හා ජ වි පෙ හිතවතුන් හා අවස්ථාවාදී නිවටයන් දක්වන විරෝධය කම්කරු පංතියේ විප්ලවීය නැගිටීමක් ලෙස අර්ථදැක්වීමට තැත්කරන ඇතැම් සම්ප්‍රදායික මාක්ස්වාදීන්ට ජාතිකත්වය තව තවත් තහවුරු වෙමින් පවතින බවත් ජනතාව මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා වටා රොක්වන බවත් නොපෙනනු ඇත. පසුගිය දා පැවති මැතිවරණය වැදහත් වන්නේ උතුරෙන් පිට පළාත්වල ජයග්‍රහණය නිසා නොව උතුරු පළාතේ දෙමළ ජනතාව ද එ ජ නි ස වටා රොක්වීම හේතුකොටගෙන ය. ප්‍රභාකරන්ගේ ත්‍රස්තවාදී සයනයිඩ් දේශපාලනය පරාජය කිරීම යනු කොටින් පැරදවීමක් පමණක් නො වේ. ඒ දෙමළ ජාතිවාදී දේශපාලනය ද පරාජය කිරීමකි. අද අවශ්‍ය වන්නේ එය පළාත්පාලන සභාවල හා ව්‍යවස්ථාදායකයෙහි නිරූපණය කිරීමකි. උතුරු පළාතේ ජනතාව තමන් එයට සූදානම් බව පෙන්වා දී ඇත. පළාත් පාලන ආයතන කිහිපයක බලය එ ජ නි සංධානයට ලැබීම සුළුවෙන් තැකිය යුත්තක් නො වේ. උතුරු පළාතේ ජනතාව තවමත් දෙමළ ජාතික සංධානයට හා දෙමළ එක්සත් විමුක්ති පෙරමුණට යම් ප්‍රමාණයකට ආකර්ෂණය වන බව පැහැදිලි ය. එහෙත් කයිට්ස් හා වෙනත් ප්‍රදේශවල එ ජ නි ස ජයග්‍රහණය කිරීමෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ දෙමළ ජාතිවාදී දේශපාලනය පළාත්පාලන ආයතනවල නිරුපණයවීම අඩුවෙමින් පවතින බව ය. උතුරු පළාතේ ජනතාවට ඊනියා ෆෙඩරල් විසඳුමක් අවශ්‍ය ව තිබිණි නම් ඔවුන් එක් ආයතනයකවත් ජයග්‍රහණය එ ජ නි සංධානයට හිමි නොකරණු ඇත. එහි ජනතාවට අද අවශ්‍ය වන්නේ ඊනියා බලය බෙදීමක් නොව යම් මාදිලියක සංවර්ධනයකි. එ ජ නි ස තව තවත් උතුරු පළාතෙන් ප්‍රාදේශීය නායකයන් බිහිකර ගත යුතු ව ඇත. ඒ නායකයන් ප්‍රාදේශීය සංස්කෘතිය හඳුනන එයට ගරු කරන පුද්ගලයන් වීම අනිවාර්ය වෙයි. උතුරු පළාතේ පළාත් සභා මැතිවරණයට පෙර ජනාධිපතිතුමාගේ නායකත්වයෙන් ප්‍රාදේශීය නායකයන් බිහිකර ගැනීම වැදගත් වෙයි.

ප්‍රභාකරන්ගේ සයනයිඩ් මෙන් ම මෙරටට වස විස අඩංගු කෘෂි රසායන ද්‍රව්‍ය ආනයනය කරන සමාගම්වල ආසනික් ද රටට අහිතකර ය. අද රජරට වකුගඩු රෝගයෙන් වැඩි වශයෙන් ම මියයන්නේ එදා කොටි කටේ ජීවත් වූ ජනතාව ය. මේ ප්‍රදේශ අවුරුදු දහස් ගණනක් මුළුල්ලේ ම සිංහල සංස්කෘතියේ හදවත විය. රජරට ජලයට ආසනික් මිශ්‍ර වී ඇති බව කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ වකුගඩු රෝගය සම්බන්ධයෙන් අධ්‍යයනය කරන කණ්ඩායම විසින් අනාවරණය කෙරී මාස දෙකක් පමණ වෙයි. රජරට ජලයට ආසනික් මිශ්‍ර වී ඇත්තේ කෘෂි රසායන ද්‍රව්‍ය ඔස්සේ ය. ඒ ජලයෙහි මෙන් ම පලිබෝධනාශක රාශියක ද ආසනික් ඇති බව කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයීය කණ්ඩායම පවසන්නේ ද ඒ පිළිබඳ පරීක්‍ෂණ කිරීමෙන් පසුව ය. අපට ඒ හෝඩුවාව ලැබුණේ නාථ දෙවියන්ගෙන් හා විපස්සක දෙවියන්ගෙන් වුව ද අපේ කණ්ඩායම බටහිර සම්මත රසායන විද්‍යාවට අනුව ඒ පිළිබඳ පරීක්‍ෂණ පැවැත්වීමෙන් පසුව පමණක් ජනතාවට තොරතුරු සැපයීය. එසේ නොවන්නට පලිබෝධනාශක රෙජිස්ට්‍රාර්වරයා වෙනත් ආයතනයක් ලවා කෘමිනාශක වර්ග කිහිපයක ආසනික් ඇත්දැයි පරීක්‍ෂා නොකරනු ඇත. කැලණිය කණ්ඩායමට පින් සිදුවන්නට අද කෘමිනාශක වර්ග නවයක් තහනම් කිරීමට පියවර ගෙන ඇති අතර කෘමිනාශක අඩංගු බහාලුම් දොළහකට වැඩි ප්‍රමාණයක් වරායේ රඳවා තැබීමට ශ්‍රී ලංකා රේගුව පියවර ගෙන ඇත. කැලණිය කණ්ඩායම තම පරීක්‍ෂණවල ප්‍රතිඵල ජනතාව හමුවේ නොතබන්නට මේ කිසිවක් සිදු නොවනු ඇත. ඒ ඒ ද්‍රව්‍යයෙහි අඩංගු විය හැකි ආසනික් සඳහා අවම ප්‍රමාණයක් රජය ලවා නියම කරවා ගැනීමට වස විස වෙළෙන්දන් සූදානම්වන බව පෙනෙයි. එයට කිසිම ඉඩක් දිය යුතු නො වේ. ආසනික් සිරුරෙහි ටික ටික එකතු වී මහා විනාශයක් සිදු කිරීමට ඉඩ ඇත.

සයනයිඩ් දේශපාලනය පිටුපස ඊනියා උගත්තු සිටියහ. රාජ්‍ය නොවන සංවිධානවල මෙන් ම ඊනියා ජාතික විශ්වවිද්‍යාලවල ද එවැනි සංවිධානවලින් ලාභ ප්‍රයෝජන ලැබූ බටහිර ගැති නිවට උගත්තු කොටින්ගේ සයනයිඩ් ත්‍රස්තවාදය වෙනුවෙන් පෙනී සිටියහ. ආසනික් සම්බන්ධයෙන් තත්වය එයටත් වඩා බරපතළ ය. අද ඇත්තේ ආසනික් ත්‍රස්තවාදයකි. ජනතාවට ආසනික් කවන මුදලාලිලා පිටුපස ඊනියා උගත්තු සිටිති. ඔවුහු අර මුදලාලිලා වෙනුවෙන් කතාකරති. සයනයිඩ් ත්‍රස්තවාදයේ දී නිවට උගතුන් ක්‍රියා කළේ ඊනියා මානව අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙනි. එසේත් නැත්නම් දෙමළ ජනතාවට කෙරෙන්නේ යැයි කී ඊනියා අසාධාරණ වෙනුවෙනි. අද ආසනික් ත්‍රස්තවාදය වෙනුවෙන් මුදලාලිලාට කඹුරන උගතුන් පෙනු සිටින්නේ ඊනියා විද්‍යාත්මක ක්‍රමයක් වෙනුවෙනි. මියගොස් ඇති බටහිර විද්‍යාවක් වෙනුවෙනි. බටහිර විද්‍යාව මියගොස් ඇති බව හා බටහිර ගණිතයේ පදනම කුණු වී ඇති බව මේ උගත්තු නොදනිති. එහෙත් බටහිරයෝ තම දේශපාලන බලය යොදාගනිමින් බටහිර විද්‍යාවේ අවතාරය මහේශාඛ්‍ය ආකාරයකින් ඔසවාගෙන යති. ඒ සමග ඒ අවතාරය යොදා ගනිමින් දේශපාලන බලය පවත්වාගෙන යති. එය චක්‍රීය ආකාරයකින් සිදුවන බව ඇරිස්ටෝටල්ගේ කසිකබල් තර්කය පමණක් දත් පඬියන්ට නො තේරෙයි. ආසනික් ත්‍රස්තවාදයේ උගත්තු ද බටහිර ගැති නිවටයෝ පමණක් වෙති. ඔවුන් දන්නා විද්‍යාත්මක විධික්‍රමයක් නැත. වෛද්‍ය පීඨයකට හෝ ඉංජිනේරු පීඨයකට හෝ ඇතුල්වීමට තරම් ලකුණු නොතිබූ මොවුහු මහන්සි වී පාඩම් කර ඊනියා විද්‍යාඥයන් බවට පත් වී සිටිති. ඔවුහු දර්ශනයේ ඥානවිභාගයේ දැක්වෙන විද්‍යාත්මක විධික්‍රමය නොදනිති. අඩු තරමෙන් ඒ සම්බන්ධයෙන් ශාස්ත්‍ර පීඨවල ඉගෙන ගන්නා උසස් පෙළට තර්කය හා විද්‍යාත්මක විධික්‍රමය හැදෑරූ ශිෂ්‍යයන් පමණවත් නො දනිති. මේ පඬියන් දන්නේ එකම එක විධික්‍රමයක් පමණකි. ඒ අහවල් ආකාරයෙන් බීකරය සෝදන්න. අහවල් ආකාරයෙන් අම්ලයක් එකතුකරන්න. අහවල් උෂ්ණත්වයට රත්කරන්න ආදී වශයෙන් කියැවෙන සූපශාස්ත්‍ර විධික්‍රමයකි. ඔවුහු තාක්‍ෂණ ශිල්පීහු පමණක් වෙති. බටහිර විද්‍යාවේ දාර්ශනිකයෝ බටහිර විද්‍යාව වර්ධනය අනන්‍ය බව කියා එහි ආධිපත්‍යයක් ඇතිකිරීමට විද්‍යාත්මක විධික්‍රම ඇතැයි පැවසූහ. පෝල් ෆෙයරාබන්ඩ් නම් බටහිර විද්‍යාවේ දාර්ශනිකයා විද්‍යාත්මක විධික්‍රමයක් නැතැයි පැවසී ය. අප විසින් මේ දැනුම තවත් වර්ධනය කෙරී බටහිර විද්‍යාවට ඊනියා විද්‍යාත්මක විධික්‍රමයක් ඇතැයි කීම පට්ටපල් බොරුවක් බවත් එය වෙනත් දැනුම් පද්ධතීන් මෙන් ම යම් සංස්කෘතියක (යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි) යම් චින්තනයක් (ග්‍රීක යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි) පදනම් කරගෙන නිර්මාණය කෙරී ඇති බවත් පැවසෙයි. මේ කිසිවක් නොදත් බටහිර ගැති නිවටයෝ අපේ කණ්ඩායමේ විධික්‍රමය නොකියන්නේ යැයි අපට චෝදනා කරති. ඒ ක්‍රමය දැනටමත් වාචික ව ප්‍රකාශ කෙරී ඇති අතර ඉදිරි කාලයේ දී ලිඛිතවම ප්‍රකාශ කෙරෙනු ඇත. රජරට වකුගඩු රෝගය බත්කෑම නිසා ඇතිවන්නක් නොවන බව අප පුන පුනා කියද්දීත් මොවුහු රජය අප කෙරෙහි කළකිරවීමේ අදහසින් හාල්්වල ආසනික් ගැන කතාකරති. අපේ තර්කවලට පිළිතුරු දීගත නොහැකි වූ විට ඔවුහු අවලාද නගති.

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයෙහි අසික්කිතයෙක් මගේ දරුවන් පිටරට විශ්වවිද්‍යාලවල ඉගෙන ගත් බවට චන්ද්‍රිකා ද නැගූ චෝදනාව නැවතත් නගයි. ඒ දරුවන් ප්‍රථම උපාධිවලට බටහිර රටවල ඉගෙනීම ලබා ඇත්නම් අදාළ විශ්වවිද්‍යාල නම්කරන ලෙස අසික්කිතයාට අභියෝග කරමි. කොළඹ සරසවියේ ආචාර්ය ආර් ඩී ගුණරත්න කියා තිබුනේ මා ගණිතඥයකු මිස විද්‍යාඥයකු නොවන බවකි. ඔහු වැරදි ය. මම ගණිතඥයෙක් ද නො වෙමි. මම ඒ බව දනිමි. එහෙත් ඔහු තමා තාක්‍ෂණ ශිල්පියකු මිස විද්‍යාඥයකු නොවන බව නො දනියි. මම බටහිර විද්‍යාව බටහිර ක්‍රිස්තියානි යටත්විජිතවාදයේ මෙවළමක් බව කියමි. ඔහු මා සමග සංවාදයකට එළඹෙන්නේ නම් ඒ බව පෙන්වා දෙමි. බටහිර විද්‍යාව එලෙස හැඳින්වීම ගැන ඔහු උරණ වෙයි. බටහිර විද්‍යාවට එසේ නොකියා පෙරදිග විද්‍යාව යැයි කියන්න ද? අඩුම තරමින් ඉහත ඡෙදවල අඩංගු කරුණු තේරුම් ගැනීමට ඔහුට හැකිනම් එය බටහිර විද්‍යාව වන්නේ ඇයි දැයි වැටහෙනු ඇත. ඔහු ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ මහා මණ්ඩලයේ සාමාජිකයෙකි. මා ඒ සංගමය අධිරාජ්‍යවාදීන් නියෝජනය කරන භයානක ආයතනයක් බව පවසන්නේ යැයි ඔහු කියයි. මා එසේ කියා නැත. ඒ සංගමයට එවැන්නක් කිරීමට තරම්වත් ශක්තියක් නැත. එයට කළ හැක්කේ බටහිර විද්‍යාවට ගැතිකම් කිරීම පමණකි. ඔහු නොදනිතත් අපේ විද්‍යාවට දෙවියන් සහභාගි කර ගැනීමට හැකි ය. නිව්ටන්ගේ අධ්‍යයනයන් බටහිර ක්‍රිස්තියානි දෙවියන් වහන්සේ ලෝකය මවා ඇත්තේ කෙසේ ද යන්න දැනගැනීමට කෙරුණු බව ආචාර්ය ගුණරත්න නොදන්නේ ද? දෙවිවරුන් පත්‍රිකාවල කතෘන් වීමට අකමැති වීදැයි ගුණරත්න පඬිතුමා සාවඥ ලෙස අසයි. අප එසේ සඳහන් කළහොත් විද්‍යාභිවර්ධන සංගමය ඒ පත්‍රිකාව පිළිගන්නේ ද? මෙරට ලක්‍ෂ සංඛ්‍යාත ජනකායක් අඩු තරමෙන් නාථ දෙවියන් ඇති බව විශ්වාස නොකරතියි මේ තාක්‍ෂණ ශිල්පියා පවසයි. ඔහු ඒ බව දැනගත්තේ කිනම් විධික්‍රමයකින් ද? සිංහල බුද්ධාගමට පහර දීමට විවිධ ලෝගුකාරයන් කරළියට එන බවට ඔහු සාධකයකි. බෞද්ධ දෙවියන් සමග ගනුදෙනු කරන්නන් කන්නේ මොනවාදැයි ඔහු අසයි. ඒ බත් මිස බටහිර පිදුරු නොවේ. මා තවමත් විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ සාමාජිකයකු බව පවසන්නේ උදම් ඇනීමට යැයි ඔහු කියයි. නැත, මා එසේ කියන්නේ හැකිනම් මා අස්කරන ලෙස සංගමයට අභියෝග කිරීමට ය. සයනයිඩ් ත්‍රස්තවාදය පරාජය කළවුන්ට ආසනික් ත්‍රස්තවාදය පරාජය කිරීම කජ්ජකි.


විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ ප්‍රකාශයට පිළිතුරු - II   

 27 JUL 2011 2:00

මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා

අප සාකච්ඡා කරමින් සිටියේ ඊනියා පර්යේෂණවල ප්‍රතිඵල සාම්‍ය සමාලෝචනවලට භාජන කෙරෙන සඟරාවල පළ කිරීම අපේක්‍ෂා කරනු ලැබේ යෑයි විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ නිවේදනයෙහි දැක්‌වෙන අදහස ය. මේ බැරෑරුම් විද්‍යාඥයන් (Serious scientists) අපෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ අපේ ඊනියා විධික්‍රමය, නියෑදි එකතු කරගත් ආකාරය ආදී වශයෙන් සඳහන් ලිපියක්‌ හැකි ඉක්‌මනින් සාම්‍ය සමාලෝචනය සඳහා ඉදිරිපත් කරන ලෙස ය. අප අපේ ඊනියා පර්යේෂණ ප්‍රතිඵල ප්‍රකාශ කළ යුත්තේ කුමක්‌ සඳහා ද? පළමුවෙන් ම ඒ පිළිබඳ උනන්දුවක්‌ දක්‌වන අය අතුරෙන් ඉතා වැඩි ප්‍රමාණයකට ඒ බව දැන්වීමට ය. දෙවනුව ඒ පිළිබඳව අනෙක්‌ අයට තම තමන් ගේ මත ඉදිරිපත් කිරීමේ අවස්‌ථාව ලබා දීමට ය. සාම්‍ය සමාලෝචනය (Peer review) එහි අනිවාර්ය අංගයක්‌ නො වේ. නේචර් සහ සයන්ස්‌ යන ජාත්‍යන්තර වශයෙන් ඉහළින් ම සැලකෙන සඟරාවල පළ වූ සාම්‍ය සමාලෝචනයට භාජන කෙරුණු පත්‍රිකාවලින් සියයට තිහක පමණ අඩංගු කරුණු ද වැරැදි බවට අවුරුදු කිහිපයකින් හෙළිදරව් වන බව අමතක නො කළ යුතු ය. 

අප කියා සිටින්නේ ඊනියා පර්යේෂණවල ප්‍රතිඵල අඩංගු ලිපි (පත්‍රිකා) පුවත්පත්වල, වෙබ් අඩවිවල හා පුළුල් වශයෙන් මහජනතාවට කියවිය හැකි තැන්වල පළ විය යුතු බව ය. එවැනි ලිපිවලින් සියයට කීයක්‌ වැරැදි ද යන්න මෙහි දී ප්‍රශ්නයක්‌ නො වේ. ඒ තීරණය කරනු ඇත්තේ බොහෝ දෙනා ගේ මැදිහත් වීමෙනි. සාම්‍ය සමාලෝචනයේ අරමුණ ඊනියා පර්යේෂණය නිසි පරිදි කෙරී ඇත් දැයි සොයා බැලීමත් ප්‍රතිඵල පිළිබඳව සෑහීමකට පත් වීමට හැකි දැයි තීරණය කිරීමත් ය. එබැවින් සාම්‍ය සමාලෝචනවලට භාජන කෙරෙන පත්‍රිකාවලින් නම් කිනම් ප්‍රතිශතයක්‌ වැරැදි ද යන්න දැනගැනීම වැදගත් වෙයි. 

රජරට වකුගඩු රෝගයට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික්‌ යෑයි අප පවසන අදහස ඊනියා සාම්‍ය සමාලෝචනයට භාජන කෙරිණි නම් තවමත් ඒ පත්‍රිකා සමාලෝචකවරුන් ගේ මේසය මත තිබෙනු නිසැක ය. අපට අවශ්‍ය වූයේ ඊනියා ක්‍ෂණික ප්‍රසිද්ධියක්‌ නො වේ. අපට අවශ්‍ය වූයේ හැකි ඉක්‌මනින් මෙරට ගොවි ජනතාව කෘෂි රසායනික ගොවිතැනෙන් මුදවා ගැනීමත්, අඩු ම තරමෙන් බෞද්ධ විරෝධී කෘමිනාශක මෙරටට ගෙන්වීම ඉක්‌මනින් නතර කිරීමත් ය. වස විස වෙළෙඳාම බහුජාතික හා වෙනත් ධනකුවේර සමාගම්වලට ධනය ගෙන දෙන්නක්‌ වන නමුදු බෞද්ධ සම්මා ආජීවයට විරුද්ධ ය. ඒ බව ජනාධිපතිතුමා ද දන්නා බව අපට විශ්වාස ය. 

අපේ ප්‍රතිඵල ජනතාව අතරට යැම හේතුවෙන් මේ වන විටත් පළිබෝධනාශක වර්ග නවයක්‌ තහනම් කිරීමට පියවර ගැනීමට පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයාට සිදු වී ඇත. එමෙන් ම කෘමිනාශක අඩංගු බහලුම් දහයක්‌ පමණ වරායේ රඳවා ගැනීමට ශ්‍රී ලංකා රේගුව කටයුතු කර ඇත. එදා නැතැයි කී ආසනික්‌ සති කිහිපයක්‌ ඇවෑමෙන් යම් ප්‍රමාණයකට වුව ද තිබෙන බව පිළිගැනීමට අද බොහෝ විද්‍යාඥයන් යෑයි කියාගන්නා අයට සිදු වී ඇත. එමෙන් ම ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමය මහා ඉහළින් වර්ණනා කරන කාර්මික තාක්‍ෂණ ආයතනයට අද රේගුවේ ඉල්ලීම මත කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයීය කණ්‌ඩායම සමග සම්බන්ධ වී තම පර්යේෂණ කටයුතුවල නිරත වීමට සිදු වී ඇත. මෙය ද අපේ ජයග්‍රහණයක්‌ නො වේ ද? කාර්මික තාක්‍ෂණ ආයතනය වරක්‌ අපේ නියෑදි පර්යේෂණවලට භාජන කිරීම ද ප්‍රතික්‍ෂෙප කළ බව මෙහි දී අවධාරණය කළ යුතු ය. 

අවශ්‍ය නම් කෘෂි රසායනවලින්, වස විස අඩංගු කෘමිනාශක ගෙන්වීම පමණක්‌ තහනම් කිරීමට ආණ්‌ඩුවට පියවර ගත හැකි ය. ආණ්‌ඩුව තීරණය ගත යුත්තේ ජනතාවට සහනයක්‌ ගෙන දෙන අයුරින් ය. ආණ්‌ඩුව යනු මහජනයා විසින් පත් කරනු ලැබූ දේශපාලනඥයන් ගෙන් හා උපකරණවලින් සමන්විත වූවකි. ආණ්‌ඩුව ගන්නා තීරණය කුමක්‌ වුවත් එය මහජනතාව විසින් සාකච්ඡා කිරීම වැදගත් ය. මහජනතාව බටහිර රසායන විද්‍යාව දන්නේ ද නැද්ද යන බව මෙහි දී වැදගත් නො වේ. යම්කිසි අයුරකින් මේ ප්‍රශ්නය සම්බන්ධයෙන් උසාවියේ නඩුවක්‌ පැවරුව හොත් එය විභාග කරන විනිසුරුතුමා රසායන විද්‍යාව දැන සිටිය යුතු බවට නියමයක්‌ නැත. බටහිර රසායන විද්‍යාවෙන් පටන් ගත්ත ද මෙවැනි ප්‍රශ්න කෙළවර වන්නේ නීතියේ දී නැත්නම් දේශපාලනයෙහි දී ය. එබැවින් මෙවැනි ප්‍රශ්න සම්බන්ධයෙන් ඉදිරිපත් වන ලිපි හැකි ඉක්‌මනින් මහජනතාව ගේ සාකච්ඡාවට බඳුන් වීම සුදුසු ය. ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ මහා මණ්‌ඩලයේ සාමාජිකයන් සිංහලෙන් ලියෑවෙන වෙබ් අඩවිවලට ඇතුළු වන්නේ නම් අද ප්‍රශ්නය සාකච්ඡා කෙරෙන අන්දම අත්දැකගත හැකි ය.

අනෙක්‌ අතට ඊනියා විද්‍යාත්මක පරීක්‍ෂණ පර්යේෂණ සඟරාවල පළ විය යුතු යෑයි නීතියක්‌ නැත. කෙසේ වෙතත් අපේ ප්‍රතිඵල හා ක්‍රම ඊනියා විද්වතුන්ට ඉදිරිපත් කෙරී නොමැති ය යන්න අසත්‍යයකි. ඊනියා විද්වත් සම්මේලන පහක දී ඒ ප්‍රතිඵල හා ක්‍රම ඉදිරිපත් කෙරී ඇත. ඉන් එකක්‌ ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ මෙහෙයවීමෙන් පවත්වන ලද සම්මන්ත්‍රණයකි. තවත් එකක්‌ කෘෂිකර්ම ඇමැතිතුමා ගේ ප්‍රධානත්වයෙන් පැවත්විණි. රජරට විශ්වවිද්‍යාලයයේ දී එක්‌ සම්මන්ත්‍රණයක්‌ පැවැත්වුණු අතර එක්‌ සම්මන්ත්‍රණයක්‌ පැවැත්වුණේ පර්යේෂණ හා තාක්‍ෂණ අමාත්‍යතුමිය ගේ ප්‍රධානත්වයෙනි. අවසාන සම්මන්ත්‍රණය අගමැතිතුමා ගේ ප්‍රධානත්වයෙන් අග්‍රාමාත්‍ය කාර්යාලයේ දී පැවැත්විණි. මේ සම්මන්ත්‍රණවල දී අපේ ප්‍රතිඵල හා ක්‍රම ඉදිරිපත් කෙරුණු අතර ඒවාට විවිධ පර්යේෂණ ආයතනවල ඊනියා විද්‍යාඥයෝ සහභාගී වූ හ. එහි දී මහාචාර්ය ඔලිවර් ඉලේපෙරුම ගෙන් හා මහාචාර්ය උපාලි සමරජීව ගෙන් හැරුණු විට විරුද්ධ යෑයි කිව හැකි අදහසක්‌ ඉදිරිපත් නො කෙරිණි. 

ඉලේපෙරුම මහතා සැම දා මත් කියන ෆ්ලුවොරයිඩ හා ඇලුමීනියම් කතාව හැරෙන්නට කීවේ කැල්සියම් ආසනේට්‌ ජලයේ දිය නො වන බවත් හම්බන්තොට ආදී වෙනත් කිවුල් ජලය ඇති පෙදෙස්‌වල නිදන්ගත වකුගඩු රෝගය දක්‌නට නො ලැබෙන බවත් ය. (කිවුල හා කැල්සියම් ආසනේට්‌ ද්‍රාවණය පිළිබඳව පසුගිය විසි වැනි දා විදුසර පත්‍රයෙහි ආචාර්ය මෙත්තිකා විතානගේ නම් මහත්මියක්‌ ද සඳහන් කර ඇත.) ෆ්ලුවොරයිඩ කතාවට බොහෝ කලකට පෙර ඉන්දීය කණ්‌ඩායමක්‌ පිළිතුරු දී තිබුණේ ඉන්දියාවේ ෆ්ලුවොරයිඩ ව්‍යාප්තිය හා ඇලුමීනියම් භාජන පාවිච්චිය අනුව එහි රජරට දක්‌නට ලැබෙන නිදන්ගත වකුගඩු රෝගය බෙහෙවින් පැතිරී තිබිය යුතු ය යනුවෙන් බව ඒ මහතාට සම්මන්ත්‍රණයේ දී මතක්‌ කර දෙන ලදී. ඒ පිළිතුර ලංකාවේ ෆ්ලුවොරයිඩ ව්‍යාප්තිය සැලකීමේ දී මෙරටට ද අදාළ වෙයි. 

කැල්සියම් ආසනේට්‌ ජලයේ ද්‍රාවණය වන්නේ ආම්ලිකතාව හා උෂ්ණත්වය අනුව ය. ඒ බව සඳහන් පර්යේෂණ පත්‍රිකා වෙයි. අපට අදාළ ජලයේ කැල්සියම් ආසනේට්‌ ද්‍රාවණය වෙයි. හම්බන්තොට ආදී ප්‍රදේශවල රෝගය දක්‌නට නොමැත්තේ කිවුල හා ආසනික්‌ තිබුණ ද ආසනික්‌ රඳවාගත හැකි පසක්‌ එහි නො තිබීම ය. වකුගඩු රෝගයට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික්‌ (ආසනේට්‌) වුව ද අදාළ පස හා කිවුල නොමැති ව රෝගය නො වැළඳෙයි. ඒ බව අප කියා ඇත්තේ වරක්‌ දෙවරක්‌ නො වේ. මහාචාර්ය සමරජීව මහතා නම් තම නො දැනීම ප්‍රකාශ කිරීම හැරෙන්නට වෙනත් දෙයක්‌ නො කළේය. ඔහු ආහාර හා පෝෂණය පිළිබඳ මහාචාර්යවරයකු ව සිටියේ කෙසේ ද යන ප්‍රශ්නය නම් පැන නඟී. මෙහි දී විතානගේ මහත්මිය ගේ දැනගැනීමට තවත් කරුණක්‌ කිව යුතු ය. රජරට වකුගඩු රෝගය ද පිළිකා රෝග විශේෂයක්‌ බව අපේ කණ්‌ඩායමේ වෛද්‍යවරුන් කිහිප වරක්‌ ම ප්‍රකාශ කර ඇත. 

ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමය අවසාන වශයෙන් කරන්නේ තර්ජනයකි. අපේ කණ්‌ඩායමේ නායකයා වන මා බටහිර විද්‍යාවට විවෘත ව ම ගර්හා කරන්නකු බව ද, මා "තොරතුරු සැපයීමේ පමණක්‌ නො ව ක්‍රමවේද ද සැපයීමේ මූලාශ්‍රය සම්‍යක්‌දෘෂ්ටික දෙවිවරුන් බව" ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශ කර ඇති බව ද පවසා අද්භූත ඇදහිලිවලට විද්‍යාව තුළ ඉඩක්‌ නොමැති බව සංගමය තරයේ කියයි. අපේ කණ්‌ඩායමේ අනෙක්‌ අය සැබෑ (ඉංගිරිසි ප්‍රකාශනයෙහි "සීරියස්‌") විද්‍යාඥයන් ලෙස පිළිගැනීමට ලක්‌ වීමට නම් මා ගේ අසම්මත ප්‍රකාශවලින් බැහැර වීමට වගබලාගත යුතු යෑයි ද අදාළ නිවේදනයෙහි සඳහන් වෙයි. විද්‍යා පීඨයක පීඨාධිපතිවරයා ගේ අරමුණ විද්‍යාව පහළට ඇද හෙළීම සහ එයට නිග්‍රහ කිරීම වීම අතිශයින් ම අවාසනාවන්ත තත්ත්වයක්‌ ලෙස විද්‍යාභිවර්ධන සංගමය සලකන බව ද නිවේදනයෙහි සඳහන් වෙයි. 

තොරතුරු හා ක්‍රමවේද කා ගෙන් ලැබුණ ද අපේ කණ්‌ඩායමේ අනෙක්‌ සාමාජිකයන් අවශ්‍ය පරිදි බටහිර විද්‍යාවේ සම්මත ක්‍රම අනුව පරීක්‍ෂණ පවත්වා කෘමිනාශකවල හා අදාළ ප්‍රදේශවල ජලයේ (විශේෂයෙන් ළිංවල) ආසනික්‌ ඇති බව පෙන්වා දී ඇත. ඉදිරි කාලයේ දී අවස්‌ථාව ලැබුණ හොත් අනෙක්‌ කණ්‌ඩායම් ඉදිරියේ දී ද ඒ බව පෙන්වනු ඇත. රාමනුජන් නම් සුප්‍රසිද්ධ ඉන්දීය ගණිතඥයා තම අනන්ත ශ්‍රේණි පිළිබඳ සූත්‍ර ලීවේ කාලි අම්මාට පූජා පැවැත්වීමෙන් පසුව ය. ඒවා සාධනය කරන්නේ කෙසේ දැයි එතුමා නො දැන සිටියේ ය. කේම්බ්‍රිඡ් විශ්වවිද්‍යාලයයේ ලෝක ප්‍රසිද්ධ හාඩි නම් විශිෂ්ටතම ගණිතඥයා ඇතුළු ගණිතඥයෝ ඒවා සාධනය කළ හ. ඔවුන් රාමනුජන් මහතාට අදහස්‌ ලැබුණේ කා ගෙන් දැයි නො විමසුවා පමණක්‌ නො ව ඒ මහතාට ලන්ඩනයේ රාජකීය සංගමයේ අධිසාමාජිකත්වයක්‌ (FRS) ද පිරිනැමූ හ. සුද්දන්ටත් වඩා පර (විජාතික-අප නො වන අරුතින්) සුද්දන් වූ, හුදු තාක්‍ෂණික ශිල්පීන් පමණක්‌ වූ මෙරට පුහු විද්‍යාඥයෝ අපට තොරතුරු ලැබුණේ කෙසේ දැයි ප්‍රශ්න කරති. මොවුහු කෙතරම් දීනයෝ වෙත් ද?

බටහිර විද්‍යාවට නො ව ගර්හා කළයුතු ඕනෑ ම දෙයකට ගර්හා කිරීමට මම බිය නො වෙමි. මම තවමත් ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ යාවජීව සාමාජිකයෙක්‌මි. මා ඒ බව පවසන්නේ උදම් ඇනීමට නො ව හැකි නම් මගේ සාමාජිකත්වය අහෝසි කරන ලෙසට සංගමයට අභියෝග කිරීමට ය. බටහිර විද්‍යාවට මෙරට හිමි වී ඇති තැනින් එය ඇද හෙළිය යුතු අන් කිසිවක්‌ නිසා නො ව අද බටහිර විද්‍යාව ඇතුළු බටහිර දැනුම බටහිර ක්‍රිස්‌තියානි යටත්විජිතවාදීන් අප පාලනය කිරීමේ දී යොදා ගන්නා ප්‍රධාන මෙවලම වීම නිසා ය. මා ජීවතුන් අතර සිටින තාක්‌ මම ඒ කිරීමට උත්සාහ කරමි. 

ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමය අපේ කණ්‌ඩායමේ අනෙක්‌ අයට තර්ජනය කරන්නේ ඔවුන් මගේ ඊනියා අසම්මත අදහස්‌වලින් වෙන් නො වුණ හොත් ඔවුන් සැබෑ විද්‍යාඥයන් ලෙස නො සලකන බවට ව්‍යංගයෙන් නමුත් තර්ජනය කරමිනි. ඔවුන් මගේ අදහස්‌ සමග එකඟ ද නැද්ද යන වග විද්‍යාභිවර්ධන සංගමය නො දැන, මේ කරන්නේ ඔවුන් ලවා මගේ අදහස්‌ සමග එකඟ නො වන බවට ප්‍රකාශයක්‌ කරවා ගැනීමට ය. ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයට එවැනි දෙයක්‌ තම සාමාජිකයන් ලවා අනියමින් වත් කරවාගැනීමට එහි ව්‍යවස්‌ථාවෙන් හෝ රටේ ව්‍යවස්‌ථාවෙන් හෝ ලැබී ඇති අයිතිය කුමක්‌ ද? අනෙක්‌ අය තමන් දරන අදහස්‌ කුමක්‌ විය යුතු දැයි තීරණය කිරීමට විද්‍යාඥයන් යෑයි කියාගන්නා අයට ඇති අයිතිය කුමක්‌ ද? මෙරට සිටින අඟුටුමිටි විද්‍යාඥයන්ට පල්ලියේ විවිධ වර්ණවල ලෝගු පොරවාගෙන යාර පනහට අඩු පෙරහැරවල කවටයන් මෙන් ගමන් කර සාමාන්‍ය මිනිසුන් ඉදිරියේ මහේශාඛ්‍යයන් ලෙස පෙනී සිටීමේ වරම බටහිර ක්‍රිස්‌තියානි යටත්විජිතවාදීන් ලබා දී ඇත්තේ බෞද්ධ සම්මා ආජීවයට විරුද්ධ වීමට හා මතු බුදු වන නාථ දෙවියන් ඇතුළු සම්‍යක්‌දෘෂ්ටික දෙවිවරුන් අපේ විද්‍යාවෙන් ඉවත් කිරීමට ද? 

මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා



කවුරු මොනවා කිව්වත් අපි අනුගමනය  කළේ පිළිගත් බටහිර විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේදයක්‌

27 JULY 2011 8:00

වෛද්‍ය ජයසුමන

අමල් උඩවත්ත VIDUSARA

"කවුරු මොනව කිව්වත් බටහිර විද්‍යාවට අනුව පිළිගත් ක්‍රමවේදයකටයි මේ පර්යේෂණය සිදු කළේ. අපේ පර්යේෂණ කණ්‌ඩායමට රසායන විද්‍යාඥයන්, උද්භිද විද්‍යාඥයන්, අධිකරණ වෛද්‍යවරුන්, විශේෂඥ වෛද්‍යවරුන්, වෛද්‍ය විද්‍යාල ආචාර්යවරුන්, විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන් මෙන්ම පිළිගත් ගණිත විශාරදයන් පවා ඇතුළත් වුණා. මේ පර්යේෂණය කළේ රට පිළිගත් කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ" යනුවෙන් රජරට විශ්වවිද්‍යාලයයේ වෛද්‍ය පීඨයේ කථිකාචාර්ය වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන පැවසී ය. පසුගිය දා කොළඹ ධර්මගවේෂී බෞද්ධ මධ්‍යස්‌ථානයේ දී පැවැති මාධ්‍ය හමුවක දී තවදුරටත් අදහස්‌ දැක්‌වූ වෛද්‍ය ජයසුමන, "අපි රෝගීන් සිටින ප්‍රදේශවලට ගිහින් ඔවුන්ව පරීක්‌ෂා කළා. මේ පරීක්‍ෂණවල දී ආසනික්‌ විෂ වීම හා සම්බන්ධ රෝග ලක්‌ෂණ හඳුනා ගන්න ලැබුණා. මේ ලක්‌ෂණ අතර දිගු කල් පවතින අත් පාවල හිරිය, ඇස්‌වල දැවිල්ල, දෑත් දෙපාවල ලප මතු වීම වැනි ලක්‌ෂණ හඳුනා ගන්න ලැබුණා. ඒ වගේ ම ඒ ප්‍රදේශවල ජලය, පස සහ ශාක විශේෂ, තෘණ විශේෂ රැසක්‌ පරීක්‍ෂාවට ලක්‌ කළා. කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ උද්භිද විද්‍යා අධ්‍යයනංශයේ අංශ ප්‍රධානී ආචාර්ය මාලා අමරසිංහ මහත්මිය රජරට ප්‍රදේශයේ වැව් පිටිවල තණකොළ, වෙනත් ශාක වර්ග මෙන්ම පස හා ජලයත් පරීක්‍ෂාවට ලක්‌ කළා. මේ සැම පරීක්‍ෂාවකින් ම දැනගන්නට ලැබුණේ ආසනික්‌ බහුලව තිබෙන බවයි. මොණරාගල රෝහලේ අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරී වෛද්‍ය කුමුදු දහනායක, මිය ගිය රෝගීන් ගේ වකුගඩු පරීක්‍ෂා කළා. අණ්‌වීක්‍ෂ පරීක්‍ෂාවට ලක්‌ කළ වකුගඩුවල කැල්සියම් ආසනේට්‌ තිබෙන බැව් වඩාත් හොඳින් හඳුනා ගැනීමට හැකි වුණා. ඉන්පසුව වකුගඩුවලට අමතරව රෝගීන් ගේ අක්‌මාව, තයිරොයිඩ් ග්‍රන්ථිය සහ ගුද මාර්ග පවා පරීක්‌ෂාවට ලක්‌ කළා. මේ පරීෂණ සියල්ලෙන් ම ආසනික්‌ විෂ වී ඇති බවයි දැනගන්නට ලැබුණේ. 

ආසනික්‌ විෂ වීමෙන් වකුගඩු ක්‍ෂය වීමකට ලක්‌ වෙනවා. සියයට 70ක්‌ පමණ රෝගය උත්සන්න වූ පසුවයි දැනගන්න ලැබෙන්නේ. ඒ වන විටත් රෝගියා බේරා ගන්න බෑ. වසර 2004 දී කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ උද්භිද විද්‍යා අධ්‍යයනංශයේ හිටපු අංශාධිපති මහාචාර්ය රංජිත් ජයසේකර මහතා අපේ රටේ සහල් පෘතුගාලයට ගෙන ගොස්‌ පරික්‍ෂා කළා. එහි දී අපේ සහල්වල ආසනික්‌ ඇති බැව් හඳුනා ගන්න ලැබුණා. වසර 2008 දී ඇමෙරිකානු විද්‍යාඥයන් පිරිසක්‌ කෝනල් විශ්වවිද්‍යාලයයේ දී අපේ සහල් පිළිබඳව කළ පර්යේෂණවලින් ආසනික්‌ තිබෙන බැව් හඳුනා ගන්න හැකි වුණා. මෙවැනි ආසනික්‌ පිළිබඳ අනාවරණ සහිත තවත් පර්යේෂණ අපේ රටෙන් ම ගෙනහැර දක්‌වන්නට පුළුවන්. මේ සැම අවස්‌ථාවක දී ම බලධාරීන් කට වහගෙන හිටියා. අපි රටට හෙළිදරව් කළේ ආසනික්‌ නිසා වකුගඩු රෝග ඇති වීමට වගකිව යුත්තේ පළිබෝධනාශක භාවිතය බවයි. පළිබෝධනාශක කියල කිව්ව නිසයි අපේ පර්යේෂණය විතරක්‌ වැරැදියි කියන්නේ" යනුවෙන් පැවසී ය. 


Arsenic 

July 26, 2011

Prof. Nalin De Silva

It is now established that Arsenic is present in at least some of the agrochemicals imported to Sri Lanka. Several tests by the research group at the University of Kelaniya headed by me, studying various aspects of the Rajarata Chronic Kidney Disease Unidentified Etiology (RCKD un et) has come across this finding, and at least one other group has confirmed these results. As the name indicates the cause of this disease is not identified in western medicine though many patients have deceased during the last few years. The research team at the University of Kelaniya, other than me consists of western Chemists, Botanists, Mathematicians who are employed as Professors and Senior Lecturers at the University of Kelaniya as well as those who practice western Medicine, some of whom are academics at the Rajarata University. We have made use of standard techniques in Atomic Absorption Spectrometry in almost all of the tests we have carried out at Kelaniya.

Our research team had to explain (i) the spread of RCKD un et only in Rajarata area and (ii) the incidence of the disease only during the last twenty years. Various groups working on the RCKD have come up with causes such as Cadmium, Aluminum in the cooking utensils. However due to reasons not described here for want of space, our group has rejected all these “explanations” and we have all the reasons to come to the conclusion that Arsenic is the cause of the disease. Now the question may be asked as to how the Kelaniya group was able to detect Arsenic in Rajarata drinking water in the affected areas and in agrochemicals when the other groups were not able to do so. In fact we are also surprised that Arsenic had not been identified in agrochemicals, as only standard methods known to the western Chemists were used by us in detecting Arsenic in these products. It has to be mentioned that detection of Arsenic in drinking water in Rajarata that is contaminated with certain salts needs a special technique that has been developed at Kelaniya. We are more than surprised how these agrichemicals have been allowed to be imported and distributed in Sri Lanka when the authorities could have easily tested for Arsenic before the relevant products were released to the importers.

We have to distinguish between two cases here, they being the presence of Arsenic in drinking water in the relevant areas and the presence of the same in agrochemicals. As mentioned above the authorities should have tested for Arsenic in agrochemicals before they were allowed to be imported and distributed. Apparently the importers of the agrochemicals with Arsenic have declared to the Sri Lanka customs that Arsenic is not present probably based on information supplied to them by the exporters. Even if the exporters had claimed that there was no Arsenic present in the relevant agrochemicals, we are of the opinion that the importers and the authorities in Sri Lanka responsible for giving clearance should have tested independently for Arsenic knowing its deadly effects.

Our group at Kelaniya consists also of people who are interested in developing our own systems of knowledge and in this respect we not only create (or discover as many are accustomed to that term) our own theories (ape pravada), rather than being satisfied with being mere tinkerers of western knowledge in the periphery, and we have been successful at least in a few instances. During the last two years or so we have come across another source of knowledge, namely the “samyak drushtika devivaru” who communicate knowledge when necessary to a lady who is known to us. Those who have been brought up in the western scientific tradition would laugh at this source of knowledge, but we are in a position to debate with them on this matter publicly not in a five star hotel, but in a place such as the Public Library Auditorium, if they are not happy with the “samyak drushtika devivaru”. The communicator does not go into a trance or any such peculiar position (arudha, avesha etc.,) but communicates with the devivaru while she is in conversation with the others.

I had been thinking of Bhavana as a means of acquiring knowledge for some time but did not know how or where to begin. Under the instructions of the devivaru (I do not want to use the word gods as the word has many connotations) few among us (I do not have that “vasana” probably due to my karma) are able to “experience” knowledge after engaging in Bhavana, and the devivaru and these people with “vasana” (it is not luck for anybody’s sake) have diagnosed deceases and treated successfully patients who had been turned away by the western medical personnel. I do not want to go into details at present but we will present our story to the public in due course. What is emphasized here is that neither nobodies nor some bodies could acquire this knowledge through Bhavana as only those who are “endowed” with the necessary “adhyathmica shakthiya” could do so.

It was the devivaru who suggested to us that we should test for Arsenic in the water, soil, and even flora in the affected areas in Rajarata. Our group that consists of western trained scientists set about in the usual way as they have been instructed, to collect samples of water soil, plants etc., and tested for Arsenic in the laboratories in the Faculty of Science of the University of Kelaniya. We did not want to carry out these experiments without informing the rest of the academics in the Faculty of Science, and as the Dean of the Faculty I made it a point to make them aware of what our group has been doing. There was no opposition as such from these western trained ladies and gentlemen at the meetings of the Faculty Board though many “kathas” spread and a few people with vested interests tried to obstruct our work. They had even complained to the Minister of Higher Education and the President that a “devale” has been created in the Faculty of Science as we had commenced Bhavana sessions for students as well as staff (both academic and non academic). I suppose they wanted the Minister and the President to interfere with our work but the latter had decided to ignore these complains. I must say subsequently some members of the group met the President and that he is more than interested in our work.

It is true that the idea that Arsenic is present was given to us by the devivaru but we do not want anybody else, especially those who are trained in the western scientific tradition to believe us or the devivaru. I must also add that there are some among us who could “see” Arsenic in the samples we collected from Rajarata area, with “adhyathmika shakthiya”. However, we went through the standard methods in western Chemistry using the Atomic Absorption Spectrometer available at the University of Kelaniya in order to convince the western scientists of the presence of Arsenic. Unfortunately, the standard methods available in the text books and the journals did not help us to identify Arsenic in hard water in Rajarata areas, and then again the devivaru came to our rescue and suggested a particular method that could be adopted. Using this particular method, and using chemicals only, our group has been able to detect Arsenic (Arsenates) in the samples of hard water. I am only giving an outline of what our group has been doing and the details have been presented at seminars held at Rajarata University and the ministry of Technology and Research. I must also add not being a western scientist or a western academic in general my interest in the whole exercise is confined to epistemology as developed in our culture, in addition to finding a cure for the disease.

The western medical personnel in our group observed symptoms of Arsenic poisoning in the samples of patients whose number is around twenty thousand in Rajarata, especially in Mahavillacciya, Padavi Sri Pura, Padaviya, Vahalkada and surrounding areas. This led to tests in biological parts such as hair, fingernails from patients and kidneys removed from at least two people who died from RCKD un et. We have no reason to believe that Arsenic is not the cause of RCKD and we may now drop the tag un et that follows the name of the decease.

It was also found that the arsenate compounds responsible for the RCKD are formed only when Arsenic is mixed with hard water found in the Rajarata areas. This is the reason why the decease is confined to the Rajarata areas. As Arsenic is not found naturally in Sri Lankan soil, we wanted to find out how Arsenic got into the soil and the water in Rajarata. The suspect was nearer at hand and it was nothing other than the agrochemicals. We tested for Arsenic in agrochemicals using standard western Chemistry and the tests carried out have confirmed that Arsenic is present in these substances in high proportion. This explains why the RCKD is confined to the last twenty years or so as the effect of the agrochemicals which were first introduced in the sixties is felt during that period.

The Sri Lanka customs got interested in our work and they wanted us to test some samples of agrochemicals that they had acquired. Our group detected Arsenic in those samples as well, using again the standard methods in western Chemistry. When the importers had complained to the custom officers that the former would not believe in our results we took the unprecedented step of carrying out the chemical tests in the presence of a delegation of importers as we realized the gravity of the problem.

I would not say that our job is now over, as we have to work hard to get the authorities to cancel the license to import these agrochemicals contaminated with deadly Arsenic and also to cure the unfortunate citizens of our country who have been victims of “thanhadika” western manufacturers and local importers. There is a cure for the disease communicated to us by the devivaru, but unfortunately we do not have sufficient number of “vedanan” to attend to the victimized patients. (The Island - 2011/06/08)



Devivaru, Arsenic and Science - III

July 26, 2011



Prof. Nalin De Silva
My reply to Prof. Carlo Fonseka can be postponed as it is more abstract, and compels me to go into a discussion on the so called Scientific Method at a deeper level than in the case of replies to Professors Oliver Ileperuma and Upali Samarajeewa. Currently what is more important is the direct impact of the comments by these learned scientists on research into the Rajarata Kidney disease and I would like to delve into the articles by Professors Ileperuma and Samarajeewa. Mr. Suranimala’s article that appeared on 11th July needs no elaborate reply as he is arguing at the level of a schoolboy. He merely says if Devivaru are capable of identifying Arsenic in samples of soil and water then there is no use of laboratories and scientists as the Devivaru could advice us on everything. The fallacy of his argument lies exactly there. From the experience of Arsenic he generalizes to other phenomena as well without knowing that even if the Devivaru are capable of giving us knowledge on all topics in a given field, they would not do so for the simple reason that their “divya balaya” would vanish if they do so. I do not want to go into a detailed discussion on this and all that I have to say at this juncture is that the samyak drshtika devivaru would communicate to us only that knowledge needed to make Sri Lanka a Dharmadweepa again. The devivaru are interested in taking out the farmers from the modern western agriculture which not only adds poison to food, in spite of so called food scientists of the caliber of world renowned Dr. Upali Samarajeewa who describes himself as an international expert in laboratory accreditation addressing the food safety issues associated with global trade, but also kills pests. It may be that in this era of super specialization Dr. Samarajeewa’s expertise is more on laboratory accreditation rather than directly on food safety issues. The devivaru are interested also in the welfare of the pests and also of the farmers, and want the latter to refrain from killing pests using pesticides with or without Arsenic. They are also interested in curing the Rajarata Kidney patients and any knowledge communicated to us would be along those lines. Certainly the devivaru would not tell us in advance the winner of the next one day international match Sri Lanka cricket team would play nor the winner of the next horse race.
We will first take Dr. Samarajeewa who albeit being an international expert has not done his homework properly. For example in his article on the 24th of June in “The Island” he says: “According to the information released to the press by the scientists who claim presence of arsenic in Sri Lankan rice, they have detected concentrations of 0.1 ppm. According to the information released by ITI concentrations of 0.334, 0.166 and 0.370 have been reported for 3 out of 28 samples tested and the Agriculture Department has indicated that those breed lines reported by ITI to be high, would be withdrawn. While these findings indicate presence of arsenic, the detected concentrations need not be used to create a public alarm, rather than addressing at the forum of scientists to bring in necessary controls, if required.” The figures he quotes from ITI are related to three brands of pesticides and not rice. A world renowned scientist is not supposed to mix data whether with respect to arsenic or food.

It has to be stated that the Registrar of Pesticides (RoP) is trying to confuse people or he is confused as to what is found in the samples of pesticides. We at Kelaniya have analysed 28 samples of pesticides and found that all of them contain Arsenic to some extent or other. The ITI on the other hand found Arsenic in 9 of the samples. What we are interested is in the presence of Arsenic and not with whether Arsenic found is associated with certain Chemicals or not. When the (RoP) tells the public pesticides contain only in three chemicals people are confused to say the least.

In any event our primary investigation is not on the presence of Arsenic in rice as we are interested in finding the cause(s) of Rajarata Kidney Disease and in finding a cure for the unfortunate victims who have no hope whatsoever in western medicine that does not know the origin of the disease. We have found Arsenic in rice though not in somewhat high proportion it is found in rice produced in USA. Rice has been given prominence by the media and unfortunately the government and some well meaning people have fallen into the trap of the importers of pesticides. They claim that there is no Arsenic in any pesticide that they import, but the Sri Lanka customs has taken steps to retain some containers with pesticides for presence of Arsenic based on tests done at other laboratories as well. Apparently these importers want to file a case against me in the courts of Sri Lanka, and I welcome the idea as I would be able to address the people from the courts. If somebody wants to ring the alarm bell on Arsenic in rice let him do so but for us it is not a big issue as rice is not a cause of the Rajarata Kidney Disease and we know that people do not die as a result of eating rice and curry.
Dr. Samarajeewa concentrates on his pet topic of method. Almost all the scientists in Sri Lanka are engaged in normal science in a Kuhnian sense and they are very much bothered about the so called scientific method though not in the sense of Prof. Carlo Fonseka. It is unfortunate that almost all the so called scientists in Sri Lanka are technicians who follow standard techniques given in text books or research papers, and most of them would not have heard of Popper, Kuhn or Feyarabend. I have come across Professors in Chemistry in Sri Lanka who have not heard of Theoretical Chemistry. For most of the so called scientists in Sri Lanka the scientific method is nothing but procedure that has to be adopted when doing tests. It is all about collection of samples, testing them under so called proper conditions, washing of test tubes and beakers, digestion, heating, using acids and other chemicals with “proper” concentrations etc. These may be important but as far as the scientific method in epistemology is concerned they are mundane practices and nothing more. I am not a believer in the scientific method even in an epistemological sense and I am more than happy to hear that the importers of pesticides have decided to indict me in courts as it will give me an opportunity to show not only that there is no scientific method but that matters concerned with science can be decided by people with no formal knowledge of science. This is an important issue as it has repercussion in the area of publication in so called research journals on which “scientists” such as Dr. Samarajeewa have very adamant views.

For these so called scientists the most important in western science are the so called method which is nothing other than procedures and publication in peer reviewed scientific journals. As I mentioned last week Dr. Samarajeewa has given inadvertently an example that goes against his argument that the western scientists should publish in peer reviewed journals. He has mentioned the case of a brilliant scientist from Sri Lanka who had withdrawn an article published in Nature (Nature and Science are supposed to be the pinnacle of scientific journals) after it was shown by scientists other than the reviewers that the content and conclusions, not the so called method according to Dr. Samarajeewa and others, were wrong. I have been informed that, according to an article published in “The Economist” some thirty percent of the papers published in Nature and Science after peer reviewing are found to be wrong within two or three years of publication. So much for so called peer reviewing by experts in the field.

Publication of scientific journals is also big business with Nature group publishing more than thirty journals. Research is funded by armed forces, big companies like agro chemical producers, government in countries such as Sri Lanka through the Universities, research institutes etc., and publication of scientific journals is not different from publication of newspapers as far as the proprietors are concerned. There is no democracy at all in the publication industry in the field of science, and proliferation of scientific journals in the recent past gives ample testimony to the control of these journals by big industry.

I am for publication in journals (may be e journals) without so called peer reviewing to which even the general public can contribute and should have access in any event. The fact that the Arsenic issue has become public is good as after all it is the politicians who would finally take important decisions regarding banning or not of pesticides with any toxic material. The politicians however corrupt they may be are responsible to the people, and at least once in a few years they have to go before the public, where as the so called scientists are not responsible to the general public once they are appointed to various posts. The politicians when they have to take decisions will have to consider the will of the public at least to a certain extent and we have to make science or knowledge for that matter of the official practitioners. As said of war, science (western or otherwise) is too serious business to be left in the hands of scientists only.
Prof. Nalin De Silva


ආසනික්‌, කැල්සියම් ආසනේට්‌, කිවුල සහ ලෙඩ රෝග
21 JULY 2011 8:00

මූලික අධ්‍යයන ආයතනය
මහනුවර.

ආසනික්‌ පිළිබඳව හා කිවුල් ජලයේ නිර්මාණය වන කැල්සියම් ආසනේට්‌ සංයෝගය පිළිබඳව කතාබහක්‌ ඇති වී තිබේ. පළමුවෙන් ම අපි ජලයේ කිවුල යන්න පිළිබඳව පවතින විද්‍යාත්මක පදනම විමසා බලමු. 

කිවුල් ජලය ලෙසින් විද්‍යාත්මකව හඳුන්වනුයේ කැල්සියම් හා මැග්නීසියම් අධික ජලයයි. Ca හා ඵට අධික පාෂාණ වන හුණුගල්, ඩොලමයිට්‌, කැල්සියම් ආදිය ජීර්ණය වීමෙන් භූගත ජලයට අධික සාන්ද්‍රණයකින් මේ අයන එක්‌ වේ. කිවුල් ජලය හෙවත් කඨින ජලය වර්ග ද්වයකි. ඒ, තාවකාලික කඨිනත්වය හා ස්‌ථිර කඨිනත්වය ලෙසිනි. තාවකාලික කඨිනත්වය ඇති වනුයේ කැල්සියම් හා මැග්නීසියම් බයිකාබනේට්‌ හේතුවෙනි. එය ජලය නටවා නිවීමෙන් ඉවත් කළ හැකි ය. ජලය නැටවීමේ දී කැල්සියම් හා මැග්නීසියම් බයිකාබනේට සංයෝග වෙන් වේ. පසුව ජලයේ අද්‍රාව්‍ය කාබනේට සංයෝග තැනේ. මේ ජලය පෙරීමෙන් අද්‍රාව්‍ය කාබනේට සංයෝග ඉවත් කර පානයට ලබාගත හැකි ය. එහි දී සිදු වන ප්‍රතික්‍රියාව අපට මෙසේ දැක්‌විය හැකි ය. 

Ca(HCO3)2 (aq)→ CO2(g)+ H 2O(l)+CaCO3(s)
Mg(HCO3)2 (aq)→ CO2(g)+ H2O(l)+MgCO3(s)


ජලය නටවා ඉවත් කරගත හැකි මේ කඨ§නත්වය තාවකාලික කඨිනත්වය ලෙස හැඳින්වේ. මීට අමතරව ජලයේ දිය වී ඇති සල්ෆේට්‌, ක්‌ලෝරයිඩ ආදිය ජලයේ කඨ§නත්වය කෙරෙහි සුළු බලපෑමක්‌ ඇති කරයි. 

ස්‌ථිර කඨිනත්වය ඇති වනුයේ කැල්සියම් හා මැග්නීසියම් කාබනේට හේතුවෙනි. එය ඉවත් කර ගැනීම අපහසු ය. කඨ§නත්වය නැත හොත් කිවුල රසායන විද්‍යාවේ දී ප්‍රකාශ කරනුයේ CaCO3 සාන්ද්‍රණය ලෙසිනි. එසේ CaCO3 සාන්ද්‍රණය ලීටරයට මිලිග්‍රෑම් 60-120 

(60-120mg/L))ත් අතර නම් එම ජලය මධ්‍ය කිවුල් ජලය ලෙසත්, 120-180 mg/L අතර නම් කිවුල් ජලය ලෙසත්, 180ට අධික නම් අධික ලෙස කිවුල් ජලය ලෙසත් ගැනේ. ශ්‍රී ලංකාවේ වියළි කලාපයේ බෙහොමයක්‌ ප්‍රදේශවල ජලය අධික කිවුල් ජලය හෝ කිවුල් ජලය වේ. මේ ප්‍රදේශ අතරට ඇඹිලිපිටිය, හම්බන්තොට, මොණරාගල, අනුරාධපුර, පොළොන්නරුව මෙන්ම යාපනය ද අයත් වේ. 

ජල භූ රසායන විද්‍යාවට අනුකූලව ජලයේ කිවුල හෝ කඨ§නත්වයට ප්‍රබලව බලපානුයේ Ca, Mg මූලද්‍රව්‍ය හා ඒවායේ කාබනේට බයිකාබනේට ප්‍රභේද පමණකි. එසේ ම ජලයේ කඨ§නතාව ප්‍රදේශයෙන් ප්‍රදේශයට වෙනස්‌ වන්නේ නම් ඒ එහි ඇති තාවකාලික හෝ ස්‌ථිර කඨිනත්වය පමණකි. එනිසා කඨ§න ජලය හම්බන්තොටින් වේ වා පදවියෙන් වේ වා වෙනත් ප්‍රදේශයකින් වේ වා නියෑදි දෙකක්‌ ගත් කල ඒවායේ වෙනසක්‌ ඇති වන්නේ නම් ඒ Caල ඵට බයිකාබනේට හා කාබනේට සාන්ද්‍රණ පමණකි. 

දැන් අපි කැල්සියම් ආසනේට්‌ සංයෝගය පිළිබඳව විමසා බලමු. කැල්සියම් ආසනේට්‌ (Ca3(AsO4)2 යනු අධික විෂ සහිත සංයෝගයක්‌ බැව් සැබෑ ය. එහෙත් මේ ද්‍රව්‍යය ජලයේ ඉතා ම අඩුවෙන් ද්‍රවණය වන සංයෝගයකි. එය ජලයේ දිය කිරීම ඉතා අපහසු ය. මේ සංයෝගය මිනිසා විසින් කෘමිනාශක කෘෂි රසායන ද්‍රව්‍යයක්‌ ලෙසට භාවිත කොට ඇත. පසුව ලෙඩ් ආසනේට්‌ හා කැල්සියම් ආසනේට්‌වල විෂ ස්‌වභාවය හේතුවෙන් එවැනි අකාබනික ආසනික්‌ ප්‍රභේද කෘමිනාශක ලෙස භාවිත කිරීම අප රටේ ද ඇතුළුව නොයෙකුත් රටවල තහනම් කිරීමට ලක්‌ විය. කැල්සියම් ආසනේට්‌ ස්‌වාභාවිකව නිර්මාණය වේ නම් ජල භූ රසායනයට අනුව එය අතිශය වටිනා කාරණයකි. මන්ද යත් කැල්සියම් ආසනේට්‌වල අඩු ද්‍රdව්‍යතාව හේතුවෙන් ඒවා තැන්පත් වී ආසනික්‌ ජලයේ දිය වී තිබෙනවාට වඩා අඩු විෂ තත්ත්වයක්‌ එමගින් ඇති වන නිසා ය. මේ විද්‍යාත්මක ක්‍රමය හේතුකොට බටහිර රටවල් බොහොමයක්‌ ජලයෙන් ආසනික්‌ ඉවත් කිරීම සඳහා කැල්සියම් භාවිත කරනු දක්‌නට හැකි ය. 

අනෙක්‌ කාරණය වන්නේ කැල්සියම් ආසනේට්‌ හේතු කොට වකුගඩු රෝගී තත්ත්ව ඇති වීමේ සාක්‌ෂි සොයාගැනීමේ අපහසුතාවයි. සාමාන්‍යයෙන් ආසනික්‌ විෂ වීම් මගින් ඇති වනුයේ පිළිකා හටගැනීම් ය. ආසනික්‌ හා කැල්සියම් ආසනේට්‌වල දීර්ඝකාලීන විෂභාවය සෙවීම සඳහා ලෝකය පුරා කර ඇති පර්යේෂණ පත්‍රිකා බොහොමයක සඳහන් වනුයේ ද සමේ, අක්‌මාවේ පිළිකා තත්ත්වයන් ය. කැල්සියම් ආසනේට්‌ කෘෂි රසායන ද්‍රව්‍ය භාවිත කර නිපදවූ ආහාර මගින් කළ පර්යේෂණයක දී තහවුරු වී තිබුණේ ද එමගින් ඇති විය හැක්‌කේ සමේ පිළිකා තත්ත්වයන් බවයි. එහෙත් කැල්සියම් ආසනේට්‌ බීමෙන් පමණක්‌ වකුගඩු රෝගී තත්ත්ව ඇති විය හැකි බැව් පෙනී ගොස්‌ ඇත. 

විද්‍යාත්මක සත්‍යතාව සලකා බලන කල ආසනික්‌ අපේ ආහාරයේ ජලයේ දක්‌නට හැකි සංයෝගයකි. එහෙත් අප බිය විය යුතු වනුයේ එහි සාන්ද්‍රණය හෝ අප විසින් ලබා ගන්නා මාත්‍රාව අධික ලෙස ඉහළ නම් පමණකි. දැනට පවත්නා විද්‍යාත්මක සාධක සලකා බලන කල අපට බිය විය යුතු තත්වයක්‌ උදා වී නැත. එසේ ආසනික්‌ පස සමග මිශ්‍ර වී ඇත්නම් කන්න දෙකක්‌ පළිබෝධ නාශක නොමැති ව වගා කිරීමෙන් ප්‍රශ්නය නිරාකරණය වන්නේ ද නැත. බැර ලෝහ පරිසරයේ බොහෝ කල් රඳා පවතින බැවින් එලෙස කන්න දෙකක්‌ වගා නො කර සිටීමෙන් හෝ පළිබෝධනාශක නො යෙදීමෙන් ප්‍රශ්නය නො විසඳේ. 

අප පානය කරන ජලයේ ද ආසනික්‌ හමු වේ. ඒ අංශු මාත්‍ර ප්‍රමාණයකිනි. ලීටරයකට මයික්‍රොග්‍රෑම් 1-5ත් අතර ප්‍රමාණයකින් ආසනික්‌ ජලයේ දක්‌නට ලැබීම සාමාන්‍ය ය. ශ්‍රී ලංකාවේ උණු වතුර ළිං ජලයේ ද ආසනික වැඩි වශයෙන් දක්‌නට හැකි ය. ශ්‍රී ලංකාවේ සහල්වල ද ආසනික්‌ ඉතා සුළු වශයෙන් දක්‌නට තිබේ. එම අගයන් ද ලෝකයේ අනෙකුත් සහල් නිපදවන රටවල් හා සැසැඳීමේ දී අඩු ප්‍රමාණයකි. අන්තර්ජාතික පර්යේෂණ පත්‍රිකාවල සඳහන් ආකාරයට ශ්‍රී ලංකාවේ සහල්වල ආසනික්‌ පවතින සාමාන්‍ය අගය 0.2 mg/kg පමණ වේ. මේ තත්ත්වය ශරීරයට හානිදායක නො වන ප්‍රමාණයක්‌ බැව් විද්‍යාත්මකව සනාථ කර ඇත. 

ආචාර්ය මෙත්තිකා විතානගේ 
මූලික අධ්‍යයන ආයතනය
මහනුවර.

සිංහල බෞද්ධ විද්‍යාවකට විරුද්ධ කැලණි මහැදුරෝ

21 JULY 2011 8:00


කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ විද්‍යාපීඨයේ පීඨාධිපති මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා

මේ ඉතා ම අසිරිමත් කාලයකි. අප අවුරුදු විසි පහකට වැඩි කාලයක්‌ තිස්‌සේ සාකච්ඡා කළ ඇතැම් කරුණු තවදුරටත් නො සලකා හැරීමට පඬියන්ට නොහැකි වී ඇත. ඔවුහු විවිධ ප්‍රකාශ කරති. විවිධ ප්‍රකාශන ජනමාධ්‍යවලට නිකුත් කරති. මහැදුරෝ අපට විරුද්ධව කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ උපකුලපතිතුමාට ලිපි යවති. ඒ මගින් ඔවුන් ඉල්ලා සිටින්නේ කුමක්‌ ද යන්න පැහැදිලි ය. කඩි ගුලක්‌ ඇවිස්‌සූ කලක මෙන් පඬියන් ක්‍රියා කරන්නේ ඇයි?

ඉතා පැහැදිලිව බටහිර විද්‍යාවේ ආධිපත්‍යයට දැනෙන තරමට පහර වැදී ඇත. බටහිර විද්‍යාවට හා ඒ මත යෑපෙන අනෙක්‌ බටහිර දැනුම් පද්ධතිවලට තවදුරටත් ඉවසා සිටිය නො හැකි ය. නාථ දේවාලවල කපු මහතුන් කෙසේ වෙතත් බටහිර දැනුමේ කපුවෝ පරළ වී දුවති, පනිති. මෙහෙමත් පහරක්‌ මෙතරම් ඉක්‌මනින් සිංහල බුද්ධාගමෙන් බටහිර යුදෙව් ක්‍රිස්‌තියානි විද්‍යාවට වැදේ වි යෑයි ඔවුන් සිහිනෙන් වත් සිතන්නට නැත. සිංහල බෞද්ධ සංස්‌කෘතිය මත පදනම් වූ දැනුමක්‌ රජරට වකුගඩු රෝගය පිළිබඳව නිර්මාණය කරගැනීමට හැකි වීම අද බටහිර විද්‍යාඥයන්ට දිරවාගත නොහැකි ය. ඔවුන් ගේ ආධිපත්‍යය බිඳ වැටීම ඇරඹී ඇති බව ඔවුන්ට වැටහෙනු නොඅනුමාන ය. 

මේ අසිරිමත් කාලයක්‌ නිසා ම පිළිවෙළකට ලිපි ලිවීමේ අපහසුතාවක්‌ වෙයි. අපි ගිය සතියේ ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ ප්‍රකාශයකට පිළිතුරු ලිවීම ඇරඹුවෙමු. එහෙත් එය මේ සතියේ අත්හිටුවීමට සිදු වී ඇත. ලබන සතියේ එය නැවතත් ලිවීමට බලාපොරොත්තු වෙමි. එයට හේතුව කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ විද්‍යා පීඨයේ ආචාර්යවරුන් පිරිසක්‌ (ඔවුන් අතර ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්යවරුන් හා මහාචාර්යවරියන් ද සිටින බව පැවසිය යුත්තේ එසේ නො කළ හොත් ඇතැමුන්ට එය මදිපුංචිකමක්‌ වීමට ඉඩ ඇති බැවිනි. මේ ඊනියා විදග්ධයන්ට කිසි විටෙක වත් එසේ මදිපුංචිකමක්‌ නො කළ යුතු ය.) තමන් එම විශ්වවිද්‍යාලයයේ උපකුලපතිතුමාට යෑවූ ලිපියක්‌ ජනමාධ්‍යයට ද නිකුත් කෙරී පසුගිය 13 වැනි දා විදුසර පුවත්පතේ පළ වූ බැවින් එයට පිළිතුරක්‌ ලිවීමට සිදු වීම ය.

එහෙත් එයට කලින් "සරසවියෙන් පිටමං වී යනු මුරුගා" යන මැයෙන් ලියෑවී ඇති ලිපියට ද පිළිතුරක්‌ දිය යුතු ය. මේ ලිපියේ මුරුගා යනුවෙන් කියෑවෙන්නේ කවුද යන්න පැහැදිලි නැත. මුරුගා කවුරුන් වුවත් එනමින් මෙහි දී සංකේතවත් වන්නේ නාථ දෙවියන් විය හැකි ය. කොටන්දෙනිය මහතා පමණක්‌ නො ව ගීත රචක මහාචාර්යවරුන් ද පිටමං කිරීමට සූදානම් වන්නේ මිථ්‍යා ලෙස හැඳින්වෙන බෞද්ධයන් ගේ හෝ හින්දුන් ගේ හෝ දෙවියන් මිස ක්‍රිස්‌තියානි කතෝලික යුදෙව් ඉස්‌ලාම් දෙවියන් නො වේ. ඒ පසුව කී ආගම්වල ඇත්තේ විවිධ ස්‌වරූප ගත්ත ද එක ම දෙවි කෙනෙකි. මේ දෙවියන් පළවා හැරීමට කිසි ම භෞතිකවාදියකු, හේතුවාදියකු, මහාචාර්යවරයකු උත්සාහ නො ගන්නේ ඒ දෙවියන් මිථ්‍යාවන් නො වන බැවින් ද? මේ ඊනියා යථාර්ථවාදීන්ට අවශ්‍ය දැන හෝ නො දැන හෝ හින්දු බෞද්ධ දෙවිවරුන් පන්නා දමා යෙහෝවා-අල්ලා දෙවියන් තව තවත් ස්‌ථාපිත කිරීම ය. 

බටහිර විද්‍යාව යනු යුදෙව් ක්‍රිස්‌තියානි සංස්‌කෘතිය පසුබිම් කරගත් විද්‍යාවකි. රුවන් සිල්වා මහතා සඳහන් කර ඇති ආකාරයට නිව්ටන් විද්වතාට අවශ්‍ය වූයේ යුදෙව් ක්‍රිස්‌තියානි දෙවියන් විසින් මවන ලද ලෝකය දැන ගැනීමට ය. මුළු මහත් බටහිර විද්‍යාව ම පරණ තෙස්‌තමේන්තුවේ උත්පත්ති කතාවෙහි (Genesis) අඩංගු වෙයි. සමාජ විද්‍යාව, මාක්‌ස්‌වාදය ආදිය පරණ තෙස්‌තමේන්තුවේ නික්‌ම යැම (Exodus) යන්නෙහි දැකගත හැකි ය. මේ යෙහෝවා දෙවියන් පදනම් කරගත් බටහිර විද්‍යාවට එරෙහි ව අප කරන අරගලය හමුවේ මාක්‌ස්‌වාදීහු ද ධනවාදීහු ද එකසේ බිය වී සිටිති. ඊනියා යථාර්ථයේ පදනමේ ඇත්තේ මේ ලෝක නිර්මාපක දෙවියන් ය. අද බටහිර විද්‍යාව මහ ඉහළින් කතා කරන මහා පිපිරුම යනු එක්‌ මොහොතක සිදු වන විශ්ව නිර්මාණය මිස අනෙකක්‌ නො වේ. මෝසස්‌ ගේ පොරොන්දු දේශය හා මාක්‌ස්‌ ගේ සමාජවාදය යනු හරය වශයෙන් ගත් කල දෙකක්‌ නො ව එකකි. විශ්වය යම් දිනක නිර්මාණය වූවක්‌ නො ව අගක්‌ මුලක්‌ නැති විකාශයක්‌ සහිත වූවක්‌ ලෙස බෞද්ධයෝ පිළිගනිති. 

යක්‍ෂ, දේව සංකල්ප ප්‍රකෘතිය තේරුම් ගැනීමට නොහැකි වුවන් ගේ ප්‍රාථමික ගණයේ විශ්වාස යෑයි කොටන්දෙනිය මහතා දන්නේ කෙසේ ද? ඒ වත්මන් බටහිර යුදෙව් ක්‍රිස්‌තියානි දැනුමෙහි යෙහෝවා නො වන අනෙක්‌ දෙවියන් ගැන කියෑවෙන කතාවකි. බටහිරයන්ටත් බයිබලයටත් අවශ්‍ය යෙහෝවා දෙවියන් පමණක්‌ තබාගෙන අනෙක්‌ සියලු දෙවියන් නැති කිරීම ය. කොටන්දෙනිය මහතා ඊනියා යථාර්ථවාදී බෞද්ධයකු විය හැකි ය. බුදුන් වහන්සේ ද දෙවියන්, පෙරේතයන් ආදීන් ගැන දේශනා කර ඇත්තේ ඊනියා ප්‍රකෘතියක්‌ තේරුම් ගැනීමට නොහැකි ව ද? විශ්වයේ ප්‍රාණීන් ලෙස ඇත්තේ දෘශ්‍යමාන මිනිසුන් හා තිරිසනුන් පමණක්‌ යෑයි කොටන්දෙනිය මහතා විශ්වාස කරන බවක්‌ පෙනෙයි. එය විශ්වාසයක්‌ නො ව ඊනියා යථාර්ථයක්‌ යෑයි කිසියම් වූ යථාර්ථවාදියකුට පෙන්වා දිය හැකි ද? මා පසුගිය සති කිහිපයේ විදුසර පුවත්පතට ලියූ ලිපි කියෑවී නම් කොටන්දෙනිය මහතාට කසිකබල් භෞතිකවාදය (ද්‍රව්‍යවාදය) යනු කුමක්‌ දැයි දැනගැනීමට තිබිණි. ඊනියා භෞතිකවාදය යනු විඥානවාදයක්‌ පමණක්‌ බව ඒ ලිපිවල පැහැදිලි කෙරී ඇත. කිසියම් කසිකබල් මාක්‌ස්‌වාදී ගුරුකුලයකින් දැනගන්නා ලදැයි සිතිය හැකි විඥානවාදය වැනි වචන ටිකක්‌ කට ගා ගත් පමණින් කොටන්දෙනිය මහතාට බෞද්ධ දෙවියන් ගේ පැවැත්ම නැතැයි කිව නොහැකි ය. බුදුන්වහන්සේ ගෙන් ධර්මය ඇසූ දෙවියන්, උන්වහන්සේ ගේ මනෝභ්‍රාන්තීන් ද? කොටන්දෙනිය මහතා වැන්නන්ට ප්‍රශ්නය වී ඇත්තේ සිත යනු කුමක්‌ දැයි යම්තමින් වත් තේරුම්ගත නොහැකි වීම ය. සිත ද ඊනියා භෞතිකයට ම ඌනනය කළ හැකි යෑයි ඌනිතවාදීහු සිතති. ඌනිතවාදයට මරු පහරක්‌ ගඩිල් ප්‍රමේයයෙන් වුව ද එල්ල වන බව කොටන්දෙනිය මහතා නො දන්නා සේ ය. 

භාවනාවෙන් මොළයේ පමණක්‌ නො ව හෝමෝනවල ද වෙනත් තැන්වල ද යම් යම් වෙනස්‌කම් ඇති කළ හැකි ය. එහෙත් කොටන්දෙනිය මහතා වැන්නන් නො දන්නා කරුණ නම් මොළය යනු සිත නො වන බව ය. සිත මොළයට ඌනනය කිරීමට තැත් කිරීම බටහිර ඌනිතවාදී මනෝ විශ්ලේෂකයන්, මනෝ වෛද්‍යවරුන් ආදීන් ගේ තවත් අසාර්ථක වූ මනෝමය ව්‍යාපෘතියක්‌ පමණ ය. කොටන්දෙනිය මහතා ගේ මනෝ භ්‍රාන්තිවලට අනුව නිවන ද මනෝ භ්‍රාන්තියක්‌ වෙයි. කොටන්දෙනිය මහතා කරුණු කොතනින් අහුලාගත්ත ද බටහිර විද්‍යාවට අවශ්‍ය, නිවන ද තවත් මනෝභ්‍රාන්තියක්‌ බවට පත් කිරීම බව නම් පැහැදිලි ය. 

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ ඇතැම් අචාර්යවරුන්ට ද අවශ්‍ය මතු බුදු වන නාථ දෙවියන් හා විපස්‌සක දෙවියන් වැනි සම්‍යක්‌දෘෂ්ටික දෙවිවරුන් පන්නා දමා යුදෙව් ක්‍රිස්‌තියානි යෙහෝවා දෙවියන් ගේ විද්‍යාව (බටහිර විද්‍යාව) ඒ දෙවියන් ද සමගින් 

රැකගැනීම ය. අද කැලණියේ ද ලිබරල්වාදීහු හා මාක්‌ස්‌වාදීහු බෞද්ධයනට එරෙහි ව අත්වැල් බැඳගෙන සිටිති. මොවුන් නිව්ටන් ගේ යුදෙව් ක්‍රිස්‌තියානි දේවවාදී විද්‍යාව ආරක්‍ෂා කරන අතර මතු බුදු වන මෛත්‍රී බෝසතාණන්වහන්සේ ගේ (නාථ දෙවියන්) හා විපස්‌සක දෙවියන් ගේ විද්‍යාව ප්‍රතික්‍ෂෙප කරති. මොවුන් ඇතමකු විද්‍යාලංකාර යන නමට අකැමැති ය. ඔවුහු විද්‍යාලංකාරයේ බෞද්ධ උරුමය මකා දැමීමට කටයුතු කරති. 

අපට එරෙහි ව චෝදනා සහිත ලිපිය උපකුලපතිතුමාට යෑවූ ඊනියා බුද්ධිමත්තු 1967 බිහි වූ විද්‍යා පීඨය වසර පනහකට අධික කාලයක්‌ තිස්‌සේ ඉමහත් පරිශ්‍රමයෙන් ගොඩනඟාගත් කීර්ති නාමයක්‌ පිළිබඳව සඳහන් කරති. 1967 දී බිහි වී නම්, විද්‍යා පීඨයට තවමත් වසර පනහක්‌ ගෙවී නැති බව විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍යයන් පමණක්‌ නො ව පාසල් සිසුහු ද දනිති. එහෙත් ඇතැම් මහාචාර්යවරුන් ඒ බව නො දන්නා බව ඔවුන් ගේ නිවේදනයෙන් (ලිපියෙන්) පැහැදිලි වෙයි. අනෙක්‌ අතට මේ ගොඩනඟා ගත්තේ යයි කියන කීර්තිය කුමක්‌ ද? මේ අය ගෙන් එක්‌ අයෙක්‌ වත් ඔවුන් ඉතා උසස්‌ ලෙස සලකන නේචර් සඟරාවේ හෝ සයන්ස්‌ සඟරාවේ හෝ පත්‍රිකා පළ කර ඇත් ද? ඔවුන් බිහි කර ඇති නව සංකල්පයක්‌, ප්‍රවාදයක්‌, ප්‍රමේයයක්‌ වේ ද? මේ විද්‍යාඥයෝ හුදෙක්‌ තාක්‍ෂණික ශිල්පීහු පමණක්‌ වෙති. ඔවුන් දන්නේ සූපශාස්‌ත්‍ර විද්‍යාවකි. බටහිර පොතට අනුව අම්ලයක්‌, භෂ්මයක්‌ එකතු කිරීම, යම් උෂ්ණත්වයකට රත් කිරීම ආදිය හැරෙන්නට ඔවුන් දන්නා විද්‍යාත්මත විධික්‍රමය කුමක්‌ ද? ඊනියා සාම්‍ය සමාලෝචනය ගැන මනෝඡ් රත්නායක මහතා ජූලි 13 වැනි දා විදුසරට ලියා ඇති ලිපිය කියවීමෙන් ඔවුන්ට බොහෝ දේ ඉගෙන ගත හැකි ය. නේචර්, සයන්ස්‌ යන ප්‍රධාන සඟරාවල පළ වන පත්‍රිකාවලින් ද සියයට තිහක්‌ පමණ අවුරුදු කිහිපයක දී වැරැදි යෑයි නිගමනය වන බව ඔවුහු නො දනිති. අනෙක්‌ අතට ඊනියා විද්‍යා පර්යේෂණ ප්‍රතිඵල විද්‍යා සඟරාවක පළ කළ යුතු බවට නීතියක්‌ ඇත්තේ කොහේ ද? අද මේ ඇදුරන් හා මහැදුරන් තැත් කරන්නේ කැලණිය සරසවියට ලැබිය යුතු ගෞරවය නැති කිරීමට ය. 

මා බටහිර විද්‍යාත්මක ක්‍රමයට අභියෝග කරන්නේ අද ඊයේ නො ව අවුරුදු විසි පහක පමණ කාලයක සිට ය. ඒ බව කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ විද්‍යා පීඨයේ ආචාර්යවරුන් නො දැන සිටියේ නම් එයට හේතුව ඔවුන් ගේ මුග්ධකම ය. ඊනියා විද්‍යාත්මක විධික්‍රමයක්‌ ලෝකයේ නැති බවත් එය හුදෙක්‌ බටහිර විද්‍යාව දැනුම් පද්ධතියක්‌ ලෙස අනෙක්‌ දැනුම් පද්ධතීන්ට වඩා උසස්‌ ය, නිවැරදි ය සත්‍යයට ආසන්න ය ආදී බේගල් පතුරවා ලෝකයට ම තම මතය බලයෙන් දීමට යොදාගන්නා ආයුධයක්‌ පමණක්‌ බවත් මා ප්‍රකාශ කර ඇත්තේ වරක්‌ දෙවරක්‌ නො වේ. බටහිර විද්‍යාව ඇත්ත ද බොරු ද යන්නක්‌ එයින් නො කියෑවෙයි. බටහිර විද්‍යාව ද තවත් දැනුම් පද්ධතියක්‌ පමණක්‌ බවත් බටහිර විද්‍යාඥයන් කරන්නේ ද අනෙක්‌ බොහෝ අය මෙන් ම ප්‍රශ්නවලට පිළිතුරු ලෙස සංගත කතන්දර ගෙතීම (විද්‍යා කතන්දර පොත කියවන්න) පමණක්‌ බවත් අප ප්‍රකාශ කර ඇත. බටහිර විද්‍යාව අනෙක්‌ දැනුම් පද්ධතීන් ගෙන් වෙනස්‌ වන්නේ එය පදනම් වූ සංක්‌කෘතියෙන් හා චින්තනයෙනි. බටහිර විද්‍යාව යුදෙව් ක්‍රිස්‌තියානි සංස්‌කෘතිය හා ග්‍රීක යුදෙව් ක්‍රිස්‌තියානි වින්නතය මත පදනම් වෙයි. අපේ විද්‍යාව සිංහල බෞද්ධ සංස්‌කෘතිය හා චින්තනය මත පදනම් වෙයි. 

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ විද්‍යා පීඨයේ ඇතැම් ගුරුවරුන් නමින් බෞද්ධ වුවත් සිංහල බෞද්ධ විද්‍යාවක්‌ බිහි කිරීමට විරුද්ධ වෙති. ඔවුහු විද්‍යාලංකාර නාමයට ද ඒ සම්ප්‍රදායට ද විරුද්ධ වෙති. නො සංසිඳෙන භීනමානයක්‌ ඇති මොවුන්ට අවශ්‍ය බටහිර ජීවන ක්‍රමය අනුකරණය කරමින් අබෞද්ධ මාවතකට විද්‍යාලංකාරය ඇද දැමීම ය. අපි එයට මහා විහාරයේ, අභයගිරියේ හා මෙරට සිංහල බෞද්ධ ජනතාව ගේ නාමයෙන් ඉඩ නො දෙමු. මොවුන් අද කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ උපකුලපතිතුමාට පැමිණිලි කරන්නේ අපට විරුද්ධව දඬුවම් කරවීමට ය. ඔවුන් කෙතරම් කුහකයන් දැයි කිව හොත් අපේ පර්යේෂණ ප්‍රතිඵල පුවත්පත්වලට නිකුත් කිරීම ගැන චෝදනා කරමින් අපට විරුද්ධ ව උපකුලපතිතුමාට ඉදිරිපත් කර ඇති චෝදනා පත්‍රය ජනමාධ්‍යයට නිකුත් කිරීමට පියවර ගෙන ඇත. 

අද පොදු මහජනතාව කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය කෙරෙහි ඇති කරගෙන ඇත්තේ ගෞරවණීය ආකල්පයකි. පළමු වරට සුද්දා ගේ පොතට අනුව පරිධියේ බෙලෙක්‌ තහඩුවලට තට්‌ටු කරන කසිකබල් සූපශාස්‌ත්‍ර පර්යේෂණ නො ව සුද්දා ගේ පොතේ නැති එහෙත් විපස්‌සක දෙවියන් දෙන හෝඩුවා අනුව කෙරෙන ගවේෂණයක අපි නිරත වෙමු. විපස්‌සක දෙවියෝ මේ අඳ බාලයන්ට පමණක්‌ නො ව ආකිමිඩීස්‌, නිව්ටන්, අයින්ස්‌ටයින් ආදීන්ට ද වඩා කල්ප ලක්‍ෂ ගණනකින් ඉදිරියෙන් සිටිති. අපි අපේ වැඩ පටන් ගත්තා පමණක්‌ බව ඊනියා විද්‍යාත්මක අඳබාලයන්ට දැනුම් දෙමු. 
 මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා


ශ්‍රී ලංකාවේ කෘෂි රසායන සමාගම් බහුතරයක එකමුතුවේ (ක්‍රොප්ලයිෆ් ශ්‍රී ලංකා)පැහැදිලි කිරීමටත් සවන් දෙමු

21 JULY 2011 8:00

ශ්‍රී ලංකාවට කෘෂි රසායන ගෙන්වන සමාගම් 16ක්‌ සහ නියොජිත සමාගම් කිහිපයක්‌ ඇතුළු සමාගම් 26කින් සැදුම් ලත් ක්‍රොප්ලයිෆ් ශ්‍රී ලංකා සංවිධානය විසින් ආසනික්‌ අර්බුදය සම්බන්ධයෙන් මහජනතාව වෙත, තම පාර්ශ්වයට පැවසීමට ඇති කරුණු පැහැදිලි කෙරෙන මාධ්‍ය හමුවක්‌ ඉකුත් සතියේ පවත්වන්නට යෙදිණි. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටක පැන නඟින ප්‍රශ්නයක දී අදහස්‌ පළ කිරීමේ අවස්‌ථාව ඊට සම්බන්ධ දෙපැත්තට ම තිබීම සුදුසු බව ඉතා කාරුණිකව සැලකිල්ලට ගනිමින් සිය අදහස්‌ ද මහජනතාව වෙත ගෙන යන මෙන් මෙකී සංවිධානයේ නියෝජිතයන් විසින් මාධ්‍යවේදීන් ගෙන් ඉල්ලා සිටින ලදි. එහි දී ක්‍රොප්ලයිෆ් සංවිධානයේ ආරක්‌ෂාකාරී භාවිතය පිළිබඳ කමිටුවේ සහ මේ ප්‍රශ්නය සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කරන කමිටුවේ සභාපති රෝහිත නානායක්‌කාර මහතා කළ පැහැදිලි කිරීමෙන් උපුටාගත් කරුණු මේ ලිපියෙහි අන්තර්ගත වේ. 

ලෝකයේ භාවිත වන බොහෝ පළිබෝධනාශක ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය සහ ලෝක ආහාර හා කෘෂිකර්ම සංවිධානය විසින් නියම කරන ලද ප්‍රමිතීන්ට අනුකුලව තමයි නිෂ්පාදනය කෙරෙන්නෙ.

සියලු ම පළිබෝධනාශක 1980 අංක 33 දරන පළිබෝධනාශක පනත සහ 1994 සංශෝධිත අංක 6 දරන පනතට අනුකූලව තමයි ශ්‍රී ලංකාවට ආනයනය කරන්නෙ. මේ සියලු ම පළිබෝධනාශක සඳහා ලියාපදිංචියෙන් පසු සහතිකයක්‌ ලබා දෙනවා. ඒ බොහෝ විට නැවත දීර්ඝ කිරීමේ අවශ්‍යතාව මත අවුරුදු 3ක කාලයක්‌ සඳහා.

ලියාපදිංචි කරන ලද පළිබෝධනාශකයක්‌ වුණත් ශ්‍රී ලංකාවට නැවත ගෙන්වන සැම අවස්‌ථාවක ම ඒ සඳහා පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයා ගේ අනුමැතියත් ආනයන පාලකවරයා ගේ අනුමැතියත් ලබාගත යුතුයි.

ගෙන්වන ලද සැම පළිබෝධනාශකයක ම නියෑදියක්‌ අලෙවි කිරීමට පෙර පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයා වෙත සැම බහාලුමකින් ම සැම අවස්‌ථාවක ම යවන්න ඕන, සක්‍රිය ද්‍රව්‍ය සහ ස්‌ථායිතාව පරීක්‌ෂා කර බැලීම සඳහා. ඒ පිළිබඳ ප්‍රතිඵල සහතික ලැබෙන තුරු පළිබෝධනාශක ගෙන්වන සමාගම්වලට අයිතියක්‌ නැහැ මේ පළිබෝධනාශක අලෙවි කරන්නට. 

ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය මගින් නියම කරල තියෙන විෂභාවය අනුව පළිබෝධනාශක විශේෂයෙන් ම කාණ්‌ඩ 4කට බෙදල තියෙනව. රතු වර්ණයෙන් (පළිබෝධනාශක ලේබලයෙත් මෙය දාරයක සටහන් වනවා) දැක්‌වෙන්නෙ අධික විෂ සහිත පළිබෝධනාශක. ඒකෙ කාණ්‌ඩ 2 ක්‌ තියෙනව 1A සහ 1B කියල. ඊළඟට මධ්‍යම ප්‍රමාණයේ විෂ සහිත පළිබෝධනාශක කහ පාටිනුත් සාමාන්‍ය වශයෙන් විෂ සහිත පළිබෝධනාශක නිල් පාටිනුත් ඉතා ම අඩු විෂ සහිත පළිබෝධනාශක කොළ පාටිනුත් සලකුණු කරනව.

විශේෂයෙන් සඳහන් කරන්න ඕන ලංකාවෙ 1A සහ 1B කියන කාණ්‌ඩ දෙකේ ම එක ම පළිබෝධනාශකයක්‌ වත් වෙළෙඳපොළේ අලෙවියට නැහැ කියන එක. ඒ එක්‌කම මතක්‌ කරන්න ඕන අපේ අවට රටවල් වන ඉන්දියාවෙ, පකිස්‌තානයෙ සහ වඩාත් දියුණු රටක්‌ වන චීනයෙ පවා තවමත් මෙ 1A සහ 1B කාණ්‌ඩවලට අයත් පළිබෝධනාශක ගොවිමහත්වරුන් ගේ භාවිතය සඳහා තියෙනව.

ආසනික්‌ සහ රසදිය සක්‍රිය ද්‍රව්‍ය ලෙස අඩංගු පළිබෝධනාශක ශ්‍රී ලංකාවට ගෙන්වීම 2001 ජූනි 6 දින දරන ගැසට්‌ පත්‍රය මගින් තහනම් කරල තියෙනව. 

පළිබෝධනාශක කර්මාන්තයට වරින් වර නොයෙකුත් චෝදනා එල්ල වෙනවා. ඒත් ලෝකෙ මිනිසුන් ගෙ ජීවිත ගලවා ගැනීමටත් පළිබෝධනාශක ම උපකාරි වන අවස්‌ථා තිබෙනවා. උදාහරණයක්‌ ලෙස මැලේරියා මදුරුවා පාලනයට පළිබෝධනාශක ඉසීම දක්‌වන්නට පුළුවන්. 

ලෝකයේ ඒ ඒ කර්මාන්ත ගත්තොත් වැඩියෙන් ම පර්යේෂණ සහ සංවර්ධන කටයුතු සඳහා මුදලක්‌ වැය කරන්නෙ ඖෂධ කර්මාන්තයෙ දි. එහි අංක දෙක ස්‌ථානය හිමි වන්නේ පළිබෝධනාශක කර්මාන්තයටයි. ඒ අනුව නව නිෂ්පාදනයක්‌ එළිදැක්‌වීමට පෙර වසර 10ක්‌ පමණ නොයෙක්‌ පර්යේෂණ කටයුතු සිදු කෙරෙනවා. එක්‌ පළිබෝධනාශකයක්‌ හඳුන්වා දීමට පෙර වසර 10 ක්‌ තිස්‌සේ කරන පර්යේෂණ කටයුතු සඳහා වැය කරන මුදල ආසන්න වශයෙන් ඩොලර් මිලියන 256 ක්‌. එයින් සියයට 32 ක්‌ ම වැය වන්නේ පරිසරයට හා මනුෂ්‍යයන්ට සිදු වන විෂභාවයට (Toxicology) අදාළ පර්යේෂණ කටයුතු සඳහායි.

අප අවට රටවල් කිසිවක පළිබෝධනාශකයක්‌ ලියාපදිංචි කිරීම සඳහා අප රටේ තරම් තදබල විධිවිධාන ක්‍රියාත්මක නො වන බව කිව යුතුයි.

මේ විදියට වසර 3ක විතර කාලයකින් පසු තමයි පළිබෝධනාශකයක්‌ අලුතෙන් ලියාපදිංචි කිරීම සඳහා අනුමැතිය හිමි වන්නේ.
මෙරට පළිබෝධනාශකයක්‌ ලියාපදිංචි කිරීමේ ක්‍රියාපටිපාටිය :

* පළිබෝධනාශකයක්‌ ගෙන්වීමට පෙර එහි තොරතුරු පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයාට සැපයිය යුතු ය.

* එම තොරතුරු මෙරටට ගැලපේ නම් පළමුව නියෑදියක්‌ පමණක්‌ ගෙන්වීමට රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයා ගෙන් අවසර ලැබෙයි.

* රටපුරා පිහිටි කෘෂිකර්ම පර්යේෂණ මධ්‍යස්‌ථානවල දී එක ම අවස්‌ථාවේ මේවා යොදා අත්හදාබැලීම් සිදු කිරීම. මෙසේ කන්න දෙකක්‌ පරීක්‌ෂා කිරීමෙන් පසු එහි යම් සාර්ථකත්වයක්‌ ඇත්නම් මේවා වගා ක්‌ෂේත්‍රවල දී ද කන්න දෙකක්‌ අත්හදා බලනු ලැබේ. වසරකට කන්න දෙක බැගින් මේ අත්හදා බැලීම් සඳහා වසර 2ක කාලයක්‌ ගත වේ. කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුවේ අනුමැතිය අදාළ නිෂ්පාදනයට හිමි වන්නේ ඉන් පසුව ය. 

* එම අනුමැතිය ලද පසු සමාගම් පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයාට එම නිෂ්පාදනය පිළිබඳ දත්ත ඇතුළත් ලිපිලේඛන මිටියක්‌ ම සකසා භාර දිය යුතු අතර (එම ලිපි ලේඛන ප්‍රමාණය කොපමණ ද යත් ඒවා එක මිටියට ගොඩගැසූ විට අඩියක්‌ පමණ උස ය) විෂභාවය අළලා සිදු කරන ලද පර්යේෂණ රාශියක තොරතුරු ඊට ඇතුළත් ය. 
 

ඔබේ ජනප්‍රිය මාතෘකාව - ආසනික්‌

ආසනික්‌ ගැන අපට කියන්න තියෙන්නෙ මේක ලෝකයේ 20 වැනි තැනට සුලබ ම මූලද්‍රව්‍යය. වතුරෙ, පසේ, මනුෂ්‍ය ශරීරයේ (ඔබේ කෙස්‌ගසක පවා) ආසනික්‌ තියෙනව. ඒ කියන්නෙ මේක අමුතුවෙන් ගෙනල්ල දාපු දෙයක්‌ නෙමෙයි. 

ඉතා පැහැදිලිව අප කියනවා 2001 ගැසට්‌ නිවේදනයේ පරිදි සක්‍රිය ද්‍රව්‍ය ලෙස ආසනික්‌ ගෙන්වීම තහනම්. අදටත් කිසි ම සමාගමක්‌ මගින් ආසනික්‌ සක්‍රිය ලෙස (පළිබෝධ මර්දනය පිණිස ක්‍රියාකාරීව දායක වන) පවතින පළිබෝධනාශක ගෙන්වලා නැහැ. එහෙම පළිබෝධනාශක 2001ට පෙර කාලෙ තිබුණ.

ආසනික්‌ ප්‍රමාණය සහ පැළෑටියක්‌ මගින් උරාගැනීම පසේ ආසනික්‌ සාන්ද්‍රණය සහ ජලය මත ර¹ පවතිනව. සාමාන්‍යයෙන් අනෙකුත් පැළෑටිවලට වැඩිය වී පැළෑටියට ආසනික්‌ උරාගැනීමේ වැඩි හැකියාවක්‌ තිබෙනවා. යම් ආසනික්‌ ප්‍රමාණයක්‌ උරාගත්තත් වී ඇටයට යන්න පුළුවන් ඉතා ම කුඩා ප්‍රමාණයක්‌

ඒ වගේ ම හාල්වල උපරිම ආසනික්‌ ප්‍රමාණයක්‌ ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය හෝ ලෝක ආහාර හා කෘෂිකර්ම සංවිධානය පනවල නැහැ. නමුත් ස්‌වභාවයේ ආසනික්‌ සුලබව පවතින රටවල වීවල පැවතිය හැකි ආසනික්‌ ප්‍රමාණය බිලියනයට කොටස්‌ 80-200 අතර විය යුතු බව දක්‌වා තිබෙනව. චීනයේ පමණක්‌ එය බිලියනයට කොටස්‌ 150ක්‌ හැටියට නියම කරල තියෙනව.

අපි ක්‍රියාත්මක වන 1980 අංක 33 දරන පනත අනුව පළිබෝධනාශක පිළිබඳ යම් ප්‍රශ්නයක්‌ පැනනැඟුණු අවස්‌ථාවල දී ඊට අදාළ පරීක්‌ෂණ සිදු කරවාගැනීමට පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයාට බලය තියෙන්නෙ කාර්මික තාක්‌ෂණ ආයතනයෙන් සහ රජයේ රස පරීක්‌ෂකවරයා වෙතින්. ඒ අනුවයි මේ ප්‍රශ්නයේ දිත් කටයුතු කෙරුණේ.

මුලින් පරීක්‌ෂාවෙන් ලැබුණු ප්‍රතිඵලය වුණේ පළිබෝධනාශක 3ක පමණක්‌ ක්‌ෂුද්‍ර වශයෙන් ආසනික්‌ අඩංගු වන බව. ඉන් පසුව 9ක්‌ වුණේ කොහොම ද කියල පැහැදිලි කළොත්, වෙළෙඳ නම් නිසා තමයි 9ක්‌ වෙලා තියෙන්නෙ. එක සංයෝගයක වෙළෙඳ නම් 5ක්‌ සහ තවත් එකක වෙළෙඳ නම් 2ක්‌ ආදී වශයෙන් තමයි 9ක්‌ හැදිල තියෙන්නෙ. එහෙම නැති ව විවිධ රසායනික වර්ග 9ක නෙමෙයි. හැම කර්මාන්තෙක ම තියෙන විදියට එක ම ද්‍රව්‍යය විවිධ වෙළෙඳ නම්වලින් අපේ කර්මාන්තයෙ දිත් හඳුන්වනව. ඒකයි මේ 9ක කතාවක්‌ පසුව ආවෙ. අපට මේ වන විට නිල වශයෙන් ලැබිල තියෙන්නෙ මුලින් ම කළ පරීක්‌ෂාවෙ ප්‍රතිඵල විතරයි. ඒ සියලු රසායන ද්‍රව්‍යවල බිලියනයකට කොටස්‌ 500කට අඩුවෙන් තමයි ආසනික්‌ අඩංගු වෙලා තියෙන්නෙ.

අප ආසනික්‌ අමුතුවෙන් ලංකාවට ගෙන්වූවා යෑයි කියන අයට අපට කියන්න තියෙන්නෙ ශ්‍රී ලංකා ප්‍රමිති ආයතනය මගින් ආසනික්‌ ඇතුළු සමහර මූලද්‍රව්‍ය තිබිය හැකි යෑයි උපරිම මට්‌ටමක්‌ නියම කරපු ආහාරපාන වර්ග ලයිස්‌තුවක්‌ ප්‍රසිද්ධ කරල තියෙනව. ඊට අනුව ටින් මාළු ගත්තොත් බිලියනයකට කොටස්‌ 1000ක්‌ ආසනික්‌ තිබුණට කමක්‌ නැහැ. මේ ප්‍රමාණය තියෙනවා කියන එක නෙමෙයි මේකෙන් කියන්නෙ, තිබිය හැකියි කියන එක. බැරිවෙලා වත් තිබුණට ගැටලුවක්‌ නෑ කියන එක. තක්‌කාලි, සෝස්‌, චොකලට්‌වලත් මේ ප්‍රමාණයමයි. බියර්වල 500යි.

මේකයි, කාර්මික තාක්‌ෂණ ආයතනයෙ ප්‍රතිඵලවලින් පෙන්වන දත්තයි සන්සන්දනය කරල බලන්න. මොකද මේව කෙළින් ම ආහාරයට ගන්න දේවල්. ඒත් පළිබෝධනාශකවල මේව තිබුණත් ඒවා වතුර ලීටර් ගණනක දිය වෙලයි බෝගයට ලැබෙන්නෙ.

අපිටත් පැනනඟින ප්‍රශ්න කිහිපයක්‌ මේ අවස්‌ථාවේ සඳහන් කරන්න කැමැතියි. චෝදනා එල්ල වන පිරිස හැටියට අපි අහල ඇරියා මේ පර්යේෂණ කණ්‌ඩායමෙන් මේක කරපු ක්‍රමවේදය සමග ප්‍රතිඵල දන්වන්න කියල. එවැන්නක්‌ ඔවුන් ලබා දීල නැහැ. මොකද මේ ගැන වැඩිදුර පරීක්‌ෂණ කරන්න නම් එම දත්ත ඉතා ම වැදගත් වනවා.

අනික මේ පර්යේෂණය අවසන් කරල නැහැ තවම. අවසන් වුණත් මේ වගේ ලෝකෙට ම බලපාන පර්යේෂණයක්‌ සාක්‌ෂාත් කරන්න නම් එය පිළිගත් විද්‍යාත්මක සමුළුවකට ඉදිරිපත් කළ යුතුයි. ඒ වගේ ම ලෝකයෙන් ඒ සඳහා සම්මත අගැයීමක්‌ ලබා ගත යුතුයි. අනික ඔවුන් කියනවා මේ පර්යේෂණය කළේ සම්මත විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේදයෙන් යම්කිසි බැහැර වීමක්‌ සහිතව කියලා. ඒ ක්‍රමයත් ලෝකයේ පිළිගැනීමට ලක්‌ විය යුතුයි. ඊට ප්‍රථම, මුළු රට ම කුතුහලයට ත්‍රාසයට පත් වන ප්‍රකාශ කිරීම වගකීමකින් ද කරන්නෙ කියන එක ගැන අපට ගැටලුවක්‌ තියෙනව.

සාමාන්‍යයෙන් මෙවැනි පර්යේෂණයක්‌ අපේ රටේ දි කළොත් ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයට නැත්නම් රසායන විද්‍යා සංගමයට ඉදිරිපත් කරනව. විද්‍යාඥයන් සමග කතිකාවක යෙදෙනව මේ ගැන ඔබේ අදහස මොකක්‌ ද කියල. ඉන් අනතුරුව තවත් තැනක පරීක්‌ෂණ කරල මේ ප්‍රතිඵල ම ලැබෙනව ද බැලීමයි සාමාන්‍යයෙන් ලෝකෙ පිළිගත්ත විද්‍යාත්මක ක්‍රමය. අපි දන්න ආකාරයට මේ කිසි ම දෙයක්‌ මේ පර්යේෂණයට අදාළව සිද්ද වෙලා නෑ.

අනික තමයි අපි නිතර ම කියන්නෙ ප්‍රශ්නයක්‌ තියෙනව නම් ජාත්‍යන්තර ව පිළිගත් GLP (Good Laboratary Practices) තත්ත්ව සහතිකයක්‌ සහිත තැනකින් මේවා පරීක්‌ෂා කරගන්න පුළුවන්. ලංකාවෙ එහෙම විද්‍යාගාර නැහැ. කාර්මික තාක්‌ෂණ ආයතනය Acreditted එකක්‌ වුණාට ඨඛඡ එකක්‌ නෙමෙයි. ඒ නිසා අවශ්‍ය නම් විදේශයක GLP ලැබ් එකකට මේව යවල පරීක්‌ෂා කර බැලුවට අපේ කිසි ම විරුද්ධත්වයක්‌ නෑ.

අවසාන වශයෙන් මෙවැනි අසම්පූර්ණ පර්යේෂණයකින් රටේ යම් ප්‍රශ්නයක්‌ ඇති වීම නිසා රටේ ආර්ථිකයට වෙන්න පුළුවන් බලපෑමත් අපි සඳහන් කරන්න ඕන. විශේෂයෙන් ම අපනයන බෝග සඳහා බලපෑමක්‌ වෙන්න පුළුවන්. උදාහරණයක්‌ විදියට තුර්කියට යවපු සහල් නැවක්‌ ආසනික්‌ පරීක්‌ෂාව සඳහා රඳවාගත්ත බව ඊයෙ පෙරේදා දිනක මාධ්‍ය ඇමතිතුමා පැවසුවා. සහල් පරිභෝජනය අඩු වන්නටත් මෙය හේතු වන්නට බැරි නැහැ. එය ගොවියා ගේ ආර්ථිකයටත් වී මිලටත් බලපාන්න පුළුවන්. ඒ වගේ ම මේ ප්‍රශ්නය නිසා මාසයකට ආසන්න කාලයක්‌ අපි බොහෝ පළිබෝධනාශක ආනයනය කරන්නෙ නැහැ. එහෙම විටක රටේ තොතනකින් හරි පළිබෝධ වසංගතයක්‌ මතු වුණොත් අපිට අද දෙන්න විසඳුමක්‌ නැහැ. මං දන්නෙ නැහැ මේ පර්යේෂකයන් කණ්‌ඩායම ළඟ එවැන්නකට විසඳුමක්‌ තියෙනව ද කියන එක. අපි දන්න විද්‍යාව අනුව නම් වගාව විනාශ වෙනව ඇරෙන්න දෙන්න පුළුවන් විසඳුමක්‌ නැහැ.

අනික මෙහෙම බලපෑම් නිසා සහල් නිෂ්පාදනය අඩු වුණොත් සහල් ආනයනය කරන්න වෙනවා. එතකොට ආනයනය කරන්න වෙන්නෙ කොහෙන් ද? පළිබෝධනාශක නො යොදන රටක්‌ අපට සොයාගන්න පුළුවන් වෙයි ද? එහෙම රටක්‌ තියෙනව ද?


සනික්‌ සෙවූ 'කැලණිය ක්‍රමය' සුවිශේෂ වන්නේ කෙසේද?

17 JULY 2011 8:00


වෛද්‍ය වසන්ත බණ්‌ඩාර ට මහාචාර්ය ඕ. ඒ. ඉලේපෙරුමගෙන් පිළිතුරක්‌.....

දැනට මහත් ආන්දොaලනයට ලක්‌ව ඇති කෘමිනාශකවල අඩංගු ආසනික්‌ සහ රජරට වකුගඩු රෝගය ගැන ඉරිදා සංග්‍රහයේ විද්වත් හමුවෙන් මා කළ ප්‍රකාශ ගැන වෛද්‍ය බණ්‌ඩාර මහතා ප්‍රශ්න මාලාවක්‌ ඉදිරිපත් කර ඇත. එම ප්‍රශ්න අතුරින් තාක්‍ෂණික ව වැදගත් කරුණු දෙස පමණක්‌ අවධානය යොමු කිරීම මෙම ලිපියේ පරමාර්ථ යයි. මෙහිදී වැදගත් ප්‍රශ්නය වන කෘමිනාශකවල ආසනික්‌ ඇත් ද යන්න වෙනුවට දෙවියන් කී දෙයක්‌ විද්‍යාවෙන් බැහැර කළ හැක්‌කේ කෙසේ ද යන්න ඉස්‌මතු කොට ඇත. මා ආගමික ඇදහිලි හා විද්‍යාව මුසු නොකරමි. දෙවියන් කී දේ විද්‍යාවෙන් තහවුරු කර ගැනීමට ඕනෑම අයෙකුට අයිතියක්‌ ඇත. බටහිර විද්‍යාවට ගරහමින් එයින් ප්‍රයෝජනයක්‌ ලබාගැනීමට තැත් කිරීම ආගමට මෙන් ම විද්‍යාවට ද කරන නිග්‍රහයකි. එහෙත් විද්‍යාත්මක ක්‍රමයෙන් පෝෂණය වූ අයෙකුට තම මනස ඔස්‌සේ යම් නිගමන කරා එළඹීම හා දෙවියන්ගෙන් ප්‍රශ්නවලට පිළිතුරු ලබාගැනීමට හඹා යැමෙහි වෙනසක්‌ ඇති බව වෛද්‍ය බණ්‌ඩාර මහතා තේරුම් ගත යුතුය.

මෙම ආසනික්‌ ප්‍රශ්නයෙහි මූළික හරය වන්නේ කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ පර්යේෂක කණ්‌ඩායම සහ කාර්මික තාක්‍ෂණ ආයතනය මගින් කරන ලද විශ්ලේෂණ මගින් ලබාගත් ආසනික්‌ මට්‌ටම් බෙහෙවින් වෙනස්‌ වීමයි. එයට හේතු වූ කාරණා ගැන දැන් විමසා බලමු, කැලණිය පර්යේෂකයින් මුල සිටම පැවසූයේ විශ්ලේෂණ ක්‍රම වේදය දෙවියන් යෝජනා කළ විශේෂ ක්‍රමයක්‌ බවයි. විශේෂයෙන්ම ආසනික්‌ අම්ලය වාෂ්පශීල නිසා පහළ උෂ්ණත්වයක්‌ යොදා ගැනීම මෙම යෝජනාවේ ප්‍රතිඵලයක්‌ බව ප්‍රකාශ විය. එසේ වූ වත් කාර්මික තාක්‍ෂණ ආයතනය භාවිත කළේ කැලණිය කණ්‌ඩායම භාවිත කළ උෂ්ණත්වයම බව එහි නිලධාරීන් සනාථ කොට ඇත. එබැවින් මෙම ක්‍රම දෙකෙහි උෂ්ණත්ව වෙනසක්‌ නැති අතර කැලණිය ක්‍රමය සුවිශේෂ එකක්‌ වන්නේ ද නැත. එසේ නම් මෙවැනි ප්‍රතිඵල දෙකක්‌ ලැබුණේ කුමන හේතුවකින් ද යන්න පැහැදිලි නැත. කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ උපකරණය ගැන විවිධ ප්‍රශ්න ඇති බව එහි ම සේවය කරන හා එම උපකරණය භාවිත කර ඇති මහාචාර්යවරියක්‌ පවසා ඇත. විශේෂයෙන් ම එහි පසුබිම් ශෝධනය හරියට ක්‍රියාකරනවා ද සහ භාවිත කරන ඇසිටිලීන් වායුවේ සංශුද්ධතාව කුමක්‌ ද යන කරුණු වැදගත් වේ. එමෙන් ම කාර්මික තාක්‍ෂණ ආයතනය යනු දශක ගණනාවක්‌ මෙවන් පරීක්‍ෂණ පවත්වන ලද ජාත්‍යන්තර ෂීධ - 17025 විශ්වාසනී බව ලද පිළිගත් පරීක්‍ෂණාගාරයකි. මෙයින් ලැබෙන ප්‍රතිඵල කිහිප දෙනෙක්‌ ම ප්‍රතික්‍ෂේප කර ඇති බව වසන්ත බණ්‌ඩාර මහතා කියන නමුත් ඔවුන් සියල්ල ම කැලණිය පර්යේෂකයන් හා ඔවුන්ගේ මිතුරන් බවද නොකියා බැරිය.

කැලණිය පර්යේෂකයන් කළ යුතුව තිබුණේ තමන්ගේ "නව ක්‍රමය" වලංගුතාවයකට ගෙන ඒමයි. ඒ සඳහා ලොව පිළිගත් ක්‍රියා පටිපාටියක්‌ ඇත. මෙරට කෘෂි කර්මාන්තයට දැඩි බලපෑමක්‌ ඇති කිරීමට හැකියාව ඇති මෙවැනි ප්‍රතිඵල පුවත්පත් වලින් ප්‍රකාශ කිරීමට පෙර එම කරුණු විද්‍යාඥ ප්‍රජාව ඉදිරියේ දැඩි විමසුමකට ලක්‌ කිරීමෙන් ද විශ්ලේෂණ ක්‍රමය යම් වලංගුතාවයකට තහවුරු කර ගත හැකිය. මෙරටට ගෙන්වා ඇති පළිබෝධ නාශක කන්ටේනර් හතරක්‌ වරායේ හිර වී ඇත. මෙයින් මෙරට කෘෂි ආර්ථිකයට මරු පහරක්‌ ඇතිවන බව නම් පැහැදිලි ය. ආසනික්‌ ඇත්නම් එවැනි පළිබෝධ නාශක මෙරට අලෙවි නොකළ යුතුය. පාරම්පරික ක්‍රමවලින් සහල් සහ අනෙකුත් භෝග නිපදවා ගත හැකි නම් ඉතා අගනේය. එහෙත් යථාර්ථය මීට හාත්පසින් ම වෙනස්‌ ය. කෘෂිකර්ම ඇමැතිතුමා නිවැරැදි ව පවසා ඇත්තේ එවිට මෙරට සහල් අස්‌වැන්න 40% දක්‌වා පහත යන බවයි. එවිට වැද්දන් සේ කැලයට යැම මිස වෙන විකල්පයක්‌ නැති බව මා පැවැසූයේ අතිශෝක්‌තියෙන් වූවත් මෙම ගැටලුවට වෙනත් ප්‍රායෝගික විසඳුමක්‌ කෘමිනාශක නොමැතිව ලබා ගැනීම අතිශයින් අසීරු කාර්යයකි.

මීට අමතර ව වෛද්‍ය බණ්‌ඩාර මහතා අනුමත කරන කැලණි පර්යේෂක කණ්‌ඩායම කලින් ඉදිරිපත් කළ සහල්වල ආසනික්‌ අන්තර්ගත වීම ගැන දැන් කථා නොකරති. සහල් කිලෝග්රෑමයකට ආසනික්‌ මයික්‍රෝ ග්රෑම් 100 - 500 දක්‌වා ඇති බව ඔවුන් ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශ කළහ. දැන් ඔවුන් කියන්නේ බත් කෑමේ ප්‍රශ්නයක්‌ නැති බවයි. මෙපමණ තරම් ආසනික්‌ ඇත්නම් එම සහල් පරිභෝජනයට සුදුසු වන්නේ කෙසේ ද? මේක හරියට කෙනෙක්‌ ඔබේ ළිං ජලය පරීක්‍ෂාකර එහි විෂ සහිත බැක්‌ටීරියා විශාල ප්‍රමාණයක්‌ ඇති බව පැවැසීමෙන් පසු "අපි ජලය බොන්ට එපා කීවේ නැහැ" යන්නට සමාන අපභ්‍රංස කථාවකි. මෙම සහල්වල ආසනික්‌ නැති බව කාර්මික තාක්‍ෂණ ආයතනය තහවුරු කර ඇත.

විෂ සහිත ද්‍රව්‍ය පනහක්‌ පමණ අප සිරුරට නිරන්තරයෙන් ඇතුල් වේ. එවැනි විෂ එක්‌තරා ප්‍රමාණයක්‌ දක්‌වා නසා පරිවහනය කිරීම මිනිස්‌ සිරුරෙහි ඇති ආශ්චර්ය යි. ස්‌වාභාවික ව අප පරිසරයේ පවතින ආසනික්‌වලට ද මෙය වලංගු වේ. විෂ සහිත අකාබනික ආසනික්‌ සංයෝග අක්‌මාවේ දී මෙතිල්කරණයට භාජනය වී සිරුරෙන් පරිවහනය වේ. ආසනික්‌ යනු අප අවට ඇති වාතයේ, පසේ හා ජලයේ ස්‌වභාවයෙන් ම පවතින ලෝහයකි. පොසිල ඉන්ධන දහනයෙන් ලොව පුරා වාර්ෂික ව ආසනික්‌ ටොන් 80,000 ක්‌ මුදා හැරේ. ශ්‍රී ලංකාවේ ද මෙම කරුණ නිසා ආසනික්‌ ටොන් ගණනක්‌ නිකුත් වී ඇති බව අප අවබෝධ කර ගත යුතුය. වාතයේ ඇති ආසනික්‌ ප්‍රමාණය බිලියනයකට කොටස්‌ 1-2 පමණ වේ. මෙවැනි සුළු ප්‍රමාණයන් පවා ආඝ්‍රාණය කිරීමෙන් උගුර ආසාදනය සහ පෙනහළුවල ආබාධ ඇති විය හැකි බව සොයාගෙන ඇත. අප සිරුරු තුළින් දිනකට ආසනික්‌ මයික්‍රෝ ග්රෑම් 50 ක්‌ පමණ ගමන් ගන්නා බව ඇසූ විට ඔබ මවිතයට පත්වනු නොඅනුමාන ය. ඉහත කී විෂහරනය අප සිරුරු තුළ ක්‍රියාත්මක වීම නිසා මේවායේ අහිතකර බලපෑම් අවම වේ. මෙම විෂහරනය සිදු නොවේ නම් වඩාත් වකුගඩු රෝගීන් වාර්තා විය යුත්තේ රජරටින් නොව කොළඹ නගරයෙනි.

පසෙහි පවා යම් මට්‌ටමකට ආසනික්‌ පවතී. බොහෝ දියුණු රටවල පසෙහි ඇති ආසනික්‌ ප්‍රමාණය කිලෝ ග්රෑමයකට මිලි ග්රෑම් 3-4 හෝ මයික්‍රෝ ග්රෑම් 3000 - 4000 පමණ වේ. පළිබෝධ නාශකවල කිලෝග්රෑමයකට ඇත්තේ මයික්‍රෝග්රෑම් 300 - 400 වැනි ප්‍රමාණයකි. මේ අනුව පැහැදිලිවන්නේ පසට ආසනික්‌ ලැබීම සඳහා පළිබෝධනාශකවලට වඩා වෙනත් ප්‍රභවයන් ද ඇති බවයි. මෑතක දී කරන ලද ජාත්‍යන්තර පරීක්‍ෂණයකින් හෙළි වී ඇත්තේ පසෙහි ආසනික්‌ මට්‌ටමට සාපේක්‍ෂව වී ඇටයෙහි තැන්පත්වන ආසනික්‌ ප්‍රමාණය ඉතා අඩු බවයි. මෙම පරීක්‍ෂණයේ දත්ත අනුව පසෙහි කිලෝග්රෑමයකට කොටස්‌ 20 ක්‌ ඇති කුඹුරක වගා කරන ලද වී ගසෙහි බඳෙහි ඇති ආසනික්‌ ප්‍රමාණය කොටස්‌ 10 ක්‌ බවත් වී ඇටයෙහි තැන්පත්වන ආසනික්‌ ප්‍රමාණය කොටස්‌ 0.5 පමණ ද වේ. කුමන අයුරින් හෝ පසට එක්‌වන ආසනික්‌ ප්‍රමාණයෙන් සහල් ඇටයට යන්නේ ඉතා සුළු ප්‍රමාණයක්‌ බව පැහැදිලි ය.

රජරට වකුගඩු රෝගය සඳහා හේතුව ආසනික්‌ සහිත බත් කෑම නොව ජලය බවද කැලණිය පර්යේෂණ කණ්‌ඩායම පවසති. මෙම ජලයෙහි අධික ලෙස ආසනික්‌ ඇති බව ඔවුන් ප්‍රකාශ කොට තිබිණි. එහෙත් මෙම ජල සාම්පල විශ්ලේෂණය කළ මහනුවර මූලික විද්‍යා ආයතනයේ සහ පේරාදෙනිය විශ්වවිද්‍යාලයේ විද්‍යාඥයන් පිරිසක්‌ අන්තර් ජාතික සඟරාවක පළ කළ ලිපියක්‌ මගින් මීට හාත්පසින් ම විරුද්ධ අදහසක්‌ ඉදිරිපත් කර ඇත. එනම් ජලයෙහි ඇත්තේ බිලියනයකට කොටස්‌ 3 ටත් වඩා අඩු ප්‍රමාණයක්‌ බව ය. එමෙන් ම මෙම ජල සාම්පල ජපානයේ කියෝතෝ විශ්වවිද්‍යාලයේ අති නවීන පහසුකම් ඇති විද්‍යාගාරයක කළ පරීක්‍ෂණ වලින් ද මෙය තහවුරු කර ඇත. මේ සඳහා ඔවුන් භාවිත කළ අයි. සී. පී. එම්. එස්‌. නම් අති සූක්‍ෂම උපකරණය මගින් බිලියනයකින් දහස්‌ පංගුවක්‌ වැනි ආසනික්‌ ප්‍රමාණයක්‌ නිර්ණය කළ හැකිය. මෙම කරුණු පැහැදිලිව ම පෙන්වා දෙන්නේ ද රජරට ජලයෙහි ආසනික්‌ පිළිබඳ ගැටළුවක්‌ නැති බවය.

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාල කණ්‌ඩායමේ නවතම සොයාගැනීම වන්නේ ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය කළ පරීක්‍ෂණයකින් වකුගඩු රෝගීන්ගේ මුත්‍රා සාම්පලවල ආසනික්‌ ඇති බව තහවුරු කර ඇති බවයි. මාද සහභාගී වූ එම රැස්‌වීමේ දී ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධාන නියෝජිතයා පැවසුවේ එම මුත්‍රා සාම්පල වල ආසනික්‌ සහ කැඩ්මියම් යන ලෝහ දෙක ම ඉතා සුළු වශයෙන් තිබුණ බවත් පාලක පරීක්‍ෂණයේ (රෝගය නොවැළඳුන ඥතීන්) ප්‍රතිඵල නොමැතිව ඒ ගැන නිශ්චිත නිගමනයකට එළැඹිය නොහැකි බවත් ය. මෙම කණ්‌ඩායම කැඩ්මියම් අමතකකර ආසනික්‌ ගැන පමණක්‌ මාධ්‍යවලට ප්‍රකාශ කිරීමට තරම් බංකොලොත් වී ඇත. දැන් එම පාලක පරීක්‍ෂණයේ ප්‍රතිඵල ලැබී ඇත. ඒ අනුව රෝගය ඇති නැති සියලුම පුද්ගලයන්ගේ ලෝහ මට්‌ටම් අතර වෙනසක්‌ නොමැති බව අනාවරණය වී ඇත. අසම්පූර්ණ ප්‍රතිඵල පදනම් කර ගනිමින් කැලණි විශ්වවිද්‍යාල කණ්‌ඩායමට සැම දා ජනතාව මුළා කළ නොහැකිය. ඒ බව ඔවුන් අවබෝධ කරගන්නේ නම් කාටත් හිතකර ය. කොළඹ ජීවත්වන අයගේ ද මුත්‍රාවල ආසනික්‌ ප්‍රමාණය මිනුම් කළහොත් එයින් ද යම් ආසනික්‌ ප්‍රමාණයක්‌ ලැබෙන බව ද අනුමාන කළ හැකිය.

රජරට වකුගඩු රෝගය ආසනික්‌ නිසා ඇති නොවන බව වෛද්‍ය විශේෂඥයන් තහවුරු කර ඇත. දැන් කැලණිය පර්යේෂකයන් පවසන්නේ මෙය ආසනික්‌ නොව කිවුල නිසා ඇතිවන කැල්සියම් ආසනේට්‌ නිසා ඇතිවන බවද එහි රෝග ලක්‍ෂණ ආසනික්‌ විෂ වීමේ රෝග ලක්‍ෂණ නොවන බවත්ය. මෙය හතර බීරි සංකල්පයකි. ජලයේ දිය නොවන කැල්සියම් ආසනේට්‌ විෂ වන්නේ ඉන් ආසනේට්‌ කොටස කැඩී ගිය හොත් පමණි. මෙවැනි විද්‍යාත්මක කරුණු හරිහැටි නොදැන ජනතාව මුළා කිරීම විශ්වවිද්‍යාලයක විද්‍යාඥයන් යෑයි කියාගන්නා පිරිසකට ඔබින්නේ නැත.

සහල්වල හා ජලයේ ආසනික්‌ ඇති බවට තදින් ප්‍රකාශ කළ කැලණිය පර්යේෂක කණ්‌ඩායම ඒ ගැන නියම තතු පිළිගත හැකි පරීක්‍ෂණ මගින් ඉදිරිපත් වන විට ඔවුන්ගේ අවධානය පළිබෝධනාශක දෙසට පමණක්‌ යොමු කරන බව පෙනේ. මේ පිළිබඳ ප්‍රකාශ කිරීමට පෙර ශ්‍රී ලංකාවේ භාවිත වන පළිබෝධනාශකවල වෙළෙඳ නාම, රසායනික සංයුතිය වැනි දේ ගැන නිසි අවබෝධයක්‌ ලබා ගැනීමත් ඒවායේ ආසනික්‌ නිර්ණය කිරීම පිළිගත් ක්‍රම අනුව සිදු කරන්නේ නම් මැනවි.

මගේ ස්‌ථාවරය ගැන හරිහැටි කරුණු නොදැන මා බහු ජාතික සමාගම්වලට ගැති අයෙකු ලෙස යම් අයෙකුට අවලාද නැගිය හැකි ය. එහෙත් විද්‍යාත්මක සත්‍ය නීරස වුවත් ඒවා සෘජුව ම ප්‍රකාශ කළ යුතු ය. එප්පාවල පොස්‌පේට්‌ නිධිය සූරා කෑමට විරුද්ධ ව මා සිදු කළ කාර්ය ය කිහිප දෙනෙකුට හෝ තවමත් මතකයේ තිබෙන්නට පුළුවන. මෙය බහුජාතික සමාගමකට ගෙඩිය පිටින් විකිණීමට පසුගිය රජයක්‌ තැත් කළ විට එයට එරෙහි ව නැගී සිටි අයෙකු වීම ගැන මා පසුතැවෙන්නේ නැත. මෙම කර්තව්‍යය කරන්නේ ද රටේ ද, මතු පරපුරේ උන්නතිය සඳහා බව ද අවසාන වශයෙන් ප්‍රකාශ කළ යුතුය.

මහාචාර්ය ඕ. ඒ. ඉලේපෙරුම



විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ ප්‍රකාශයට පිළිතුරු - I
14 JULY 2011 10:00

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ විද්‍යාපීඨයේ පීඨාධිපති මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා

ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමය මෙරට බටහිර විද්‍යාඥයන් ඒකාරාශි කරන සංවිධානය ලෙස සැලකිය හැකි ය. සියලු ක්‍ෂෙත්‍රවල බටහිර විද්‍යාඥයන්ට එහි සාමාජිකයන් විය හැකි ය. මේ සංවිධානයේ විවිධ කමිටු ද වෙයි. බටහිර විද්‍යාව ජනප්‍රිය කිරීම සඳහා කමිටුවක්‌ වන අතර පොදුවේ ඊනියා පර්යේෂණ සඳහා ද කමිටුවක්‌ වෙයි. එයට අමතරව තවත් කමිටු රාශියක්‌ වෙයි. මම ද මේ සංගමයේ යාවජීව සාමාජිකයෙක්‌ වෙමි. අවුරුදු විස්‌සකට එහා පැත්තේ මම ඉහත සඳහන් කමිටු දෙකේ ද කටයුතු කළෙමි. මම අවුරුද්දක්‌ ඊනියා පර්යේෂණ කමිටුවේ සභාපති වීමි. එපමණක්‌ නො ව අවුරුදු දෙකක්‌ පමණ මම එහි මහා මණ්‌ඩලයේ (Council) ද සාමාජිකයෙක්‌ වීමි. එහෙත් ඉන් මෙහා පැත්තේ මේ සංගමයේ වැඩකටයුතුවලට මම සාමාන්‍යයෙන් සහභාගී නො වෙමි. එහෙත් මගේ ශිෂ්‍යයෙකුට හෝ ශිෂ්‍යාවකට හෝ ඒ සංගමයෙන් ත්‍යාගයක්‌ ප්‍රදානය කරන අවස්‌ථාවක දී මම සහභාගී වෙමි.

ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ නාමයෙන් ආනයනික පළිබෝධනාශකවල ආසනික්‌ අඩංගු වීම සම්බන්ධයෙන් ප්‍රකාශයක්‌ නිකුත් කෙරී ඇත. එය සංගමයේ මහා මණ්‌ඩලය විසින් නිකුත් කරන ලද්දක්‌ යෑයි සැලකිය හැකි ය. මේ සංගමයේ වත්මන් සභාපතිවරයා වන මහාචාර්ය ධම්මික තංතිරිගොඩ මහතා ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලයේ භෞතික විද්‍යාව පිළිබඳ ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්යවරයා ය. ඔහු ලංකාවේ කීර්තිමත් විද්‍යාඥයකු ලෙස සැලකෙයි. ඔහු ලංකාවේ විද්‍යාව පිළිබඳ ජාතික ශාස්‌ත්‍රීය මණ්‌ඩලයේ අධිසාමාජිකයෙක්‌ ද වෙයි. එවැනි කීර්තිමත් විද්‍යාඥයකු සභාපතිත්වය දරන සංගමයක ප්‍රකාශයක්‌ නො සලකා හැරිය හැක්‌කේ කෙසේ ද? මේ සංගමයේ වත්මන් සංස්‌කාරකවරිය ද සම්මානනීය විද්‍යාඥවරියක වෙයි. නමින් මහාචාර්ය ජනිතා ලියනගේ වන මේ මහත්මිය බොහෝ දෙනා දන්නා පරිදි කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ රසායන විද්‍යා අංශයේ මහාචාර්යවරියක වන අතර රජරට වකුගඩු රෝගයට හේතුව ආසනික්‌ නො වන බව තරයේ ප්‍රකාශ කරන්නී ය. ඇය දැනට එම රෝගය පිළිබඳව ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය හා එක්‌ ව පර්යේෂණ කරන්නී ය.

ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමය ආසනික්‌ පිළිබඳ ප්‍රකාශයක්‌ නිකුත් කළේ මහාචාර්ය ජනිතා ලියනගේ ඒ සංගමයේ වත්මන් සංස්‌කාරකවරිය හා මහා මණ්‌ඩලයේ සාමාජිකාවක වන නිසා යෑයි මම කිසිසේත් ම නො කියමි. මහාචාර්ය තංතිරිගොඩ වැනි කීර්තිමතකු එවැන්නක්‌ පදනම් කරගනිමින් ප්‍රකාශ නිකුත් කරන්නේ යෑයි මම විශ්වාස නො කරමි. මේ සංගමයේ විද්‍යාඥයෝ තමන් බැරෑරුම් (Serious) (ඉංගිරිසි ප්‍රකාශයෙහි තිබූ මේ වචනය සිංහලයට පරිවර්තනය වී ඇත්තේ සැබෑ ලෙස ය. කෙසේ වෙතත් මම එය බැරෑරුම් වෙනසක්‌ ලෙස නො සලකමි. එය සැබෑ වෙනසක්‌ ද නැද්ද යන්න මේ අවස්‌ථාවෙහි අදාළ නො වේ ය යනු මගේ හැඟීම ය.) විද්‍යාඥයන් ලෙස සලකා ගනිති. බැරෑරුම් විද්‍යාඥයන් හෝ සැබෑ විද්‍යාඥයන් හෝ යමක්‌ ප්‍රකාශ කරන විට ඒ පිළිබඳ ව බැරෑරුම් ලෙස සොයා බලා හැකිතාක්‌ කරුණු එකතු කර ගත යුතු යෑයි මම සිතමි. ඔවුහු මා මෙන් නො ව අසම්මත ප්‍රකාශ නො කරති යි සිතමි.

ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ ප්‍රකාශයේ පහත සඳහන් කරුණු එකින් එක ගනිමු. පළමුවෙන් ඔවුන් ප්‍රකාශ කරන්නේ පහත සඳහන් අදහස්‌ ය. විද්‍යාඥයන් ගේ පරීක්‍ෂණවලින් ලැබෙන නව ප්‍රතිඵල තමන් ගේ සාම්‍යයන් ලවා සාම්‍ය සමාලෝචනවලට (Peer review) භාජන කළ යුතු ය. විශේෂයෙන් ම පර්යේෂණ ප්‍රතිඵල මත වැදගත් ප්‍රතිපත්තිමය තීරණ ගත යුතු කල අදාළ පරීක්‍ෂණ ජාත්‍යන්තර තලයේ පිළිගත් පර්යේෂණාගාරයක නැවත සිදු කළ යුතු ය. එහෙත් කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයීය කණ්‌ඩායම එසේ නො කර ප්‍රතිඵල ඉක්‌මනින් ප්‍රසිද්ධියට පත් කිරීමට කටයුතු කර ඇත. අනෙක්‌ කරුණුවලට යැමට පෙර අපි මේ කරුණ විභාග කරමු.

අපේ ප්‍රතිඵල තවමත් ඊනියා විද්‍යාත්මක සඟරාවක පළ කෙරී නැති බව නම් ඇත්ත ය. එහි දී අපේ කණ්‌ඩායමට මුහුණ පෑමට සිදු වූ පළමු කරුණ වූයේ එහි කර්තෘත්වය කා ගේ ද යන්න ය. රජරට හා අවට අදාළ ප්‍රදේශවල පස්‌වල හා ජලයේ ආසනික්‌ ඇති බව පළමුවෙන් ම දැනගත්තේ නාථ දෙවියන් ගෙන් බව අපි නොවලහා කීවෙමු. අද ද කියමු. ක්‌වොන්ටම් භෞතික විද්‍යාව ගැන ද කියවන මහාචාර්ය තංතිරිගොඩ මහතා ෂ්රොඩිංගර්ට තම සමීකරණ පිළිබඳ අදහස ලැබුණේ කෙසේ දැයි දන්නේ ද? ඒ පිළිබඳ ඉඟියක්‌ ජිම් බැගට්‌ විද්වතා (ඔහු මා මෙන් නො ව බටහිර විද්‍යාවට ලැදි ය) විසින් රචිත ක්‌වොන්ටම් ප්‍රවාදයේ අර්ථය (The meaning of Quantum Theory) නම් කෘතියෙහි සඳහන් වෙයි. අද මෙරට බටහිර විද්‍යාවේ වීරයන් හා වීරවරියන් වී සිටින ආචාර්ය මහාචාර්යවරුන් මේ පොත වත් කියවන්නේ නම් බටහිර විද්‍යාව මුහුණ පා ඇති අර්බුදය ගැන සුළුවෙන් වුවත් දැනගත හැකි වනු ඇත.

අදහස කා ගෙන් ලැබුණ ද අපි බටහිර සම්මත රසායන විද්‍යාවට අනුව නියෑදි පරීක්‍ෂා කළෙමු. එහි දී සාමාන්‍ය සම්මත ක්‍රමය උපකරණ වශයෙන් නො ව යොදා ගන්නා රසායනික ද්‍රව්‍ය, පී.එච්. අගය හා උෂ්ණත්වය ආදිය වශයෙන් වෙනස්‌වීම පිළිබඳව අපි විවිධ අත්හදා බැලීම් කළෙමු. ඒ අරුතින් ගත් කල අපට ආසනික්‌ හඳුනාගැනීම සඳහා නව ක්‍රමයක්‌ වෙයි. අප මේ ක්‍රමය ඊනියා විද්‍යාත්මක සඟරාවක පළ කර නොමැති නමුත් එය ඊනියා විද්වත් සම්මේලන කිහිපයක දී ද, අගමැතිතුමා ගේ ප්‍රධානත්වයෙන් මහාචාර්ය ජනිතා ලියනගේ මහත්මිය හා වෙනත් බටහිර විද්‍යාඥයන් යෑයි කියාගන්නා අය සහභාගී වූ රැස්‌වීමක දී ද ඉදිරිපත් කර ඇත. පසුව සඳහන් කරන ලද රැස්‌වීමේ දී ලියනගේ මහත්මිය වචනයක්‌ වත් කතා නො කිරීමට පරෙස්‌සම් විය. ඒ එතැන කිසිවකු තමන් වැදගත් යෑයි සිතන කතුන්ට නොසරුප් වදනින් බැණ වැදුණු නිසා විය නො හැකි ය. ඇයට කීමට වැදගත් දෙයක්‌ තිබිණි යෑයි මම නො සිතමි. අප කියා ඇත්තේ ඕනෑ ම අයකුට අපේ ක්‍රම අනුව පරීක්‍ෂා කරන ලෙස හෝ අපේ රසායනාගාරවලට පැමිණ ඒ ක්‍රම විමර්ශනයට භාජන කරන ලෙස ය. එහෙත් මේ වන තුරු ඒ ආරාධනය පිළිගත් අයකු නැත.

අප අපේ නියෑදි වෙනත් ආයතනයකට නො යෑවී ය යන්න කරුණු සොයා නො බලා කරන ප්‍රකාශයක්‌ පමණ ය. කරුණු සොයා නො බලා ප්‍රකාශ කිරීම මහාචාර්ය තංතිරිගොඩ ඇතුළු සැබෑ විද්‍යාඥයන් ගේ (බැරෑරුම් විද්‍යාඥයන් ගේ) ක්‍රමය දැයි මම නො දනිමි. ඒ කෙසේ වෙතත් අපි අපේ නියෑදි කාර්මික හා තාක්‍ෂණ ආයතනයට පරීක්‍ෂාව සඳහා යෑවීමු. එහෙත් ඔවුන් ඒ ආපසු ඒවා තිබුණේ පරීක්‍ෂා කිරීමේ දී ඔවුන් ගේ කාර්ය මණ්‌ඩලයේ එක්‌ තැනැත්තියක සිහි නැති වූ බව පවසමිනි. අපට එවිට කළ හැක්‌කේ කුමක්‌ ද? එහෙත් අගමැතිතුමා ගේ ප්‍රධානත්වයෙන් පැවැති රැස්‌වීමේ දී ඔවුන් ගේ ස්‌ථාවරය වෙනස්‌ වී ඇති බව දැනගැනීමට ලැබිණි. පළිබෝධනාශක පිළිබඳ රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයා ද ඒ ආයතනය ලවා නියෑදි පරීක්‍ෂා කරගෙන ඇති අතර එහි ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස පළිබෝධනාශක වර්ග නවයක්‌ මෙරටට ආනයනය කිරීම තහනම් කිරීමට පියවර ගෙන ඇත. දැනට එක්‌ එක්‌ ආයතනය මගින් කරන ලද පරීක්‍ෂණවලින් අපට වැදගත් නිගමනයකට එළඹිය හැකි ය. එනම් පරීක්‍ෂාවක දී අප යම් නියෑදියක මනින ආසනික්‌ ප්‍රමාණය එහි දී යොදාගන්නා උපකරණ, ක්‍රමය (උෂ්ණත්වය, රසායන ද්‍රව්‍යවල සාන්ද්‍රතාව, පී.එච්. අගය ආදිය) හා පුද්ගලයා ද මත ර¹ පවතින බව ය. සියලු දෙනා ට ලැබෙන ඊනියා වාස්‌තවික අගයක්‌ අඩු ම තරමෙන් ආසනික්‌ සඳහා නොමැති බව පැහැදිලි ය.

මෙහි දී කිව යුතු කරුණක්‌ වෙයි. කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ ආදි විද්‍යාර්ථීන් යෑයි කියාගන්නා කිහිප දෙනකු පසුගිය දා ජ.වි. පෙරමුණට හිතවත් වෙබ් අඩවියක ආසනික්‌ හා නාථ දෙවියන් සම්බන්ධයෙන් ප්‍රකාශයක්‌ එකතු කර ඇත. එහි කියන ආකාරයට අප සුළුතරයක්‌ විශ්වවිද්‍යාලයට අපකීර්තියක්‌ ගෙනැවිත් ඇත. එහෙත් අපට කිව හැක්‌කේ පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයා දැනටමත් පළිබෝධනාශක වර්ග (එහි රසායනික සංයුතියේ ආසනික්‌ ප්‍රතිශතය අඩු වැඩි වශයෙන් කුමක්‌ වුවත්) නවයක්‌ තහනම් කිරිමට පියවර ගෙන ඇත්තේ හුදෙක්‌ ඔහු ගේ ස්‌වයංභූ ඥනයකින් නො ව මූලිකව ම අපේ පර්යේෂණ හේතුවෙනි. අපේ පර්යේෂණ නො තිබෙන්නට රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයා එකදු වර්ගයක්‌ වත් තහනම් කිරීමට පියවර නො ගනු ඇත. එය කිසිසේත් ම අප විසින් කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයට ගෙනෙන ලද අපකීර්තියක්‌ නො වේ. අපේ පරීක්‍ෂාවල ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස පළිබෝධනාශක වර්ග නවයක්‌ තහනම් කිරීම අප විසින්, විශේෂයෙන් ම මහාචාර්ය ප්‍රියානි පරණගම මහත්මිය විසින් කරන ලද පරීක්‍ෂණවල ප්‍රතිඵල බැවින් අපට ඒ පිළිබඳ ඇත්තේ විශ්වවිද්‍යාලයට කීර්තියක්‌ ගෙන ඒම පිළිබඳ අභිමානයකි. එහෙත් අපි එයින් උදම් නො වෙමු. අපේ අරමුණ රජරට ඇතුළු අනෙක්‌ ප්‍රදේශවල ද ගොවි ජනතාව කෘෂි රසායන භාවිතයෙන් ඉවත් කර හෙළ ගොවිකම දෙසට යොමු කරවීම ය.

අපේ කණ්‌ඩායමේ අනෙක්‌ අය කෙසේ වෙතත් පර්යේෂණ පත්‍රිකා යෑයි කියෑවෙන ලිපි සාම්‍ය සමාලෝචනයකට පසුව ඊනියා විද්‍යාත්මක සඟරාවල කෙරෙන පළ කිරීම් ගැන මගේ විශ්වාසයක්‌ නැත. මෙහි දී බොහෝ විට සාම්‍ය සමාලෝචක තීරකයන් දෙදෙනකු ගේ තීරණය මත ලිපිය පළ කෙරෙයි. එහෙත් මේ තීරකයන්ට කෙතෙක්‌ වැරැදීම් සිදු වී ඇත් ද? මහාචාර්ය තංතිරිගොඩ මහතා නේචර් හා සයන්ස්‌ සඟරාවල තීරකයන්ට සිදු වී ඇති වැරැදි ගැන දන්නේ ද? එය ඉඳහිට කෙරුණක්‌ නො වන බවත් සුළු ප්‍රමාණයකින් පමණක්‌ කෙරෙන්නක්‌ නො වන බවත් දැනට අවුරුදු කිහිපයකට පෙර ඉකොනොමිස්‌ට්‌ සඟරාවේ පළ වී තිබිණි යෑයි මට පසුගිය දා දැනගැනීමට ලැබිණි. යම් කිසිවකු තම පර්යේෂණ වාර්තාවක්‌, ලිපියක්‌ ඊනියා විද්‍යාත්මක සඟරාවකට යෑවීමෙන් බලාපොරොත්තු වන්නේ අනෙක්‌ අය ලවා ද හැකි නම් පර්යේෂණය නැවත කරවා ගැනීම ය. එහෙත් ඒ කළ හැකි ප්‍රශස්‌ත ම ක්‍රමය ඊනියා විද්‍යාත්මක සඟරාවක පළ කිරීම යෑයි කිසිවකු කියන්නේ කෙසේ ද? පුවත්පතක සංස්‌කාරකවරයා කැමැති නම් කතුවරයාට තම ලිපිය අදාළ පුවත්පතෙහි පළ කරවා ගැනීමට හැකි විය යුතු ය. පුවත්පතක පළ වූ ඊනියා විද්‍යාත්මක ලිපිය කඅගය අඩු වන්නේ එය ඊනියා තීරකයන් විසින් සමාලෝචනය කෙරී නැති බැවින් ද? මා මගේ නව අදහස්‌ රැගත් ලිපි බොහොමයක්‌ පළ කරන්නේ විදුසර පුවත්පතෙහි ය. දිවයින හා දි අයිලන්ඩ් පුවත්පත්වල පළ කෙරෙන අවස්‌ථා ද වෙයි. අපේ බටහිර විද්‍යාඥයන් යෑයි කියාගන්නා අය පුවත්පත්වල පළ වන ලිපිවල හරයක්‌ නො දකිති. එහෙත් ඔවුන් විසින් මේ දක්‌වා කිසිදු නව ප්‍රවාදයක්‌ සංකල්පයක්‌ ඉදිරිපත් කෙරී නැත. ඔවුන් කරන්නේ තෝමස්‌ කුන් විද්වතා සඳහන් කළ සාමාන්‍ය විද්‍යාවකි. (Normal science). ඔවුන් නැවත නැවතත් කරන්නේ බටහිරයන් පළ කර ඇති ක්‍රමයක්‌ මෙරටෙහි ද යොදා ගැනීම පමණකි.

තම ලිපි පුවත්පත්වල පළ කිරීමෙන් වන එක ම අවාසිය මෙරට විශ්වවිද්‍යාලවල විවිධ තනතුරුවලට උසස්‌ කිරීම්වල දී ඒ ලිපිවලට ලකුණු නො ලැබීම ය. එහෙත් එසේ ලිපි පුවත්පත්වල පළ කිරීමෙන් තම කෘතිය බොහෝ දෙනා ගේ අවධානයට ලක්‌ කරවිය හැකි ය. පුවත්පත්වල අපේ කණ්‌ඩායමේ ප්‍රතිඵල පළ වීමෙන් අපට ද වාසියක්‌ වී ඇත. අද බොහෝ දෙනා ගේ අවධානයට ආසනික්‌ ලක්‌ වී ඇත. ඒ හේතුවෙන් පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයා ගේ කටයුතු ද ඉක්‌මන් වී ඇත. දැනටමත් ඔහු පළිබෝධනාශක ද්‍රව්‍ය නවයක්‌ තහනම් කිරීමට පියවර ගෙන ඇත.

දෙවියන් ගැන කී නිසා නිව්ටන් වත් ප්‍රතික්‌ෂේප කළ යුතු ද?
14 JULY 2011 10:00

රුවන් සිල්වා, 
ඉංජිනේරු ශිෂ්‍ය, 
ශ්‍රී ලංකා විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය.

රජරට ප්‍රදේශයේ පසට එක්‌ වී ඇති ආසනික්‌ පිළිබඳ ප්‍රශ්නය අද දින කොයි කාගෙත් කතාබහට ලක්‌ වී ඇත. ඒ පිළිබඳව ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ පැහැදිලි කිරිම කියවූ මම එයට ප්‍රතිචාර දැක්‌වීම යුතුකමක්‌ යෑයි සිතුවෙමි. 

මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වා විද්වතාණන් ගේ අදහස්‌ උදහස්‌ පිළිබඳව කියවා බලා තේරුම් ගත් අය තුළ එතුමා කෙරෙහි විශාල ගෞරවයක්‌ ඇත. එහෙත් ආසනික්‌ පිළිබඳ ගැටලුවේ දී එතුමා ගේ සුවිශේෂී මතවාදයන්, සාමාන්‍ය ජන සමාජයටත් මේ රටේ සෙසු විද්‍යා උගතුන්ටත් සංක්‍රමණය වූ අතර ඔවුන්ට එය මහා අප්‍රභංසයක්‌ විය. ඒ නිසා ඇතැමුන් මේ අදහස්‌ හාස්‍යයට ලක්‌ කළ අතර විද්‍යාව පිළිබඳ උගතුන් අතින් ඒවා තරයේ ප්‍රතික්‌ෂේප කිරිමට ලක්‌ විය. "විද්‍යාව තුළ ආගමික විශ්වාසය හා අද්භූත දේවලට නැනක්‌ නොමැත" යන්න ඔවුන් ගේ සටන් පාඨය විය. 

එහෙත් නූතන බටහිර විද්‍යාවට පදනම දැමූ මහා විද්‍යාඥ ශ්‍රීමත් අයිසැක්‌ නිව්ටන් ගේ "දේවවාදී" අදහස්‌ කෙරෙහි සියලු දෙනා ගේ අවධානය යොමු කරනු කැමැත්තෙමි. අයිසැක්‌ නිව්ටන් ගේ විශිෂ්ටතම ප්‍රවාදයන් වන චලිත නියම හා ගුරුත්වාකර්ෂණ පිළිබඳ අදහස්‌ ඇතුළත් "ෆිලොසොෆියා නැචුරලිස්‌ ප්‍රින්සිපියා මැතමැටිකා" හෙවත් "ස්‌වාභාවික දර්ශනවාදයේ ගණිත පදනම" යන කෘතිය බටහිර විද්‍යාවේ ඉතා ම ශ්‍රේෂ්ඨ විද්‍යා ග්‍රන්ථයක්‌ ලෙස බුහුමනට පාත්‍ර වෙයි. මුල් වරට ලතින් භාෂාවෙන් 1687 දී ප්‍රකාශයට පත් වූ එය නිව්ටන් ජීවත් ව සිටිය දී 1713 හා 1725 යන වර්ෂවල නැවත මුද්‍රණය කරන ලදී. මේ මාහැඟි ග්‍රන්ථයේ අවසාන පරිච්ඡේදය සම්පූර්ණයෙන් ම වෙන් වී ඇත්තේ මේ විශ්වයේ නිර්මාර්තෘවරයා දෙවියන් වහන්සේ බව පෙන්වා දීම සඳහා ය. 

එහි නිව්ටන් විද්වතා මෙසේ ලියා ඇත. "ලෝකයේ ආත්මය ලෙස පමණක්‌ නො ව සියල්ලේ අධිපතියාණන් ලෙස මේ ස්‌වභාවය සියල්ල පාලනය කරයි. එහි අධිකාරීත්වය සලකා බැලු කල අප ඔහු හැඳින්විය යුත්තේ දෙවි ස්‌වාමීන් වහන්සේ, විශ්ව නීතිදායකයා යනුවෙනි. මහෝත්තම දෙවි¹ණෝ සදාතනික වෙති. අසීමිත වෙති, නිරපේක්‌ෂ ලෙස පරිපූර්ණ වෙති, එතුමාණෝ සර්ව බලධාරී හා සර්වඥතා ඥානය සහිත වෙති. එතුමාණෝ සදාකාලයෙන් සදාකාලයට වැඩ වසති. අනන්තයේ සිට අනන්තය දක්‌වා පැතිර පවතී. උන්වහන්සේ සැම විට ම සැම තැන ම වැඩ වසමින් කාලය හා අවකාශය සංස්‌ථාපනය කරති".

මෙලෙස මහා විද්‍යාඥ අයිසැක්‌ නිව්ටන් දෙවියන් පිළිබඳ සිය දැක්‌ම ලොවට ම ඉදිරිපත් කරයි. එහෙත් බටහිර විද්‍යාව එතුමා ගේ අදහස්‌ ප්‍රතික්‌ෂේප කරන බවක්‌ නො පෙනේ. මේ මොහොතේ දී ලොව පුරා කෝටි සංඛ්‍යාත සිසුනට චලිතය පිළිබඳ නිව්ටන් නියම හා ගුරුත්වාකර්ෂණ ප්‍රවාදය මෙන්ම ඒ ආශ්‍රිත බොහෝ දේ ද ඉගැන්වේ. එහෙත් නිව්ටන් දේවවාදියකු වූ බැවින් ඔහු ගේ සියලු අදහස්‌ ප්‍රතික්‌ෂේප නො කෙරේ. 

සුවිශේෂ මිනිස්‌සු වෙනස්‌ ආකාර වලින් ලෝකය දකිති. ඔවුන් ගේ අදහස්‌ අසම්මත වූ පමණින් හාස්‍යයට හා ගර්හාවට ලක්‌ කිරීම බුද්ධිමතුන්ට තරම් නො වේ. 


රුවන් සිල්වා, 
ඉංජිනේරු ශිෂ්‍ය, 
ශ්‍රී ලංකා විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය.

 

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ කීර්තිනාමය අභියෝගයට ලක්‌ වීම
විද්‍යාපීඨ ආචාර්ය මණ්‌ඩලය-කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයය.

14 JULY 2011 10:00

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ විද්‍යාපීඨය 1967 දී ස්‌ථාපනය කරනු ලැබ මේ දක්‌වා කීර්තිමත් විද්‍යාඥයන් රැසක්‌ ලොවට බිහි කරමින් විද්‍යා දැනුම බෙදාහැරීමේ කේන්ද්‍රස්‌ථානයක්‌ ලෙස ජාතික වත්, ජාත්‍යන්තර වත් පිළිගැනීමට ලක්‌ ව ඇති බව අප හොඳින් දන්නා කරුණකි. මේ පීඨයෙහි සියලු පර්යේෂකයන් විසින් සිය පර්යේෂණවල ප්‍රතිඵල පර්යේෂණ පත්‍රිකා හෝ දාර්ශනික සම්මන්ත්‍රණ වැනි පිළිගත් ක්‍රමවේදයන්ට අනුව යමින් ප්‍රසිද්ධියට පත් කරනු ලබන අතර එම ප්‍රතිඵල නොයෙකුත් ශාස්‌ත්‍රීය සංවාද තුළ ඇගයීමකට ලක්‌ වන බව ද නොරහසකි. 

කෙසේ වුව ද කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ විද්‍යා පීඨයේ පර්යේෂකයන් කිහිප දෙනකු ගේ මූලිකත්වයෙන් රජරට ආශ්‍රිතව පැතිරී ඇති වකුගඩු රෝගය සම්බන්ධයෙන් කරනු ලබන පර්යේෂණ සහ එහි සොයාගැනීම් මාධ්‍ය තළ ප්‍රචාරය වීමත් සමග රට තුළ ඉමහත් ආන්දෝලනාත්මක තත්ත්වයක්‌ ගොඩනැඟී ඇත. 

මේ පර්යේෂණ දේව මණ්‌ඩලයක මඟපෙන්වීම මත පදනම් වී ඇති බව ඉහත පර්යේෂක කණ්‌ඩායම විසින් ම විවිධ මාධ්‍ය වරින් වර ප්‍රකාශයට පත් කරනු ලැබ ඇත. එමෙන් ම දැනට භාවිත කරනු ලබන පිළිගත් විද්‍යාත්මක මූලධර්ම අභියෝගයට ලක්‌ කරමින් එම පර්යේෂකයන් ගේ ප්‍රධානියා වන කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ වත්මන් විද්‍යාපීඨාධිපතිතුමා විසින් මාධ්‍ය දැනුවත් කරනු ලැබ ඇත. මේ ප්‍රකාශ සහ ක්‍රියාමාර්ග තුළින් පොදු මහජනතාව තුළත් විද්‍යාත්මක ක්‍ෂෙත්‍රය තුළත් කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය කෙරෙහි, විශේෂයෙන් විද්‍යාපීඨය කෙරෙහි ඉතා ම අයහපත් මතයක්‌ ගොඩනැඟෙමින් පවතින බව ද, දැනට ඉගෙනුම ලබන ඇතැම් ශිෂ්‍යයන් තුළ ද ව්‍යාකූල තත්ත්වයක්‌ හටගෙන ඇති බව ද පෙනේ. මේ තත්ත්වය, විද්‍යාපීඨය වසර පනහකට අධික කාලයක්‌ තිස්‌සේ ඉමහත් පරිශ්‍රමයෙන් ගොඩනඟාගත් කීර්ති නාමයට අහිතකර ලෙස බලපානවා පමණක්‌ නො ව අප පීඨයෙන් ඉදිරියේ දී බිහි වන විද්‍යාර්ථින් ගේ ගෞරවය සහ සමාජ පිළිගැනීම ද අනතුරට ලක්‌ කරන්නකි. 

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ විද්‍යාපීඨ ආචාර්යවරුන් ගේ බහුතරය වන අපි මේ පර්යේෂණවලට කිසිසේත් ම දායකත්වයක්‌ නො දක්‌වන බවත් එහි ක්‍රමවේදයන් අප බොහෝ දෙනකු දැනගත්තේ මාධ්‍ය තුළින් ම පමණක්‌ බවත් දන්වා සිටින අතර අප ගේ ඉගැන්වීම් සහ පර්යේෂණ කටයුතු පිළිගත් විද්‍යාත්මක මූලධර්ම මත පමණක්‌ සිදු කෙරෙන බව ඔබතුමාට අවධාරණයෙන් දන්වා සිටින අතර, කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේත් එහි විද්‍යා පීඨයේත් ගෞරවය ආරක්‍ෂා කිරිම සඳහා නොපමාව මැදිහත් වන ලෙස කාරුණිකව ඉල්ලා සිටිමු. 

මෙයට විශ්වාසී, විද්‍යාපීඨ ආචාර්ය මණ්‌ඩලය-කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයය.

(පිටපත් : විද්යුත් සහ මුද්‍රිත මාධ්‍ය)

සුළු ප්‍රමාණය බැගින් වුණත් ඇඟ ඇතුළේ දිගු කලක්‌ එකතු වන නිසා ආසනික්‌වලට සීමාවක්‌ පනවන්න බැහැ
14 JULY 2011 10:00

වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන

(ධාවක රාජසිංහ - VIDUSARA)


ආසනික්‌ යනු මයික්‍රොග්රෑම කිහිපයක්‌ බැගින් වුවත් කලක්‌ තිස්‌සේ ශරීරගත වුවොත් සිරුරට හානි ගෙන දිය හැකි දෙයක්‌ බව මේ සම්බන්ධයෙන් උනන්දුවක්‌ දක්‌වන්නකු හා වෛද්‍යවරයකු ලෙස ඉතා වගකීමෙන් ප්‍රකාශ කර සිටින්නේ යෑයි රජරට විශ්වවිද්‍යාලයයේ භිෂග්වේදය පිළිබඳ කථිකාචාර්ය වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන ප්‍රකාශ කර සිටියේ ය. ඒ මහතා මෙසේ පවසා සිටියේ ඉකුත් සතියේ කොළඹ 7 සව්සිරිපායේ දී පැවැති මාධ්‍ය හමුවක දී ය. ආසනික්‌වල මාරාන්තික මාත්‍රාව ග්රෑම් දශම දෙකක්‌ බවත් එහි අරුත ආසනික්‌ එක ග්රෑමයකින් පස්‌ දෙනකු හා කිලෝ එකකින් පන් දහසක්‌ මරා දැමීමේ හැකියාව තිබීම බවත් වෛද්‍ය ජයසුමන එහි දී පැවසී ය.

වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන මේ මාධ්‍ය හමුවේ දී තවදුරටත් අදහස්‌ දක්‌වමින් කරුණු ඉදිරිපත් කර සිටියේ මේ අයුරිනි.

"ආසනික්‌ පිළිබඳව මේ වෙනකොට ලෝකයේ පර්යේෂණ පවත්වල තියෙන ප්‍රමුඛ පෙළේ විද්‍යාඥයන් දෙදෙනකු ගෙන් ආහාරවල ආසනික්‌ අඩංගු වීම ගැන මම පහුගිය දිනවල අහල බැලුවා. ඇබර්ඩීන් විශ්වවිද්‍යාලයයේ ජෛවරසායන අංශයේ ප්‍රධානී මහාචාර්ය ඇන්ඩෘ මෙහාජ් සහ මැන්චෙස්‌ටර් විශ්වවිද්‍යාලයයේ පාරිසරික විෂවේදය පිළිබඳ මහාචාර්ය ඩේවිඩ් පොලියා කියන දෙදෙනා ගෙන් අහල බැලුවා ආහාරවල ආසනික්‌ සම්බන්ධයෙන් සමහර ඒවට ලෝකයේ නිර්ණායක නැත්තෙ ඇයි කියලා. ඔවුන් කිව්වෙ ආසනික්‌ කියල කියන්නෙ අංක 1 වර්ගයේ පිළිකාජනකයක්‌. අංක 1 වර්ගයේ පිළිකාජනකයකට මෙන්න මේකයි උපරිමය කියල නීතියක්‌ පනවන්න බැහැ. ප්‍රමාණයක්‌ කියන්න බැහැ. ඒ මොකද මේව ඇඟ ඇතුළෙ එකතු වෙනව. ඇඟ ඇතුළෙ එකතු වෙන දේකට සීමාවක්‌ පනවන්න බැහැ. ඒ මිස, සීමාවක්‌ පනවල නැත්තෙ ඒව ගැන හදාරල නැති නිසා හරි, හානියක්‌ නො වන නිසා හරි නෙමෙයි. සුළු ප්‍රමාණයක්‌ වුණත් දීර්ඝ කාලයක්‌ ඇඟට ඇතුළු වෙනකොට ඒක ප්‍රශ්නයක්‌ වෙන නිසයි."

වෛද්‍ය ජයසුමන මේ අදහස්‌ පළ කර සිටි මාධ්‍ය හමුව පැවැත්වුණේ ඉකුත් දා අග්‍රාමාත්‍ය කාර්යාලය විසින් ආසනික්‌ අර්බුදය අළලා මාධ්‍ය වෙත නිකුත් කරන ලද නිවේදනයක අඩංගු සාවද්‍ය හා අදූරදර්ශී (යෑයි අදාළ දේශකයන් විසින් හඳුන්වා දෙන ලද) කරුණුවලට ප්‍රතිචාර දැක්‌වීම පිණිස ය. මේ මාධ්‍ය හමුවට ජාතික නිදහස්‌ පෙරමුණ, ජාතික හෙළ උරුමය, ශ්‍රී ලංකා හරිත පක්‌ෂය, දේශ හිතෛෂී ජාතික ව්‍යාපාරය, ශ්‍රී ලංකා හරිත ව්‍යාපාරය යන දේශපාලන පක්‌ෂ හා සංවිධානවල නියෝජිතයෝ ද එක්‌ ව සිටිය හ. 

ඉකුත් 4 වැනි දා අග්‍රාමාත්‍ය කාර්යාලයේ දී ආසනික්‌ අර්බුදය සම්බන්ධයෙන් පැවැති සර්වපාක්‌ෂික සාකච්ඡාවක දී ඉදිරිපත් වුණු කරුණු පදනම් කරගනිමින් අග්‍රාමාත්‍ය කාර්යාලය ඉහත සඳහන් නිවේදනය නිකුත් කර තිබිණි. එය කැලණිය සරසවියේ ආසනික්‌ පරීක්‌ෂණ කණ්‌ඩායමේ එකඟතාවකින් තොර ව නිකුත් කර ඇති නිවේදනයක්‌ බව මාධ්‍ය හමුවේ දී ප්‍රකාශ වුණු අතර කෘමිනාශකවල අඩංගු විය හැකි ආසනික්‌ උපරිම මට්‌ටමක්‌ නීතිගත කිරීමේ සූදානමක්‌ ගැන එම නිවේදනයෙහි වන සඳහන කුමන්ත්‍රණකාරී වැඩපිළිවෙළක කොටසක්‌ ලෙස පෙනී යන බව ද ප්‍රකාශ විය. එවැනි නීතියක්‌ සම්මත වුව හොත් එවැනි අවසරයක්‌ දුන් ලෝකයේ පළමු රට වශයෙන් අපකීර්තියට පත් ව රටේ අපනයන ආර්ථිකයට පහසුවෙන් ම බලපෑමක්‌ එල්ල වනු ඇතැයි යන්න මෙහි දී කරුණු ඉදිරිපත් කළ දේශකයෝ පහදා දුන් හ. එමෙන් ම ආසනික්‌ අඩංගු ව ඇතැයි ඒ වන විට නිල වශයෙන් තහවුරු වී ඇත්තේ කෘමිනාශක 3ක පමණක්‌ බවට නිවේදනයෙහි වන සඳහන නොමඟ යවනසුලු බවත් ඒ වන විට එම ප්‍රමාණය කෘමිනාශක (වෙළෙඳ නාම) 9ක්‌ බව පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයා සර්වපාක්‌ෂික හමුවේ දී ප්‍රකාශ කළ බවත් මාධ්‍ය හමුවේ දී අනාවරණය කෙරිණි. 

තව ද කැලණිය ස්‌වාධීන පර්යේෂකයන් කණ්‌ඩායම කෘෂිරසායනවල ආසනික්‌ සොයාගත් ක්‍රමවේදය සර්වපාක්‌ෂික සමුළුවට ඉදිරිපත් කර නැතැයි කෙරෙන ප්‍රචාරයේ සත්‍යතාවක්‌ නැති බවත් එය දීර්ඝ වශයෙන් එහි දී පැහැදිලි කළ බවත් මේ මාධ්‍ය හමුවේ දී වෛද්‍ය ජයසුමන ප්‍රකාශ කර සිටියේ ය. එය තම කණ්‌ඩායම විසින් සකසන ලද ක්‍රමවේදයක්‌ නො ව ලෝකයේ ඒ සඳහා ඇති සම්මත ක්‍රමවේදය බවත් ඒ මහතා වැඩිදුරටත් පැවසී ය.

මෙහි දී අදහස්‌ දැක්‌වූ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී පූජ්‍ය අතුරලියේ රතන හිමි, උද්ගත වී ඇති ජාතික අවශ්‍යතාව සැලකිල්ලට ගෙන ධාර්මික ගොවිතැනක්‌ සඳහා වූ ජාතික එකමුතුව නමින් සංවිධානයක්‌ පිහිටුවීමට තමන්වහන්සේ ඇතුළු පිරිස කටයුතු කරගෙන යන බව අනාවරණය කර සිටිය හ. 

ජාතික නිදහස්‌ පෙරමුණේ ජාතික සංවිධායක ජයන්ත සමරවීර, දේශහිතෛෂී ජාතික ව්‍යාපාරයේ මහ ලේකම් වෛද්‍ය වසන්ත බණ්‌ඩාර, ශ්‍රී්‍ර ලංකා හරිත පක්‌ෂයේ සභාපති වෛද්‍ය සුමිත් වන්නිආරච්චි සහ ශ්‍රී ලංකා හරිත ව්‍යාපාරයේ සභාපති සුරංජන් කොඩිතුවක්‌කු යන මහත්වරු ද මෙහි දී අදහස්‌ දැක්‌වූ හ.


ඊනියා විද්වතුන් කණ්‌ඩායමට ආසනික්‌ භීතිකාව!

14 JULY 2011 10:00

කෘමිනාශක සමාගම් එකමුතුවේ නිවේදනය

කැලණිය හා රජරට විශ්වවිද්‍යාලවල සේවය කරන විද්වතුන් කණ්‌ඩායමකට ආසනික්‌ භීතිකා රෝගය වැළඳී ඇති බව 2011 ජුලි 11 වැනි දින ලංකා වාණිජ මණ්‌ඩලයේ ශ්‍රවණාගාරයේ දී ක්‍රොප්ලයිෆ් ශ්‍රී ලංකා සංවිධානය මගින් සංවිධානය කොට පවත්වන ලද මාධ්‍ය හමුවක දී ප්‍රකාශ විය. 

අනුරාධපුර, පොළොන්නරුව දිස්‌ත්‍රික්‌කවල හා දෙහිඅත්තකණ්‌ඩිය ප්‍රදේශවල බහුලව ඇති නිදන්ගත වකුගඩු රෝගයට හේතුව සහල්වල ඇති ආසනික්‌ බව පවසමින් මේ ඊනියා විද්වතුන් කණ්‌ඩායම මහජනතාව මෙන්ම දේශපාලඥයන් ද නොමඟ යවා ඇත. මොවුන් ගේ මතයට අනුව මේ ආසනික්‌ සහල්වලට පැමිණ ඇත්තේ වී වගාවේ දී යොදන පළිබෝධනාශක මගින් ය. මොවුන් තවදුරටත් පවසනුයේ පළිබෝධනාශක 28ක ආසනික්‌ හා රසදිය අධික මට්‌ටම්වලින් ඇති බවයි. 

මේ විද්වත් කණ්‌ඩායම තවදුරටත් පවසනුයේ 2001 වසරේ දී ආනයනය කිරීම තහනම් කරන ලද ආසනික්‌ පළිබෝධනාශක, සමාගම් මගින් ආනයනය කර ඇති බවයි. මෙය ද මහජනතාව මුළා කිරීමකි. ආසනික්‌ සක්‍රීය ද්‍රව්‍ය හැටියට ඇති කිසි ම පළිබෝධනාශකයක්‌ සමාගම් මගින් 2001 වසරට පසුව ආනයනය කර නැත.

මේ නිවේදනයට අදාළ මාධ්‍ය හමුව පැවැත්වුණේ විදුසර මුද්‍රණයට යන මොහොතේ වීම නිසා එහි සාකච්ඡා වූ කරුණු ඇතුළත් කර ප්‍රවෘත්තියක්‌ සැකසීමට කාලවේලාවක්‌ නො වූ බැවින් ක්‍රොප්ලයිෆ් ආයතනය මාධ්‍යවේදීන්ට ලබා දුන් මුද්‍රිත නිවේදනයෙන් උපුටාගත් කොටසක්‌ මෙහි පළ කර ඇත. මෙහි දී සාකච්ඡා වූ කරුණු ලබන සතියේ පළ වේ. 
 

හුදු කාර්මික ශිල්පීන් වූ ඊනියා විද්‍යාඥයෝ

WEDNESDAY, 13 JULY 2011 10:00

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ විද්‍යාපීඨයේ පීඨාධිපති මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා

අප රට විද්‍යාඥයන් නොමැති බව මා දැනගෙන බොහෝ කල් ය. ඒ කරුණු දෙකක්‌ නිසා සිදු වෙයි. පළමුවෙන් ම බටහිර විද්‍යාව යනු තවත් එක්‌ දැනුම් පද්ධතියක්‌ පමණක්‌ බවත් එහි ඇති මහේශාක්‍යභාවයක්‌ නොමැති බවත් මා දැනගෙන අවුරුදු විසි පහකට පමණ වැඩි ය. එබැවින් ඒ අරුතින් මෙරට තබා බටහිර වත් විද්‍යාඥයන් නොමැති බව මම එදා සිට ම දනිමි. දැනට අවුරුදු විස්‌සකට පමණ ඉහත මා ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ යම්කිසි සභාවක කරන ලද කතාවක මාතෘකාව වූයේ "විද්‍යාත්මක බොරුකාරයෝ" යන්න ය. එකල මම ඒ සංගමයේ මහා මණ්‌ඩලයේ (Council) සාමාජිකයෙක්‌ වීමි.

ඒ කතාව සම්බන්ධයෙන් එකී මහා මණ්‌ඩලයේ සාමාජිකයෙක්‌ චෝදනාවක්‌ කළේ ය. මට මතක අයුරින් ඒ චෝදනාවේ හරය වූයේ මෙරට පමණක්‌ නො ව පිටරට ද බටහිර විද්‍යාවට සම්බන්ධ වූවන් බොරුකාරයන් ලෙස හැඳින්වීම වරදක්‌ බව ය. විශේෂයෙන් ම ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ මහා මණ්‌ඩලයේ සාමාජිකයකු වෙමින් ඒ සංගම් ගොඩනැඟිල්ලේ දී ම පවත්වන ලද 

රැස්‌වීමක දී මා එලෙස විද්‍යාත්මක බොරුකාරයන් ගැන කතා කිරීම වරදක්‌ යෑයි චෝදනාව ඉදිරිපත් කළ තැනැත්තා කියා සිටියේ ය. එකල පැවැති මහා මණ්‌ඩලය ඒ චෝදනාව ප්‍රතික්‌ෂේප කළේ මගේ අදහස්‌ මට ප්‍රකාශ කිරීමට ඇති අයිතියට අවහිර නො කරමිනි.

එහෙත් ඒ එදා ය. අද මගේ අදහස්‌ ප්‍රකාශ කිරීමේ අයිතිය උදුරා ගැනීමට පමණක්‌ නො ව අප ගවේෂණ කණ්‌ඩායමේ සාමාජිකයන්ට තමන්ට කැමැති අදහසක්‌ දැරීමේ අයිතිය ද උදුරා ගැනීමට එකී මහා මණ්‌ඩලය ක්‍රියා කර ඇත. මම තවමත් ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ යාවජීව සාමාජිකයෙක්‌ වෙමි. එහෙත් එහි කටයුතුවලට මම දැන් සහභාගී නො වෙමි. එසේ වුවත් මම දැනට කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ විද්‍යා පීඨයේ පිඨාධිපති වෙමි. ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ වත්මන් මහා මණ්‌ඩලය කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ රජරට වකුගඩු රෝගය සම්බන්ධ ගවේෂණ කණ්‌ඩායමට විරුද්ධව පුවත්පත් මගින් ප්‍රකාශයක්‌ කර ඇත. ඒ ප්‍රකාශය පුවත්පතක පළ වූයේ පසුගිය ජුලි 03 වැනි ඉරිදා වුවත් එය නිකුත් කළේ හා එයටත් වඩා එය අනුමත කළේ කවදා දැයි නො දනිමි.

එහෙත් එකී වත්මන් මහා මණ්‌ඩලයට අප දැනට සති හයක පමණ කාලයක්‌ තිස්‌සේ කරන පැහැදිලි කිරීම සන්නිවේදනය වී නොමැති බව පැහැදිලි ය. ඔවුහු තවමත් දිව්‍ය බලයෙන් අපට ආසනික්‌ පිළිබඳ හෝඩුවාව ලැබුණු බව කියති. ඔවුන් එසේ කියන්නේ අදහස්‌ ලැබීම පිළිබඳව අප කොතෙකුත් පැහැදිලි කිරීම්වල නිරත වී තිබිය දී ය. අදහස්‌ දෙවියන් ගෙන් ලැබුණත්, යක්‍ෂයකුගෙන් ලැබුණත්, සිහිනෙන් ලැබුණත් ඒ අදහස්‌ අප ඔවුන් ගේ ඊනියා විද්‍යාත්මක ක්‍රමය මගින් තහවුරු කර ඇත්නම් අදහස්‌වල සම්භවය පිළිබඳ ඔවුන්ට කීමට ඇත්තේ කුමක්‌ ද?

එමෙන් ම ඔවුහු ද ඇතැම් ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්යවරු ද අප සහල්වල ආසනික්‌ ඇතැයි කීම පිළිබඳව තොරතෝංචියක්‌ නැති ව කෑ ගසති. සහල්වල ආසනික්‌ ඇති බව අපට පෙර විවිධ කණ්‌ඩායම් කියා ඇත. ඒ අතර කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ මහාචාර්ය රංජිත් ජයසේකර මහතා හා පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයයේ කණ්‌ඩායමක්‌ ද වන බව බොහෝ අයට අමතක වී ඇත. කොළඹ කාර්මික තාක්‍ෂණ ආයතනයේ නිලධාරීන්ට පමණක්‌ සහල්වල ආසනික්‌ නොපෙනේ නම් එයට හේතුව ඔවුන්ට දෙවියන් ගේ හාල් කැවීම විය හැකි ය. ඒ කෙසේ වෙතත් සහල්වල ආසනික්‌ තිබීම අපේ ගවේෂණය සම්බන්ධයෙන් ගත් කල ද්විතීයික කරුණකි. එය අපේ ගවේෂණයට මූලිකව අදාළ වන්නක්‌ නො වේ. ඒ බව තවමත් මේ ඊනියා විද්‍යාඥයන්ට සන්නිවේදනය වී නැත.

මේ මහා විද්‍යාඥයන්, ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්යවරුන් යෑයි කියාගන්නා අයට ඒ බව සන්නිවේදනය වී නැත්තේ ඇයි? අපේ අධ්‍යයනය රජරට හා ආශ්‍රිත ප්‍රදේශවල වකුගඩු රෝගයට හේතුව සෙවීම හා ඔවුන්ට ප්‍රතිකාර කිරීම ය. එහි දී අප දැනගත් අන්දමට රජරට වකුගඩු රෝගයට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික්‌ ය. එයට අමතරව ඒ ප්‍රදේශයෙහි කුඹුරු පස ද, එහි කිවුල සහිත බොන වතුර ද හේතු වෙයි. ඒ කරුණු තුනෙන් එකක්‌ වත් නොමැති වුව හොත් වකුගඩු රෝගය නො වැළඳෙයි. අප ඒ බව පැහැදිලිව කිහිප වතාවක්‌ කියා තිබිය දීත්, ඇතැම් ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්යවරුන් පඬියන් මෙන් විකාර ප්‍රශ්න අසන්නේ ඔවුන් තමන් ලියන දෙය හැරෙන්නට වෙනත් දෙයක්‌ නො කියවන බැවින් ද?

ලංකාවේ ආසනික්‌ ස්‌වභාවයෙන් පිහිටා නැත. මුළු ලෝකයේ ම මෙතරම් ප්‍රතිශතයක්‌ ආසනික්‌ තිබේ යෑයි කීමෙන් ලංකාවේ ඒ ප්‍රමාණයට ආසනික්‌ ඇති බව ගම්‍ය නො වන බව පාසල් ශිෂ්‍යයකුට වුව ද වැටහෙන කරුණක්‌ වුවත් අපේ ඊනියා විද්‍යාඥයන්ට හා විද්‍යාඥවරියන්ට ඒ බව තේරුම්ගත නොහැක්‌කේ සන්නිවේදනයේ වරදකින් නම් විය නො හැකි ය. ලංකාවේ පොළොවේ ස්‌වාභාවික ව ආසනික්‌ නැත්නම් අපට ආසනික්‌ ලැබෙන්නේ කෙසේ ද, කොහෙන් ද යන්න විස¹ගැනීමට තිබූ ඊළඟ ප්‍රශ්නය විය. අපට ආසනික්‌ ලැබෙන්නේ පළිබෝධනාශක ද ඇතුළු කෘෂි රසායනික ද්‍රව්‍ය නිසා බව ඉතා පැහැදිලි ය. අප ඒ බව ප්‍රකාශ කළා පමණක්‌ නො ව එකී ද්‍රව්‍යවල ආසනික්‌ ඇති බව ද නැවතත් බටහිර රසායන විද්‍යාවේ ක්‍රම අනුව ම තහවුරු කර ගැනීමෙන් පසුව පමණක්‌ එසේ කළෙමු.

එවිට තමන් විද්‍යාඥයන් ලෙස සිතන පඬියන් කියන්නේ නැඟෙනහිර පළාතේ ද වෙනත් පළාත්වල ද කෘෂි රසායනික ද්‍රව්‍ය යොදන නමුත් ඒ පළාත්වල වකුගඩු රෝගය දක්‌නට නො ලැබෙන බව ය. ඔවුන්ට වකුගඩු රෝගය වැළඳීම සඳහා ආසනික්‌වලට අමතරව කුඹුරු පස ද, විශේෂිත කිවුල් ජලය ද අවශ්‍ය බව අමතක වන්නේ මහලු බව නිසා ද වෙනත් කරුණක්‌ නිසා ද යන්න නො වැටහෙයි. අපේ ප්‍රශ්නවලට පිළිතුරු ලබා ගැනීමෙන් පසු අද අපට අවශ්‍ය මෙරට ගොවිජනයා කෘෂි රසායනික ද්‍රව්‍ය යොදාගන්නා කෘෂිකර්මයෙන් ඉවත් කර ගැනීම ය. එසේ ඉවත් කරගෙන අපේ හෙළ ගොවිකම ඔස්‌සේ අප සියලු දෙනාට වස විස නැති බතක්‌ කෑමට අවස්‌ථාව උදා කර ගැනීමට ය.

අප කෙතෙක්‌ එසේ නො වේ යෑයි කීවත් මේ පඬියෝ අප ඊනියා විද්‍යාත්මක ක්‍රමය අනුගමනය කර නැතැයි කියති. මොවුන් විද්‍යාඥයන් නො වන්නේ පළමුවෙන් ම බටහිර විද්‍යාව ඊනියා අනන්‍ය විද්‍යාවක්‌ නො වීම හේතු කොටගෙන ය. බටහිර විද්‍යාව යනු ඊනියා විද්‍යාත්මක ක්‍රමයක්‌ නැති තවත් දැනුම් පද්ධතියක්‌ පමණ ය. අනෙක්‌ දැනුම් පද්ධති මිථ්‍යා නම් බටහිර විද්‍යාව ද තවත් මිථ්‍යාවක්‌ පමණකි. හැකි නම් මේ සම්බන්ධයෙන් මා සමඟ විවාදයකට එළඹෙන ලෙස ඊනියා විද්‍යාඥයන්ට අභියෝග කරමි. අපි ජනතාවට කරුණු කීමට ඉදිරිපත් කිරීමට පෙර ඔවුන් ගේ කසිකබල් ඊනියා ක්‍රමය අනුගමනය කළෙමු.

මේ ඊනියා ක්‍රමය යනු අන් කිසිවක්‌ නො ව පටිපාටිය (Procedure) අනුගමනය කිරීමකි. ඊනියා කල්පිතය (Hypothesis) කුමක්‌ ද, නියෑදි කීයක්‌ ලබාගත යුතු ද, නියෑදි කෙසේ ලබාගත යුතු ද, ඒ නියෑදි පරික්‍ෂා කිරීමේ දී අනුගමනය කළ යුතු ක්‍රියාමාර්ග කුමක්‌ ද, එකතු කළ යුත්තේ කිනම් රසායනික ද්‍රව්‍ය ද, රත් කළ යුත්තේ කිනම් උෂ්ණත්වයකට ද, යොදාගත යුතු ආධාරක (අණ්‌වීක්‍ෂ, ප්‍රේක්‍ෂාවලි ආදිය) කවරේ ද ආදිය එක්‌ පැත්තක වෙයි. මේ පටිපාටිය දැනගැනීමට අවශ්‍ය වන්නේ තාක්‍ෂණික ශිල්පීන් මිස විද්‍යාඥයන් නො වේ. ඒ පටිපාටිය අනුගමනය කිරීමෙන් පසු ඇතැම් විට ඕනෑ ම විද්‍යා පීඨ ශිෂ්‍යයකුට කළ හැකි සම්මත සංඛ්‍යානාත්මක විශ්ලේෂණයකින් පසු සම්මත ආකෘතියක්‌ අනුව ඊනියා පර්යේෂණ පත්‍රිකාවක්‌ ලියා සඟරාවකට, ඊනියා විද්‍යාත්මක සැසිවාරයකට යෑවෙයි. එහි දී තමන් වැනි ම වූ විද්‍යාඥයන් යෑයි කියාගන්නා දෙදෙනකුට යවා ඒ ඊනියා පර්යේෂණ පත්‍රිකාව ඇගයීමට ලක්‌ කෙරෙයි.

මේ පටිපාටියෙහි ඇති කිසි විද්‍යාවක්‌ නැත. සම්මත විද්‍යාවේ පරිධියේ ඇති ක්‍රම අනුගමනය කිරීමක්‌ පමණක්‌ මෙහි දී සිදු වෙයි. තාක්‍ෂණ ශිල්පියකුට ද මේ පටිපාටිය අනුගමනය කිරීමෙන් පත්‍රිකා ලිවිය හැකි ය. බොහෝ විට පටිපාටිය අනුගමනය කරමින් අදාළ ක්‍රියාවලියෙහි නිරත වන්නෝ ශිෂ්‍යයෝ ය, නැත්නම් තාක්‍ෂණික ශිල්පීහු ය. මේ පටිපාටිය අනුගමනය කරන්නන්ට විද්‍යාඥයන් යෑයි කියන්නේ නම් තාක්‍ෂණික ශිල්පීන්ට ද විද්‍යාඥයන් යෑයි කිව යුතු ය. මෙරට ඊනියා විද්‍යාඥයන් නොමැති වීමට මේ දෙවැනි කරුණ ද, එනම් ඔවුන් හුදු තාක්‍ෂණික ශිල්පීන් පමණක්‌ වීම ද බලපායි. මොවුන් විසින් සකස්‌ කෙරී ඇති සංකල්පයක්‌, ප්‍රවාදයක්‌ වේ ද? ඔවුන් ගෙන් සමහරකු අදහස්‌වල සම්භවය පිළිබඳ මෙතරම් කලබැගෑනියක්‌ ඇති කරන්නේ ඔවුන්ට කිසි දිනෙක අදහසක්‌ පහළ වී නැති නිසා ය. ඒ කෙසේ වෙතත් අප ඔවුන් ගේ පටිපාටිය (උෂ්ණත්වය ආදිය පිළිබඳ සංශෝධනයන්ට යටත් ව) අනුගමනය කළ බව පැහැදිලි ව සඳහන් කළ යුතු ය. එහෙත් එක්‌ කරුණක දී, එනම් අපේ ගවේෂණයෙහි ප්‍රතිඵල ඊනියා සඟරාවකට යෑවීම සම්බන්ධයෙන් නම් අපි වෙනස්‌ මඟක්‌ අනුගමනය කළෙමු.

අප ඊනියා විද්‍යාව පිළිබඳව සඟරාවක අපේ ගවේෂණවල ප්‍රතිඵල පළ කරනු වෙනුවට ජනමාධ්‍යයට ලබා දුන්නේ ඇයි දැයි ඔවුහු අපෙන් අසති. එයට හේතු තුනක්‌ වෙයි. පළමුව අපට ආසනික්‌ පිළිබඳ අදහස ලැබුණේ සම්‍යක්‌ දෘෂ්ටික දෙවිවරුන් ගෙන් වීම නිසා එහි කර්තෘත්වය පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක්‌ වෙයි. අදහස ලැබුණේ දෙවිවරුන් ගෙන් යෑයි එවැනි සඟරාවක පළ නො කෙරෙයි. අදහස කොහෙන් ලැබුණේ ද යන්න සඟරාවට වැදගත් නො වෙයි. එහෙත් එය කිව යුතු යෑයි අපි සිතමු. දෙවනුව ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමය අප කණ්‌ඩායමේ සාමාජිකයන් ඔවුන්ට අනුව බැරෑරුම් විද්‍යාඥයන් ලෙස නො පිළිගන්නා බව දැන් හෙළිදරව් වී ඇත. මේ සංගමය මා එවැනි බැරෑරුම් විද්‍යාඥයකු ලෙස නො පිළිගන්නා අතර (මා ඊනියා විද්‍යාඥයකු නො වන නිසා මම එය සතපහකට ගණන් නො ගනිමි) අපේ කණ්‌ඩායමේ අය මා බටහිර විද්‍යාව පිළිබඳව දරන අදහස්‌ නො පිළිගන්නා බව ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශ කරන තෙක්‌ ඔවුන් ද බැරෑරුම් විද්‍යාඥයන් ලෙස නො පිළිගන්නා බව පැහැදිලි ය. මේ සංගමයේ සාමාජිකයන් අප කණ්‌ඩායමේ පත්‍රිකාවක්‌ පිළිගනු ඇතැයි සිතිය නො හැකි ය. තුන්වැනුව මගේ කල්පනාව අනුව දෙදෙනකුට පමණක්‌ යවා ගවේෂණයක ප්‍රතිඵල විනිශ්චය කරනු වෙනුවට විශාල පිරිසකට ඒ ලැබෙන්නට සැලැස්‌වීම යහපත් ය. එමෙන් ම අප යොදාගත් ක්‍රමය කුමක්‌ දැයි ලිඛිත ව එය ඉල්ලන ඕනෑ ම කෙනකුට දීමට අපි සුදානමින් සිටිමු. එහෙත් අවාසනාවකට තවම කිසිවකු එසේ ඉල්ලා නැතිවා පමණක්‌ නො ව අපේ රසායනාගාරවලට පැමිණ අප කරන්නේ කුමක්‌ ද යන්න පිරික්‌සීමට වත් ඉදිරිපත් වී නැත. අප අනුගමනය කරන එව බලව (එහි පස්‌සිකො) ක්‍රමයට ඔවුන් අනුගත වීමට අකැමැති වන්නේ ඔවුන් අනුගමනය කරන බයිබල් ක්‍රමය නිසා ද?


කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ විද්‍යාපීඨයේ පීඨාධිපති මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා


වකුගඩු රෝගය, ආසනික්‌, සහල් හා විද්‍යාඥයෝ

SUNDAY, 10 JULY 2011 8:00 

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ රජරට වකුගඩු රෝගය සම්බන්ධ ගවේෂණයෙහි යෙදෙන කණ්‌ඩායමට මේ වන විට මල් පොකුරු මෙන්ම ගල්මුල් ද ලැබී ඇත. ගල්මුල් බොහෝවිට ලැබෙන්නේ ඊනියා විද්‍යාඥයන්ගෙන් හා විශ්වවිද්‍යාලයීය ආචාර්ය මහාචාර්යවරුන්ගෙනි. මල් පොකුරු ලැබෙන්නේ සාමාන්‍ය ජනතාවගෙනි. අපේ ගවේෂණයෙහි ප්‍රතිඵල සම්බන්ධයෙන් ඇතැම් දුර්මත ද පළවන බැවින් හා ඒ ප්‍රතිඵල උපයෝගී කරගෙන විවිධ අය විවිධ න්‍යාය පත්‍ර අනුව කටයුතු කරන බැවින් තවදුරටත් අපේ ගවේෂණ ගැන සඳහන් කිරීම අවශ්‍ය ය.


අප ගවේෂණය කළේ රජරට වකුගඩු රෝගය පිළිබඳව ය. කලින් සඳහන් කර ඇති ආකාරයට පිළිතුරු සැපයිය යුතු ප්‍රශ්න දෙකක්‌ විය. එකක්‌ මේ විශේෂිත වකුගඩු රෝගය රජරට හා අවට ප්‍රදේශවලට පමණක්‌ සීමා වී ඇත්තේ ඇයි ද යන්නය. අනෙක රෝගය පසුගිය අවුරුදු විසිපහක පමණ කාලයකට සීමාවන්නේ ඇයි ද යන්නය. µaලුවොරයිඩ් එයට පිළිතුරක්‌ නොවන්නේ අවුරුදු විසිපහකට පෙර ද µaලුවොරයිඩ් තිබූ හෙයින් සහ ලංකාවේ µaලුවොරයිඩ් ව්‍යාප්ත වී ඇති ආකාරය හා රජරට වකුගඩු රෝගය ව්‍යාප්ත වී ඇති ආකාරය අතර සහ සම්බන්ධයක්‌ නොමැති බැවිනි. එහෙත් ඇතැම් ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්යවරුන්ට ඒ බව තේරුම් ගැනීමට නොහැකිවීම කණගාටුවට කරුණකි. කැඩ්මියම් හා ඇල්ගී සම්බන්ධයෙන් ද මූලිකව පැවසිය හැක්‌කේ ඒ බවය.

එහෙත් හේතුව ලෙස සිතන රසායන ද්‍රව්‍යයේ ව්‍යාප්තිය හා රෝග ව්‍යාප්තිය අතර සහ සම්බන්ධයක්‌ තිබේ දැයි අප සොයා බැලිය යුත්තේ රෝගයට එකම හේතු කාරකය ලෙස අදාළ ද්‍රව්‍යය පමණක්‌ දක්‌වා ඇත්aතේ නම් පමණයි. එසේ නැතහොත් අපට අනෙක්‌ හේතු ද සොයා බැලීමට සිදු වෙයි. අනෙක්‌ අය විසින් දක්‌වා ඇති හේතු මෙන් නොව ආසනික්‌ සම්බන්ධයෙන් අප කියා සිටින්නේ ආසනික්‌ තිබූ පමණින් වකුගඩු රෝගය නො වැළඳෙන බව ය. රජරට නිදන්ගත වකුගඩු රෝගය වැළඳීම සඳහා කුඹුරු පස නමින් හැඳින්වෙන පස ද විශේෂිත කිවුල් ජලයක්‌ ද අවශ්‍ය වෙයි. ඇතැම් ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්යවරුන්ට මේ බව කිහිප වතාවක්‌ කියාදීත් තේරුම ගත නොහැක්‌කේ ඇයි ද යන්න මහාචාර්යවරයකුගෙන් ම අසා දැනගත යුතුය. අනුරාධපුර නගරයේ ජනයාට ඒ රෝගය නොවැළදෙන්නේ ඔවුන් බොන වතුර බොහෝ විට වැවෙන් පොම්ප කරන බැවිනි. වැව්වල ආසනික්‌ සාන්ද්‍රතාව මෙන්ම කිවුලට හේතු වූ ලවන වර්ගවල ද සාන්ද්‍රතාව ළිංවල අදාළ සාන්ද්‍රතාවන්ට අඩු ය.

අප ජලයේ ආසනික්‌ හඳුනාගැනීම සඳහා යොදා ගන්නා ක්‍රමය සම්මත ක්‍රමයෙන් වෙනස්‌ වන්නේ උපකරණ වශයෙන් නොව යොදා ගන්නා රසායනික ද්‍රව්‍ය (අම්ල ආදිය) හා රත්කරන උෂ්ණත්වය ආදී වශයෙනි. මේ විස්‌තර තවමත් ඊනියා විද්වත් සඟරාවක පළ වී නොමැති බව ඇත්තය. එහෙත් ඒ විස්‌තර විද්වත් සම්මේලන යෑයි කියන රැස්‌වීම් කිහිපයක ද පසුගිය දා අගමැතිතුමාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් පවත්වන ලද රැස්‌වීමක දී ද විස්‌තර කෙරී ඇත. ඒ අරුතින් ගත්කල පහසුකම් ඇති රසායනාගාරයක ඒ ක්‍රමය යොදාගෙන අපේ ප්‍රතිඵල ලැබේ දැයි පරීක්‍ෂා කළ හැකිය. එහෙත් කිsසිවෙක්‌ එසේ නො කරති. අඩුම තරමෙන් අපේ රසායනාගාරවලට පැමිණ අප ඒ පරීක්‍ෂණ කරන්නේ කෙසේ දැයි සොයා බැලීමට (එව බලව) කරන ලද ආරාධනයක්‌ පවා ඔවුහු නො පිළිගනිති. ඒ කිසිවක්‌ නොකරන ඔවුqහු හුදෙක්‌ අපේ ප්‍රතිඵල ඊනියා විද්‍යාත්මක සඟරාවල පළකර නොමැතිය යන්න මත පිහිටා අවලාද නගමින් කටයුතු කරති.

මෙහිදී කිවයුතු තවත් කරුණක්‌ ඇත. මෙරට බටහිර විද්‍යාඥයන් ඒකරාශි කරන ආයතනය වූ ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමය පසුගියදා නිවේදනයක්‌ නිකුත් කරමින් මා විකේන්ද්‍රික (අසම්මත) අදහස්‌ දරණ පුද්ගලයකු බව පවසා අප කණ්‌ඩායමේ අනෙක්‌ සාමාජිකයන් මගේ අදහස්‌වලින් දුරස්‌ථ නොවුවහොත් ඔවුන් බැරෑරුම් විද්‍යාඥයන් ලෙස සැලකිය නොහැකි බවට අනතුරු අඟවා ඇත. ලංකාවේ සඟරාවක පර්යේෂණ පත්‍රිකාවක්‌ පළ කර ගැනීමට නම් බොහෝ විට මෙරට තීරක විද්‍යාඥයන් දෙදෙනකු ලවා ඒ අනුමත කරවා ගත යුතුය. ඒ සියලු විද්‍යාඥයෝ බොහෝ විට ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයෙහි සාමාජිකයෝ වෙති. අපේ කණ්‌ඩායමෙන් යවන පත්‍රිකාවක්‌ කතුවරුන්ගේ නම් නැතිව වූවත් ඔවුන් හඳුනා ගැනීම අපහසු කටයුත්තක්‌ නොවේ. බැරෑරුම් විද්‍යාඥයන් නොවේ යෑයි විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ මහා මණ්‌ඩලය විසින් හඳුන්වා දෙනු ලබන පිරිසකගේ පත්‍රිකාවක්‌ ඉහත සඳහන් තීරක විද්‍යාඥයන් අතින් අනුමත වේ යෑයි සිතන්නේද? ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමය ඉතා සියුම් අයුරෙන් රජරට වකුගඩු රෝගය සම්බන්ධ අප කණ්‌ඩායමේ පත්‍රිකාවක්‌ ලංකාවේ පළවීම වළක්‌වා ඇත. ඒ අතර ඔවුහු අපේ ප්‍රතිඵල ඊනියා විද්‍යා සඟරාවක පළකරන ලෙස ඉල්ලති.

අපේ ගවේෂණයේ එක්‌ අවස්‌ථාවක අදාළ ප්‍රදේශවලට ආසනික්‌ එකතුවන්නේ පලිබෝධනාශක මගින් බව දැනගත්තෙමු. ඉන්පසු ඒ ප්‍රදේශයේ භෝග ගැන සොයා බැලීමේදී කොහොඹ ගස්‌වල හා තවත් ශාකවල ආසනික්‌ ඇති බව දැනගත්තෙමු. කෘෂි රසායනික ද්‍රව්‍ය ඔස්‌සේ පසට හා ජලයට එකතු වන ආසනික්‌ මගින් ඒ ඒ ශාකයට ඒ ඒ ප්‍රමාණයෙන් ආසනික්‌ උරා ගැනෙයි. සහල්වල ද යම් ප්‍රමාණයක්‌ ආසනික්‌ ඇති බව අපට පෙනී ගියේය. එය හුදෙක්‌ අතිරේක දැනුමක්‌ විය. එහෙත් ජනමාධ්‍ය මගින් වඩාත් ප්‍රචාරය වූයේ එය ය. එසේ වුවත් ජනමාධ්‍යයෙන් වැඩි අවධාරණයක්‌ නොකෙරුණ කරුණ නම් රජරට වකුගඩු රෝගයට බත්කෑම හේතුවක්‌ නොවන බවය. පලිබෝධනාශක භාවිතය හේතුවෙන් ඇතැම් ආහාරපානවලට යම් ප්‍රමාණයක ආසනික්‌ ප්‍රතිශතයක්‌ ඇතුල් වේ. එය භෝගයෙන් භෝගයට වෙනස්‌වෙයි. ලංකාවේ නිෂ්පාදිත සහල්වල යම් ප්‍රමාණයක්‌ ආසනික්‌ අඩංගු නමුත් එය පොදුවේ ගත් කල ඇමරිකාවේ නිෂ්පාදිත සහල්වල ඇති ආසනික්‌ ප්‍රමාණයට අඩු ය. එහෙත් චීනයේ හැරෙන්නට වෙනත් රටක සහල්වල තිබිය හැකි උපරිම ආසනික්‌ ප්‍රමාණය නියම කෙරී නැති බව ද පැහැදිලි කළ යුතුය. සහල් පිළිබඳ ව අපට එයට වඩා යමක්‌ ප්‍රකාශ කළ හැකි නොවේ.

එහෙත් ඇතැම්හු මේ කරුණ මුල් කරගෙන මහත් ආන්දෝලනයක්‌ ඇතිකිරීමට උත්සාහ ගනිති. අප කලින් සතියේ සඳහන් කළ ආකාරයට තමන් ලෝක ප්‍රසිද්ධ විද්‍යාඥයන් යෑයි කියා ගන්නා විවිධ ආණ්‌ඩු විරෝධීහු ද, උපකුලපති අධ්‍යක්‍ෂ ආදී තනතුරු බලාපොරොත්තුවෙන් ආණ්‌ඩුවට හේත්තු වී සිටින්නෝ ද සිටින්නියෝ ද ආණ්‌ඩුවත් අපත් අපහසුවට ලක්‌කරමින් සහල්වල ආසනික්‌ ඇති නැති බව ගැන කතා කරති. මේ එක්‌ අයකු පසුගියදා අග්‍රාමාත්‍ය කාර්යාලයේදී පැවැති රැස්‌වීමේ දී කියා සිටියේ හැත්තෑවේ දශකයේ මුල මඤ්ඤොක්‌කා කා පවුල් පිටින් මිය ගිය බවය. එකල එ.ජා. පාක්‍ෂිකයන් බණ්‌ඩාරනායක මැතිනියගේ ආණ්‌ඩුවේ වගා සංග්‍රාමයට එරෙහිව එවැනි කතා පැතිර වූ බව අපි දනිමු. සමහරු ආණ්‌ඩුවෙන් ලකුණු දා ගැනීමට කිසිසේත් ම සහල්වල ආසනික්‌ නැතැයි කියයි. තවත් සමහරු අපේ ප්‍රතිඵලවලට අනවශ්‍ය ආකාරයෙන් අතිශෝක්‌තියෙන් ප්‍රචාරයක්‌ ලබා දී ආණ්‌ඩුවට පහර දීමට ඒ ප්‍රතිඵල යොදා ගනිති. මේ සහල්වල ආසනික්‌ බෙහෙවින් ඇතැයි යනුවෙන් ද කොහෙත්ම නැතැයි යනුවෙන් ද කෙරෙන ලකුණු තරගයෙන් මිදීමට කාලය පැමිණ ඇත. අප දහතුන් වැනි ව්‍යවස්‌ථා සංශෝධනයේ ඵලවිපාක ගැන කතා කළ යුතුය.

අප කළ යුත්තේ රජරට වකුගඩු රෝගීන් සුවකර ගැනීමට උපරිම වශයෙන් උත්සාහ ගැනීමය. රජරට වකුගඩු රෝගයට අප දක්‌වා ඇති හේතුව වැරැදි නම් ඒ බව අඩුම තරමෙන් දත්ත සමග සංගත වන ආකාරයෙන් පෙන්වා දිය යුතුය. එසේ වැරැදි බව පෙන්වා දිය හැකි නම් ඊළඟට කළ යුත්තේ රජරට වකුගඩු රෝගයට හේතුව කුමක්‌ දැයි අනාවරණය කර ගැනීමය. ඒ සඳහා කළ යුතු වැඩ කරන අතර රජරට පමණක්‌ නොව රටේ සියලුම ගොවීන් වස විස නැති ගොවිතැනක්‌ කරා ගෙන යැමට ද අපි කටයුතු කළ යුතු වෙමු. ඒ පිළිබඳ දැනුම ඇත්තෝ රට පුරා විසිරී සිටිති. ජනාධිපතිතුමා යටතේ පිහිටුවන ඒකකයක්‌ මගින් මේ දැනුම ඒකරාශි කර එය ගොවි ජනතාව කරා ගෙන යා යුතුය.

මෙරට ඇති ජාතික දැනුම මේ වන විට අභාවයට යමින් පවතියි. ගොවිකමේ, වෙදකමේ ආදී වශයෙන් ඇති මේ දැනුමට සම්‍යක්‌ දෘෂ්ටික දෙවිවරුන් එකතුකරන දැනුම ද වෙයි. ඊනියා විද්‍යාඥයන් සම්‍යක්‌ දෘෂ්ටික දෙවිවරුන්ට සිනහසෙන්නේ ඒ අදෘශ්‍යමාන පාර භෞතික බලවේග කියමිනි. එහෙත් ගුරුත්වාකර්ෂණ බලය ද අදෘශ්‍යමාන වෙයි. ගුරුත්වාකර්ෂණය ඉන්ද්‍රීය ගෝචර නොවේ. ඒ ඉන්ද්‍රිය ගෝචර දැනුමක්‌ බව පෙන්විය හැකි අයකු වෙතොත් ඔහුගේ හෝ ඇයගේ හෝ ගුරුත්වාකර්ෂණය ගෝචර වන විශ්මිත ඉන්ද්‍රිය ද රැගෙන කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයට පැමිණෙන ලෙසට ආරාධනය කරමි. අපේ විද්‍යා පීඨයේ ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන් ඔහුගේ හෝ ඇයගේ හෝ ඒ විශ්මිත ඉන්ද්‍රිය මෙන්ම සිහිය ද පරීක්‍ෂා කරනු ඇත. සිහිය පරීක්‍ෂා කරන්aනේ කිනම් විද්‍යාත්මක ක්‍රමයකට අනුව ද ආදි අසිහියෙන් අසන ප්‍රශ්නවලට වුවත් අපි බටහිර ඊනියා තොරතුරු දැන ගැනීමේ අයිතියට අනුව නොව සිංහල බෞද්ධ ක්‍රමයට අනුව ඉඩ දෙමු.
 

දෙවියන් අදහන විද්වතකුගේ සංකල්පනාවක්‌ නූතන විද්‍යාවෙන් පරීක්‌ෂා කළ නොහැකිද?

SUNDAY, 10 JULY 2011 8:00 

මහාචාර්ය ඕ. ඒ. ඉලේපෙරුම මහතාට වෛද්‍යවරයකුගෙන් ප්‍රශ්නාවලියක්‌...

වෛද්‍ය කේ. එම්. වසන්ත බණ්‌ඩාර

පේරාදෙණිය විශ්ව විද්‍යාලයේ රසායන විද්‍යාව පිළිබඳ මහාචාර්ය ඉලේපෙරුම මහතා පසුගිය දිවයින ඉරිදා සංග්‍රහයේ විද්වත් හමුව තුළින් පළ කළ අදහස්‌ පිළිබඳ සාමාන්‍ය රට වැසියන් ලෙස අප අදහසක්‌ පළ කළ යුතුව ඇත. සාකච්ඡාවකදී උත්තර දෙන්නේ අසන ලද ප්‍රශ්නවලට බැවින් සමහර කරුණු පිළිබඳව අදහස්‌ පළනොවීම පිළිබඳව එතුමාට නිදහසට කරුණක්‌ ඇත. එහෙත් පාඨකයාගේ ප්‍රශ්නවලටද විද්වතුන්ගෙන් පිළිතුරු ලබාගත හැකි නම් එය ඉතා යහපත් දෙයක්‌ බවට සැකයක්‌ නැත. එම නිසා මෙම අදහස්‌ වලටද දිවයින පුවත්පතේ ඉඩ විවර වෙනු ඇතැයි අපි බලාපොරොත්තු වෙමු. 

එම සාකච්ඡාව මගින් ඉතා වැදගත් කරුණු ප්‍රමාණයක්‌ දැනගැනීමට මහජනයාට හැකියාව ලැබිණි. නමුත් ප්‍රධාන කරුණක්‌ වූ පළිබෝධනාශක වල නීතියෙන් තහනම් කොට ඇති උග්‍ර විෂ සහිත ආසනික්‌ සහ රසදිය අඩංගු වීම පිළිබඳව වචනයක්‌වත් සඳහන් නොවීම බලවත් අඩුපාඩුවකි. ආසනික්‌ පරිසරයට එකතුවන්නේ කෙසේද යන මූලික ප්‍රශ්නය මඟ හැර එහි පසු ප්‍රතිඵල වන ජලයේ හෝ ආහාරවල ආසනික්‌ අඩංගු වීම සහ අවසානයේ ඒවා මිනිස්‌ සිරුරට ඇතුල් වී රෝගාබාධ ඇතිවීම පිළිබඳව කථා කළ හැකිද?

මේ වන විට රේගුව මගින් අත්අඩංගුවට ගත් පළිබෝධනාශක වෙළෙඳනාම 70 ක ආසනික්‌ සහ රසදිය සැලකිය යුතු ප්‍රමාණවලින් තිබෙන බවට පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ටාර්වරයාට වාර්තාකොට ඇත. කැලණිය - රජරට පර්යේෂණ කණ්‌ඩායමද පළිබෝධනාශක වෙළෙඳනාම 28 ක ආසනික්‌ සහ තවත් 13 ක රසදිය අඩංගු වන බව සොයාගෙන ඇති බව පුවත්පත් මගින් ප්‍රකාශයට පත්විය. රේගුව විසින් කැලණි විශ්වවිද්‍යාලයේදී අදාළ සමාගම්වල නියෝජිතයන් ඉදිරිපිටදීම සිදුකළ පරීක්‍ෂණ මගින් තහවුරු කළ ප්‍රතිඵල වෙනත් රජයේ (නම සඳහන් නොකළ) පරික්‍ෂණාගාරයකදී දෙවන වරටද තහවුරු කළ බව වාර්තාවේ.

මේ තත්ත්වය භයානක තත්ත්වයක්‌ නොවේද? ඒ පිළිබඳව තවදුරටත් සොයා බැලිය යුතු නැත්ද? එම ආයතන වල පරික්‍ෂණ විධික්‍රම පිළිගත නොහැකි නම් පිළිගත හැකි ක්‍රම මොනවාදැයි ප්‍රකාශ කළ යුතු නැත්ද? තහනම් කළ විෂ රසායන ද්‍රව්‍ය රට තුළට ආනයනය කිරීම පිළිබඳ කිසිවකු වගකිව යුතු නැත්ද? එමෙන්ම අනාගතයේදී එසේ ආසනික්‌ හෝ රසදිය අඩංගු පළිබෝධනාශක රට තුළට ආනයනය කිරීම වැළැක්‌වීම සඳහා පියවර ගතයුතු බව විද්වතුන් පිළිගන්නේ නැත්ද?

මහාචාර්ය ඉලේපෙරුම මැතිතුමා කියන ආකාරයට ආසනික්‌ හෝ රසදිය පරිසරයට එකතුවීම සහ රජරට වකුගඩු රෝගය අතර කිසිදු සම්බන්ධයක්‌ නැතැයි අප මොහොතකට පිළිගනිමු. එහෙත් පළිබෝධනාශකවල ආසනික්‌ සහ රසදිය බිඳක්‌වත් අඩංගු නොවිය යුතු බවට ලොව පුරා නීති පනවා ඇත්තේ ඒවා කුමන හෝ ආකාරයට ශරීර සෞඛ්‍යයට අහිතකර වන නිසා නොවේද? ශරීරයේ විවිධ කොටස්‌වලට සහ සෛලවලට පහරදෙන මේ විෂ වර්ග වල ක්‍රියාකාරීත්වය පිළිබඳව ලෝකය පුරා විශාල පර්යේෂණ දත්ත සහිත සාක්‍ෂි ප්‍රමාණයක්‌ ප්‍රකාශයට පත්වී ඇත. පළිබෝධනාශක වල මේ විෂ වර්ග අන්තර්ගත වුවහොත් මහජන සෞඛ්‍යයට හානි සිදුවන බව පිළිගැනීමට මහාචාර්යතුමාට තව කොපමණ සාක්‍ෂි අවශ්‍යද? මෙම සාක්‍ෂි එතුමාම කියන ආකාරයට විද්‍යාත්මක සභාවල විවාවදයට ලක්‌වූ ඒවා පමණක්‌ නොව පළිබෝධනාශක වෙළෙඳාම පිළිබඳ "රොටර්ඩෑම් ප්‍රකාශනය" "ස්‌ටොක්‌හෝම් ප්‍රකාශනය" අත්සන් කිරීමට ලෝක ප්‍රජාව පෙළඹවූ සාක්‍ෂි බවද රහසක්‌ නොවේ. අනෙක්‌ කාරණය එතුමාම කියන විද්‍යාත්මක ක්‍රමයට අනුව මේ අවස්‌ථාව වන විට ඉදිරිපත් වී ඇති සාක්‍ෂි මත පමණක්‌ පදනම් වී රජරට වකුගඩු රෝගයට හේතුව එම ප්‍රදේශවල ජලයේ අධික ෙµdaලෝරයිඩ් ප්‍රතිශතයක්‌ තිබීම බව එකහෙළා ප්‍රකාශ කළ හැකිද? ඒ සඳහා තව බොහෝ වෛද්‍ය ක්‍ෂේත්‍රවල දීර්ඝ කාලීන සහ පුළුල් පර්යේෂණ අවශ්‍ය බව පිළිගැනීම මගින් රටට මෙන්ම මහජනයාට අවැඩක්‌ සිදුනොවන බව අපගේ පිළිගැනීමයි. ආසනික්‌ සහ වකුගඩු රෝගය පිළිබඳවද කලබලකාරී මත පළ නොකර තවදුරටත් පර්යේෂණ කළ යුතු බව පිළිගැනීම මගින්ද රටට අවැඩක්‌ වන්නේ නැත. එය වඩාත් දියුණු විද්වත් හැසිරීමක්‌ බව අපගේ විශ්වාසයයි. නමුත් ඒ කාලය තුළ සමාගම්වල ලාභය වැඩිකර ගැනීම සඳහා තහනම් කළ උග්‍ර විෂ වර්ග රට තුළට ආනයනය කිරීමට අදාළ චෝදනා පිළිබඳව මුනිවත රැකීම කිසිදු රටවැසියකුගේ යුතුකම නොවේ.

මහාචාර්යතුමා පවසන ආකාරයට පළිබෝධනාශක වල හෝ ජලයේ හෝ ආහාරවල විවිධ ස්‌වරූපයෙන් තිබෙන ආසනික්‌ ප්‍රමාණයන් වඩාත් නිවැරදිව හඳුනාගැනීම සඳහා නව ක්‍රම සොයාගැනීම අවශ්‍ය නැත. එහෙත් එසේ තිබෙනවා නම් හොඳ බව කීමට එතුමා නිහතමානි වී ඇත. අද අප යොදාගන්නා පරීක්‍ෂණ විධි ක්‍රම සහ සම්මතයන් ක්‍රම ක්‍රමයෙන් දියුණු වූ සහ වෙනස්‌ වූ ඒවා බව අප කුඩා කාලයේදීම ඉගෙන ගෙන ඇත. ඒ අනුව නව ක්‍රමයක්‌ තිබේ නම් ඒ පිළිබඳව සොයාබලා ඊට අදාළ සම්මතයන් තහවුරු කිරීමට දායකවීමද ඔහුගේ රාජකාරියේම කොටසක්‌ බව අපි විශ්වාස කරමු.

මේ වන විට ඉතා පැහැදිලිව පෙනෙන්නට තිබෙන ආකාරයට වකුගඩු රෝගයට හේතුව පිළිබඳව පමණක්‌ නොව ආසනික්‌ පරික්‍ෂා කරන ආකාරය පිළිබඳවද විද්වතුන් අතර එකඟතාවක්‌ නැත. එසේම කාර්මික පර්යේෂණ ආයතනයේ විශ්වාසනීයත්වය පිළිබඳවද විවිධ පාර්ශ්වවලින් සාක්‍ෂි සහිතව චෝදනා එල්ල වී ඇත. එවැනි තත්ත්වයක්‌ තුළ ආයතන කිහිපයකදී පොදු සම්මතයන්ට යටත්ව පරීක්‍ෂණ නැවත සිදුකළ යුතු බව ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්යතුමා වැනි අයකුගේ මුවින් ප්‍රකාශ වුණා නම් එය කොතරම් අගනේද? එය ඔහුගේ අපක්‍ෂපාතිත්වය තහවුරු කිරීමට හේතුවක්‌ විය හැකිව තිබිණි.

මහාචාර්ය ඉලේපෙරුම මහතා ආසනික්‌ පරීක්‍ෂණ ක්‍රමවේද පිළිබඳව කතා කිරීමේදී පොදුවේ භාවිත වන පරමාණුක අවශෝෂණ වර්ණාවලික්‍ෂ යන්ත්‍රය පිළිබඳව සඳහන් කර තිබිණි. නමුත් එම යන්ත්‍රයට සාම්පල යොමු කිරීමට පෙර පළිබෝධනාශකවල කාබනික ද්‍රව්‍ය ජීර්ණය කිරීමේ ක්‍රමවේද වල ඇති වෙනස්‌කම් පිළිබඳ සඳහන් කළේ නැත. එසේ සඳහන් කළා නම් කාර්මික පර්යේෂණ ආයතනය භාවිතකරන ජීරණය කිරීමේ ක්‍රමවේදය සහ කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ ජීරණ ක්‍රමවේදය අතර ඇති වෙනස ප්‍රතිපල වලට බලපාන්නේ කෙසේදැයි මහජනතාවට දැනගැනීමට හැකිවේ. මේ ජීර්ණ ක්‍රමවේදය තුළ උෂ්ණත්වය කොපමණ ප්‍රමාණයකින් ඉහළ යනවාද යන කාරණය මත ආසනික්‌ තිබෙන ප්‍රමාණය පමණක්‌ නොව තිබෙනවාද නැත්ද යන්න පවා තීරණය වන බව එතුමා ඉතා හොඳින් දන්නා කරුණකි. එම කරුණ ආසනික්‌ ගැටලුව විසඳීම සඳහා ඉතාම වැදගත් සහ තීරණාත්මක සාධකය බව අපගේ පිළිගැනීමයි. ඒ නිසා ඒ පිළිබඳව සඳහන් නොකිරීම බලවත් අඩුපාඩුවකි. 

කෙසේ වෙතත් මහාචාර්ය ඉලේපෙරුම මහතා සම්ප්‍රදායානුකූල කෘෂිකර්මාන්තය සහ ඓතිහාසිකව ආහාර සුරක්‍ෂිතතාව රැකීමට මුල් වූ සාධක පිළිබඳව ගැඹුරු හැදැරීමක්‌ නොකර "වැද්දෝ" කළා වගේ කළ නොහැකි බව පැවසීම එතුමාට තරම් නොවන ක්‍රියාවකි. එසේම අප රටේ රාජ්‍ය නායකයාගේ සිට පහළම පුරවැසියා දක්‌වා අති බහුතරය දෙවියන් බුදුන් අදහන මිනිසුන් බවට කිසිදු සැකයක්‌ නැත. දෙවියන් විශ්වාස කරන විද්වතකුගේ මනස තුළ පරිණත වූ පර්යේෂණ ප්‍රවාදයක්‌ නූතන බටහිර විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේද අනුව පරීක්‍ෂාවට ලක්‌කිරීමට නොහැකි යෑයි මහාචාර්යතුමා විශ්වාස කරනවාද? ප්‍රවාද පහළ වන්නේ මිනිස්‌ සිත් තුළය. ඊට කොන්දේසි පැනවීමට කිසිවකුට අයිතියක්‌ තිබේද? "මහසෙන් දෙවියන්" හීනෙන් කිව් නිසා උදේ පාන්දරම මින්නේරි වැව් බැම්ම පරික්‍ෂා කළා යෑයි කියන විදානේ මහතා සහ එක්‌ රැයක නින්දෙන් නැගිට පර්යේෂණ ප්‍රවාදයක්‌ ඉදිරිපත්කරන විද්වතකු අතර ඇති වෙනස කුමක්‌ද? අපේ දේශීය දෙවිවරුන්ට වඩා වෙනස්‌ සර්වබලධාරි දෙවියකු විශ්වාස කළ නිව්ටන්ලාද ප්‍රවාද ඉදිරිපත් කළේ ඇස්‌පිල්ලන් ගසන නිමේශයකිනි. නමුත් ඒ සඳහා ඔහු දෙවියන්ගේ උදව් ඇතිව හෝ නැතිව බොහෝ කලක්‌ තම මනසේ චිත්තධාරා ඔස්‌සේ කිමිදුනු බව පිළිගැනීම අපහසු නැත. මේවා ගැන මෙසේ කීමට සිදුවන්නේ අපේ විශ්වවිද්‍යාලවල සිටින බොහෝ මහඇදුරුතුමන්ලා තමා මතවාද ඉදිරිපත්කරන සමාජයේ ගැඹුරු සමාජ, සංස්‌කෘතික සහ ආධ්‍යාත්මික පසුබිම පිළිබඳව දැනුමැත්තන් නොවන බව පෙනෙන නිසාය.

කෙසේ වෙතත් අවසාන වශයෙන් මහාචාර්ය ඉලේපෙරුම මහතා එතුමාගෙන් සරළ ප්‍රශ්න කිහිපයක්‌ ඇසීමට අවසර ලැබේනම් එය ඉතා අගයකොට සලකමි. දෙන ලද ගැටලුවකට හේතු සෙවීමේදී ඊට අදාළ සෘජු සහ අතුරු හේතු රාශියක්‌ එකිනෙක මත ක්‍රියාකළ හැකි බව ඔබතුමා පිළිගන්නවාද? ආසනික්‌ පසට සහ ජලයට එකතු වීමට මෙන්ම ඒවා ඒ තුළ රැඳෙන ආකාරය මත බොහෝ හේතු සාධක බලපානු ඇති බව පිළිගත නොහැකිද? එසේම ඒ සියලු සාධක සමානව තිබියදී ප්‍රදේශවාසීන්ගේ ජාන සංයුතිය අනුවද රෝගය පැනනැගීම හෝ නොගැනීම සිදුවිය හැකි බව ඔබතුමා පිළිගන්නවාද? ඒ අනුව පළිබෝධනාශක වල ආසනික්‌ තිබේනම් ඒවා පසට සහ ජලයට එකතුවිය හැකි බව සහ එසේ වුවහොත් මිනිස්‌ සිරුරට සහ පරිසරයට හානි සිදු විය හැකි බවට විවෘත මනසක්‌ සහිතව ක්‍රියාකිරීම ගැටලුව විසඳීම සඳහා මූලික කොන්දේසියක්‌ නොවන්නේද? 

දැනට රටේ නීතිමය ක්‍රියාවලිය තුළ අභියෝගයට ලක්‌වී ඇති ප්‍රධාන ගැටලුව ආසනික්‌ සහ රසදිය අඩංගු පළිබෝධනාශක ආනයනය කිරීම බව ඔබතුමා පිළිගන්නවාද? එසේනම් ආසනික්‌ නිසා වකුගඩු රෝගය හැදෙනවාද?, එසේ නැතහොත් සහල්වල ආසනික්‌ තිබෙනවාද යන කාරණා පිළිබඳව වාද විවාද කිරීමට පෙර ප්‍රධාන කාරණය පිළිබඳව කථාකළ යුතු නේද? එහෙත් ඔබතුමා වැනි ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්යතුමකු එසේ නොකරන්නේ කුමක්‌ නිසාද?

පරීක්‍ෂණගාරයකට ෂීධ සහතිකයක්‌ තිබූ පමණින් මෑත කාලයේ මතුවූ ප්‍රධානතම මහජන සෞඛ්‍ය ප්‍රශ්නයකට අදාළ පරීක්‍ෂණ සඳහා එම ආයතනය මත පමණක්‌ විශ්වාසය තැබීම නුවණැති ක්‍රියාවක්‌ද?

ආසනික්‌ සහ රසදිය තිබෙනවා යෑයි කියන පළිබෝධනාශක විශ්වසනීය ලෙස පොදු සම්මතයන්ට යටත්ව අවම වශයෙන් පරික්‍ෂණාගාර 3 ක වත් නැවත පරික්‍ෂාකළ යුතු බව ඔබතුමා පිළිගන්නවාද?

ඔබතුමාට තෙරුවන් සරණයි.

වෛද්‍ය කේ. එම්. වසන්ත බණ්‌ඩාර


 

ජලයේ, සහල්වල හා පළිබෝධනාශකවල  ආසනික්‌ අඩංගු වීම පිළිබඳ සිද්ධියසම්බන්ධයෙන්

SUNDAY, 07 JULY 2011 8:00 
ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ නිවේදනය

කැලණිය හා රජරට සරසවිවල පර්යේෂකයන් කණ්‌ඩායමක්‌ විසින් ප්‍රසිද්ධ කරන ලද තොරතුරු සමුදායක්‌ හේතුකොටගෙන සති කිහිපයක්‌ තිස්‌සේ විවාදාත්මක වාතාවරණයක්‌ ජනතාව අතර ඇති වී තිබේ.

ආනයනික පළිබෝධනාශකවල ආසනික්‌ අධික මට්‌ටම්වලින් අඩංගු බවත් එමගින් ගොවිබිම්වල පස සහ ජලය දූෂණය වීම හේතුවෙන් ආහාර සැපයුම්වලට ද තර්ජනයක්‌ එල්ල වී ඇති බවත් උතුරුමැද පළාතේ සුලබ නිදන්ගත වකුගඩු රෝගයට මේ තත්ත්වය වගකිව යුතු බවත් එම පර්යේෂකයන් කණ්‌ඩායම පවසයි.

ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයට මෙහි සත්‍යතාව සම්බන්ධයෙන් ප්‍රකාශයක්‌ සිදු කළ නොහැකි අතර දැනටමත් මේ පිළිබඳව නිසි ලෙස පරීක්‌ෂා කිරීමට සුදුසුකම් ඇති ආයතන විසින් අදාළ පරීක්‌ෂණ පවත්වා ඇත. එමගින් පෙන්නුම් කෙරෙන ප්‍රතිඵල මෙකී කණ්‌ඩායම පෙන්නුම් කළ ප්‍රතිඵලවලට පරස්‌පර වේ. කෙසේ වෙතත් දැනුම ලබාගැනීම හා ව්‍යාප්ත කිරීම අරභයා වන විද්‍යාත්මක ක්‍රමවේදය සම්බන්ධයෙන් මතු සඳහන් නිරීක්‌ෂණ ඉදිරිපත් කිරීමට අපි උත්සුක වන්නෙමු. ඒ මහජනතාව හා ජනමාධ්‍ය උදෙසා කෙරෙන මඟපෙන්වීමක්‌ වශයෙනි. 

පරීක්‌ෂණ මගින් අනාවරණය කරගැනෙන නවමු ප්‍රතිඵල සෙසු විද්‍යාඥයන් වෙත යොමු කර නිසි අගැයීමකට ලක්‌ කරගැනීම විද්‍යාඥයන් වෙතින් අපේක්‌ෂා කරනු ලැබේ. මෙකී අගැයීම් ක්‍රියාවලිය සාම්‍ය සමාලෝචනය (සම තත්ත්වයේ ස්‌වාධීන වියතුන් විසින් අගැයීමකට ලක්‌ කිරීම) හෙවත් peer review ලෙස හැඳින්වෙයි. මහජනතාව වෙත සිය පරීක්‌ෂණ ප්‍රතිඵල නිකුත් කිරීමට පෙර අදාළ ප්‍රතිඵල විද්‍යාඥයන් අතර ප්‍රකාශයට පත් කිරීම, ඉදිරිපත් කිරීම මින් අපේක්‌ෂා කෙරෙයි. පරීක්‌ෂණ ප්‍රතිඵල මහජන ප්‍රතිපත්ති, මහජන සුබසිද්ධිය කෙරෙහි බලපෑමක්‌ ඇති කරනසුලු නම් එහි ඇත්ත නැත්ත සොයා බැලීමට, ඒවා නැවත පරීක්‌ෂා කර බැලීමට සෙසු විද්‍යාඥයන්ට අවස්‌ථාවක්‌ දීම විශේෂයෙන් වැදගත් ය.

යම් හෙයකින් මෙකී පර්යේෂණ ප්‍රතිඵල මත පිහිටා වැදගත් ප්‍රතිපත්තිමය තීරණ ගැනීමට සිදු විය හැකි නම් එම පරීක්‌ෂණ, ජාත්‍යන්තර තත්ත්වයේ බලය ලත් හා පිළිගත් විශ්ලේෂණ පර්යේෂණාගාරයක දී නැවත සිදු කිරීම අතිශය තීරණාත්මක කටයුත්තක්‌ වේ. (බොහෝ විශ්වවිද්‍යාල විද්‍යාගාර මෙකී ප්‍රමිතිය සපරාලන්නේ නො වේ.) මහජන ප්‍රතිපත්ති කෙරෙහි විශේෂයෙන් ම ආනයන අපනයන වැනි ජාත්‍යන්තර මානයක්‌ සහිත ප්‍රතිපත්ති කෙරෙහි බලපාන විද්‍යාත්මක සොයාගැනීම්, විද්‍යාත්මක වටිනාකමක්‌ සහිතව, නීති මගින් අභියෝගයට ලක්‌ කළ නොහැකි වන සේ සහ ජාත්‍යන්තර සම්මුතීන්ට එකඟව සිදු කර තිබිය යුතු ය. යම් හෙයකින් මීට පෙර අත්හදාබලා නොමැති නව ක්‍රමවේදයක්‌ යම් ප්‍රතිඵලයක්‌ ලබා ගැනීමට භාවිත කර ඇත්නම් එය පිළිගත් ක්‍රමවේදයන් සමග සහ සම්මත නියෑදි භාවිත කරමින් සුපරීක්‌ෂාකාරීව තහවුරු කරගෙන සිටිය යුතු ය. 

පෙර සඳහන් කර ඇති කණ්‌ඩායමේ පරීක්‌ෂණ ප්‍රතිඵල සාම්‍ය සමාලෝචනයට ලක්‌ කර නොමැත. මෙහි යම් ප්‍රතිඵල ලබා ගැනීම සඳහා නව ක්‍රමවේද භාවිත කර ඇති බව ද පැවසෙන නමුත් එම ක්‍රමවේදය තහවුරු කෙරෙන සාක්‌ෂි ඉදිරිපත් කර නොමැත. ඒ වෙනුවට පෙනී යන්නේ පරීක්‌ෂණ ප්‍රතිඵල ඉක්‌මනින් ප්‍රසිද්ධියට පත් කිරීමේ උත්සාහයක්‌ තිබී ඇති බව ය. මෙවන් පසුබිමක්‌ යටතේ කෘෂිකර්ම අමාත්‍යංශය, පළිබෝධනාශක රෙජිස්‌ට්‍රාර්වරයා ඇතුළු බලය ලත් අධිකාරීන් කටයුතු කර ඇත්තේ ඉතා ම වගකීමෙන් වන අතර මෙකී ප්‍රතිඵල තහවුරු කරගැනීම සඳහා ඔවුන් විසින් අදාළ නියෑදි ඉදිරිපත් කරන ලද්දේ පිළිගත් හා බලය ලත් පර්යේෂණායතනය වන කාර්මික තාක්‌ෂණ ආයතනය වෙත ය.

යම් හෙයකින් උතුරු මැද පළාතේ පසෙහි හා ජලයෙහි ආසනික්‌ සොයාගන්නා ලද්දේ වුව ද එසේ ආසනික්‌ පැවතීම නිදන්ගත වකුගඩු රෝගයට හේතුව ආසනික්‌ යෑයි පිළිගැනීමට ප්‍රමාණවත් සාක්‌ෂියක්‌ නො වේ. එබැවින් ආසනික්‌ හා නිදන්ගත වකුගඩු රෝගය අතර සම්බන්ධය පිළිගැනීම පිණිස පර්යේෂකයන් විසින් යොදා ගන්නා ලද සවිස්‌තරාත්මක ක්‍රමවේද මෙන්ම ජල මූලාශ්‍ර නියෑදිකරණයට ලක්‌ කළ ආකාරය, නියෑදි එකතු කරගත් ආකාරය, භාවිත කළ විශ්ලේෂණ ක්‍රමවේදය හා එය තහවුරු කරගත් ආකාරය සහ සවිස්‌තරාත්මක ප්‍රතිඵල, හැකි ඉක්‌මනින් සාම්‍ය සමාලෝචනය පිණිස ප්‍රසිද්ධියට පත් කරන ලෙස හෝ ඉදිරිපත් කරන ලෙස අපි ඉල්ලා සිටිමු. 

ජනතාව ගේ ජීවිතය හා ජීවන රටාව කෙරෙහි මහත් වූ බලපෑමක්‌ සහිත ප්‍රකාශ වගකීමකින් තොර ව ප්‍රසිද්ධියට පත් කිරීම මගින් නව විද්‍යාත්මක දැනුම ඉදිරිපත් කිරීමෙහි පිළිගත් සම්ප්‍රදායන් උල්ලංඝනය කිරීම, මෙරට විද්‍යාව සහ විද්‍යාත්මක විමර්ශන ප්‍රවර්ධනය පිණිස කැප වූ සංවිධානයක්‌ ලෙස අපි බරපතළ කාරණයක්‌ ලෙස සලකමු.

මේ අතර කැලණිය කණ්‌ඩායමේ සොයාගැනීම්වල විශ්වසනීයත්වය සැකයට බඳුන් වීමට තුඩු දෙන තවත් බරපතළ කාරණයක්‌ වෙයි. ඒ මෙකී කණ්‌ඩායමේ නියමුවා වගකිව යුතු තනතුරක්‌ දැරුව ද ප්‍රසිද්ධ මාධ්‍ය හරහා හඳුනාගන්නට ලැබී ඇති ආකාරයට "බටහිර" විද්‍යාව විවෘතව ම ගර්හාවට ලක්‌ කරන්නකු වීම ය. සිය කණ්‌ඩායමෙහි, තොරතුරු පමණක්‌ නො ව ක්‍රමවේද ද සැපයීමේ මූලාශ්‍රය සම්‍යක්‌ දෘෂ්ටික දෙවිවරුන් බව ද ඔහු ප්‍රසිද්ධියේ ම පවසා තිබේ. ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමය, බොහෝ විද්‍යාඥයන් තදින් ම ආගමික නැඹුරුවක්‌ සහිත පුද්ගලයන් බව පිළිගන්නා අතර ම අද්භූත දෑ පිළිබඳ ඇදහිලිවලට විද්‍යාව තුළ ඉඩක්‌ නොමැති බව තරයේ ප්‍රකාශ කිරීමට කැමැති ය. එමෙන් ම මෙවැනි මූලාශ්‍රයකින් පෝෂණය වූ විද්‍යාත්මක ප්‍රතිපල අතිශයින් ම සැක උපදවනසුලු වන්නේ සොයාගැනීම සිදු කළ අය ගේ මේ අරභයා වන පක්‌ෂග්‍රාහීත්වය ද සැලකිල්ලට ගන්නා විට ය.

මේ කණ්‌ඩායමට අයත් සෙසු පර්යේෂකයන් සැබෑ විද්‍යාඥයන් ලෙස පිළිගැනීමට ලක්‌ වීමට නම් සිය කණ්‌ඩායම් ප්‍රධානියා ගේ මෙවැනි අසම්මත ප්‍රකාශවලින් බැහැර වීමට වගබලාගත යුතු බව ද අපි සඳහන් කිරීමට කැමැත්තෙමු.

අවසන් වශයෙන්, විද්‍යා පීඨයක පීඨාධිපතිවරයා ගේ අරමුණ විද්‍යාව පහළට ඇද හෙළීම සහ එය නිග්‍රහයට ලක්‌ කිරීම වීම ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමය අතිශයින් ම අවාසනාවන්ත තත්ත්වයක්‌ ලෙස සලකයි. 

((ශ්‍රී ලංකා විද්‍යාභිවර්ධන සංගමයේ මාධ්‍ය සම්පත් කමිටුව විසින් ජනමාධ්‍ය වෙත නිකුත් කරන ලද නිවේදනයකි) 
 
 

                                                                                                          

ආසනික්‌ තිබෙන බව ඔප්පු කළ  පර්යේෂණ ක්‍රමවේදය රටට හෙළි කරන්න
ජනාධිපති ලේකම් ලලිත් වීරතුංග

SUNDAY, 07 JULY 2011 8:00

අමල් උඩවත්ත - VIDUSARA

"පෝෂණය පිළිබඳ කතිකාවත හුදෙක්‌ ම සෞඛ්‍යය හා සම්බන්ධ වූ කතිකාවතක්‌ ම නො වෙයි. මේ සඳහා වෛද්‍යවරුන් ගේ උපදෙස්‌ හා මඟපෙන්වීම් අවශ්‍ය වනවා. ඒත් මේ සම්බන්ධව මූලිකව ක්‍රියා කළ යුත්තේ මේ රටේ සිටින මාපියන් හා වැඩිහිටියන්." යනුවෙන් ජුනි 24 වැනි දින කොළඹ වෛද්‍ය පර්යේෂණායතනයේ ජාතික පෝෂණ මාසය වෙනුවෙන් පැවැති මාධ්‍ය සම්මන්ත්‍රණයේ දී ජනාධිපති ලේකම් ලලිත් වීරතුංග මහතා පැවසී ය. "මට මතකයි අපේ ගෙවත්තේ සැම ආහාර බෝගයක්‌ ම තිබුණා. ඒ නිසා අපිට පිරිසිදු පෝෂ්‍ය ජනක ආහාර අනුභව කිරීමට හැකි වුණා. කඩෙන් ගෙනාවේ නෑ. කාපු බත් පිරිසිදුයි. අද සරු ගෙවතු දක්‌නට ලැබෙන්නේ නෑ. ඒ නිසා ගෙවතු වගාව ආර්ථික සංවර්ධන අමාත්‍යතුමා ගේ ප්‍රධානත්වයෙන් රටපුරා ව්‍යාප්ත කරගෙන යනවා. මෙයින් අදහස්‌ කරන්නේ තමන් ගේ දරුවන්ට අවශ්‍ය පෝෂ්‍යදායි ආහාර ගෙවත්තෙන් ම ලබාගැනීමේ ක්‍රමයක්‌ හඳුන්වා දීමයි. තමන් වෙසෙන කලාපයට හා ප්‍රදේශයට අනුව වගා කළ යුතු හා වගා කළ හැකි බෝග මොනවා ද යන්න පිළිබඳව මෙයින් අවබෝධයක්‌ ලබා දෙනවා. මේ වැඩපිළිවෙළ පරපුරකට පමණක්‌ සීමා නො වී පරපුරෙන් පරපුරට යා යුතුයි" යනුවෙන් ද ඒ මහතා පැවසී ය. 

මෙහි දී මාධ්‍යවේදියකු විසින් රජරට සහල්වල ආසනික්‌ තිබීම පිළිබඳව නගන ලද ප්‍රශ්නයට පිළිතුරු දුන් ජනාධිපති ලේකම් ලලිත් වීරතුංග මහතා. "මම රසායන විද්‍යාඥයෙක්‌ නෙවෙයි. ඒත් විද්‍යාව ඉගෙන ගත් අයකු ලෙසත් මගේ ප්‍රථම උපාධියට රසායන විද්‍යාව අධ්‍යයනය කළ අයකු ලෙසත් සහල්වල ආසනික්‌ තිබීම පිළිබඳව අදහසක්‌ දක්‌වන්න කැමැතියි. කවුරු හරි කියනව නම් රජරට සහල්වල ආසනික්‌ තිබෙනවා කියලා ඔවුන් ගේ පර්යේෂණ ක්‍රමවේදය පිළිබඳව පැහැදිලි කළ යුතුයි. ආසනික්‌ නැති බව සහතික කළේ කලකට පෙර සී. අයි. එස්‌. අයි. ආර්. කියල හඳුන්වපු අද කාර්මික තාක්‍ෂණ ආයතනය හෙවත් අයි. ටී. අයි. ආයතනයයි. මේක රජයේ පැරැණි පර්යේෂණායතනයක්‌.

මෙහි සිටින නිලධාරීන් සුදුසුකම් ලත් පර්යේෂකයන්. අධ්‍යක්‍ෂ ආචාර්ය මුබාරක්‌ මගේ සමකාලීනයෙක්‌. ඔහු රසායන විද්‍යාව පිළිබඳ කෙම්බ්‍රිඡ් විශ්වවිද්‍යාලයයේ ආචාර්ය උපාධිලාභී අයෙක්‌. ඒ නිසා පර්යේෂණ ප්‍රතිපල වරදින්න විදියක්‌ නෑ. අපි ගන්නා ආහාරවලත් සහල්වලත් විෂ රසායන ද්‍රව්‍ය සුළු වශයෙන් තිබෙන්න පුළුවන්. ඒත් හානිකර මට්‌ටමට ආවොත් පමණයි හානියක්‌ සිදු වෙන්නේ. එවැනි තත්ත්වයක්‌ තහවුරු වී නැති නිසා මම බය නැතිව බත් කනවා. කවුරු හරි කිව්වොත් ආසනික්‌ තිබෙනවා, බත් කන්න එපා කියල මම සහතිකය දිහා බලලයි තීරණය ගන්නේ. මම ඊයේ ගොවි සමුළුවකට සහභාගි වුණා. එහි සිටි සියලු ම ගොවීන් කිව්වේ අපි හදන හාල් අපි ම කනව කියල. හොඳයි සහල්වල ආසනික්‌ තිබෙනවා කියමු. මම අහන්නේ ආසනික්‌ තිබෙන බවට ඔප්පු කරන ක්‍රමවේදය කුමක්‌ ද කියල පෙන්වා දෙන්න කියලයි. ඒ නිසා මට කියන්න තිබෙන්නේ රජයේ පර්යේෂණයකින් දී තිබෙන සහතිකයට අනුව මිනිස්‌ ජීවිතයට හානි කරන මට්‌ටමේ ආසනික්‌ සහල්වල නැති බවයි. රජයේ ස්‌ථාවරයත් මෙයයි." යනුවෙන් පැවසී ය.

 

ආසනික්‌ ප්‍රශ්නයට ධාර්මික විසඳුමක්‌

SUNDAY, 07 JULY 2011 8:00

අනගාරික ධර්මසේකර


ආසනික්‌ ප්‍රශ්නය ගැන ලියන මම රසායන විද්‍යාව හදාළ උගතෙක්‌ නොවේ. එහෙත් අඩසියවසකට වැඩි දැනුවත් ජීවිත අත්දැකීමෙන් දසක ගණනාවක සමාජ භාවිතාවෙන් හා විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනයෙන් ලැබූ අවබෝධයට අමතරව බෞද්ධ චින්තනයෙන් ලැබූ හික්‌මීම උපයෝගී කරගෙන සතර අගතියෙන් තොරව ආසනික්‌ ප්‍ර්‍රශ්නය විග්‍රහ කරමින් ධාර්මික වූ සාධාරණ විසඳුමක්‌ ඉදිරිපත් කිරීමේ හැකියාව මා සතුව තිබේ.

තවද මා තුළ කිසිවකුගේ අදහස්‌ පරාජය කර ජය ලැබීමේ අරමුණක්‌ද නැති බව සඳහන් කළ යුතුය. මා ආසනික්‌ ප්‍රශ්නය දෙස බලන්නේ ජනතාවත් ජනතාවට හිතකර සියලු සතුනුත් අප හැමගේ පැවැත්ම සඳහා අත්‍යවශ්‍ය වූ ගස්‌, වැල්, පැළෑටි වලත් ආරක්‍ෂාව අරමුණු කරගෙනය.

පෙරදිග රටවල ජනතාවන් මෙන්ම බටහිර රටවල ජනතාවන්ද ලොවට වැඩදායක වූ කොතෙකුත් නිර්මාණය කර තිබේ. එහෙත් වස්‌තු කාමයෙන්, බලකාමයෙන් හා විවිධාකාර ක්‌ලේශ කාමයන්ගෙන් අන්ධවූ අධිපතිවාදී බටහිර බලවතුන් තමන්ගේ පටු පහත් අරමුණු ඉටුකරගැනීම සඳහා කොතෙකුත් අපරාධ කර ඇත. ලතින් ඇමරිකාව යටත් කර ලතින් ඇමරිකානු වාසී මායා, ඉන්කා, ඇස්‌ටෙත් ආදී ස්‌වදේශීය ජනතාවන්ගෙන් සියයට අනූවකට වැඩි සංඛ්‍යාවක්‌ වනසා දමා මුළුමහත් ලතින් ඇමරිකානු කලාපය ස්‌පාCඳ්Cඳ හා පෘතුග්‍රීසි භාෂා කථා කරන, කතෝලික ආගම අදහන යටත් විජිත ප්‍රදේශයක්‌ බවට පත්කරගත් යුරෝපීය බලවත්තු සමූහ ඝාතන ක්‍රියාවලදී අවිබලය මෙන්ම වසවිසද උපයෝගී කරගෙන ඇත. ලතින් ඇමරිකානු ස්‌වදේශීය ජනයා සමූහ වශයෙන් ඝාතනය කිරීම සඳහා ස්‌වදේශීයයන් වතුර බොන ළිං වලට පවා වස දැමූ බව රහසක්‌ නොවේ. එය ලතින් ඇමරිකාවට සීමාවූයේ නැත. ඕස්‌ටේ්‍රලියාවේදී පවා ස්‌වදේශීයයන් සමූහ ඝාතනය කිරීම සඳහා වස විස උපයෝගී කරගෙන ඇත. විරුද්ධවාදීන් හා ප්‍රතිවිරුද්ධ මත දරන්නන් ඝාතනය කිරීම සඳහා වස විස යොදා ගැනීමේ බටහිරට හුරු පුරුදු කුරිරු ක්‍රියාමාර්ගය තුළ සොක්‍රටීස්‌ට වස පානය කරන්නට සැලැස්‌වීම වැනි මහා ෙ€දවාචකයන්ද වේ. මෑත අතීතයට අයත් රස්‌පුටින් සොක්‍රටීස්‌ මෙන් ශ්‍රේෂ්ඨයකු නොවූවත් රස්‌පුටින් ඝාතනයට යොදා ගත්තේද ආසනික්‌ වර්ගයට අයත් වස බව හෙළිවී තිබේ. එහෙත් මුළු බටහිර සමාජයම ලොවට වස කවන්නවුන් නොවේ. බටහිර රටවල යුක්‌තිකාමී ජනකොටස්‌ වස වෙළෙ¹මට විරුද්ධ බවට සැකයක්‌ නැත.

පෙරදිග හෝ බටහිර වේවා උතුම් මාතෘත්වය හඳුනාගත් කිසිදු මවක්‌ හෝ පිතෲත්වයේ ශ්‍රේෂ්ඨත්වය හඳුනාගත් කිසිදු පියෙක්‌ මනුෂ්‍ය ඝාතනය හෝ සත්ව ඝාතනය සඳහා වස යොදා ගැනීම අනුමත කරන්නේ නැත. සාපරාධී වියට්‌නාම් ආක්‍රමණික යුද්ධයට එරෙහිව චීනයේ හා රුසියාවේ හැරුණු විට විශාලතම පෙළපාලි පැවැත්වූයේ ඇමෙරිකා එක්‌සත් ජනපදයේ මව්වරුන් හා පියවරුන් බව අප අමතක නොකළ යුතුය. 

එසේ වුවත් පෙරදිග බෞද්ධ චින්තනයේ දැක්‌වෙන සම්මා ආජීව මාර්ගයේදී මෙන් වස විස නිපදවීමත්, වෙළෙ¹මත්, සතුන් මරා මස්‌ විකිණීමත්, සුරා නිෂ්පාදනයත්, විකිණීමත් වහල් වෙළෙ¹මත් මෑතක්‌ වනතුරු බටහිර දෘෂ්ටිය මගින් ප්‍රතික්‍ෂේප කර තිබුණේ නැත. වහල් වෙළෙ¹ම අවසන් කිරීම සඳහා ඇමරිකා එක්‌සත් ජනපදයට නායකත්වය දුන් ඒබ්‍රහම් ලින්කන් ජනාධිපතිතුමාට අභ්‍යන්තර සිවිල් යුද්ධයට මුහුණ දෙන්නට සිදු විය.

බෞද්ධ චින්තනයට අනුව වසවිස නිෂ්පාදනයත් වස වෙළ¹මත් අයත් වන්නේ මිච්ඡා කම්මන්තයටය. මසට සතුන් ඇතිකර මැරීමත් මස්‌ විකිණීමත් අයත් වන්නේද මිච්ඡා කම්මන්තයටය. මත්වන දේ නිෂ්පාදනයත් අලෙවියත් අයිතිවන්නේද මිච්ඡා කම්මන්තයටය. එහෙත් බෞද්ධයෑයි කියා ගන්නා අපේ රටේ දේශපාලනය මගින් වස විස නිෂ්පාදනය හෝ අලෙවි කිරීම හෝ වගා කටයුතු සඳහා යොදාගැනීමේ තහනමක්‌ නැත. ගොයම් මැස්‌සෙක්‌, මීමැස්‌සෙක්‌, බඹරෙක්‌ තබා ශක්‌තිමත් ගොවියකු ද පළිබෝධ නාශක වස පානය කළහොත් මරණය සිදුවේ. දිවි නසාගැනීමට පළිබෝධ නාශක වස විස යොදා ගන්නා ශක්‌තිමත් ගොවීන් හා ශක්‌තිමත් තරුණ තරුණියන්ගේ ෙ€දජනක අත්දැකීම් මගින් පළිබෝධ නාශක බොහොමයක්‌ ආසනික්‌ අඩංගු මාරාන්තික වස බව ඔප්පු වුවත් දසක ගණනාවක්‌ තිස්‌සේ බෞද්ධ නායකයන් සහිත ශ්‍රී ලංකාවේ වස වෙළ¹ම රට පුරා ව්‍යාප්තව ගොස්‌ තිsබිණි. ගොයම් මැස්‌සන් හා එළවළු, පලතුරු ආදියට හානිකරන කෘමි වර්ග කීපයක්‌ මැඩලීම සඳහා එමෙන් සිය දහස්‌ ගුණයක්‌ වූ මිනිසාට හිතකර කනමී, මීමැසි, බඹර, සමනල්, පක්‍ෂි, මත්ස්‍ය, උරග, මැඩි ආදී සතුන් ප්‍රකෝටි ගණනින් ඝාතනය කරන කෘමිනාශක වස විස භාවිතය නිදහසින් පසු ශ්‍රී ලංකාවේ ඇතිවූ හැම ආණ්‌ඩුවක්‌ මගින්ම අනුමත කර ඇත. එහෙයින් පසුගිය දශක කීපය තුළ වකුගඩු රෝගීන් විසිදහකට වැඩි සංඛ්‍යාවක්‌ අකාලයේ මියයැමට හා තවත් විසිපන්දහසක්‌ පමණ මරණ වරෙන්තුව අතින් හිතින්ගෙන ලේ පිරිසිදු කිරීමේ යන්ත්‍රයට ජීවිතය භාරදී දුක්‌ත ජීවිතයක්‌ ගෙවන්නවුන් බවට පත්ව සිටීමත් රහසක්‌ නොවේ.

දේශීය වෛද්‍ය ක්‍රමයට හා ආයුර්වේද වෛද්‍ය ශාස්‌ත්‍රයට අනුවද වල්නාශක යොදවා විනාශ කරන පැළ වර්ගවලින් සියයට අනූගණනක්‌ම අගනා ඖෂධ හා ආහාරමය පලා වර්ග වේ. ගෝවා, ලීක්‌ස්‌, නෝකෝල්, බීට්‌, තක්‌කාලි හා සලාද කොළ ආදිය අගනා කෑම වර්ග ලෙස භාවිත කරන්නට පුරුදුවී සිටින අපේ සමාජය කූරතම්පලා, කටුතම්පලා, සාරණ, ගෙඳ පලා, ගිරාපලා, ලුණුqවිල, නීරමුල්ලිය, මොනරකුඩුම්බිය, මුඩමහන හා මීවන වර්ගයට අයත් රසගුණ පලාවර්ග රැසක්‌ විනාශ කරන්නට වල් නාශක යොදති. තේ වගාවේ ගොටු කොළ හා ඉරමුසු ආදිය ද වල් පැළෑටි ලෙස සැලකේ. බටහිර ආදර්ශයට අනුව කරන වී ගොවිතැනේදී ගොයම් ගස සමග කුඹුරුවල වැවෙන මහාර්ඝ ඖෂධයක්‌ හා ඖෂධීය ආහාරයන් වන ලුණුවිල, නීරමුල්ලිය, මුඩමහන හා ගිරිපලාද වල්නාශක යොදා විනාශ කළ යුතු වල්පැළෑටි සේ සැලකේ. බහුජාතික සමාගම් මගින් හා එම සමාගම්වල කොමිස්‌ කුට්‌ටිවලට යටවූ නිලධාරීන් හා දේශපාලනඥයන් විසින් දශක ගණනක්‌ තිස්‌සේ කරගෙන යනු ලැබූ සොබා පරිසර විරෝධී, ආයුර්වේද විරෝධී, ජීව විරෝධී පළිබෝධ නාශක වසවිස භාවිතය ප්‍රචලිත කිරීමේ ප්‍ර්‍රතිඵලයක්‌ වශයෙන් කිවුල් ජලය මෙන්ම ආසනික්‌ හා රසදිය වැනි වස විස එක්‌වීමට පහසු මැටි පසක්‌ සහිත රජරට විශාල ප්‍රදේශයක පස හා ජලය වස විසෙන් දූෂණයවී ඇත. එහි ප්‍රතිඵලය වී ඇත්තේ වකුගඩු රෝග ආදී මාරාන්තික රෝගාබාධ පැතිරීමයි. වකුගඩු රෝගවලට වඩාත් ගොදුරු වී ඇත්තේ කිවුල් ජලය සහිත ළිංවලින් වතුර බොන අය වීම නිසා ළිංවලට ආසනික්‌ එක්‌වූයේ කෙසේද? යන්න දුරදිග යන පරීක්‍ෂාවකට ලක්‌කළ යුතුව තිබේ. මායාවරුන් හා ඉන්කාවරුන් වනසන්නට ලතින් ඇමෙරිකාවේ ළිංවලට වස යෙදුවා වැනි සතුරු ක්‍රියාමාර්ගයක්‌ ශ්‍රී ලංකාවේද දියත් කරනු ලැබ තිබේද යන්න පවා ගැඹුරු විමසුමට ලක්‌විය යුතුය.

සියලුම පළිබෝධ නාශක වස විස වර්ග මාරාන්තික වස බවට සැකයක්‌ නැත. පසුගිය දසක ගණනාවක්‌ තිස්‌සේ රජරටත් රුහුණේත් ගොවිතැන ජීවනෝපාය මාර්ගය කරගත් අනෙක්‌ බොහෝ ප්‍රදේශවලත් තරුණ තරුණියන් හා ගොවීන් දිවි නසා ගැනීම සඳහා නිතර භාවිත කළේ පළිබෝධ නාශක වස විස ගණයට ගැනෙන කෘමිනාශක, වල්නාශක හා දිලීර නාශක බව රහසක්‌ නොවේ. දිවිනසා ගැනීම සඳහා පළිබෝධ නාශක භාවිත කළ ශක්‌තිමත් තරුණයන් පැය කීපයක්‌ තුළ ලේ වමනය කර මිය ගිය ෙ€දජනක විලාශය දැක පුරුදු ජනතාවට සියලු පළිබෝධනාශකයන් භයානක විෂ රසායනික සංයුතියකින් යුතු බව අමුතුවෙන් පැහැදිළි කළ යුතු නොවේ. රේගුව මගින් මේ වන විට රඳවාගෙන පරීක්‍ෂාවට ලක්‌කර ඇති පළිබෝධ නාශකවල මාරාන්තික ආසනික්‌ අඩංගු බව හෙළිවී ඇත. කෙසෙල් ගස්‌වල කඳවිදින ගුල්ලන් මර්දනය කිරීමට යොදා ගන්නා එක්‌තරා රසායනික ද්‍රව්‍යයක රසදිය අඩංගු බව සොයාගෙන තිබේ. ආසනික්‌ මෙන්ම රසදියද මිනිස්‌ ශරීරයේ සියලු ඉන්ද්‍රියයන්ට හානි පමුණුවට භයානක විෂ වර්ගයන්ය. රට පුරා අවිචාරවත් අන්දමින් සිදු කෙරෙන රසායනික විෂ සහිත කාර්මික අපද්‍රව්‍යයන් ගංගා, ඇළ, දොළ ආදියට එකතුවීමේ ප්‍රතිඵල බරපතල උවදුරු රැසකට හේතුවේ. මේ තත්ත්වයට විසඳුම් වශයෙන් සොබාපරිසර සංරක්‍ෂණය මුල්කරගත් වැඩපිළිවෙළක්‌ සමග ආහාරපා න ක්‍රම ඇතුළු ජීවන රටාවද වඩා යහපත් පිළිවෙළකට අනුව හැඩගස්‌වාගත යුතුය.

පළිබෝධ නාශක වසවිස යොදා ගනිමින් වගාකරන එළවළු, අල, පලා, පලතුරු ද භාවිතය වෙනුවට හැකිතරම් දුරට ස්‌වභාවිකව වැවෙන කෘමීන්ට හා දිලීර වර්ගවලට ඔරොත්තු දෙන එළවළු ආදිය භාවිතයට හුරුපුරුදු වියයුතුය. කුඹුරු හා වගුරුබිම් ආදී පහත්බිම් ආශ්‍රිතව ස්‌වභාවිකව වැවෙන ලුණුවිල, නීරමුල්ලිය, කිරිහැන්ද, සාරණ, කූරතම්පලා, කංකුං, මුකුණුවැන්න ආදී පලාවර්ගත් කඳුකරයේ පවා වැවෙන ගොටුකොළ, නිවිති, මීවන, තෙබු, අඟුණ ආදී රසගුණ පලාවර්ගත් වැඩිවැඩියෙන් ආහාරයට ගැනීම අංශ කිහිපයකින්ම ඵලදායක වේ. ස්‌වභාවිකව වැවෙන පලාවර්ග රසයෙන් මෙන්ම ගුණයෙන්ද උසස්‌ය. ඒවා රසායන පොහොර යොදා වගා කරන එළවළු පලාවර්ග මෙන් ඉක්‌මනින් මැලවී තැළී පොඩිවී කුණුවී යන්නේ නැත. වැටවල් දිගට වවන කතුරුමුරුංගා ගස්‌ වලින් ලබා ගන්නා මල් හා කොළත් මුරුංගා ගස්‌වලින් ලබා ගන්නා කරලුත් රසායනික පොහොර හා වසවිස භාවිතයෙන් තොරව නිපදවාගත හැකි රසගුණ ආහාරයන්ය. හිඟුරල, කොඬොල, රාජාල, බතල, මCඳ්ෙC¹ක්‌කා, කිරිඅල, ගහල, ඉන්නල ආදී දේශීය අලවර්ග කිසිදු පළිබෝධනාශක වසවිස භාවිතයෙන් හා රසායනික පොහොර යෙදීමෙන් තොරව නිපදවා ගතහැකි දේශීය ආහාරයන්ය. අඹ, බෙලි, දිවුල්, උගුරැස්‌ස, දෙහි, දොඩම්, දෙළුම්, වෙරළු ආදිය පළිබෝධ නාශක වස විස භාවිතයෙන් හා රසායනික පොහොර යොදා ගැනීමෙන් තොරව වගාකරගත හැකි රසගුණ පලතුරු වර්ග වේ. බත් වෙනුවට යොදා ගත හැකි ආහාරයක්‌ වන කොස්‌ මැල්ලුමත්, ගැටපොලොස්‌ ඇඹුලක්‌ හෝ කිරිකොස්‌ මාළුවක්‌ මෙන් විවිධාකාරයෙන් සකසා ගතහැක. එය වෙනත් ආහාරවලින් ශරීරගත වනවස විස සමනය කරන රස ආහාරයකි. එසේම ඉදුණු කොස්‌ රසගුණ වැල වරකා වශයෙන් පලතුරක්‌ ලෙස ආහාරයට ගත හැකිවේ. විවිධාකාරයෙන් සකසාගත හැකි දේශීය ආහාරයක්‌ වන කොස්‌ අනෙකුත් ආහාර මගින් ශරීරගත වනවස විස නසන ඖෂධීය පෝෂණ මාර්ගයක්‌ බවට හරවා ගැනීම හැම අතින්ම වැඩදායක වේ.

සාරණ වැනි දේශීය පලාවර්ග හා වෙරළු වැනි පලතුරු වර්ග බොහොමයක්‌ පිළිකා කාරකයන්ට එරෙහිව ක්‍රියාකර ඖෂය ආහාර වේ.

දිගු කලක්‌ තිස්‌සේ ලක්‌වැසි ජනතාවගේ ආහාර ක්‍රියාදාමයේ ප්‍රබල කොටසක්‌ව පැවැති කොස්‌ ඉදී, කුණුවී ගස්‌ යට වැටී යන තත්ත්වයක්‌ උදාවීම ජාතික වූ මහා සම්පතක්‌ නාස්‌තිවීමකි. එසේ වී ඇත්තේ කොස්‌ කඩන්නට ගස්‌ නගින වෘත්තීය ඵල නෙළන්නන් නැතිවීම නිසාය. එය ජාතික සම්පතක්‌ වූ කොස්‌ පලදාව මෙන්ම අඹ,බෙලි දිවුල් හා පොල් ඵලදාවන් නිසි ප්‍රයෝජනය ගැනීමට බාධාවක්‌වී තිබේ. එහෙයින් රට පුරා වන ග්‍රාමසේවා වසම් දාහතරහස්‌ ගණනට කොස්‌ පැළ, පොල්, බෙලි, දිවුල් හා අඹ ආදී ගස්‌වල පල නෙලන්නන් දෙදෙනා බැගින් තිස්‌දාහකට කිට්‌ටු පිරිසත් රජයේ සේවකයන් ලෙස බඳවා ගත යුතුව තිබේ. එක්‌ අයකුට රුපියල් විසිදාහ ගණනේ තිස්‌දාහක්‌ වැටුප් ගෙවා බඳවා ගත්තත් ඒ සඳහා වියදම් වන්නේ රුපියල් කෝටි හැටකි. එහෙත් එක අවුරුද්දකදී කොස්‌ කඩන්නට වෘතAතීය කම්කරුවන් නැතිකමින් වර්ෂයකට නාස්‌තිවී යන කොස්‌ ඵලදාව කෝටි පන්සියකට වඩා වැඩිවේ. වර්ෂයේ වැඩි කලක්‌ පලදරන රාජසිංහ පැණි වරකා පැළ පනස්‌ දෙදහසක්‌ රට පුරා බෙදාදී ඇති මගේ වැඩපිළිවෙළේ ප්‍රතිඵලයක්‌ වශයෙන් රට මේ වන විට වසරේ වැඩි කලක්‌ පළදරන කොස්‌ ගස්‌ දහදාහකට වැඩි ගණනක්‌ එක්‌වී තිබේ. එහෙත් කොස්‌ පැළ නෙලන්නට වෘත්තීය කම්කරුවන් නැතිකමින් වර්ෂයකට නාස්‌තිවී යන කොස්‌ ඵලදාව කෝටි සිය ගණනකට වැඩිවේ. ගස්‌ නගින්නට වෘත්තීය කම්කරුවන් නැතිකමින් නෙළාගත නොහැකිව නාස්‌තිවන අඹ, බෙලි, අලිපේර, දූරියන්, රඹුටන්, මැංගුස්‌, හා උගුරැස්‌ස ආදී පලතුරුවල වටිනාකමද කෝටි ගණනින් තක්‌සේරු කළ යුතුව තිබේ. 

කොස්‌ වගාවට හෝ අඹ, බෙලි, දිවුල්, දූරියන් වගාවන්ට පළිබෝධනාශක හෝ රසායන පෝර අවශ්‍ය නොවේ. එහෙයින් රසායන පෝර සඳහා මුදල් පිටරට ඇදී නොයවා මෙන්ම කොස්‌ ගස උපයෝගී කරගෙන ගවයින් හා එළුවන් ඇතිකිරීමෙන් පස සරුවන අතර කිරිආහාර මගින් තවත් ආදායම් මාර්ගයක්‌ පෑදේ. කොස්‌ගස්‌වලට බුලත් හා ගම්මිරිස්‌ වැල් යෑවීමම ද තවත් අමතර ආදායම් මාර්ගයක්‌ ලබන මගකි. අවසාන වශයෙන් සඳහන් කළ යුත්තේ µaලෝරයිඩ් සහිත ආසනික්‌ හා රසදිය අඩංගු පළිබෝධ නාශක භාවිතයෙන් දූෂිත වූ ජලය වෙනුවට රජය ජනතාවට කළු ගලෙන් පිරිසිදු පානීයම ජලය ලබාදෙන වැඩපිළිවෙළක්‌ සැකසියයුතු බවයි. ඒ පිළිබඳ විස්‌තරාත්මක වැඩපිළිවෙළක්‌ මවිසින් ලියාපළ කරන ලද zදියෙන් සනහා රකිමු ලංකාZ පොතෙන් හා zzජලකඳින් ගිනි නිවමුZZ පොතෙන් ඉදිරිපත් කර ඇත.

අනගාරික ධර්මසේකර



අපි බත් කමු

SUNDAY, 03 JULY 2011 8:00

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ විද්‍යාපීඨයේ පීඨාධිපති මහචාර්ය නලින් ද සිල්වා 

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ රජරට වකුගඩු රෝගය සම්බන්ධයෙන් ගවේෂණය කරන කණ්‌ඩායමේ අරමුණ කුමක්‌ ද යන්න පැහැදිලි කරගත යුතු වන්නේ මේ වනවිට ඇතැම් රාජ්‍ය නිලධාරීන් හා පලිබෝධනාශක ආනයනය කරන සමාගම් ඒ සම්බන්ධයෙන් අමූලික අසත්‍ය පතුරුවා ඇති බැවිනි. එහි දී ඔවුහු තමන් විද්‍යාඥයන් ලෙස හඳුන්වාගන්නා විශ්වවිද්‍යාලයීය ආචාර්ය මහාචාර්යවරුන් හා ඊනියා පර්යේෂණ ආයතනවල සේවයකරන පර්යේෂකයන් යෑයි කියාගන්නා කිහිපදෙනකු ද යොදාගත්හ. තමන් වැටී සිටින දේශපාලන අගාධයෙන් ගොඩ ඒමට මඟක්‌ සොයන බංකොළොත් ජ.වි.පෙ. කථිකාචාර්යවරයකු අප ගවේෂණයට එරෙහිව අනෙක්‌ කථිකාචාර්යවරුන් පමණක්‌ නොව සිසුන් ද සංවිධානය කිරීමට ගත් උත්සාහයක්‌ පසුගිය දා ව්‍යර්ථ වී ගියේ සිසුන්ගේ දැඩි විරෝධය මධ්‍යයෙහි ය. මේ ජ.වි.පෙ. කථකාචාර්යවරයා හා තවත් එ.ජා.ප. හිතවත් ආචාර්යවරු තමන් සමඟ එකඟ නොවන කථිකාචාර්යවරුන්ට තම අදහස්‌ ප්‍රකාශ කිරීමටවත් ඉඩ නොදී තමන්ගේ ඊනියා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ සළුපිළි ගලවා නිරුවත් බව ප්‍රදර්ශනය කළහ. අද මේ කථිකාචාර්යවරු තමන්ට විරුද්ධ අදහස්‌ දරණ තරුණ තාවකාලික ගුරුවරුන්ට විශ්වවිද්‍යාලයෙන් අස්‌වී යන ලෙසට තර්ජනය කරති. විශ්වවිද්‍යාලයීය ආචාර්ය ධුරය විශේෂිත සම්භාවනීය ධුරයක්‌ ලෙස සලකමින් තමන්ට වැඩි වැටුප් ගෙවන ලෙස වෘත්තීය සමිති ක්‍රියාමාර්ගවලට පිවිස ඇත්තෝ ද ඔවුහුම ය. එහෙත් තමන් අස්‌වී යෑයි කියන අංශාධිපති තනතුරට හිමි මාසික දීමනාව මාස්‌පතා ඉතාමත් සම්භාවනීය ව ලබාගන්නෝ ද ඔවුහුම ය. එමෙන් ම විශ්වවිද්‍යාලයේ රාජකාරි කාලයෙහි දී විවිධ රාජ්‍ය නොවන ආයතනවල දේශන පවත්වන්නෝ ද ඔවුහුම ය. විශ්වවිද්‍යාලයේ පවත්වන දේශනවලට වැඩි දේශන ප්‍රමාණයක්‌ බාහිර ආයතනවල පවත්වමින් ලක්‍ෂ ගණනින් මුදල් උපයන්නේ ද ඔවුහුම ය. ඔවුන්ගේ සදාචාරය කෙසේ ද යත් තමන් දරණ මතවලට විරුද්ධ මත දරන සිසුන් විභාගවලින් සිසුන්ගේ වචනවලින් ම නම් අන්නවන්නෝ ද ඔවුහුම ය. මෙවැන්නන් ගැන රජයේ අවධානය යොමුවිය යුතු කාලය පැමිණ ඇත.

අප කණ්‌ඩායමට ප්‍රශ්නය වූයේ රජරට හා ආශ්‍රිත ප්‍රදේශවල පසුගිය අවුරුදු විසිපහක පමණ කාලයක්‌ තිස්‌සේ නිධන්ගත වකුගඩු රෝගය පැතිර ඇත්තේ ඇයි ද යන්න ය. ඒ මිස සහල්වල ඇති ආසනික්‌ කොපමණ ද යන්න හෝ වෙනත් භෝගයක හෝ මත්ස්‍ය වර්ගයක හෝ අඩංගු ආසනික්‌ ප්‍රමාණය සෙවීම නො වේ. ඒ ද්විතීයික කරුණු විය. එය ද අවශ්‍ය වූයේ පසුකතාවක්‌ ලෙස ය. අපේ ප්‍රධාන ප්‍රශ්න දෙකට පිළිතුරු වූයේ රජරට වකුගඩු රෝගය වැළඳීමට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික්‌ බවත් ඒ පසට හා ජලයට ආසනික්‌ එකතුවන්නේ පලිබෝධනාශක ඇතුළු කෘෂිරසායන ද්‍රව්‍ය භාවිතය නිසා බවත්ය. වකුගඩු රෝගයට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික්‌ බවට සියයට අනූනවයක විශ්වාසයක්‌ අපට ඇත. එය මුළුමනින් ම විශ්වාස කිරීමට අපට පරීක්‍ෂා කිරීම සඳහා ඒ රෝගයෙන් මියයන අයගේ මෘත දේහවල කොටස්‌ ලබාගැනීමේ දුෂ්කරතාවක්‌ වෙයි.

රෝගය වැළඳීමට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික්‌ වුවත් ආසනික්‌ තිබීම නිසා පමණක්‌ වකුගඩු රෝගය නො වැළඳෙයි. බොහෝ පඬියන් ද අපෙන් අසන්නේ පලිබෝධනාශක යෙදා ගන්න අනෙක්‌ පළාත්වල එම රෝගය ව්‍යාප්ත වී නැත්තේ ඇයි ද යන්න ය. යම් ප්‍රදේශයක රෝගය ව්‍යාප්ත වීමට තවත් හේතු දෙකක්‌ අවශ්‍ය වෙයි. එකක්‌ නම් ඒ ප්‍රදේශවල දක්‌නට ලැබෙන කුඹුරු පස යෑයි හැඳින්වෙන පස ය. අනෙක ඒ ප්‍රදේශයෙහි ඇති විශේෂිත ලවනයක්‌ සහිත කිවුල් ජලය ය. රජරට වකුගඩු රෝගය වැළඳීමට නම් මේ කරුණු තුන ම සම්පූර්ණ විය යුතු ය. එසේ සම්පූර්ණ වන්නේ ප්‍රධාන වශයෙන් ම අනුරාධපුර හා පොළොන්නරුව දිස්‌ත්‍රික්‌කවල සහ දෙහිඅත්තකණ්‌ඩිය, ගිරාඳුරුකෝට්‌ටේ වැනි ප්‍රදේශවල ය. එමෙන්ම මේ පළාත්වල පසුගිය අවුරුදු විසිපහක පමණ කාලයක්‌ තිස්‌සේ පමණක්‌ මේ රෝගය පැතිර යැමට හේතුව ඒ පළාත්වල කෘෂි රසායන ද්‍රව්‍ය භාවිතය දැනට අවුරුදු හතළිහකට පමණ සීමා වීමය. අප රටට කෘෂි රසායන ද්‍රව්‍ය හඳුන්වා දී දැනට අවුරුදු හතළිහක්‌ පමණ වෙයි. රෝගය වැළඳීමට තරම් ආසනික්‌ ප්‍රමාණයක්‌ එකතුවීමට අවුරුදු පහළොවක්‌ විස්‌සක්‌ පමණ කාලයක්‌ ගතවන්නට ඇතැයි උපකල්පනය කළහොත් අපට පිළිතුරු දීමට තිබූ අනෙක්‌ ප්‍රශ්නයට ද පිළිතුරු ලැබෙයි.

අපට ඉහත රජරට වකුගඩු රෝගයට හේතු සෙවූ පර්යේෂක කණ්‌ඩායම්වල පැහැදිලි කිරීම්වලින් ඉහත ප්‍රශ්න දෙකෙන් එකකටවත් පිළිතුරු නොලැබෙයි. එබැවින